ท่านประธานที่รัก - ตอนที่ 130 เธอคู่ควรหรอ

“ เฉียวเฉียว!ซังหลินจวินไม่ได้สนใจลู่ลี่ลี่แต่หันไปสนใจทางของเฉินเฉียว

“ ผมสัญญากับโย่วอีแล้วว่าจะอยู่กับเขา”เฉินเฉียวมองไปทางซังหลินจวินแล้วกล่าว ลูกสาวอยู่บ้านผู้ชายแล้วไม่ดีอะไรล่ะ เฉินเฉียวรู้ดีว่าถ้าเธอกลับบ้านไปกลับพวกเขาวันนี้จะมีอะไรรอเธออยู่

“ อื้อ ไม่สัญญากับเด็กไม่ได้นะ”ซังหลินจวินมองไปที่เฉินเฉียวและพยักหน้าด้วยความพึงพอใจผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ของเขาคนนี้ไม่ทำให้เขาผิดหวังเลยจริงๆ ถ้าเกิดเธอเลือกกลับไปกลับพวกเขา ซังหลินจวินก็รั้งเธอไว้ไม่ได้

"เฉินเฉียว ทำไมเธอทำแบบนี้ ถ้าไม่คิดถึงตัวเองก็ควรจะคิดถึงหน้าพ่อบ้างสิ ตระกูลเฉินจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน"ลู่ลี่ลี่รู้สึกร้อนใจเมื่อเห็นเฉินเฉียวปฏิเสธเธอ

“ ตระกูลเฉินยังจะห่วงหน้าตาอีกหรอ? ฉันคิดว่าหลายปีมานี้สิ่งที่ปู้อี้เฉินทำกับฉันทำลายตระกูลเฉินหมดแล้ว"เหอะๆ ตอนนี้พูดถึงเรื่องหน้าตาของตระกูลเฉินกับเธอ น่าขำจริงๆ ปู้อี้เฉินนอกใจเธอครั้งแล้วครั้งเล่าทำให้เธออับอาย ทำไมตอนนั้นไม่ออกมาปกป้องหน้าตาของตระกูลเฉินล่ะ

"เฉินเฉียว เธอกับปู้อี้เฉินเป็นสามีภรรยากัน แต่ตอนนี้เธอกับประธานซังไม่ได้เป็นอะไรกัน แบบนี้พวกเราจะไปสู้หน้าคนอื่นได้ยังไง เพราะเธอพวกเราต้องทนทุกข์กับสิ่งที่เธอทำ ""ลู่ลี่ลี่ดูเหมือนเศร้าโศกอย่างขมขื่น แต่ เฉินเฉียวรู้ดีว่าเธอไม่ได้หมายถึงเรื่องนี้เลย

"ฉันจะไปหรือไม่ไปจากซังหลินจวิน เขาก็ไม่ได้ไปคบกับฉินอินอยู่ดี เอาเวลาไปสอนเฉินอินให้โตเป็นผู้ใหญ่ดีกว่ามาเสียเวลากับฉัน เฉินอินเป็นแบบนี้เดี๋ยวในอนาคตเธอจะเสียคนเอานะ "เฉินเฉียวหมดความอดทนกับลู่ลี่ลี่ ตอนนี้เธอไม่พอใจอย่างมาก

ซังหลินจวินดูออกว่าเธอหมดความอดทนแล้ว จึงเดินไปโอบเฉินเฉียวไว้ในอ้อมอกแล้วพาขึ้นไปห้องนอนชั้นสอง

"แม่บ้าน ส่งแขกด้วย"ซังหลินจวินกล่าวโดยไม่หันกลับมามอง แม่บ้านเดินมาจะเชิญให้เฉินเฉียวกับลู่ลี่ลี่ออกไป

“ คุณซัง คุณทำแบบนี้ไม่คิดถึงผลลัพธ์ที่จะตามมาบ้างหรอ?”ลู่ลี่ลี่มองไปที่ด้านหลังของซัซังหลินจวินและพูดอย่างไม่พอใจ ไหนๆผู้ชายคนนี้ก็ไม่ได้เป็นลูกเขยเธอแล้ว งั้นก็ให้เป็นของเฉินเฉียวไม่ได้

“ คุณนายเฉินครับ ถ้าอยากใช้ชีวิตอย่างสงบสุข ผมว่ายับยั้งชั่งใจเถอะครับ แล้วก็บอกให้ลูกสาวคุณหยุดด้วย”เห็นได้ชัดว่าเสียงของซังหลินจวินนั้นเรียบเฉย แต่มันทำให้ลู่ลี่ลี่รู้สึกหนาวตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างบอกไม่ถูก

ออกไปเถอะแม่บ้านเดินไปข้างหน้าเฉินเฉียวกับลู่ลี่ลี่และออกคำสั่ง สองแม่ลูกนี้น่ารังเกียจจริงๆ

"ฝากบอกเฉินเฉียวว่าฉันไม่ปล่อยไว้แน่"ลู่ลี่ลี่ทำไมต้องมาเจอเรื่องบ้าๆแบบนี้ เธอหยิ่งยโสมาตลอด วันนี้ซังหลินจวินกับเฉินเฉียวมาหยิบหน้าเธอแบบนี้ เธอจะยอมได้อย่างไร

เมื่อเทียบกันแล้ว เฉินอินนิ่งเฉยมาก

“ อินอิน วางใจเธอแม่จะจัดการให้เอง เรื่องวันนี้พ่อแกต้องให้คำอธิบายกับฉัน”ไหนๆตัวเองก็ทำอะไรเฉินเฉียวไม่ได้แล้ว งั้นเธอจึงไปลงที่เฉินอินยังไงซะจุดอ่อนของเฉินอันก็คือลูกสาวของเขา แค่เธอใส่ไฟหน่อย เฉินเฉียวไม่มีวันมีความสุขแน่

“พวกเธอพูดเรื่องจริงหรอ？”เฉินอันมองไปที่ภรรยาและลูกสาวของเขาเฉินอินเข้าไปพัวพันกับซังหลินจวินจริงๆ

"จริงๆเลยนะ เฉินเฉียวก็เหมือนแม่ของเธอไม่มีผิด คิดไม่ถึงว่าจะหน้าไม่อาย เดินตามรอยแม่ตัวเอง คิดดูสิถ้าไม่ใช่เพราะผู้ชายคนนั้นดีกว่าคุณ เขาจะเลิกกับคุณหรอ ตอนนี้ก็เหมือนกัน ปู้อี้เฉินอุส่าปกป้องเธอแทบตาย แต่ลูกสาวสุดที่รักของคุณไม่รู้จักว่าอะไรผิดอะไรถูก "ลู่ลี่ลี่ กำลังพูดในขณะที่สังเกตท่าทางของเฉินอันและเมื่อเห็นความโกรธของเขาขึ้น ๆ ลง ๆ เธอรู้ว่าเป้าหมายของเธอสำเร็จแล้ว

ตอนท้ายเฉินอันไม่ได้ฟังสิ่งที่ลู่ลี่ลี่พูดผู้หญิงคนนั้นทิ้งเขาไปอย่างโหดร้ายจนเขาเสียใจหลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้ยินข่าวจากเธออีกทุกคนบอกว่าเธอไปกับผู้ชายคนอื่น

"เฉินอัน ฐานะของซังหลินจวินเป็นยังไงคุณก็รู้ ผู้หญิงที่ผ่านการหย่าร้างอย่างเฉินเฉียวจะไปเหมาะสมกับเขาได้ยังไง ถึงแม้ในใจคุณอยากจะปรองดองกับตระกูลซัง คนที่เหมาะสมมีแต่เฉินอิน"ลู่ลี่ลี่มองไปที่เฉินอัน ถ้าเขานึกถึงผู้หญิงคนนั้นแล้วยอมให้เฉินเฉียวไปกับซังหลินจวิน ถ้างั้นเธอกับเฉินอินสองแม่ลูกต้องแย่แน่ๆ

"เรื่องนี้ผมรู้ดี คุณก็บอกเฉินอินบ้างเถอะให้เผื่อใจไว้บ้าง ซังหลินจวินไม่ใช่คนที่เธอจะไปจับได้"แม้ว่าเฉินอันจะรู้ว่าเฉินเฉียวอาจไม่ใช่ภรรยาในอนาคตของซังหลินจวินแต่ เฉินอินก็ยิ่งไม่น่าเป็นไปได้มากกว่า

หมายความว่ายังไงลู่ลี่ลี่รู้สึกไม่พอใจเมื่อเธอได้ยินคำพูดของเฉินอันเช่นนี้ มีแต่เฉินเฉียวคนเดียวที่เป็นลูกสาวในใจของอัน

"คุณควรเข้าใจว่านิสัยของเฉินอินอยู่ไม่รอดหรอกถ้าไปอยู่ในตระกูลซัง"เฉินอันมองไปที่ลู่ลี่ลี่และพูดอย่างจริงจัง

"คุณลำเอียงนิ คุณอยากให้เฉินเฉียวเป็นคุณนายใช่ไหม?"ลู่ลี่ลี่มองไม่เห็นข้อบกพร่องของลูกสาวเธอเลยเธอคิดว่าเฉินอันลืมแม่ของเฉินเฉียวไม่ได้

"คุณรู้ไหมว่าผู้คนข้างนอกเขารู้ว่าคู่หมั้นของซังหลินจวินคือใคร?"เฉินอันมองไปที่ลู่ลี่ลี่อย่างเย็นชาและกล่าวว่าแม้ว่าเขาจะอยู่กับเธอในนามของสามีและภรรยามาหลายปีแล้ว แต่เขาก็ทนนิสัยของลู่ลี่ลี่ไม่ได้จริงๆเธอไม่อ่อนโยนและเข้าใจเขาเหมือนแม่ของเฉินเฉียว ใน ตรงกันข้ามแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆก็ทำให้เธอตีโพยตีพายได้อย่างกับคนปากร้าย

“ เถียนเถียน?”หลังจากได้ยินคำพูดของเฉินอัน เธอไม่ได้อะไรกับเฉินเฉียวหรอก แต่เถียนเถียนผู้หญิงคนนั้นไม่ปล่อยเธอไว้แน่

“ ฉันรู้แล้วว่าต้องทำยังไง”ลู่ลี่ลี่พูดจบก็หันเดินไปทางห้องเฉินอิน

“ อินอิน.”หลังจากเข้าประตูไปก็เห็นลูกสาวที่อกหักหัวใจของลู่ลี่ลี่ก็สั่นด้วยความเจ็บปวด ตอนแรกถ้าไม่ใช่เพราะแม่ของเฉินเฉียว เธอจะกลายเป็นภรรยาคนที่สองของเฉินอันได้ยังไง

"แม่ออกไปเถอะ ฉันอยากอยู่คนเดียว"เมื่อเห็นแม่ของตัวเอง เฉินอินก็โกรธอย่างไม่มีเหตุผล ถ้าไม่ใช่เพราะสถานะของเธอเธอคงไม่ต่ำต้อยกว่าเฉินเฉียว ตอนนี้แม้แต่ซังหลินจวินก็ชอบเฉินเฉียว ถึงแม้ผู้หญิงคนนั้นจะแต่งงานแล้วก็ตาม ตัวเธอขาวใสสะอาดแต่พออยู่ในสายตาซังหลินจวินกลับเทียบไม่ได้เลยกับเฉินเฉียว ทั้งหมดนี้เธอพาลใส่แม่ของตัวเอง

“ อินอินทำอะไรอยู่”ลู่ลี่ลี่อดไม่ได้ที่จะเศร้าเล็กน้อยเมื่อเธอเห็นท่าทีของลูกสาวที่มีต่อเธอ แต่เธอก็ระงับจุดที่เจ็บปวดไว้เธอสามารถอยู่รอดได้ตลอดหลายปีที่ผ่านมาด้วยความอดทนที่แข็งแกร่งของเธอ

เห็นได้ชัดว่าแม่ของเฉินเฉียวที่ทิ้งเขาไปในตอนแรก แต่ข่าวลือข้างนอกบอกว่าเป็นเพราะเธอไปยั่วเฉินอัน แม่ของเฉินเฉียวเลยโกรธเป็นเวลาหลายปีเธอออกไปข้างนอกมันจะโดนนินทาและชี้นิ้วมาที่เธอจนเธอชินแล้ว แต่โดนลูกสาวทำท่ารังเกียจแบบนี้เธอรับไม่ได้

"อินอินไม่ต้องกังวลไปแม่จะไม่ปล่อยให้เธอต้องทนทุกข์ทรมานโดยเปล่าประโยชน์แม่จะแก้แค้นให้เดี๋ยวแม่จะไปหาแม่ของเถียนเถียน วางใจเถอะแม่จะทำให้เธอเป็นภรรยาของซังหลินจวินให้ได้"ลู่ลี่ลี่มองไปที่ลูกสาวของเธอและพูดอย่างหนักแน่นว่าเธอจะไม่ปล่อยให้ลูกสาวของเธอมีชีวิตที่ด้อยกว่า

“ แม่จะไปหาแม่ของเถียนเถียนทำไม?”หลังจากได้ยินคำพูดของลู่ลี่ลี่ เฉินอินก็หันหน้าและมองไปที่แม่ของเธอเธอเชื่อว่าคนตรงหน้ามีวิธีบางอย่างไม่เช่นนั้นเธอคงผ่ายเรื่องราวต่างๆหลายปีนี่มาไม่ได้หรอก

“ ฉันมีแผนของฉัน เธอวางใจได้ เฉินอินเธอต้องเรียนรู้ที่จะอดทน พรุ่งนี้ฉันจะพาไปสมัครเรียนคลาสพัฒนาบุคลิกภาพ พัฒนาตัวเองสักหน่อยดีกว่ามานั่งทำงานงกๆ"ลู่ลี่ลี่มองไปที่ลูกสาวของเธอและพูดว่า "พ่อเธอพูดถูกแล้ว นิสัยแบบเธอเนี่ยอยู่ในตระกูลซังไม่รอดหรอก"

เฉินอันเปรียบเทียบกับตระกูลซังแล้ว เหมือนกุ้งตัวเล็กๆเจอกับฉลาม แบบนี้คนอยู่ในตระกูลซังต้องอดทนอดกลั้นมากแน่ๆ

เฉินอินช่างไร้เดียงสาและไม่เหมาะกับการใช้ชีวิตแบบนั้นดังนั้นเธอจึงต้องใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์เพื่อเติบโตขึ้น

“ มันต้องเป็นแบบนี้จริงๆหรอ?”เฉินอินมองไปที่แม่ของเธอและถามอย่างไม่แน่ใจว่าเป็นไปได้ไหมที่จะกลายเป็นผู้หญิงของซังหลินจวิน?

"อืมเชื่อใจฉันฉันจะทำให้เธอเป็นคนที่ผู้ชายคลั่งไคล้"ลู่ลี่ลี่มองลูกสาวของเธอด้วยความภาคภูมิใจยีนของเฉินอันมีพลังมากโชคดีที่ลูกสาวทั้งสองได้รับการถ่ายทอดยีนของเฉินอินมา

ดังนั้นลู่ลี่ลี่และเฉินอินจึงตกลงกัน เฉินอินตั้งใจหนักในชั้นเรียนบุคลิกภาพในขณะที่ ลู่ลี่ลี่ ติดต่อแม่ของเถียนเถียนเพื่อสานความสัมพันธ์

“ พักนี้คุณนายเฉินมาที่นี้บ่อยนะคะ”คุณนายเถียนจิบกาแฟต่อหน้าเธอและมองไปที่ลู่ลี่ลี่อย่างไม่แยแส

เธอเคยได้ยินชื่อลู่ลี่ลี่จากคนข้างนอกเธอรู้แค่ว่าผู้หญิงคนนี้มีประโยชน์มากเฉินอันและภรรยาของเขารักใคร่กันมากในเวลานั้นและพวกเขาเป็นที่พูดถึงในกลุ่มไฮโซ แต่หลังจากที่ลู่ลี่ลี่ปรากฏตัวขึ้นก็ทำลายความรักที่แข็งแกร่งของพวกเขาทันที แย่งเฉินอันจากภรรยาไป

ผู้หญิงคนนี้ค้นหาสิ่งที่ตัวเองอยากได้แบบนี้ต้องมีแผนอะไรแน่ๆ

“ ฉันมาที่นี้เพราะช่างที่นี้เก่งจริงๆ อายุเท่าพวกเรานี้ต้องหมั่นดูแลตัวเอง มาทำที่นี้แค่สองครั้ง สามีที่บ้านยังพูดเลยว่าฉันดูเด็กลงลู่ลี่ลี่มองไปที่แม่ของเถียนเถียน ด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยเธอต้องสร้างความสัมพันธ์ที่ไว้วางใจกับเธอผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเธอเป็นคนฉลาด เธอต้องไม่เปิดเผยจุดประสงค์ของให้เธอรู้

"แน่นอนว่าช่างที่นี้เก่ง แต่ราคาที่นี้ไม่ใช่ถูกๆ คุณนายเฉินสิ้นเปลืองเช่นนี้ สามีคุณนายเฉินมีเงินพอหรอคะแม่ของเถียนเถียนมาจากครอบครัวที่ไม่ธรรมดา ดังนั้นคนอย่างลู่ลี่ลี่ไม่อยู่ในสายตาเธอ ยิ่งไปกว่านั้นสามีของลู่ลี่ลี่ต้องพึ่งพาสามีของเธอทุกหนทุกแห่งดังนั้นเธอจึงมักจะพูดอย่างไร้ความปรานี

ลู่ลี่ลี่ได้ยินเธอพูดแบบนั้นก็หน้าเสีย ผู้หญิงคนนี้ยิ่งยโสจริงๆ คนรวยๆมักจะไม่่มีการศึกษาแบบนี้หรอ?

“ คุณนายเถียนพูดก็ถูก สามีของฉันไม่ได้ใหญ่โตร่ำรวยอะไร แต่ว่าเขาบอกฉันตลอดว่าอย่าน้อยเนื้อต่ำใจ ยี่สิบกว่าปีแล้วพวกเรายังเหมือนคู่รักใหม่ๆอยู่เลย สามีของฉันไม่ค่อยพูดจา วันก่อนมีพวกสาวๆไปยั่วเขา เขาก็ปฏิเสธไป"ลู่ลี่ลี่พูดจบก็ชายตามองท่าทางของแม่ของเถียนเถียน

สามีของคุณนายเถียนอยู่ในห้างก็มีชื่อเสียงเหมือนกัน แต่ไม่เท่าซังหลินจวินที่มีชื่อเสียงเรื่องผู้หญิง คุณนายเถียนน่าจะรู้ดีกว่าใครนะคะ

ถ้าไม่ใช่เพราะมีอำนาจ ป่านนี้คงโดนทิ้งไปนานแล้วยังจะมามองเหยียดคนอีก

“ คุณนายเฉินมาหาฉันมีธุระอะไรหรือคะ ถ้าอยากจะให้ฉันช่วยเรื่องธุรกิจ คุณมาหาผิดคนแล้วค่ะ ฉันไม่ยุ่งเรื่องธุรกิจของสามี”คุณนายเถียนฟังออกว่าลู่ลี่ลี่กำลังแขวะตัวเอง

"คุณนายเถียนเข้าใจผิดแล้วค่ะ สามีของฉันก็ไม่ให้ฉันยุ่งเรื่องงานของเขา"ลู่ลี่ลี่เอามือป้องปากและมองไปที่คุณนายเถียนพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ

คุณนายเถียนมองลู่ลี่ลี่ตาขาว เธอไม่อยากจะพูดคุยกับผู้หญิงตรงหน้าแล้ว เพราะเธออดกลั้นความโกรธไม่ไหวแล้ว อยากจะฉีกผู้หญิงตรงหน้าเป็นชิ้นๆ

"คือว่าสามีฉันมีลูกสาวคนหนึ่ง แต่ก่อนเป็นภรรยาของปู้อี้ตอนนี้โสดแล้ว แต่เด็กคนนี้ชอบสร้างเรื่องอยู่เรื่อย วันก่อนยังทะเลาะกับคุณเถียนเพราะเรื่องของประธานซัง "ลู่ลี่ลี่พูดแล้วก็หยุดทันที

"หึ เธอเหมาะจะเป็นผู้หญิงของซังหลินจวินหรอ ฉันอยากให้ซังหลินจวินเห็นชัดๆจังอยากรู้ว่าจะทำยังไง"คุณนายเถียนฟังลู่ลี่ลี่ เลยกล่าวอย่างเย็นชา

“ ถึงแม้ว่าคุณเฉินจะไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของคุณแต่ตอนนี้คุณก็ยังอยู่ในฐานะแม่ของเธออยู่คุณมาหาฉันแบบนี้และสร้างปัญหาให้กับลูกสาวของคุณจะไม่กลัวคนนอกพูดถึงคุณหรอ?คุณนายเถียนมองไปที่ลู่ลี่ลี่และพูดอย่างดูถูก

————————