นครแห่งบาป City of Sin - ตอนที่ 180 การเดิมพัน ตอนที่ 2

นิยาย นครแห่งบาป – City of Sin เล่ม 2 ตอนที่ 180 การเดิมพัน ตอนที่ 2

วอเตอร์ฟลาวเวอร์ แกงดอร์ และโอเกอร์ทั้งสองต่างก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ เพราะการต่อสู้นี้ไม่ได้ถือว่าท้าทายอะไรสําหรับพวกเขาเลยและวอเตอร์ฟลาวเวอร์ก็ไม่ชื่นชอบที่นางจะต้องแสดงการต่อสู้ต่อหน้าคนหมู่มากเท่าไหร่นัก เพราะหากใครต้องการจะดูหรือเลียนแบบการต่อสู้ของนาง นางก็พร้อมที่จะควักลูกตาของคนเหล่านั้นออกมา

หนึ่งในทหารราบก้าวเท้ามาด้านหน้าก่อนที่จะพูดด้วยน้ําเสียงทุ่มต่าว่า “ข้าเอง”

ริชาร์ดพยักหน้าและพูดขึ้นว่า “ดี ! แต่อย่ารีบจบเกมเร็วเกินไปล่ะ”

ทหารราบเข้าใจความหมายของริชาร์ดในทันที เขาตอบด้วยน้ําเสียงที่มั่นใจว่า“ท่านลอร์ด ไม่ต้องกังวลไปข้ามั่นใจว่าการต่อสู้ในครั้งนี้จะยาวนานเพียงพอ !”

การต่อสู้ในครั้งนี้ไม่มีข้อกําหนดหรือข้อจํากัดใด ๆ ทั้งคู่สามารถที่จะใช้อุปกรณ์และเกราะของตนเองได้อย่างเต็มที่แบล็คริปเปอร์นั้นเลือกที่จะใช้ขวานในขณะที่ทหารซึ่งตัวเล็กกว่าเลือกที่จะใช้เกราะโล่ขนาดเล็กและกริชการเลือกอาวุธครั้งนี้ทําให้ผู้ชมรู้สึกไม่พอใจขึ้นมาเพราะในเวลานี้กลายเป็นการต่อสู้ระหว่างเนื้อกับเหล็กไปซะแล้วทุกคนรู้ดีว่าอุปกรณ์ของวอริเออร์นั้นเป็นเครื่องมือที่หายากมาก

แต่ถึงแม้ว่าผู้ชมจะรู้สึกไม่พอใจอย่างไร การต่อสู้ก็จะยังคงดําเนินต่อไปเสียงเริ่มการแข่งขันของผู้ดําเนินรายการดังขึ้นแบล็คริปเปอร์รีบพุ่งเข้าหาฝ่ายตรงข้ามทันทีที่ได้ยินสัญญาณเริ่มการแข่งขัน เขาฟาดขวานในมือไปที่ทหารอย่างสุดแรงและรวดเร็วราวกับพายุในตอนนี้ทหารเป็นเหมือนกับเรือที่อยู่ท่ามกลางพายุและกลางเสียงค่ารามดังกึกก้อง และเขาก็ดูเหมือนพร้อมที่จะล่มได้ตลอดเวลาขณะที่เขาถูกผลัก ออกไปจนผู้ชมต่างคิดว่าฉากการต่อสู้รอบนี้คงจะถึงจุดสิ้นสุดแล้วทว่าจู่ ๆ เขาก็ต้า นการโจมตีได้อย่างหวุดหวิด

พายุแห่งการโจมตีได้ทําลายโล่ของเขาจนกระเด็นลอยออกไปในขณะที่เกราะของเขาก็แตกออกในเวลานี้เมื่อเทียบกับขวานของแบล็ค ริปเปอร์แล้วกริชในมือของเขาก็เป็นเหมือนกับของเล่นเด็กเท่านั้นแต่โชคดีที่อาวุธทั้งสองยังไม่ได้ปะทะเข้าหากันจึงทําให้อาวุธทั้งคู่ยังไม่ได้รับความเสียหาย

ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นฝ่ายจู่โจมอย่างต่อเนื่อง ทว่าแบล็ค ริปเปอร์เองก็ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยเช่นกันทหารพยายามที่จะหาจุดอ่อนของอีกฝ่ายที่กําลังป้องกันตนเองด้วยการใช้องศาการโจมตีที่ยากจะป้องกันเพื่อสร้างบาดแผลให้กับคู่ต่อสู้ให้ได้ ในตอนนี้เขาเลือกที่จะใช้การโจมตีแบบเคาน์เตอร์ (รอสวนกลับ) เป็นหลัก

บาดแผลเล็ก ๆเหล่านี้ไม่ได้มีผลกระทบต่อความสามารถในการต่อสู้ของแบล็คริปเปอร์เลยแม้แต่น้อยในทางกลับกันมันกลับทําให้เขาดร้ายมากขึ้นการเคลื่อนไหวที่ทรงพลังรวมถึงการเต้นของหัวใจในเวลานี้ทําให้เลือดของพวกเขาสูบฉีดเป็นอย่างมาก

ตอนนี้การต่อสู้เริ่มดเดือดจนแม้แต่มาร์คเองก็ถลกขากางเกงของเขาขึ้นก่อนกระโดดข้ามราวบันไดและโบกมือของตนเองไปมาอย่างสุดแรงเขาเปล่งเสียงคํารามออกมาดังลั่นซึ่งดูเหมือนว่าจะดังมากเสียยิ่งกว่านักสู้ที่เขาส่งไปในสนามเสียอีก !

สิ่งที่เขาต้องการคือการที่จะลงไปในสนามพร้อมกับใช้เคียวหนักของเขาฟันไปที่ร่างของทหารและส่งร่างของทหารนั้นไปที่ด้านหน้าของริชาร์ดเมื่อมาร์คเห็นว่าแบล็คริปเปอร์เสียโอกาสที่จะได้รับชัยชนะครั้งแล้วครั้งเล่าเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลใจขึ้นมา

มาร์คจดจ่ออยู่กับการต่อสู้จนไม่ทันได้สังเกตสิ่งอื่น ๆ เพราะการแข่งขันในครั้งนี้ชาร์ดเดิมพันด้วยเงินที่มากถึง 50 เหรียญทองและเหรียญเหล่านั้นเป็นของวิหารทั้งหมด ! ถึงแม้ว่าเขาจะไม่อยากสละกางเกงที่เขาสวมใส่นี้ให้กับริชาร์ด ทว่าราคาที่เดิมพันมันก็เทียบเท่ากับรายได้ของเขา 2-3 เดือน ! และเขาเองที่เพิ่งจะก้าวหน้าเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาก็ไม่ได้มีเงินเก็บมากมายเท่าไหร่นักในเวลานั้นเองไครอนที่นั่งติดกับโบเว่นก็ชะเง้อหน้ามองไปที่สนามแข่งขันก่อนที่จะถามขึ้นว่า “นี่เจ้าเห็นอะไรบางอย่างจากคนของริชาร์ดไหม ?”

โบเว่นตอบด้วยการถามกลับไปว่า “อะไร ! เจ้ามองเห็นอะไร ?”

ไครอนยักไหล่ก่อนตอบกลับไป “การเคลื่อนไหวของเขาสั้น ๆ ง่าย ๆ แต่มีประสิทธิภาพมากเขาดูมั่นคงและชัดเจนในการโจมตีและดูเหมือนว่าเขาจะไม่สะทกสะท้านกับเลือดหรือการบาดเจ็บเลยนั่นมันแตกต่างจากคนของเราที่ดูเหมือนจะคลั่งไคล้และกระหายเลือดอย่างมาก”

โบเว่นมองไปที่ชายหนุ่มที่กําลังดูการแข่งขันอย่างสนใจก่อนที่จะกล่าวขึ้นมาอย่างช้า ๆ ว่า“เขาเป็นทหารผ่านศึกมานับไม่ถ้วนอย่างแท้จริงถ้าเขาสังกัดอยู่ในกองทัพทั่ว ๆ ไปเขาก็คงจะมีคนที่อยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของเขาอย่างน้อย 500 คน”

ไครอนเม้มปากแน่นก่อนที่จะมองไปทางริชาร์ด “เจ้าอย่าตัดสินพลังของทหารชํานาญศึกเพียงเพราะมองจากระดับของเขาเจ้าดูคนข้าง ๆ ริชาร์ดแต่ละคนสิข้าว่าไม่ได้ด้อยไปกว่าริชาร์ดเลย”

โบเว่นมองก่อนที่จะคิดหนัก “ดูเหมือนว่ามาร์คจะเจอปัญหาใหญ่เข้าแล้ว”

ไครอนพยักหน้า “แต่ก็ดีนะ เพราะดูเหมือนว่ามิสเตอร์ริชาร์ดจะไม่รู้วิธีการซ่อนความร่ำรวยของเขาเอาซะเลยหลังจากที่เห็นเหรียญของเขาแล้วมันทําให้ข้ารู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง

โบเว่นหัวเราะ “แล้วถ้ามันเป็นความตั้งใจของเขาแต่แรกเพื่อที่จะทําให้เจ้ารู้สึกเช่นนั้นล่ะ ?”

ใบหน้าของไครอนเปลี่ยนไปก่อนที่เขาจะตกอยู่ในห้วงแห่งความคิดอยู่ครู่หนึ่งเขาจ้องมองไปที่คนอื่นๆก่อนที่จะเห็นว่าสายตาของคนเหล่านั้นจ้องมองไปที่ริชาร์ดด้วยความโลภทว่าริชาร์ดกลับไม่ได้สนใจและยังดูการต่อสู้อย่างสงบ

การแข่งขันด้าเนินไปเป็นเวลา 10 นาที ในเวลานี้แบล็ค ริปเปอร์มีอาการหอบอย่างหนักแล้ว เสียงคารามของเขาแผ่วลงไปมากซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสิ้นหวังและหมดกําลังใจ ขวานในมือของเขายังคงทรงพลังเหมือนตอนแรกทว่ากล้ามเนื้อของเขาได้พิสูจน์ให้เห็นว่าพลังของเขากําลังจะหมดลงในอีกไม่ช้าเขาต้านการโจมตีจากคู่ต่อสู้ครั้งแล้วครั้งเล่าแต่ในเวลานี้กริชได้สัมผัสเข้ากับผิวหนังของเขาถี่ขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมทั้งทิ้งบาดแผลบนร่างกายไว้เยอะมาก

ทันใดนั้นมาร์คก็หยุดตะโกนเพราะเขารู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง แบล็ค ริปเปอร์แสดงให้เห็นถึงความอ่อนแอมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่ฝ่ายตรงข้ามกลับยังคงมีพละกําลังไม่ต่างจากตอนแรกที่เขาก้าวเข้ามาในสนาม อีกทั้งยังพยายามหาโอกาสที่จะทิ้งบาดแผลไว้ให้กับแบล็ค ริปเปอร์อย่างต่อเนื่องอย่างไรก็ตามเรื่องที่น่าแปลกคือดูเหมือนว่ามีหลายครั้งที่ทหารสามารถใช้กริชแทงเข้าที่ตัวของแบล็คริปเปอร์ได้แบบเต็ม ๆ แต่เขากลับเลือกที่จะแทงไปยังจุดอื่นของร่างกายแทนในเวลานี้บนร่างกายของแบล็ค ริปเปอร์มีบาดแผลสิบกว่าจุดและทุกจุดก็มีเลือดไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง เลือดเหล่านั้นหยดลงบนพื้นทุกครั้งที่เขาเคลื่อนไหวร่างกาย

ทันใดนั้นทหารราบผู้นั้นก็เร่งความเร็วในการโจมตีของเขาพร้อมกับเปลี่ยนสไตล์การโจมตีไปจากเดิม กริชที่โจมตีในแต่ละครั้งทําให้ชั้นเนื้อบาง ๆ หลุดออกจากผิวหนังของศัตรจนทําให้ต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดรอยเลือดบนพื้นดินเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ และมีละอองเลือดกระจายอยู่กลางอากาศ

กลยุทธ์ที่โหดร้ายเช่นนี้ก่อให้เกิดความสนุกสนานในการแข่งขันและทันทีที่ทหารใช้กริชของเขาตัดไปที่คอหอยของแบล็คริปเปอร์เพื่อจบชีวิตภายในสนามก็เกิดความร้อนระอุถึงขีดสุด

ทหารราบยึดตัวขึ้นก่อนที่จะกระทบโล่เข้ากับกริชของเขาจนทําให้เกิดเสียงดังกึกก้องและเขาก็หันไปหาริชาร์ดแล้วยกมือขึ้นเพื่อประกาศชัยชนะของตนเองในเวลานี้เขามีบาดแผลบนตัวเพียงเล็กน้อยเท่านั้นทว่าถึงแม้จะมีบาดแผลที่เป็นทางยาวลึกแต่มันก็ไม่ได้อันตรายถึงชีวิตอีกทั้งบาดแผลเหล่านั้นก็ไม่ได้ส่งผลกับประสิทธิภาพในการต่อสู้ของเขามากนักแน่นอนว่าบาดแผลเหล่านี้เป็นดั่งการสะสมประสบการณ์ขั้นพื้นฐานของเขาให้มากขึ้นสายตาของทหารมีความมุ่งมั่นและเด็ดขาดทว่าเขากลับไม่ได้ใส่ใจกับเสียงเชียร์จากรอบข้างเท่าที่ควรซึ่งเหตุผลที่เขาแสดงท่าทางของผู้ชนะในเวลานี้ก็เพียงเพราะต้องการให้มาร์คที่เป็นเป้าหมายของริชาร์ดได้เห็นเท่านั้น

ขณะที่ทหารได้รับเสียงเชียร์จากคนรอบข้างเพราะชัยชนะของเขาอยู่นั้นทันใดนั้นเขาก็รู้สึกได้ถึงอันตรายที่กําลังพุ่งตัวเข้ามาหาเขาในทันทีสีหน้าของริชาร์ดเปลี่ยนไปจากเดิมก่อนที่จะขยับปากราวกับว่ากําลังตะโกนบอกอะไรบางอย่างกับทหารสัญชาติญาณของการต่อสู้เป็นเวลาหลายปีปรากฏขึ้นมาในทันทีก่อนที่เขาจะก้มตัวลงต่าพร้อมใช้โล่ป้องกันไปที่ด้านหลังของตัวเอง

แรงมหาศาลที่ไม่รู้ที่มาได้พุ่งชนโล่ของเขาอย่างจัง!แต่มันรุนแรงพอที่จะทะลุโลหะได้ก่อนที่ความแหลมคมนั้นจะแทงเข้าที่ไหล่ของทหารและทะลุออกมาที่หน้าอกของเขา