ท่านประธานที่รัก - ตอนที่ 491 เป็นฝ่ายจูบเอง

“โอ้? นับรวมพ่อของคุณ ผมไม่ใช่คนที่หล่อที่สุดเหรอ? “รอยยิ้มของชู่จี้ค่อนข้างเจ้าเล่ห์

ซังอี๋เข้ามาในอ้อมแขนของเขา “แน่นอนว่าไม่ใช่ คุณหล่อที่สุดแต่ประโยคนี้อย่าให้พ่อฉันได้ยินนะ”

ไม่นานเนื้องูก็ถูกย่างจนสุก ถึงแม้จะไม่มีเครื่องปรุงแต่ก็เพียงพอที่จะกระตุ้นต่อมรับรสของคนสองคน

ชู่จี้เอาส่วนที่อร่อยที่สุดของงูออกมา “มาลองชิมดู อ้าปาก”

ซังอี๋เคี้ยวเนื้องูที่ย่างโดยชายอันเป็นที่รักของเธอด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข “อร่อยมากคุณเคยฝึกในป่ามาก่อนเหรอ”

โดยปกติชู่จี้ไม่น่าจะจับอะไรพวกนี้ได้ แต่ดูแล้วชู่จี้เหมือนเคยจับแถมยังดูเชี่ยวชาญอีกด้วย

การเคลื่อนไหวของเขาหยุดลง “ช่างเถอะ จริงๆผมเคยจับมาเยอะ ไม่งั้นจะคู่ควรเป็นแฟนคุณได้อย่างไร”เขายิ้มมุมปาก

ดวงตาสีพีชที่สวยงามของซังอี๋ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยน้ำใสๆ ใบหน้าเธอเขินอาย “ฉันรู้สึกมาตลอดจริงๆแล้วฉันไม่ดีพอดูสิ นอกจากจะเป็นคนในตระกูลซังแล้วนอกนั้นดูเหมือนไม่มีอะไรดีเลย”

“ไม่ใช่แน่นอน คุณอยู่กับผมใครก็มาแทนที่ไม่ได้แหวนวงนั้นก็พิสูจน์ทุกอย่างแล้วไม่ใช่เหรอ?”เขาใช้นิ้วหยาบๆลูบริมฝีปากสีชมพูอ่อนๆ ของเธอ “ไม่มีสิ่งใดที่คู่ควรหรือไม่คู่ควร ในความรัก คุณแค่จำไว้ว่าผมรักคุณและเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อคุณ ส่วนเรื่องอื่นๆไม่อยู่ในขอบเขตการพิจารณา”  “ใช่ ถ้าวันหนึ่งคุณกล้าทิ้งฉันไป ฉันจะไม่ปล่อยคุณไว้แน่”

“ไม่ปล่อยเหรอ? ใช้ร่างกายสัญญาได้ไหม? “มีรอยยิ้มที่อ่อนโยนในดวงตาของเขา

กลับกลายเป็นเธอที่โดนหยอก และซังอี๋แสร้งทำเป็นโกรธ “งั้นก็ได้ใช้ร่างกายคุณนะ ทุกๆวันต้องทำอาหารซักบ้านกวาดบ้านให้ฉัน”

ซังอี๋ขยี้ตาและหาว “ที่รัก อรุณสวัสดิ์”

ทันทีที่เธอลืมตาขึ้นเธอเห็นคางของชู่จี้และเธอก็รู้สึกเป็นกังวล “คุณไปนอนเถอะฉันจะดูแลคุณเอง”

ชู่จี้บีบแก้มของเธอและลูบปลายจมูกของเธอ “ตื่นแล้วเหรอ? ผมไม่ง่วง ไม่เป็นไร หิวไหม？”

“ฉันไม่หิว ไปนอนเถอะ ฉันไม่หิวจริงๆ” เมื่อเห็นเส้นเลือดสีแดงที่มองเห็นได้ชัดเจนในดวงตาของผู้ชาย เธอก็รู้สึกว่าเธอไร้ประโยชน์อย่างมากและไม่สามารถช่วยเขาได้เลย ถ้าไม่สร้างปัญหาให้เขาก็คงจะดี

ในเวลานี้ลมทะเลหยุดลงและทะเลและคลื่นก็สงบ แต่ไม่เห็นใครเลยแม้แต่เรือ

ดวงของทั้งสองไม่ดีนักแต่ก็ไม่ถึงกับแย่ ใกล้ๆทะเลมีแค่เกาะเล็กๆเท่านั้น

แล้วไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพิกัดทางภูมิศาสตร์อยู่ที่ไหน นอกจากเนื้องูที่กินได้แล้วเกาะนี้ไม่มีสิ่งมีชีวิตอื่นอีกเลย

ไฟยังคงลุกไหม้แผดเผาชู่จี้คิดหาวิธีทำเบ็ดตกปลาและพยายามจับปลา เขาจับปลาจากทะเลได้สองสามตัว

ใช้เนื้องูเมื่อวานที่กินไม่หมดผูกติดกับเบ็ด ชู่จี้นั่งบนโขดหินดูแล้วหล่อเป็นพิเศษ

ซังอี๋ใช้ช่วงเวลานี้เพื่อเก็บกวาดพื้นที่ว่าง แม้ว่ามันจะลำบากแต่เธอก็ไม่รู้สึกเหนื่อยเลยแม้แต่น้อย

ทั้งคู่สนุกกับมันราวกับว่าพวกเขาใช้ชีวิตอยู่ในสวรรค์

“เป็นยังไงล่ะ สามีคุณเก่งใช่ไหมล่ะ”ชู่จี้จับปลาตัวใหญ่ได้สำเร็จ เขาเริ่มขูดเกล็ดปลาด้วยมีดที่เขานำมาโกนท้อง ถอนลำไส้ออกแล้ววางลงบนแท่นไม้

ซังอี๋กอดเขาจากด้านหลัง “คุณคือฮีโร่ของฉัน เก่งทุกอย่างเลย”

เธอคิดในใจอยากจะอยู่อยากนี้ตลอดไป ตราบใดที่เธออยู่กับชู่จี้ไม่ว่าอะไรก็ดี…