นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ - ตอนที่ 21 การหนุนหลังของคุณท่านของบ้านตระกูลฮ่อ
ฝูงชนแยกออกโดยอัตโนมัติและชายชราที่ถือไม้เท้าเดินมาช้าๆโดยมีฮ่อฉินฉินประคองอยู่
ดวงตาของเขาเหมือนมีดที่แหลมคมที่ยิงตรงไปที่หนิงหยู่
ดวงตาของนกอินทรีเต็มไปด้วยความแข็งกร้าว ทำให้อุณหภูมิของที่นี้ลดลงหลายองศาและทุกคนรู้สึกว่าส่วนบนของหัวนั้นหนักราวกับว่าพวกเขาถูกภูเขาลูกใหญ่นั้นกดทับ
หนิงหยู่ก้าวถอยหลังพร้อมกับใบหน้าของที่ซีดเซียว
คุณท่านตระกูลฮ่อ?
เขาไม่อยู่ต่างประเทศเหรอ เขากลับมาเมื่อไหร่กัน?
ใบหน้าของชายชราตระกูลฮ่อโกรธจนแดงก่ำ หลานสะใภ้ที่เขาให้ความสำคัญนั้นถูกคนอื่นรังแกแบบนี้ คิดว่าไม่มีคนในตระกูลฮ่อหรือยังไง?
“เสี่ยวฮ่อ เธอมานี่ มายืนข้างปู่ ฉันจะดูว่าวันนี้ใครมันตาบอดกล้าที่จะโยนเธอออกไป”
เมื่อชายชราพูดเช่นนี้ ไม้ค้ำก็กระแทกลงที่พื้นและเสียงของเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธ
บอดี้การ์ดเหล่านั้นที่กำลังจะดึงสือฮว่าออกไปนั้นไม่กล้าขยับ ได้แต่ก้มหน้าลงและมองไปที่หนิงหยู่ด้วยความลำบากใจ
ลำคอของหนิงหยู่แห้งตึง นิ้วของเธอกำแน่นโดยไม่รู้ตัว
“คุณท่านฮ่อ คุณบอกว่าสือฮว่าเป็น… ”
ผู้คนรอบข้างก็ตั้งหูขึ้น เมื่อกี้หนิงหยู่บอกว่าสือฮว่าเป็นขโมย ทำไมในพริบตาเขาถึงเกี่ยวข้องกับตระกูลฮ่อได้อย่างไร?
สีหน้าของหนิงหยู่นั้นไม่มีสีเลือด และท่าทางของชายชราที่มีต่อสือฮว่านั้นคือเขากำลังตบหน้า
ชายชราฮ่อไม่แม้แต่จะมองเธอแม้แต่นิดและมองไปที่สือฮว่าอย่างอ่อนโยน
สือฮว่ารู้สึกอบอุ่น นี่คือคุณท่านหรอ?
” คุณปู่ฮ่อ”
ขณะที่เธอเรียก เธอก็ก้มตัวหยิบกิ๊บที่โยนทิ้งที่เหลือแต่กรอบ
ชายชราสังเกตเห็นเองโดยธรรมชาติ โมโหจนคอแข็งและพูดด้วยความโกรธ “ใครทำลายของขวัญที่ฉันให้กับลูกสะใภ้ของฉัน?! เสี่ยวฮ่อ เธอบอกปู่มา คือใครที่กล้าโยนของที่ปู่ซื้อให้เธอ!”
สือฮว่าเหลือบมองไปที่หนิงหวางชิงและพบว่าหนิงหวางชิงตกใจกลัวจนตะลึงอยู่ตรงนั้นแล้ว
ไม่มีใครคิดว่ากิ๊บนั้นเป็นของที่ชายชราฮ่อซื้อให้สือฮว่าและยังเป็นของที่เธอไปเลือกเองกับมือ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขารักเด็กคนนี้มากแค่ไหน
สายตาของทุกคนมีความหมายขึ้นมาในทันที ในเมื่อกิ๊บนั้นคือชายชราซื้อให้เธอ งั้นหนิงหยู่และหนิงหวางชิงก็คือคนที่ต้องการฉกฉวยของจากคนอื่นในเวลากลางวันแสกๆเหรอ?
แถมยังโยนข้อหาขโมยให้คนอื่นอีก!
“มันชักจะมากเกินไป! เมื่อกี้หนิงหวางชิงก็เพิ่งบอกว่าเธอทำกิ๊บหายไปโดยไม่ได้ตั้งใจ”
“ก็ใช่หนะสิ หนิงหยู่ยังบอกว่าจะถูกไล่เขาออกไปอีก ครอบครัวนี้เป็นคนหลอกลวงเกินไปจริงๆ!”
“สือฮว่าอยู่ในครอบครัวที่จน แต่เขาจิตใจดีกว่าพวกเขาป็นร้อยเท่า”
สือฮว่าไม่ได้พูดอะไรสักคำและคนรอบข้างก็พูดสิ่งต่างๆชัดเจนหมดแล้ว
ชายชรามองไปที่หนิงหวางชิงและหนิงหยู่ในพริบตาและหัวเราะเยาะ” ตระกูลถังนี่หน้าใหญ่จริงๆ”
เลือดน้อยนิดที่เหลือบนใบหน้าของหนิงหยู่หายไปแล้ว ทำไมเธอไม่ได้ยินเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของสือฮว่ากับครอบครัวของ ฮ่อ?
สายตาที่เฉียบคมของเธอจ้องมองไปที่ร่างของหนิงหวางชิง เมื่อหนิงหวางชิงก้มหน้าด้วยความรู้สึกผิด เธอก็รู้ว่าตัวเองกำลังถูกหลอก
เธอกังวลอย่างมาก ในใจนั้นสั่นเทาเมื่อนึกถึงความเสียใจและความคับแค้นใจทั้งหมดที่มีกับสือฮว่า
“คุณท่าน เรื่องนี้เป็นเรื่องเข้าใจผิดกันค่ะ”
เธอทำได้เพียงอธิบายอย่างหัวชนฝาและกัดฟันแน่น ราวกับว่าเธอกำลังจะบดฟัน
“เธอเห็นว่าฉันเป็นคนแก่ที่ตาไม่ดีหรือ?เป็นเพราะตระกูลฮ่อของฉันตกต่ำมาหลายปีหรือ จนแมวหรือสุนัขตัวไหนก็ไม่สามารถมองเราอยู่ในสายตาได้?”
สมาชิกในครอบครัวถังหลายคนที่ซ่อนตัวอยู่ในฝูงชนเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดีนัก จึงรีบไปขอให้ชายชราถังลงมาที่ชั้นล่าง
เมื่อชายชราถังได้ยินรายงานจากคนรับใช้ของเขาก็ตบโต๊ะด้วยความโกรธ” ความสามารถจะทำให้งานสำเร็จมีไม่พอ แต่การทำลายงานนั้นมีอยู่เหลือเฟือ!”
ชั้นล่าง บรรยากาศยังคงตึงเครียดและหนิงหยู่ก็ถูกชายชราฮ่อต่อว่าจนไม่กล้าตอบกลับ
เมื่อกี้เธอพูดฉีกหน้าสือฮว่าแค่ไหน ตอนนี้ชายชราก็ฉีกหน้าเธอเป็นสิบเท่า
หลังจากที่ชายชราว่าหนิงหยู่เสร็จแล้ว ดวงตาคมของเขาก็สบเข้ากับหนิงหวางชิง ยังใส่ร้ายหลานสาวของฉันว่าขโมยของของเธอ?”
หนิงหวางชิงกลัวมากจนขาอ่อนแรง เธอเคยได้ยินชื่อเสียงของชายชราฮ่อ
“คุณปู่ฮ่อ ฉัน … ฉันจำผิดค่ะ ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ บางที บางทีฉันอาจจะมีกิ๊บที่คล้ายกันมาก่อน”
“อย่าเรียกว่าคุณปู่ฮ่อ เราไม่มีหลานสาวนามสกุลหนิงในตระกูลฮ่อ ในเมื่อจำผิด งั้นก็คืนกิ๊บให้กลับสู่สภาพเดิม บนนั้นต้องมีเพชรห้ามขาดแม้แต่สักเม็ดเดียว ไม่กลับเป็นสภาพเดิมไม่ได้ เธอก็ไปถามพ่อเธอว่าเขายังอยากทำธุรกิจในจิงตูไหม”
ว้าว!
โชคดีที่พวกเขาไม่ได้เข้าร่วมทีมฉีกหน้าสือฮว่า
หนิงหวางชิงคุกเข่าลงจุดนั้นทันทีพลางร้องไห้อ้อนวนดังสายฝน “คุณปู่ฮ่อ ไม่ คุณท่านฮ่อ เรื่องนี้เป็นความผิดของฉัน ฉันจะคืนกิ๊บให้เป็นสภาพเดิม ฉันจะคืนให้เป็นสภาพเดิม ”
เมื่อตอนที่ทิ้งกิ๊บลง เธอก็ใช้พละกำลังอย่างมากและเพชรบนนั้นก็ได้แตกหักและกระเด็นไปทุกทิศแล้ว
คืนนี้มีคนมากมาย ใครจะไปรู้ว่าจะกระเด็นไปไหนแล้ว
แต่เธอไม่กล้าที่จะโต้แย้ง ทำได้เพียงคุกเข่าด้วยความอัปยศอดสูนี้
ชายชราหันศีรษะไปมองที่สือฮว่า ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเมตตา” เสี่ยวฮ่อ ฉินฉินบอกว่าเธออยู่บ้านทั้งวัน ฉันคิดว่าวันนี้อยากให้เธอออกมาเปลี่ยนบรรยากาศหน่อย ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ ต่อไปพูดให้แข็งแรงกว่านี้หน่อย เบื้องหลังของเธอคือตระกูลฮ่อ ไม่มีใครสามารถกลั่นแกล้งเธอได้ ”
สือฮว่ารู้สึกว่าชายชราคนนี้ใจดีเหมือนกับปู่แท้ๆ เธอไม่ได้พูดอะไรและดวงตาของเธอก็อ่อนลง
เธอต่อสู้เพียงลำพังมาโดยตลอดและเธอไม่เคยเลยว่า ที่แท้ความรู้สึกที่มีคนปกป้องมันเป็นแบบนี้นี่เอง
ดูเหมือนว่าจะมีการพึ่งพาและเกราะในทันที
“พอเถอะ ฉันเราไม่จำเป็นต้องไปร่วมงานเลี้ยงในคืนนี้แล้ว”
ทันทีที่ชายชราฮ่อพูดจบ เขาก็เห็นร่างที่คุ้นเคยในฝูงชน ใบหน้าของเขานั้นโกรธขึ้นมาทันทีและเขาแทบจะเอาทำไม้ค้ำนั้นหัก
“สือหนาน แกออกมาเดี๋ยวนี้!”
ฮ่อสือหนานซ่อนตัวอยู่ในฝูงชนที่กำลังดูการเหตุการณ์ แต่ตำแหน่งของเขาถูกเปิดเผยโดยเสียงเรียกของชายชราในทันที
เขาวางแก้วไวน์ในมือลงและรอยยิ้มเล็กๆบนใบหน้าของเขาก็ลดลงเล็กน้อย
“คุณปู่” เขาตะโกนเสียงดังด้วยท่าทางที่ประพฤติตัวดี
“เมื่อกี้แกดูตั้งแต่ต้นจนจบ?”
ฮ่อสือหนานรีบยกมือขวาขึ้นทันทีด้วยใบหน้าที่จริงจัง “คุณปู่ ผมสาบาน ผมก็เพิ่งมาถึงเหมือนกัน”
อืม ที่จริงแล้วเขาซ่อนตัวอยู่ในฝูงชนและดูเหตุการณืนี้จนจบ สือฮว่าแสดงออกได้ดีมากและเขาก็ชอบเธอเข้าบ้างแล้ว
แต่นี่คือผู้หญิงของลูกพี่ลูกน้อง ไม่ว่ายังไงนี้ก็เป็นปัญหา
ใจของฮ่อสือหนานบิดหมุนไปมา แต่การแสดงออกบนใบหน้าของเขาสงบอย่างไม่สามารถสงบได้อีกต่อไป
คุณชายในของตระกูลฮ่อคนนี้มีชื่อเสียงพอ ๆกับฮ่อฉวนสือ เพียงแค่คนหนึ่งนั้นเป็นเหมือนต้นกล้าที่ป่วยและอีกคนเป็นคุณชายที่อาศัยอยู่ท่ามกลางดอกไม้หลายพันดอก
จากสถิติที่ไม่สมบูรณ์ ฮ่อสือหนานใช้เงินจำนานมากไปกับดาราหญิง 4 คนในเดือนนี้ มีเรื่องอื้อฉาวอย่างต่อเนื่องและมีผู้หญิงสวยมากมายอยู่รอบตัวเขา
ทุกคนต่างสงสัยว่าผู้หญิงแบบไหนที่จะสามารถเอาชนะคุณชายตระกูลฮ่อคนนี้ได้
“คุณปู่ ผมไม่มีวันจะปล่อยให้คนอื่นรังแกตระกูลฮ่อของเราได้”
คำพูดที่ชอบธรรมของสือหนานนั้แทบจะพับแขนเสื้อของเขาขึ้นเพื่อแสวงหาความยุติธรรม
สายตาของสือฮว่ามองไปที่รอบตัวเขาเบาๆ จากนั้นก็ละสายตาออก
ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่ดูมาตั้งแต่แรกจนจบม่ใช่หรอ? ตอนที่หนิงหว่านชิงโยนกิ๊บ เขาก็ยังปรบมืออย่างมีความสุขท่ามกลางฝูงชน
เธอหรี่ตาและไม่พูดอะไร
ฮ่อสือหนานพอใจมากกับการรู้จักวางตัวของเธอ เมื่อกี้ผู้หญิงคนนี้ต้องเคยเห็นเขาแน่นอน ในตอนนี้เธอเลือกที่จะเงียบ ทำดีมาก เขาเริ่มสนใจเธอมากขึ้นแล้ว
ในเมื่อเป็นแบบนี้ เขาก็ไม่รังเกียจที่จะช่วยออกหน้าแทนเธอ
เขาโค้งริมฝีปากและมองไปที่หนิงหยู่โดยเจตนา “คุณหนิง คุณควรยอมรับผิดกับพี่สะใภ้ของผมหรือเปล่า?พี่สะใภ้ผมเป็นคนใจกว้างและไม่คิดเล็กคิดน้อยกับคุณ แต่ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่คิดเล็กคิดน้อยกับคุณ คุณดูถูกภูมิหลังของเธอหรือคุณลืมความตกอับของตระกูลหนิงไปหรือเปล่า?คุณแต่งงานกับตระกูลถัง ใครๆก็รู้ว่าคุณคบคนรวย เป็นนกกระจอกที่บินไปบนกิ่งไม้เพื่อกลายเป็นนกฟีนิกซ์ ผ่านไปหลายสิบปี คุณเริ่มล้อเลียนผู้คนจากครอบครัวที่ยากจน คุณหนิง คุณมันลืมรากเหง้าของตัวเองไปแล้วจริงๆ”
ฮ่อสือหนานนั้นปากร้ายจริงๆ พูดจนหนิงหยู่แทบจะอาเจียนออกมาเป็นเลือด
ในเวลานั้นตระกูลหนิงตกอยู่ในความสิ้นหวังอย่างแท้จริง เนื่องจากความล้มเหลวทางธุรกิจ พวกเขามีหนี้สินจำนวนมากในเวลาเพียงไม่กี่ปี
ในเวลานั้นเธอยังคงเป็นหญิงสาวที่ไม่มีประสบการณ์ ซึ่งกลัวความตายจากคำว่าล้มละลาย โชคดีที่คุณชายตระกูลถังนั้นมีความรักต่อเธออย่างลึกซึ้ง ในเวลานั้นเธอแต่งงานกับตระกูลถังด้วยจุดประสงค์ที่ยิ่งใหญ่
นอกจากนี้ยังเป็นเพราะการแต่งงานของเธอที่ตระกูลถังนั้นยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือตระกูลหนิงและครอบครัวหนิงก็ค่อยๆพัฒนาขึ้นมา
ผู้คนได้ลืมเหตุการณ์ในอดีตนี้ไปนานแล้ว แต่เมื่อฮ่อสือหนานกล่าวขึ้น ทุกคนก็จำได้อีกครั้ง
หนิงหยู่รู้สึกว่าหน้าอกนั้นกำลังจะระเบิด ทั้งโกรธและอับอาย!
ตระกูลฮ่อรังแกกันเกินไป!
ริมฝีปากของเธอสั่นและคำว่า “ขอโทษ” นั้นก็ไม่สามารถพูดได้
ชายชราฮ่อนั้นยืนเงียบอย่างเย็นชา ราวกับว่าถ้าเธอไม่พูดก็จะอยู่ในทางตันตลอดไป
ทุกคนกลั้นหายใจรอคำขอโทษของหนิงหยู่
ทันใดนั้นก็มีเสียงคนแก่อีกคนดังขึ้นมา
“คุณฮ่อมาแล้วก็ไม่บอกกล่าวฉันสักคำ ขออภัยที่ไม่ได้ต้อนรับอย่างเป็นทางการ ”
ชายชราถังนั้นเป็นตัวเอกของคืนนี้
“คุณถัง”
ชายชราฮ่อพูดประโยคดังกล่าวอย่างไม่ไยดีและไม่พูดต่อ
ชายชราถังก็อ่อนลงมาทันที ในครั้งเดียวและถอนหายใจ หลายปีมานี้ เขารู้นิสัยของคนคนนี้ดี
โดยปกติแล้วจะไม่จริงจจัง แต่เมื่อเป็นจริงจังเมื่อไหร่ ใช้วัวกี่ตัวก็ฉุดไม่อยู่
“เสี่ยวหยู่ ทำผิดก็ต้องขอโทษ”
คำพูดของชายชราถังนั้นไม่ต้องมีข้อสงสัยเลย ไม่มีใครอยากยุ่งกับชายชราฮ่อในเวลานี้
รากฟันของ หนิงหยู่มีรสเปรี้ยวและมีกลิ่นเลือดอยู่ในปากของเธอ
“คุณพ่อ ขอโทษที่ทำให้งานเลี้ยงวันเกิดของพ่อยุ่ง”
นี่เป็นความผิดพลาดครั้งแรกที่เธอทำเมื่อแต่งงานเข้ามาในตระกูลถัง ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเธอระมัดระวังมาตลอด แต่ไม่คาดคิดว่าจะพังพินาศเพราะสือฮว่า
ชายชราถังไม่ได้พูดอะไร เขาไม่เห็นด้วยที่หนิงหยู่จะแต่งงานเข้ามาในตอนแรก รู้เพียงว่าหนิงหยู่มีจุดประสงค์อื่นในเวลานั้นและการแต่งงานครั้งนี้ก็ไม่บริสุทธิ์
แต่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาหนิงหยู่พยายามอย่างเต็มที่ละยังสอนลูกสาวอีกคนที่มีความประพฤติดีและเขาก็ค่อยๆยอมรับเธอ
ไม่คาดคิดว่าเธอจะทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในงานวันเกิดของเขา
ท้ายที่สุดการมาจากครอบครัวเล็กๆนั้นไม่สามารถทนต่อการทดสอบครั้งใหญ่ได้
หนิงหยู่สังเกตุถึงท่าทางผิดหวังของชายชราและรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง ความพยายามทั้งหมดถูกทำลายเพราะสือฮว่า!
เธอหันกลับมามองไปที่สือฮว่าแล้วก้มศีรษะลงเล็กน้อย “ขอโทษสำหรับเรื่องนี้ในคืนนี้”
ถึงจะไม่เต็มใจ แต่ก็ต้องก้มหัวในตอนนี้