นักปราชญ์ผู้ถูกอัญเชิญไปต่างโลกพร้อมกับไอเทมที่ไม่ได้ใช้ - ตอนที่ 3 ลงทะเบียนนักผจญภัย
พวกเราเดินทางผ่านถนนที่เต็มไปด้วยผู้คนพลุกพล่าน
เมื่อเดินมาถึงถนนสายหลักในเมืองที่มีขนาดค่อนข้างเหมาะสม เราก็พบป้ายรูปดาบไขว้ตามที่ได้รับคำบอกเล่าไว้
ระหว่างทางเดินมานี้ ผมกลายเป็นจุดสนใจเพราะ โคคุโย (Kokuyou) ที่เดินเคียงข้างผม ถึงแม้ว่าสายตาที่จ้องมองจะน่ารำคาญ แต่เราก็เดินมาถึงสมาคมนักผจญภัยจนได้
ผมบอกโคคุโยให้รออยู่ด้านนอก เขาตอบกลับมาด้วยเสียง「บุรุรุ」(Bururu) ซึ่งทำให้ผมวางใจและเปิดประตูเข้าไป
ภายในสมาคมนักผจญภัย
เมื่อเข้ามา ภายในมีกระดานปิดประกาศเรียงกันตามผนังด้านขวา ด้านหน้ามีเคาน์เตอร์ต้อนรับหลายจุด ส่วนด้านซ้ายเป็นห้องรับรอง และด้านหลังของห้องรับรองเป็นโรงเตี๊ยมที่เสียงดังเอะอะจากคนที่กำลังดื่มดังลอดมา
ผมเดินตรงไปที่เคาน์เตอร์ต้อนรับและส่งสัญญาณเรียกพนักงานที่ว่างให้มาสนใจ
「ยินดีต้อนรับสู่กิลด์นักผจญภัย สาขาเฟนดิ (Fendi) มีอะไรให้ช่วยคะ?」
「ผมอยากลงทะเบียนเป็นนักผจญภัย… และ… ลงทะเบียนม้าของผมเป็นแฟมิเลียร์ (สัตว์เลี้ยงเวทมนตร์) ด้วยครับ」
「ฉันเข้าใจว่าคุณต้องการลงทะเบียนเป็นนักผจญภัย แต่… คุณไม่จำเป็นต้องลงทะเบียนม้าหรอกค่ะ」
「นั่นคือเอ่อ…มันเป็นม้าศึกออบซิเดียน (Obsidian Battlehorse) เพื่อนคนหนึ่งแนะนำให้ผมลงทะเบียน」
「…?! ม้าศึกออบซิเดียน? สัตว์อสูรระดับ B? ถ้าอย่างนั้นจำเป็นต้องลงทะเบียนค่ะ…ตอนนี้มันอยู่ที่ไหนคะ?」
「มันรออยู่ข้างนอกกิลด์ครับ」
「เข้าใจแล้วค่ะ ตอนนี้กรุณากรอกแบบฟอร์มนี้เพื่อลงทะเบียนเป็นนักผจญภัยก่อนนะคะ」
ผมหยิบแบบฟอร์มที่เธอยื่นมาให้แล้วอ่าน ซึ่งแม้ว่าจะไม่ใช่ภาษาญี่ปุ่น แต่ผมก็สามารถเข้าใจได้
ในแบบฟอร์มมีเพียงสี่หัวข้อให้กรอก ได้แก่ ชื่อ, เผ่าพันธุ์, อายุ และอาชีพ ซึ่งทั้งหมดนี้ปรากฏอยู่ในสถานะของผมว่า โทยะ, มนุษย์, อายุ 16 ปี และนักบวชฟื้นฟู
หลังจากกรอกแบบฟอร์มเสร็จ ผมคืนให้กับพนักงาน เธอตรวจสอบข้อมูลและพยักหน้า จากนั้นหยิบคริสตัลและเข็มออกมาวางบนเคาน์เตอร์
「โทยะซามะ (Touya-sama) ทุกอย่างเรียบร้อยค่ะ ขอเลือดหยดหนึ่งเพื่อลงทะเบียนการ์ดนะคะ」
ผมทำตามคำแนะนำ ใช้เข็มจิ้มนิ้วแล้วแตะเลือดลงบนคริสตัล แสงจากคริสตัลเรืองขึ้นเล็กน้อย พนักงานยืนยันผลก่อนนำการ์ดออกมาให้
「นี่คือการ์ดกิลด์นักผจญภัยของคุณค่ะ ระวังอย่าทำหายนะคะ การออกบัตรใหม่จะมีค่าธรรมเนียม 10 เหรียญเงิน เมื่อคุณสัมผัสการ์ด ข้อมูลจะถูกเขียนลงบนการ์ดโดยดูดซับพลังเวทย์จากร่างกายคุณค่ะ」
ผมหยิบบัตรสีเหล็กขึ้นมาด้วยความสงสัยในคำว่า「พลังเวท」มันคืออิหยังวะ
ผมรู้สึกถึงบางอย่างถูกดูดออกจากมือขวาที่ถือบัตรอยู่ จากนั้นตัวอักษรเริ่มปรากฏขึ้นบนบัตร
◇――――――――――――――――――――◇
[ชื่อ] คิซารางิ โทยะ
[เผ่าพันธุ์] มนุษย์
[อายุ] 16
[อาชีพ] นักบวชฟื้นฟู
[เลเวล] 1
[อันดับ] F
[สังกัด] ราชอาณาจักรซาลันเดียร์ สาขาเฟนดิ
◇――――――――――――――――――――◇
「ข้อมูลของคุณปรากฏขึ้นแล้วนะคะ ขออธิบายเนื้อหาในบัตรให้คุณทราบ ชื่อจนถึงอาชีพนั้นเป็นข้อมูลตามที่คุณกรอกในแบบฟอร์ม [เลเวล] แสดงถึงความแข็งแกร่งของคุณ [อันดับ] แสดงถึงระดับการมีส่วนร่วมในกิลด์นักผจญภัยของคุณ คุณจะเริ่มต้นจากอันดับ F และสามารถเลื่อนขึ้นได้เมื่อทำภารกิจสำเร็จ คุณสามารถรับภารกิจได้สูงสุดเพียงหนึ่งอันดับเหนือจากอันดับปัจจุบันเท่านั้น สำหรับกรณีของคุณสามารถรับภารกิจได้สูงสุดที่อันดับ E และเมื่อถึงอันดับ B จะต้องสอบเลื่อนอันดับ ซึ่งนั่นยังอีกยาวไกล… ส่วน [สังกัด] คือสถานที่ที่คุณลงทะเบียนเป็นนักผจญภัย มีอะไรที่คุณไม่เข้าใจในคำอธิบายของฉันไหมคะ?」
ผมส่ายหัวขณะมองบัตรในมือ พนักงานพยักหน้าด้วยความพึงพอใจและเริ่มพูดถึงเรื่องอื่น
「ถ้าอย่างนั้น มาคุยเรื่องการลงทะเบียนแฟมิเลียร์กันเถอะค่ะ」
เธอหยิบกำไล สร้อยคอ และแผ่นกระดาษออกมาวางบนเคาน์เตอร์
「กรุณากรอกแบบฟอร์มนี้ คุณในฐานะมาสเตอร์ต้องสวมกำไล และแฟมิเลียร์ของคุณต้องสวมสร้อยคอ สร้อยคอเป็นไอเทมเวทมนตร์ที่สามารถปรับขนาดได้โดยอัตโนมัติ จึงไม่มีปัญหาแม้จะเป็นแฟมิเลียร์ขนาดใหญ่ โปรดวางมันในตำแหน่งที่สามารถมองเห็นได้ง่าย เพราะมีกรณีที่เกิดการต่อสู้แย่งชิงแฟมิเลียร์เนื่องจากไม่ได้สวมสร้อยคอ」
ผมรับไอเทมทั้งสามและกรอกแบบฟอร์ม ในแบบฟอร์มมีเพียงให้กรอกชื่อมาสเตอร์และเผ่าพันธุ์ของแฟมิเลียร์เท่านั้น ผมเขียนชื่อ “โทยะ” และ “ม้าศึกออบซิเดียน” แล้วส่งแบบฟอร์มคืนให้พนักงาน
「ขั้นตอนลงทะเบียนเรียบร้อยแล้วค่ะ ต่อไป คุณอยากให้ฉันอธิบายระบบการจัดอันดับของนักผจญภัยไหมคะ?」
ผมพยักหน้าพร้อมขอให้เธออธิบาย
「ได้ค่ะ อย่างที่ฉันกล่าวไปแล้ว อันดับของภารกิจที่คุณสามารถรับได้มีตั้งแต่ F ถึง S และประเภทของบัตรจะเปลี่ยนไปตามอันดับ อันดับ F และ E จะเป็นบัตรสีเหล็กเรียกว่า ‘เหล็กสำหรับมือใหม่’ อันดับ D และ C จะเป็นบัตรสีทองแดง อันดับ B จะเป็นบัตรสีเงิน และอันดับ A จะเป็นบัตรสีทอง กิลด์จะไม่แทรกแซงข้อพิพาทระหว่างนักผจญภัย แต่หากมีการละเมิดกฎหมายอย่างร้ายแรง อาจมีการลดอันดับหรือเพิกถอนสถานะนักผจญภัยของคุณได้…」
หลังจากฟังคำอธิบายของพนักงานหลายนาที ผมเริ่มรู้สึกกระวนกระวายใจเพราะคิดถึงโคคุโยที่รออยู่ด้านนอก
「ทั้งหมดนี้ค่ะ มีคำถามอะไรไหมคะ?」
ผมส่ายหัวและพูดว่า「ขอบคุณครับ หากมีอะไรที่ผมไม่เข้าใจ ผมจะถามอีกทีนะครับ」
「อ่า… มีโรงแรมไหนที่รับแฟมิเลียร์ไหมครับ? เขาตัวใหญ่กว่าม้าปกติ」
「ในกรณีนั้น… 」
พนักงานหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งจากลิ้นชักและยื่นให้ผม
「นี่คือรายชื่อโรงแรมที่รับแฟมิเลียร์ โปรดสอบถามค่าบริการเมื่อไปถึงนะคะ」
「ขอบคุณสำหรับทุกอย่างครับ คุณ…เอ่อ…」
ผมพูดยิ้ม ๆ พนักงานหน้าแดงเล็กน้อยเหมือนนึกขึ้นได้ว่าเธอลืมแนะนำตัว
「ขออภัยค่ะ ฉันชื่อมิลเลีย เป็นพนักงานต้อนรับของกิลด์นักผจญภัย ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ โทยะซามะ」
「ขอบคุณครับ มิลเลียซัง หากมีอะไรไม่เข้าใจ…」
ในวินาทีนั้น ประตูถูกเปิดออกพร้อมเสียงดังสนั่น และมีคนกระเด็นเข้ามาเหมือนโดนม้าเตะ…
—เหมือนโดนม้าเตะงั้นเหรอ…?
「อย่าบอกนะว่า…」
ผมขอบคุณมิลเลียซังและรีบเปิดประตูออกไป พบกับภาพที่น่าตกใจ—
ชายสองคนที่ดูเหมือนนักผจญภัยนอนอยู่กับพื้น และโคคุโยที่ดูหงุดหงิด ผมลูบคอของเขาเพื่อให้สงบลง เขาร้อง「บุรุรุ」และเอาตัวมาถูกับผมก่อนจะสงบลง
「โคคุโย เกิดอะไรขึ้น?」
เจ้าของแผงลอยด้านหลังบอกผม เพราะโคคุโยไม่สามารถตอบได้
「ม้าตัวใหญ่นี่ไม่ธรรมดาเลยนะ นักผจญภัยพวกนั้นพยายามเอาเชือกมัดมันและขโมยมัน แต่ดูเหมือนมันจะอาละวาดจนพวกเขาลงเอยแบบนี้ พวกมันทำเรื่องไม่ดีแบบนี้เป็นประจำ เจ้าเป็นเจ้าของใช่ไหม? นี่สนุกมากเลยนะ เดี๋ยวฉันให้ ของเสียบไม้ที่ขายฟรีอันหนึ่ง!」
กลิ่นซอสลอยมาทำให้จมูกของผมจนทำให้รู้สึกหิวขึ้นมาทันที
พนักงานกิลด์ออกมาตรวจสอบเหตุการณ์เพราะหนึ่งในนักผจญภัยที่โดนเตะกระเด็นนั้นเพิ่งถูกไล่ออกจากกิลด์
「นี่มันเกิดอะไรขึ้น…?」
พนักงานชายถามผมถึงรายละเอียด ผมจึงเล่าเหตุการณ์ที่ได้ยินมาจากเจ้าของแผงลอย ขณะเดียวกันก็ต้องอดทนไม่หยิบของเสียบไม้มากิน เพราะต้องเคลียร์เรื่องให้เสร็จก่อน แม้ว่าจะยากแค่ไหนก็ตาม… เอื้อก~~~
—————————————————————————————*
สำหรับใครที่ชอบ หรือถูกใจการแปล หรืออยากสนับสนุนกาแฟ ของนายน้ำพริกก็สามารถสนับสนุนไดที่ QR โค้ดข้างล่างนี้ได้เลยนะครับ