นักอัญเชิญแห่งแฟรี่เทล - ตอนที่ 10 : ความลับของกิลเฟอร์

ตอนที่ 10 : ความลับของกิลเฟอร์

ปาวาตกใจอย่างหนักเมื่อเห็นว่าเควินสามารถอัญเชิญปีศาจออกมาได้ แต่ไม่นานนักมันก็กล่าวอย่างดูถูก “เจ้าคิดจริงๆรึไงว่าเจ้าของเลียนแบบนี้จะสามารถเอาชนะปีศาจดั้งเดิมแบบข้าได้? น่าขําซะจริง!”

 

“ปีศาจดั้งเดิมเหรอ? แกมันก็แค่ปีศาจจากหนังสือของเซเรฟไม่ใช่รึไง?” เควินหัวเราะโดยไม่แม้แต่หวั่นเกรง

 

เห็นได้ชัดจากการออกแบบของอสูรร้ายกิลเฟอร์ว่ามันถูกสร้างขึ้นมาเพื่อต่อสู้โดยเฉพาะ ไม่ว่าจะกรงเล็บที่แหลมคม กระดูกแหลมที่ยื่นออกมาจากข้อศอก ร่างกายซึ่งเต็มไปด้วยมัดกล้าม กระดูกที่ก่อตัวกลายเป็นชุดเกราะสีแดง ปีกปีศาจเบื้องหลัง ล้วนถูกสร้างขึ้นสําหรับการต่อสู้

 

เควินเลิกสนใจอีกฝ่าย และควบคุมกิลเฟอร์ให้พุ่งไปยังปาวา กรงเล็บของกิลเฟอร์ลุกโชนไปด้วยเปลวเพลิงสีดําสนิท ราวกับว่ามันคือจอมปีศาจแห่งเพลิง

 

“ของเลียนแบบอย่างแกไม่มีวันเอาชนะข้าได้หรอก!” ปาวาซึ่งหัวอ่อนเมื่อถูกคําพูดของเควินยั่วยุเข้ามันก็กําหมัดด้วยความโกรธและพุ่งเข้าไปสู้กับกิลเฟอร์ทันที

 

ทันทีที่อีกฝ่ายกําลังจะเหวี่ยงหมัด กระแสลมอันเชี่ยวกราดก็เริ่มก่อตัวขึ้น ขนาดตัวเควินซึ่งอยู่ห่างออกมายังสัมผัสถึงมันได้อย่างชัดเจน เขารู้สึกได้ถึงอํานาจทําลายล้างของหมัดเลยรีบควบคุมกิลเฟอร์ให้บินหลบออกมา

 

จากที่เขาสังเกตุดูเหมือนว่าปาวาจะเป็นปีศาจที่ถนัดการต่อสู้ระยะประชิดและไม่มีความสามารถในการต่อสู้ระยะไกล ซึ่งต่างจากกิลเฟอร์ที่สามารถโจมตีได้ทั้งระยะใกล้และระยะไกล

 

กิลเฟอร์ทรงตัวอยู่กลางอากาศด้วยปีกคู่ของมัน ก่อนจะปล่อยเปลวไฟออกมาจากมือทั้งสองข้างลงมายังเบื้องล่าง ทว่าการโจมตีของมันนั้นเร็วไม่พอ ทําให้ปาวาสามารถหลบการโจมตีทั้งหมดได้โดยง่าย

 

“เจ้าคิดว่าหนีไปอยู่กลางอากาศข้าจะจัดการเจ้าไม่ได้รึไง?” ปาวายิ้มอย่างลําพองใจ ก่อนจะหันไปมองทางเควิน “ขอแค่ข้าจัดการผู้อัญเชิญทุกอย่างก็จบแล้ว! แค่ดูก็รู้แล้วว่าเจ้านั้นอ่อนแอ!”

 

ปาวากระทืบเท้าจนก่อนให้เกิดหลุมขึ้นมาก่อนจะพุ่งเข้าใส่เควินด้วยความเร็วสูง

 

“แกไม่คิดบ้างเหรอว่าฉันต้องเจอสถานการณ์แบบนี้มากี่ครั้งแล้ว” เควินยิ้มเบาๆพร้อมปลดปล่อยวงแหวนเวทย์ออกมา มันเป็นวงแหวนเวทย์ที่เต็มไปด้วยตัวอักษรจํานวนมากวงแหวนเวทย์อามาเทราสุรูปแบบที่ 22 วงแหวนเวทย์ป้องกัน!

 

อามาเทราสุรูปแบบที่ 22 ถือว่าทรงพลังเป็นอย่างมาก แม้แต่ปีศาจที่ทรงพลังอย่างปาวา ยังไม่สามารถทําลายมันได้ในหมัดเดียว จําทําให้มันเผยซ่องโหว่ออกมา

 

มือทั้งสองข้างของเขาร่ายเวทย์ออกมาพร้อมกัน วงเวทย์บทแรกผุดขึ้นมาจากพื้นดินล้อมรอบตัวปาวาไว้ราวกับพายุ จากนั้นก็มีผนึกสามเหลี่ยมก่อตัวขึ้นผนึกการเคลื่อนไหวของปาวาเอาไว้

 

อามาเทราสุรูปแบบที่ 17 ผนึกน้ําวน! รูปแบบที่ 19 ผนึกสามมุม

 

ด้วยวงแหวนเวทย์ทั้งสองที่มีระดับใกล้กับรูปแบบที่ 20 ทําให้ปาวาไม่สามารถทําลายมันทิ้งได้ในทันที เปิดโอกาสให้กิลเฟอร์พุ่งเข้าโจมตี

 

ทันทีที่ปาวาถูกผนึกการเคลื่อนไหว วงเวทย์สีแดงก็ปรากฏขึ้นที่ใต้เท้าของมัน เควินรีบกระโดดถอยห่างออกมา ไม่นานนักก็มีเสาไฟพุ่งออกมาจากวงเวทย์ โดยที่ไฟลุกโชนขึ้นสูงกว่าสิบเมตร

 

นี่คือไม้ตายของกิลเฟอร์ เวทมนตร์ดํา!

 

“แค่นี้น่าจะยังไม่พอ…” เควินไม่คิดว่าปาวาจะตายด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว เพราะถึงยังไงอีกฝ่ายก็เป็นปีศาจที่ถูกสร้างขึ้นโดยจอมเวทมนตร์ดําเซราฟ

 

และเป็นไปตามคาดเมื่อเปลวเพลิงหายไป เผยให้เห็นร่างอันไร้บาดแผลของปาวา

 

มันยิ้มให้เควินอย่างดูถูก ก่อนแขนมันจะเริ่มใหญ่ขึ้นและพุ่งเข้าโจมตีไปที่เควิน

 

“การโจมตีของกิลเฟอร์ไม่แม้แต่จะทําให้มันบาดเจ็บเลยงั้นเหรอ? ร่างกายของเจ้านี่มันหนาจริงๆ” แม้เควินจะไม่ได้กังวลเกี่ยวกับหมัดอันทรงพลังของปาวามากนัก แต่พลังป้องกันอันมหาศาลของอีกฝ่ายทําให้เขารู้สึกประหลาดใจจริงๆ

 

“ผิวหนังของมันเต็มเปี่ยมไปด้วย “พลัง” จริงๆ”

 

ก่อนที่หมัดของปาวาจะมาถึงตัวเขา เควินก็อัญเชิญสัตว์อสูรตัวที่สองออกมา

 

เครั้ง!

 

เสียงเหล็กดังก้องไปทั่วภูเขา หมัดของปาวาถูกรับเอาไว้โดยโล่ที่ถือโดยชายผมดํา

 

“เจ้านี่มันอะไรกัน?! สามารถรับหมัดของข้าได้ด้วยงั้นเหรอ?” ปาวาแสดงท่าทางตกใจเป็นอย่างมาก มันไม่คาดคิดเลยว่าจะมีใครสามารถป้องกันการโจมตีของมันไว้ได้ แถมยังป้องกันได้อย่างสมบูรณ์แบบ! มันไม่เข้าใจเลยว่าทําไมจู่ๆคนแบบนี้ถึงได้ปรากฏตัวขึ้นมาอย่างกระทันหัน

 

แต่ศัตรูของมันไม่ปล่อยโอกาสให้มันได้คิดนานนัก การโจมตีระลอกถัดมาของกิลเฟอร์ก็ได้มาถึง เควินพยายามจะเข้าโจมตีระยะประชิด กิลเฟอร์ใช้กรงเล็บอันแหลมคมออกมันพุ่งเข้าจู่โจม แต่สุดท้ายมันก็ไม่สามารถทิ้งแม้กระทั่งรอยขีดข่วนให้กับปาวาได้

 

“เจ้าของเทียมนี่น่ารําคาญจริงๆ!!” การโจมตีของกิลเฟอร์พุ่งเข้าใส่เป็นระยะๆ จนทําให้ปาวา ระเบิดความโกรธออกมา ทันทีที่กิลเฟอร์พุ่งโจมตีลงมาอีกครั้งมันก็ใช้หางของมันรัดและกระแท กกิลเฟอร์เข้ากับพื้น

 

การโจมตีอันรุนแรงทําให้กิลเฟอร์หมดสภาพไปในทันที มันหัวเราะออกมาเสียงดัง มันใช้โอกาสตอนนี้ในการเผด็จศึกกิลเฟอร์

 

เพียงแค่การโจมตีเพียงครั้งเดียวปาวาก็สามารถเด็ดหัวของกิลเฟอร์ได้สําเร็จ

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ข้าบอกแล้วไงว่าของเลียนแบบอย่างเจ้านั่นไม่มีทางเทียบได้กับปีศาจต้นฉบับจาก “หนังสือของเซเรฟ!” ปาวาเงยหน้าขึ้นและหัวเราะเสียงดังลั่นด้วยความภูมิใจ

 

แต่แล้วจู่ๆท่าทางหยิ่งผยองของมันก็หายไปจนหมดและถูกแทนที่ด้วยสีหน้าตกตะลึง

 

“ทําไม..ทําไมกัน…ทําไมความแข็งแกร่งข้าถึงได้ลดต่ําลง!”

 

“หึ ฉันบอกแล้วไงว่าฉันศึกษาปีศาจอย่างพวกนายมานานแล้ว นั่นทําให้ฉันสามารถ อัญเชิญปีศาจแบบพวกนายออกมาได้” เควินยิ้มพร้อมมองไปที่แววตาซึ่งเต็มไปด้วยความสงสัยของอีกฝ่าย

 

“เจ้าหมายความว่ายังไงกัน?!”

 

“ก็ตามที่พูด จากที่ศึกษามา ฉันได้รู้ว่าปีศาจอย่างพวกนายไม่ได้ใช้เวทมนตร์ พวกแกใช้พลัง อีกอย่างที่พวกเราไม่รู้จัก! และฉันก็ได้สร้างของเลียนแบบออกมาได้สําเร็จและฝังมันไว้ในร่างกายของกิลเฟอร์ โดยผลของมันคือใครก็ตามที่สังหารกิลเฟอร์ทิ้งจะถูกคําสาปลดทอนความสามารถทั้งหมดของร่างกายลง!”

 

“ในอีกนัยหนึ่งก็คือทั้งพละกําลังและการป้องกันที่แกภาคภูมิใจนักภูมิใจหนา มันจะหายไปยังไงล่ะ!”

 

เควินอธิบายพร้อมอัญเชิญอสูรตัวที่สามออกมา นักรบหมาปาปรากฏตัวออกมาพร้อมๆกับการที่ปาวาถูกผนึกการเคลื่อนไหวลงอีกครั้ง

 

“นักรบหมาปาใช้ดาบของนายแยกร่างเจ้านั่นให้เป็นสองส่วนซะ…”

ทันทีที่เควินพูดจบ ดาบของนักรบหมาปาก็เริ่มส่องแสงพร้อมตัดผ่านร่างของปาวาจนแยกออกเป็นสองส่วน

 

“เป็นปีศาจจากหนังสือของเซเรฟเหมือนกันแท้ๆ แต่ระดับของแกต่างจากเจ้า “เดลิโอร่า” ลิบลับเลย” เควินมองไปยังร่างของปาวาพร้อมยกยิ้มดูถูก

 

“ต่อไปก็ได้เวลาคิดบัญชีกับพวกถ้ํามองแล้ว!” ใบหน้าของเควินกลับมาจริงจังอีกครั้ง มือของเขาร่ายวงเวทย์อย่างรวดเร็ว ครั้งนี้เขาใช้เวลาถึง 10 วิในการวาดวงเวทย์ ทันทีที่วงแหวนเวทย์เสร็จสมบูรณ์ ลูกบาศก์ขนาดยักษ์ที่ลอยอยู่บนฟ้าก็ถูกล้อมรอบไปด้วยวงแหวนเวทย์อันซับซ้อน

“อามาเทราสุรูปแบบที่ 28!”

 

ตุ้ม!