ท่านประธานที่รัก - ตอนที่ 431 เธอ ไม่ใช่ลูกไก่ในกำมือที่แค่บีบก็ตาย
มองเห็นสีหน้าที่นิ่งเฉยของเถียนเถียน มู่เก๋อที่รู้ทุกอย่างของเธอรู้สึกเป็นห่วงมาก
ยังจำตอนที่เจอกันครั้งแรกได้ ใบหน้าของเธอที่เสียโฉม ร่างกายที่โดนย่ำยี แต่สายตาที่มุ่งมั่นแบบนั้นทำให้เขาหวั่นไหว
พอรู้เรื่องทุกอย่างของเธอแล้ว ยิ่งทำให้ผู้หญิงที่เคยอ่อนโยนเปลี่ยนเป็นคนที่โกรธแค้นเด็ดขาดแบบนี้
เพราะฉะนั้นเลยช่วยเธอสร้างบริษัทที่สามารถแข่งขันกับซังหลินจวิน
แต่ถึงจะทำเพื่อเธอทุกอย่าง แต่เธอก็ไม่เคยยิ้มให้เขาเลย เขาไม่เสียใจที่ช่วยเธอ ที่รู้สึกดีกับเธอ แต่เสียใจที่ทุกอย่างสายไปแล้ว เขาคิดว่า ถ้ารอวันที่ซังหลินจวินสูญเสียทุกอย่าง สักวันเธออาจจะรับรักเขา
“แผนเป็นยังไงบ้าง” มู่เก๋อรู้ว่าการแก้แค้นเป็นสิ่งที่เถียนเถียนอย่างให้ทำสำเร็จ เลยเก็บรอยยิ้มแล้วถามอย่างเข้มงวด
“ฉันแลกตัวเฉินอินออกมาแล้ว แต่ทางตำรวจเริ่มสงสัย ได้ข่าวว่าซูเยี่ยนไปเช็กแล้ว”
“ซูเยี่ยนเป็นพวกเดียวกับซังหลินจวิน ถ้ามันจะยื่นมือเข้ามายุ่ง งั้นก็ให้มันได้ตามที่หวัง” ถึงแม้หน้าตามู่เก๋อจะดูไม่มีพิษภัยอะไร แต่ความจริงอันตรายมาก
กับเรื่องที่จัดการได้ง่ายๆ ถึงจะเกี่ยวข้องกับกฎหมาย แต่ก็ยังเป็นเรื่องง่ายอยู่ดี
“นายอยากฆ่าเขา” เถียนเถียนขมวดคิ้วมองเขา น้ำเสียงไม่ค่อยเห็นด้วย
“ใช่ ใครที่มาขวางทางเรา เราก็จัดการได้ เธอไว้ใจเถอะฉันไม่ให้เธอลงมือเองหรอก ลูกน้องฉันก็เหงามานานแล้ว ให้พวกมันดูว่าพลตำรวจหนุ่มที่มีโอกาสก้าวไกลเก่งแค่ไหน” ในแววตามู่เก๋อมีความเจ้าเล่ห์ น้ำเสียงเลือดเย็นมาก
ตอนที่ซูเยี่ยนไปถึงเรือนจำหญิง มีผู้คุมขังเดินพาไปที่ลานรวมตัว
ก่อนมา เขาบอกแล้วว่าจะมาดูด้วยตัวเอง เพราะนักโทษหญิงทุกคนเลยรวมตัวรอที่ลาน
ตอนที่เขายังไม่มา นักโทษหญิงต่างก็ซุบซิบกัน
“เชี้ย วันนี้ใครก่อเรื่องวะ ต้องให้กูมานั่งรอโง่ๆแบบนี้ ถ้าให้กูรู้ กูจะถลกหนังมันแน่”
“เออ วันนี้ยังนอนไม่อิ่มเลย พรุ่งนี้ยังต้องทำงานแต่เช้า กูอยากซัดหน้ามันจริงๆ”
เสียงซุบซิบเริ่มดังขึ้น จากนั้นก็มีเสียงฝีเท้าเดินไปท่ามกลางผู้คน
เห็นแต่ละคนเริ่มหัวร้อน ผู้คุมขังที่เดินมาพร้อมซูเยี่ยนก็หยิบโทรโข่งขึ้นพูดว่า “โวยวายอะไรกัน เงียบเดี๋ยวนี้”
พอเสียงโทรโข่งดังออกไป ผู้คนค่อยเริ่มสงบลง
จากนั้นก็กลับไปเป็นปกติ
รอทุกคนเงียบแล้ว ซูเยี่ยนเลยดูเด่นชัดกว่าเดิม
ผู้คุมขังต่างก็เหลือบมองเบื้องบน จากนั้นตาก็เป็นประกาย
สาวๆทุกคนมีความฝันอยู่แล้ว แล้วเป็นตำรวจใครไม่อยากไปถึงตำแหน่งสูงๆเหมือนซูเยี่ยนล่ะ เสียดายซูเยี่ยนมีแค่คนเดียวในโลก ไม่มีใครแซงเขาได้
เขาที่เป็นไอดอลของตำรวจ ก็ต้องมีผู้หญิงชอบเยอะแยะอยู่แล้ว ผู้คุมขังหญิงก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย ถ้าเข้าวงการบันเทิงต้องเป็นคนที่เจิดจรัสแน่ๆ
ซูเยี่ยนไม่สนใจคนที่เพ้อฝัน เขาเดินไปทาท่ามกลางผู้คน จากนั้นก็หยุดลงตรงหน้าผู้หญิงคนหนึ่ง
“เงยหน้าขึ้น”
ในเรือนจำ ไม่ใช่ว่าไม่เคยมีผู้ชาย ถ้าตำรวจผู้ชายพวกเขาจะแสร้งเป็นคนดี แต่ถ้าเจอผู้หญิงสวยๆ ตาก็จ้องเป็นมันทั้งนั้นแหละ
เพราะฉะนั้นเห็นคนที่ใส่ชุดตำรวจตรงหน้า ถึงจะเป็นผู้ชายที่ดูดี แต่ทุกคนก็คิดว่าเขาเป็นคนลามกตีสองหน้า
ตอนที่เขาเรียกเฉินอิน ทุกคนก็แอบขำในใจ
แต่ละคนเอาแต่คิดว่า ผู้ชายก็แบบนี้แหละ ถึงจะหล่อแค่ไหนก็ห้ามความอยากไม่ได้
แต่ทางกลับกัน ‘เฉินอิน’รู้ดี คนตรงหน้าไม่ใช่ตำรวจลามก เขามาจับเธอต่างหาก
ตอนที่ได้รับข้อความจากลูกพี่ ทีแรกเธอคิดว่าลูกพี่คิดมากไปเอง ใครจะมาที่นี่ได้ในเวลาที่รวดเร็วขนาดนั้น
แต่ยังจงใจทำตัวช้าๆ ไม่คิดเลยว่าตอนที่เธอกำลังจะไป เขาก็โผล่มาก่อน
ตอนที่ซูเยี่ยนโผล่หน้ามา ‘เฉินอิน’ก็รู้แล้วว่าตัวเองซวยแน่
เห็นเธอไม่เงยหน้าสักที ซูเยี่ยนก็ไม่อยากเข้าใกล้ผู้หญิง แค่ส่งสายตาให้ผู้คุมขัง อีกฝ่ายก็เข้าใจทันที
เธอเลยเดินไปหน้าเฉินอิน ใช้มือจับคางเธอให้เงยหน้าขึ้น
หน้าเธอก็ยังคงเป็นหน้าของเฉินอิน ดูเหมือนว่าเธอยังอยู่ในคุก
ซูเยี่ยนกลับเดินไปตรงหน้าเธอ “ลบเครื่องสำอางบนหน้าเธอให้หมด”
คำพูดนี้เขาพูดกับผู้คุมขัง ถึงผู้คุมขังจะเข้าใจว่าทำไมซูเยี่ยนต้องให้เธอลบหน้าที่ไม่ได้แต่งหน้า แค่คิดว่าเขากำลังจงใจกลั่นแกล้ง แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไร ยังทำตามคำสั่งแล้วถูหน้าเฉินอิน
จากนั้นผู้คุมขังก็เห็นตอนที่เช็ดไปถึงขอบหน้า กลับมีรอยย่น แล้วเธอก็ไม่ใช่คนแก่ จะมีรอยย่นได้ยังไง
ในใจเธอสงสัย จนในหัวมีความคิดบางอย่างที่น่าตกใจ
มือที่เช็ดก็ใช้แรงเยอะขึ้น จนเล็บข่วนหน้าเธอไปมา
เฉินอินที่ว่าไม่อยากเสียโฉม เลยก้าวถอยหลัง
ผู้คุมขังจับมือเธอไว้แล้วพูด “แกจะถอยหลังทำไม เพราะเหมือนที่พลตำรวจซูบอกหรือเปล่า ว่าแกไม่ใช่นักโทษคนนั้น”
เฉินอินรู้ว่าเธอจะหลบไม่ได้ เธอรู้ว่าถ้าโดนจับได้ คนเบื้องหลังเธอไม่ปล่อยเธอไว้แน่ จากนั้นจึงกัดลิ้นจะฆ่าตัวตาย
ผู้คุมขังเห็นเลือดแดงสดค่อยๆไหลออกมาจากปากของเฉินอิน
จากนั้นเธอที่ยืนอยู่ก็ล้มลงไปกับพื้น
เห็นว่าคนไม่ได้สติแล้ว ผู้คุมขังเลยก้มลงไปกระชากหน้ากากนั้น เลยเห็นว่าไม่ใช่เฉินอินตัวจริง
ในใจลนลานมาก เธอรู้ว่าตอนนี้เธอทำได้แค่ทำผลงานเพื่อชดเชยความผิด ถึงเธอเองก็ไม่รู้ว่า พวกเธอสลับตัวกันตั้งแต่เมื่อไหร่
เห็นว่ารู้ความจริงแล้ว ซูเยี่ยนก็ไม่ได้สนใจคนที่ตายไปเลย
เขาแค่ให้ผู้คุมขังเอาไปฝัง แล้วเขาก็จะมีเหตุผลในการสืบเรื่องนี้
เขาขับรถตำรวจ แล้วมุ่งหน้าไปที่ที่อยู่ของเฉินอัน
“เถียนเถียน ลูกน้องฉันบอกว่า คนของเธอโดนจัดการไปแล้ว ซูเยี่ยนกำลังจะไปที่บ้านเฉิน เส้นทางนั้น ให้มันเป็นเส้นทางที่มันไปลงนรกแล้วกัน”
YOU MAY ALSO LIKE
