นางบำเรอเติมใจ - ตอนที่ 37

“อือ” แกริคตอบรับในลำคอเบาๆ ลากไล้ริมฝีปากลงไปตามลำคอระหงลูบไล้ไปทั่วกายสาว ฝ่ายพิรุณรักเมื่อรับรู้ว่าตัวเองเปลือยเปล่าก็รู้สึกซ่านสยิวขนลุกชัน

ห้องครัวเป็นที่แรกที่แกริคอยากจะร่วมรักกับเธอ เขาอยากจะทำกับเธอทุกๆ ที่ในห้องนี้ อยากจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว

แกริคปลดปมผ้าขนหนูออกจากเอวสอบวนกลับไปจูบปากบางหายใจหอบสะท้านกับอารมณ์ที่เกิดขึ้น ยกขาเรียวสวยอ้าออกดึงเก้าอี้มาให้เธอเหยียบ

จดจ่อแก่นกายเข้าหาช่องทางนุ่มชื้นของหญิงสาว มือขย้ำทรวงอกอวบเน้นๆ หน้าท้องทั้งสองหดเกร็งเสียวซ่านแค่ส่วนปลายแตะต้อง

มือใหญ่จับรูดแก่นกายขึ้นลงตอกย้ำเข้าออกถ้ำหวาน พิรุณรักเผยอปากเมื่อเป็นอิสระจิกเล็บลงบนสันคอแกร่ง สองลมหายใจผสานกันเข้าออกปากครางเสียงแผ่ว

“พร้อมไหม” แกริคถามเสียงพร่าคลอเคลียอยู่ข้างแก้มนวลที่แดงระรื่นขึ้นเพราะอารมณ์พิศวาส

พิรุณรักพยักหน้ารับกลืนน้ำลายลงคอเธออยากให้เขาเข้ามาเติมเต็มจะแย่

แก่นกายปลายบานค่อยๆ กดย้ำเข้าไปในร่องชุ่มชื้นทีละนิดหน้าท้องแกร่งหดเกร็งกรามบดเข้าหากันแน่น แรงตอดรัดจากข้างในทำให้แกริคเงยหน้าหายใจเข้าลึกๆ แช่ค้างให้หญิงสาวได้ปรับตัว

สิ่งที่แข็งขึงอยู่ในร่างกายทำให้พิรุณรักรู้สึกอึดอัดแต่ก็รู้สึกดีในเวลาเดียวกัน

“ขยับนะคะ” พิรุณรักต้องร้องขอเมื่อแกริคยังนิ่งเฉย สะโพกสอบขยับโยกเข้าออกตามคำร้องขอ ปากหนาคลอเคลียจูบซับเบาๆ ลมหายใจสอดประสานพร้อมกับส่วนล่างผลุบเข้าออกให้เสียวซ่านไปทั่วช่องท้อง

“อ่า อืม” พิรุณรักครางหอบโยงรับการตอกตรึง แก่นกายใหญ่โตของเขาทำให้เธอมีความสุข สุขทุกครั้งที่มันเข้ามาอยู่ในร่างกาย ริมฝีปากบางโน้มเข้าไปจูบที่สันกรามแกร่งลากไล้ลงไปตามลำคอ ซิกแพคแน่นๆ ของเขามันเซ็กซี่มากเมื่อเปลือยเปล่าเธออยากลูบไล้อยากสัมผัสเขาไปทั่วร่าง

“อ่า ปลายฝน” แกริคครางแผ่วพอใจกับการกระทำของเธอ โยกสะโพกสอบเข้าออกเชื่องช้าแต่ได้อารมณ์ เสียวแปลบไปทั่วลำแกร่ง

“เสียวไหม” กระซิบคลอเคลียข้างใบหูสวยขบเม้มเบาๆ ให้ร่างบางรู้สึกเสียววาบแล่นไปกลางลำตัว แหงนใบหน้าเอียงคอให้ ลูบไล้แผ่นหลังที่แน่นไปด้วยกรามเนื้อ เลื่อนลงมาที่ก้นเต่งตึงอดไม่ได้ที่จะขย้ำเบาๆ

“ซนนักนะ” ก้นที่เต็มไปด้วยเนื้อแน่นๆ เด้งๆ ขยับเข้าออกโดยมีมือเล็กวางอยู่ อดไม่ได้ที่จะบังคับให้เร่งจังหวะเร็วขึ้น

“อือ อ่า” ความเสียวซ่านแล่นไปทั่วร่าง แกริคมองหน้าตาเคลิบเคลิ้มของหญิงสาวอย่างพอใจ ยอมขยับเร็วขึ้นตามที่มือเล็กบัญชา

ตอกย้ำเข้าออกแรงๆ

“อ๊า จุก” เพราะความใหญ่โตของเขาทำให้เธอจุกปนเสียว

“จุกหรือเสียว” ปากหนาเม้มเข้าหากันเพิ่มความเร็วและดุดันมากขึ้น อุ้มร่างบางขึ้นด้วยแขนทั้งสองข้าง พิรุณคล้องแขนที่คอแกร่งอัตโนมัติขาตวัดรอบเอวสอบ

“จะไปไหนคะ” ส่วนล่างขยับไปมาตามท่วงท่าการเดิน จนทั้งสองคนต้องซูดปากด้วยความเสียว แกริคจับร่างบางโยกขึ้นลงเอวสอบตอกตึงเข้าออกเป็นจังหวะ

“อ๊า อ่า” เสียงครางของทั้งสองคนดังประสานกัน สายตาพร่าเบลอของพิรุณรักมองไปรอบห้องครัว นึกว่าตัวเองฝันว่ากำลังได้ร่วมรักแสนเร่าร้อนกับแกริคในห้องครัว แต่ไม่ใช่เธอไม่ได้ฝัน เธอเสียวจริง เสียงครางทุ้มหูของเขาทำให้เธอวาบหวาม

ร่างบางถูกวางลงบนโต๊ะกินข้าวขนาดกลาง จานสเต๊กสองจานยังไม่ได้เก็บไปล้าง

แกริคมองแก่นกายของตัวเองที่ขยับเข้าออกตรงส่วนเบาะบางของหญิงสาวอย่างพอใจ หายใจหอบสะท้านขึ้นลง กัดฟันแน่นอดกลั้นเพราะไม่อยากเสร็จไว เขาอยากอยู่ในตัวเธอนานๆ

“ต้องการเร็วกว่านี้ไหม” ถามคนที่นอนราบเสียงแหบ พิรุณรักพยักหน้า เธออยากได้เร็วกว่านี้ อยากหลุดพ้นจากความทรมานที่แสนหวาน

“หนูไม่ไหวแล้วค่ะ อ๊า”

“อย่าทำเป็นนั้น อูยยย ซี๊ดดด คุณคะ” มือแกร่งขยี้ลงบนติ่งเล็กแดงเปล่งทำให้คนที่นอนอยู่ใต้ร่างครางลั่น จับแขนแกร่งเอาไว้ ขาสั่นเทาทั้งสองข้าง

เสียวเกินไป เธอกำลัง..

“อ๊า อ่า”

“ฉันก็ไม่ไหวแล้วคนสวย พร้อมกัน” สะโพกแกร่งขยับเข้าออกตอกตึงเร็วขึ้น มืออีกข้างจับเอวบางไม่ให้ไถไปข้างหน้า ขยี้ติ่งเล็กเพิ่มแรงตอดรัดข้างใน เสียงครางพร่าพร้อมกับเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นไปทั่วห้องครัว

ทั้งสองสายตาพร่าเบลอเสียววาบไปทั่วทั้งตัวเกร็งกระตุกแรงๆ แกริคตอกย้ำแก่นกายย้ำๆ แช่ค้างให้สายธารเข้าไปในตัวเธอทุกหยาดหยด ซบหน้าหายใจหอบถี่ที่ซอกคอสวย ลมหายใจเริ่มคงที่ก็จับร่างเล็กลุกขึ้นทั้งที่ยังไม่แยกจากกัน นั่งลงบนเก้าอี้ แล้วจูบให้รางวัลเธออย่างดูดดื่ม เลื่อนลงมาที่เต้าอวบ ปัดป่ายลิ้นไปทั่วยอดอกให้ร่างเล็กได้เสียวขึ้นอีกกระรอก

“อ๊า พอก่อนค่ะ” ปากบอกว่าพอแต่แอ่นอกให้เขาได้ชื่นชม

ส่ายสะโพกไปมาระบายความเสียวซ่านแต่ทำให้ยิ่งเสียวกว่าเดิมเพราะแก่นกายของเขาที่อยู่ในตัวเธอ มันไม่ลดลงสักนิดถึงแม้ว่าเธอจะรีดน้ำมันออกมาแล้วก็ตาม มันยังเต้นตุบๆ อยู่ในตัวเธอพร้อมจะพ้นพิษอีกรอบ

“รู้ไหม ว่าฉันคิดถึงเธอมากแค่ไหน” แกริคเผยความในใจอีกครั้ง หยุดการกระทำของตัวเอง จ้องตาหวานเชื่อมสื่อความหมาย

“หนูไม่รู้ค่ะ” เธอจะรู้ได้ยังไง ในเมื่อเขาไม่เคยแสดงออกเลย ไม่เคยให้เธอรู้ตัวว่ามีคนติดตามอยู่

“แล้วเธอคิดถึงฉันมากแค่ไหน” แกริคถามกลับ ยังไม่เฉลยว่าคิดถึงเธอมากแค่ไหน

“คิดถึงมากถึงมากที่สุดค่ะ หนูอยากตัดใจจากคุณแต่ก็ทำไม่ได้ อยากเริ่มต้นใหม่กับใครสักคนแต่ภาพของคุณก็ยังวนเวียนอยู่ในหัวหนูตลอดเวลา” มุมปากยกยิ้มขึ้นอย่างพอใจกับคำอธิบายของสาวเจ้า

“ฉันก็เหมือนกัน” และเขาเองก็ไม่มีอะไรต้องปิด ในเมื่อเขาเองก็เป็นเหมือนเธอ

“จริงเหรอคะ” พิรุณรักถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ เธอคิดว่าตลอดเวลาเขามีผู้หญิงมากมายและคงลืมเธอไปแล้ว แต่พอมารู้การกระทำของเขามันทำให้เธอหัวใจเต้นแรง อดดีใจไม่ได้

“อืม” แกริคตอบรับเบาๆ สบถอยู่ในใจว่าเขาพลาดแล้วที่เผยความในใจนี้กับเธอ และแน่นอนว่าเธอต้องถามถึงเรื่องผู้หญิงคนอื่น

“ลืมหนูไม่ได้แต่ก็นอนกับคนอื่นใช่ไหมคะ” นั้นไงว่ายังไม่ทันขาดคำ

พิรุณรักอดไม่ได้ที่จะแสดงความหึงหวงต่อเขา ที่ผ่านมาเธอไม่เคยมีใครนอกจากเขา แต่พอคิดว่าเขาไปนอนกับคนอื่นตอนที่ไม่มีเธออยู่ข้างกายหัวใจมันก็อดเจ็บแปลบไม่ได้ เธอก็เข้าใจอยู่หรอกว่าตอนนั้นยังไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่เขาก็รู้ตัวแล้วหนิว่าชอบเธอ ถึงให้คนตาม

“ถ้าจะบอกว่าไม่ได้นอนกับใครเลยจะเชื่อไหม” ปากบางอ้าค้างเมื่อได้ยินคำตอบ แกริคเม้มปากเข้าหากันแน่น หน้าร้อนวูบสุดท้ายเขาก็เผยเรื่องนี้กับเธอจนได้

“หนูไม่เชื่อ”

“ฉันเป็นคนไม่น่าเชื่อถือขนาดนั้นเลยเหรอ” คิ้วเข้มเลิกขึ้นถาม

ปากบางยื่นออกไปนิดๆ ไม่ใช่ว่าเขาไม่น่าเชื่อถือแต่มันเชื่อยาก

ผู้ชายที่เซ็กส์จัดมีความต้องการมากอย่างเขาจะอดใจไม่นอนกับใครตลอดสองปีมันใช่แน่เหรอ

“งั้นวันนี้ฉันจะพิสูจน์ให้เธอเห็นว่าฉันอดอยากมากแค่ไหน” ว่าพร้อมมือที่บดสะโพกลงบนแก่นกายของตัวเอง ส่งสายตาหวานเชื่อมให้เธอ