นางบำเรอก้นครัว ชุด Sweet temptations - ตอนที่ 5

“เอ่อ…นายน้อย…”

กลีบปากอิ่มสั่นระริก ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนกหวาดหวั่น

เดมอนบอกตัวเองให้ถอยห่างจากผู้หญิงตรงหน้าซะ เพราะหล่อนคือตัวอันตราย แต่แรงดึงดูดที่มีต่อกันนั้นช่างมีอิทธิพลรุนแรงเหลือเกิน จนเขาสุดจะห้ามปรามตัวเองได้อีก

“จะไปไหน”

“คือ…คือว่า…ดิฉัน…” ใบหน้านวลแดงก่ำ สายตาสีฟ้าเข้มที่จับจ้องมองมาเหมือนประเมินราคาค่าตัวยิ่งทำให้หล่อนร้อนผะผ่าวไปทั้งเนื้อตัว “จะ…ออกไปก่อนค่ะ”

“ไม่ต้อง อุตส่าห์มาแล้วนี่”

สายตาของเขาทวีความร้อนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ มองราวกับกำลังจะลากหล่อนขึ้นเตียงไม่มีผิด หล่อนตัวสั่นเทา รู้สึกกระอักกระอ่วนใจเป็นที่สุด อยากจะหนีไปจากตรงนี้เสียให้รู้แล้วรู้รอด แต่สองขากลับไร้เรี่ยวแรงขึ้นมากะทันหัน แถมไอร้อนจากอุ้งมือใหญ่ที่ตรึงแขนเรียวเอาไว้ปลุกปั่นให้เลือดสาวเดือดพล่านอย่างน่าตกใจ

“นาย…นายน้อยหมายถึง…อะไรเหรอคะ”

เขาระบายยิ้มหยัน โน้มใบหน้าหล่อจัดลงมาหา จนหล่อนได้กลิ่นลมหายใจของเขาเลยทีเดียว

“ฉันรู้ว่าเธอต้องการอะไร”

“เอ่อ…ดิฉันขึ้นมา…ทำความสะอาดค่ะ”

“ทำความสะอาดร่างกายของฉันสินะ”

คำตอบหยันๆ ของเขาทำให้หล่อนต้องรีบส่ายหน้าปฏิเสธอย่างรวดเร็ว

“ไม่ใช่ค่ะ ดิฉัน…มาทำความสะอาดห้องให้นาย…นายน้อยน่ะค่ะ”

หล่อนอธิบายไปหอบไป และก็ยิ่งทำให้เขายิ้มหยันมากยิ่งขึ้น

“ถ้าฉันไม่รู้มาก่อนว่าเธอมาจากที่ไหน ฉันคงเชื่อการแสดงของเธอ”

นี่เขา…กำลังพูดบ้าอะไรเนี่ย

ดวงหน้างามส่ายไปมาน้อยๆ กลีบปากอิ่มขยับเผยอเปล่งคำพูดตะกุกตะกักออกมา

“คือดิฉัน…มาทำความสะอาดตามคำสั่งของคุณแม่บ้านใหญ่จริงๆ ค่ะนายน้อย”

เดมอนอมยิ้มหยัน หรี่ตาแคบมองหน้าอกอวบอิ่มที่กำลังสะท้อนขึ้นลงในชุดฟอร์มของคนใช้อย่างพิจารณา ก่อนจะพบว่าเจ้าหล่อนมีหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่โตจริงๆ และมันก็ทำให้ความต้องการดิบเถื่อนของเขาพุ่งกระฉูดขึ้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

เขาต้องได้แม่สาวใช้คนนี้!

และเดี๋ยวนี้ด้วย!

เดมอนทั้งเกลียดทั้งหงุดหงิดในความหื่นกระหายของตัวเอง ไม่เคยเลย ไม่เคยมีช่วงเวลาไหนเลยที่ผู้ชายหยิ่งยโสเช่นเขาจะต้องการผู้หญิงสักคนเร่งด่วนแบบนี้

“แก้ผ้า แล้วขึ้นไปรอบนเตียง”

“รางวัลลูกโลกทองคำปีนี้เป็นของเธอแน่ คนสวย”

แล้วเดมอนก็ไม่คิดจะปล่อยเวลาให้ยาวนานออกไปอีก เขาประกบปากลงมาหาแรงๆ แสดงความเป็นใหญ่เหนือสาวใช้ไร้ราคาเช่นหล่อนอย่างชัดเจน

“อื้อ…”

นั่นคือเสียงต่อต้านเดียวของหล่อนที่สามารถหลุดออกมาจากริมฝีปากได้ เพราะหลังจากนั้น ปากของหล่อนก็แทบจะแหลกเละอยู่ใต้ริมฝีปากกว้างหยักลึกของเขา ความกระด้าง ดุดัน หนักหน่วง หื่นกระหายคล้ายกับอดอยากปากแห้งมาเนิ่นนาน สาดซัดเข้าใส่เรียวปากอิ่มของหล่อนอย่างไม่ปรานี ปากสาวแตกยับเมื่อถูกคุกคามอย่างไร้เมตตา เขาดันร่างของหล่อนไปจนชิดกำแพง ตามประกบแนบแน่น มือที่ตรึงท้ายทอยยังคงจับเอาไว้อย่างแน่นหนา ปากร้อนกระด้างบดขยี้บี้คลึงร้อนแรง สาวน้อยน้ำตาไหลซึม เจ็บระบมไปทั้งอุ้งปาก ความหวาดกลัวแล่นพล่านไปทั้งตัว ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าภายใต้ท่าทางเย่อหยิ่งถือเนื้อตัวของเดมอน จะมีความหื่นกระหายทางเพศรุนแรงมากมายขนาดนี้ แล้วหล่อนจะรอดพ้นจากอุ้งมือของเขาได้ยังไงกัน

พะแพงคิดอย่างสิ้นหวัง เมื่อการพยายามต่อต้านเขาของตัวเองช่างไร้ผลเสียเหลือเกิน ไม่ว่าจะดิ้นรนสักแค่ไหน แต่อ้อมแขนที่แข็งแกร่งราวกับปลอกเหล็กก็ตรึงเอาไว้ทุกทิศทาง แถมปากร้อนกระด้างก็ยังไม่ต่างจากอุปกรณ์ทรมานทางเพศแม้แต่นิดเดียว เพราะแค่เขาดันลิ้นไล้เลียกลีบปากอิ่ม หล่อนก็ถึงกับหลุดหลง เผลอครางออกมาอย่างน่าอับอาย

สมองรางเลือน การต่อต้านจางหายไปในอากาศ เมื่อผู้ชายเอาแต่ใจอย่างเดมอนเลื่อนมือต่ำลงมายังบั้นท้ายอวบและกอบกุมความเต่งตึงของแก้มก้นสาวเอาไว้เต็มมือ เขาบีบแรงๆ และดันให้ร่างของหล่อนยิ่งแนบชิดกับความกำยำของตัวเอง ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ครางอู้อี้อยู่ภายใต้รอยจูบดุดันของเดมอน เมื่อหล่อนรับรู้ได้ถึงความแข็งชันที่ดุนดันอยู่บริเวณหน้าท้อง

มันคืออะไรทำไมหล่อนจะไม่รู้ล่ะ แต่ทำไมมันแข็งนัก…

ดวงตาของพะแพงเบิกกว้างก่อนจะปิดปรือลงเมื่อความร้อนฉ่าจากปลายลิ้นสากที่พุ่งทะยานเข้ามาภายในอุ้งปากสาวเล่นงาน หล่อนครวญครางอย่างลืมตัว และสิ่งเดียวที่สมองรับรู้อยู่ในตอนนี้ก็คือรสชาติจากปากของเดมอนเท่านั้น

ปากที่ประกบแน่นและขยับเคลื่อนไหวร้อนแรง ลิ้นสากอุ่นชื้นที่ตวัดหยอกเย้าอยู่ภายในอุ้งปากสาว หล่อนกำลังเป็นอะไร ทำไมถึงรู้สึกร้อนฉ่าราวกับมีใครมาสุมไฟเอาไว้ที่ช่องท้องแบบนี้ ทำไม…ทำไมแรงต่อต้านที่ควรจะมีถึงได้จางหายไปจนหมดสิ้น ตอนนี้สิ่งเดียวที่ต้องการก็คือเขา

“อืมมม…แบบนี้สิ ถึงจะใช่ตัวตนของเธอ”

เดมอนถอนจุมพิต จ้องมองเจ้าของปากอิ่มแสนหวานเมื่อเจ้าหล่อนขยับกายบดเบียดเข้ามาหาอย่างจงใจเชิญชวน

“เธอร้อนแรง ฉันรู้ดี…”

เขาครางใกล้ๆ ใบหูของหล่อนด้วยน้ำเสียงพึงพอใจ ในขณะที่หล่อนยังคงมึนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น

“นาย…นายน้อยคะ คือว่า…”

“ไม่ต้องพูด แค่ทำในสิ่งที่ฉันต้องการก็พอ”

แล้วปากของหล่อนก็ถูกประกบจูบอีกครั้ง คราวนี้เขาจูบอย่างเร่าร้อนดุดันและเร่งเร้าให้หล่อนตอบสนองด้วยอารมณ์เดียวกัน หล่อนพยายามต่อต้าน แต่ก็ไม่อาจจะต่อสู้กับความเชี่ยวชาญของเดมอนได้ ไม่ช้าก็ต้องเผยอปากจูบตอบเขา ยอมให้ปากร้อนรุ่มบดขยี้อย่างเต็มอกเต็มใจ

เดมอนคำรามออกมาด้วยความพึงพอใจ เขาถอนปากจากเรียวปากอิ่มบวมช้ำ ไล่แทะเล็มลงไปตามซอกคอระหง ดูดเม้มขบกัดจนผิวสาวแดงช้ำ จากนั้นก็ลากลิ้นเลียต่ำลงไปตามผิวเนื้อที่โผล่พ้นอาภรณ์เรื่อยๆ นิ้วยาวปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่หญิงสาวสวมใส่อยู่อย่างเชี่ยวชาญ กระดุมทุกเม็ดถูกแกะออกจากรังดุมด้วยความชำนาญ ไม่ช้าสาบเสื้อก็แยกกว้างออกจากกัน เผยโฉมปทุมถันอวบสล้างที่ใหญ่จนต้องกะพริบตามองซ้ำๆ ให้เห็นเต็มสองตา

“โอ้…ใหญ่มาก…ของจริงหรือเปล่าเนี่ย”

คำถามของเขาไม่ได้ทำให้หล่อนได้สติเท่ากับสัมผัสจากมือหนาที่กอบกุมลงบนเต้าสวยไร้ราคี

“อื้อ…อย่าค่ะ…”

หล่อนปัดป้องสุดแรง แต่ข้อมือเล็กก็ถูกรวบไปไพล่ไว้ด้านหลัง ทรวงอกแอ่นหยัดโชว์หราแก่สายตาคมกริบ หล่อนแสนจะอับอาย พยายามวิงวอนให้เขาปลดปล่อย แต่เขาไม่สนใจเลย เพราะเขาก้มหน้าลงมาซุกไซ้ที่ร่องอกอวบ แม้จะมีบราเซียร์ห่อหุ้มเอาไว้ แต่ความร้อนจากริมฝีปากและลิ้นสากที่ตวัดเลียผิวนุ่มเนียนก็ทำให้หล่อนสะท้านอย่างรุนแรง

“อื้อ…อย่า…อย่าค่ะ…นายน้อย…อย่า…”

เขาไม่สนใจคำวิงวอนของหล่อนเหมือนเดิม เพราะวินาทีต่อมา นิ้วยาวสีแทนก็เอื้อมไปด้านหลัง ปลดตะขอบราเซียร์ทรงโบราณออกไปจากตัวของหล่อน

“ว้าว…ทั้งใหญ่ ทั้งสวย”

เสียงชื่นชมจากลำคอของเขาไม่ได้ทำให้หล่อนรู้สึกอายน้อยลงเลย หล่อนพยายามวิงวอน พยายามขอร้อง แต่ผลก็เหมือนเดิม เมื่อเขาไม่สนใจ และเอาแต่จ้องมองเต้าทรวงของหล่อนด้วยสายตาหิวกระหาย แต่เดมอนไม่ได้หยุดแค่มอง เพราะเขายังก้มหน้าลงมาหาทีละนิด ก่อนจะใช้ลิ้นสีสดแลบเลียไล้ยอดถันสีกุหลาบของหล่อนไปมา

“อ๊ะ…อื้อ…อย่า…”

หล่อนสะท้านไปทั้งตัว ความรู้สึกยามที่ยอดอกถูกลิ้นสากโลมเลียมันแสนวิเศษนัก ไม่อาจจะบรรยายออกมาเป็นคำพูดใดได้เลย รู้เพียงแต่ว่าหล่อนเสียดเสียวไปทั้งร่าง ทุกครั้งที่เขาตวัดลิ้นเลียลงมาสัมผัสบนยอดปทุม เสียงครางแผ่วเบาก็ดังเล็ดลอดออกมาจากปากอิ่มโดยไม่รู้ตัว

“นายน้อย…อ๊า…”