ท่านประธานที่รัก - ตอนที่ 10 สกปรก

"ปู้อี้เฉินจะ ทำอะไรของนาย"เฉินเฉียวมองไปที่ใบหน้าที่โกรธเกรี้ยวของเขา

เห็นได้ชัดว่าคุณชายใหญ่เขาโกรธมาจากที่อื่นแล้วมาระบายที่เธอ

ทำอะไร ผัวเมียนอนบนเตียงจะทำอะไรซะอีกล่ะ? "ขณะที่ปู้อี้เฉินพูดฝ่ามือใหญ่ของเขาก็ดึงเสื้อของเธอออก

หยุดนะเฉินเฉียวตะโกน

"บอกให้ฉันหยุดหรอ"ปู้อี้เฉินบีบคางของเธอยิ้มด้วยความเย็นชา“ เธอไปฟ้องแม่ฉันหรอว่าฉันไม่ได้กลับบ้าน แล้วก็ไม่ได้แตะเนื้อต้องตัวเธอ คืนนี้ฉันอารมณ์ดีฉันทำให้เธอสนุก หรือว่าทนไม่ไหวอดอยากนัก หาเรื่องมาให้ฉัน "

เฉินเฉียวได้ฟังก็เข้าใจ ผู้ชายคนนี้คงจะโดนแม่บ่นมาแน่ๆ

เธอยิ้มอย่างประชดประชัน“งั้นฉันก็คงต้องขอบคุณคุณชายที่เต็มใจเสียสละขนาดนี้ "

"ไม่ต้องขอบคุณ ถือว่าทำบุญทำทาน"ปู้อี้เฉินหรี่ตาพูดพลางสอดมือเข้าไปในเสื้อของเธอ

เฉินเฉียวรู้สึกว่าเขาเอาจริง เมื่อนิ้วยาวร้อนผ่าวของชายคนนั้นลูบไล้ไปทั่วผิวของเธอเธอก็สั่นระริกและบิดตัวไปมาโดยไม่รู้ตัว

เธอขมวดคิ้ว“ ปู้อี้เฉินอย่ามาแตะต้องตัวฉัน!”

เด็ดขาดและเย็นชา มันเหมือนคำสั่ง

"เธอรู้ไหมว่าคุณกำลังคุยกับใคร"ปู้อี้เฉินขมวดคิ้ว

เธอจ้องมองชายที่อยู่เหนือร่างของเธอแล้วพูดทีละคำ: "แกมันโสโครก"

สี่คำพูดเบา ๆ และช้าๆ

สี่คำนั้นบันดาลโทสะให้ปู้อี้เฉินอย่างมาก เขาคว้าเน็คไทตัวเองและจับเอามือเธอไพล่หลังแล้วใช้เนคไทมัดมือมัดเท้า "ว่าฉันโสโครก ไหนดูสิเธอมันสะอาดแค่ไหน"

เฉินเฉียวมัดไว้ดิ้นไม่หลุด ใช้แรงทั้งหมดถีบเขา เป็นผลให้ชายคนนั้นคว้าข้อเท้าของเธอและกดลงบนไหล่ของเขา

ผิวของหญิงสาวนั้นเนียนนุ่มราวกับเต้าหู้สด ปู้อี้เฉินมองไปที่ผู้หญิงที่ถูกพันธนาการอยู่บนเตียงอีกครั้งเขาอาจจะโกรธเกินไปใบหน้าเขาตอนนี้แดงระเรื่อ อยู่ที่บริษัทก็ปั้นหน้าขรึมท่าทางหยิ่งยโสโอหัง กลับกันในสภาพเธอตอนนี้ดูน่าสงสารมาก

หัวใจของเขาเต้นแรงมือของเขาลูบไปตามข้อเท้าและขาที่เรียบเนียนของเฉินเฉียว

ในขณะที่มืออีกข้างฉีกเสื้อเธออย่างบ้าคลั่ง

กระดุมเสื้อกระเด็นไปทุกสารทิศ

เสื้อผ้าฉีกขาดและเผยให้เห็นผิวขาวราวกับหิมะของเฉินเฉียวและรอยจูบที่คลุมเครือบนผิวหนังของเขาทำให้ร่างกายของปู้อี้เฉินสั่นเครือ

เขาตกตะลึงจ้องมองร่างของเธอ ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง

เฉินเฉียวมองไปที่ใบหน้าซีดเซียวของเขาและทันใดนั้นเธอรู้สึกสะใจที่ได้แก้แค้น

ตลอดหลายปีที่ผ่านมาความอับอายทั้งหมดที่เธอต้องแบกรับขณะนี้ในที่สุดเขาก็ได้รับรู้ความรู้สึกนั้น …

“ ดูพอหรือยัง”เธอนิ่งมากสายตาเหลือบมองเขาแล้วกวาดสายตามองเสื้อเชิ้ตที่ยุ่งเหยิงของเธอ "ดูพอแล้วก็ช่วยฉันใส่เสื้อผ้าใหม่ด้วย ฉันว่าคืนนี้นายคงไม่มีอารมณ์ทำต่อแล้วล่ะ "

ปู้อี้เฉินนั่งตัวแข็งบนเตียงราวกับว่าเขาถูกทำร้ายมาอย่างหนัก เค้านิ่งค้างไปหลายวินาที ทันใดนั้นเขาก็ดึงผมของเฉินเฉียวอุ้มเธอขึ้นมาและจับเธอคุกเข่าลงบนเตียง

“ ใครบอกว่าฉันไม่มีอารมณ์”เขาพูดเสียงต่ำๆนิด ๆ ดวงตาแดงก่ำ“ ฉันยิ่งชอบเลยไอพวกผู้หญิงที่เคยเสียตัวให้กับผู้ชายคนอื่นเนี่ย! เฉินเฉียว เธอทำให้ฉันรับรู้หน่อยนะว่า ตกลงแล้วผู้ชายของเธอหรือว่าฉันใครทำให้เธอฟินได้มากกว่ากัน"

ปู้อี้เฉินโกรธมากเพราะการนอกใจของเธอทำให้เขาเสียศักดิ์ศรีลูกผู้ชายอย่างมาก

ตอนนี้เขาระเบิดความโกรธออกมาพละกำลังของเขาทั้งหนักหน่วงทั้งดุดันจิกหนังศีรษะของเฉินเฉียวจนชาและเจ็บเจ็บมากจนน้ำตาแทบจะกระเซ็นออกจากดวงตาของเธอ.