ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ - ตอนที่ 861 เล่หงถัง

บทที่ 861 เล่หงถัง

พูดจบ พวกเฉินเกอทั้งห้าจึงหันจากไป

หลังจากเฉินเกอจากไปเป็นเวลานาน หญิงสาวจึงจับเหรียญทองในมือแน่นแล้วจากไป

ในเวลาพลบค่ำ

โรงแรมแห่งหนึ่งในเมืองมังกรแดง

พวกเฉินเกอทั้งห้าพักอาศัยอยู่ในห้องเดียวกัน

“พี่เฉิน พวกเราต้องรีบออกจากเมืองมังกรแดง เล่หงถังไม่มีทางปล่อยพวกเราไปแบบนี้แน่!”

เล๋ยเล่ที่นั่งอยู่พูดเตือนเฉินเกออย่างจริงใจ

เล่หงถังมีพลังอำนาจมากในทั่วทั้งเมืองมังกรแดง คิดว่าข่าวที่เฉินเกอฆ่าลูกน้องของเล่หงถังทั้งสี่คนจะรู้ในไม่ช้า ดังนั้นเล๋ยเล่ถึงได้เป็นกังวลแบบนี้

ยังไงก็ตามที่นี่เป็นที่ของคนอื่น การอยู่นานคงไม่ดี

“อืม พวกเราพักอาศัยที่นี่อีกคืน แล้วพรุ่งนี้จะออกจากเมืองมังกรแดงแต่เช้าตรู่!”

เฉินเกอก็พยักหน้าอย่างเข้าใจ จากนั้นเขาก็บอกกับพวกโจวโน่ทั้งสี่

แน่นอนว่าเฉินเกอไม่ต้องการเสียเวลาไปกับสิ่งเหล่านี้ ต้องรู้ว่าพวกเขามีภารกิจที่สำคัญกว่า ไม่สามารถยุ่งเกี่ยวพัวพันกับคนของเล่หงถังได้ จากไปเร็วหน่อยก็ดี จะได้ไม่ถูกคนของเล่หงถังตามมาหาถึงที่เป็นอย่างงั้นคงจะลำบากแน่

ขณะนี้ เมืองมังกรแดง ภายในเล่หงถัง

“เพี๊ยะ”

เล่หู่เจ้าสำนักเล่หงถังโยนถ้วยชาในมือลงที่พื้นด้วยความโกรธ

ถ้วยชาแตกละเอียดเป็นชิ้นนับไม่ถ้วนในพริบตา น้ำชาก็กระเซ็นไปทั่วทุกทิศ

“ไอ้ระยำ กล้าฆ่าลูกน้องทั้งสี่คนของฉันเล่หงถังงั้นเหรอ ฉันไม่ปล่อยพวกเขาไว้แน่!”

เล่หู่ที่ดูโหดเหี้ยม กัดฟันกล่าวด้วยความโกรธ

“เจ้าสำนักตามข้อมูลที่พวกเราได้ตรวจสอบ คนที่ฆ่าพวกของเราคือไอ้เด็กหนุ่มคนหนึ่ง เขายังมีพวกอีกสี่คน ตอนนี้น่าจะยังอยู่ในเมืองมังกรแดง!”

ชายคนหนึ่งที่มีผ้าโพกหัวมองไปที่เล่หู่แล้วรายงาน

ชายคนนี้เป็นมือขวาของเล่หู่ นามว่าชุยซู่

“หึ ชุยซู่ นายรีบพาคนไปค้นให้ทั่วเมืองมังกรแดง จะต้องหาไอ้หมอนั่นมาให้ฉันให้ได้ ตัวเป็นๆ ไม่ได้ก็ต้องเห็นศพ ปล่อยพวกเขาไปไม่ได้เด็ดขาด!”

เล่หู่ฟังแล้ว ก็ออกคำสั่งไปยังซุยซู่ทันที

เล่หงถังอยู่ที่เมืองมังกรแดงไม่มีใครกล้าทำแบบนี้กับพวกเขามาก่อน ตอนนี้ลูกน้องทั้งสี่คนของเล่หงถังเสียชีวิตลงในคราวเดียว ทำให้เล่หู่รู้สึกเจ็บใจจริงๆ ดังนั้นจึงโกรธและโมโหมาก

“ครับ เจ้าสำนัก กระผมจะนำคนไปค้นหาด้วยตัวเองเดี๋ยวนี้!”

ชุยซู่ต้องตอบตกลงอย่าสุภาพโดยไม่มีข้อเรียกร้องใดๆ อยู่แล้ว เขารู้ว่าครั้งนี้เล่หู่โกรธมาก

พูดจบ ชุยซู่ก็หันและเดินออกไปจากห้องโถง

คืนนี้ ถูกลิขิตให้เป็นคืนที่ไม่ธรรมดา

ชุยซู่นำกำลังคนและขี่ม้าค้นหาอย่างเข้มงวดทั่วทั้งเมืองมังกรแดงอย่างอุกอาจทั้งคืน สามารถพูดได้ว่าเป็นการค้นหาแบบบ้านต่อบ้าน ไม่ปล่อยผ่านแม้แต่บ้านหลังเดียว

ในช่วงเวลาสั้นๆ ทั่วทั้งเมืองมังกรแดงก็สั่นสะเทือนอย่างไม่มีใครเทียบ มีแสงสว่างจ้าอยู่ทั่วทุกหนทุกแห่ง ใครก็ตามที่แปลกหน้าจะต้องถูกตรวจสอบและสั่งสอนอย่างเข้มงวดโดยคนของเล่หงถัง พวกเขาต้องค้นหาพวกเฉินเกอทั้งห้าคนให้เจอ

พวกเฉินเกอทั้งห้ากำลังพักผ่อนอยู่ในโรงแรม แต่พวกเขาต่างก็ถูกปลุกขึ้นด้วยความเคลื่อนไหวที่รุนแรง

เล๋ยเล่โผล่หัวออกไปนอกหน้าต่างทันที มองไปข้างนอก พบคนกลุ่มหนึ่งกำลังตรวจค้นไม่หยุด สีหน้าของเล๋ยเล่เปลี่ยนไปอย่างมากทันที

“มีอะไร?”

เฉินเกอถามเล๋ยเล่อย่างสงสัย

“เป็นคนของเล่หงถัง!” เล๋ยเล่รีบหันหน้าตอบเฉินเกอ “ดูเหมือนว่าจะมุ่งมาหานาย!”

“แล้วตอนนี้พวกเราจะทำยังไงดี?”

โจวโน่ที่อยู่ด้านหนึ่งก็ถามด้วยความกังวล

เฉินเกอขมวดคิ้วในขณะนี้ ดูเคร่งขรึมสุดๆ เขาคิดไม่ถึงว่าเล่หงถังจะมีเคลื่อนไหวเร็วขนาดนี้

“รีบเก็บของเตรียมตัว ขึ้นบนหลังคา!”

หลังจากหยุดไปชั่วขณะ เฉินเกอก็คิดออกวิธีหนึ่ง พูดเสนอกับพวกโจวโน่ทั้งสี่

พูดจบ ทั้งห้าคนก็รีบเก็บข้าวของของตัวเองเสร็จ กระโดดออกจากหน้าต่างโดยตรง กระโดดขึ้นไปบนหลังคา หมอบฟุบบนหลังคาเพื่อซ่อนตัวและเฝ้าสังเกต

ทันทีที่พวกเขาทั้งห้าคนกระโดดขึ้นไปบนหลังคา ชุยซู่ก็พาคนบุกเข้าไปในโรงแรมแห่งนี้ทันที

หลังจากผ่านคำถามของชุยซู่ ในที่สุดชุยซู่ก็รู้ว่าคนที่พวกเขากำลังตามหาพักอาศัยที่นี่ จึงขอให้เจ้าของพาตัวเองขึ้นไปชั้นบนทันที มาถึงหน้าประตูห้องที่พวกเฉินเกอห้าอาศัยอยู่

“ปัง!”

ชุยซู่เตะประตูเปิดออกทันที กลุ่มคนก็หลั่งไหลเข้ามาในห้อง

หลังจากเข้าไปข้างใน ไม่มีใครเลย

ชุยซู่เห็นสถานการณ์ สีหน้าก็ดูหม่นหมองจ้องไปที่เจ้าของโรงแรมถาม: “แล้วคนล่ะ? คุณบอกว่าพวกเขาอาศัยอยู่ที่นี่ไม่ใช่เหรอ?”

“ผม ผม ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน พวกเขาทั้งห้าอาศัยอยู่ที่นี่จริงๆ ผมก็ไม่เห็นพวกเขาออกไปไหน ท่านชุย ที่ผมพูดเป็นความจริงทั้งหมด ผมไม่ได้โกหกคุณจริงๆ!” เจ้าของโรงแรมตอบด้วยเสียงสั่นเครือไปยังชุยซู่ด้วยท่าทางที่หวาดกลัว

แน่นอนชุยซู่รู้ว่าเจ้าของโรงแรมคนนี้ต้องไม่กล้าหลอกตัวเอง เดินไปที่หน้าต่างทันที มองออกไปข้างนอก

“พวกเขาต้องกระโดดออกหนีทางหน้าต่างแน่ๆ ไล่ตามมันไป!”

ชุยซู่ออกคำสั่งทันที รีบออกไปพร้อมกับนำคนไปด้วยไปอย่างเร่งรีบ ขี่ม้าและออกจากโรงแรม

น่าเสียดายที่พวกเฉินเกอทั้งห้าไม่เคยออกจากโรงแรมเลย แต่ซ่อนตัวอยู่บนหลังคา

หลังจากชุยซู่และคนอื่นๆ จากไป พวกเฉินเกอทั้งห้าลงมาจากหลังคาและกลับเข้าไปที่ห้อง

เมื่อกลับไปถึงที่ห้อง พวกเฉินเกอทั้งห้าเห็นเจ้าของโรงแรมยืนแข็งทื่ออยู่ในห้อง จ้องมองพวกเฉินเกอทั้งห้าอย่างมึนงง

เมื่อเห็นเช่นนี้เฉินเกอก็ถึงกับผงะไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็เดินไปหาเจ้าของโรงแรมทันที

เจ้าของโรงแรมกลัวมากจึงถอยหลังไปสองก้าวโดยไม่รู้ตัว คนทั้งคนหดเข้ามุม ก้มหน้าลงตะโกน: “พี่ใหญ่ พี่ใหญ่ ได้โปรดพวกคุณอย่าฆ่าผมเลย ผมไม่รู้อะไรเลย!”

เฉินเกอไม่ได้จะฆ่าเจ้าของโรงแรม แต่หยิบเหรียญทองออกมาหนึ่งกำมือส่งให้เจ้าของโรงแรม

“เถ้าแก่ คุณวางใจได้ ผมจะไม่ฆ่าคุณ ผมแค่ต้องการให้คุณอย่าบอกใครเด็ดขาดว่าพวกเรายังอยู่ที่นี่ เงินนี้ถือเป็นค่าตอบแทนพิเศษสำหรับคุณ!” เฉินเกอบอกกับเจ้าของโรงแรม

โบราณว่าไว้ว่า ที่ที่อันตรายคือที่ที่สุดปลอดภัยที่สุด

ชุยซู่และคนอื่นๆ ได้ตรวจค้นที่นี่แล้ว ฉะนั้นจะไม่กลับมาตรวจค้นอีกแน่นอน ดังนั้นพวกเฉินเกอทั้งห้าสามารถซ่อนตัวอยู่ที่นี่ชั่วคราวได้

เจ้าของโรงแรมจะกล้าขัดคำสั่งได้ที่ไหน พยักหน้าตกลงอย่างรวดเร็ว รับเหรียญทองที่เฉินเกอยื่นให้ เขาไม่มีปัญหากับเรื่องเงินอยู่แล้ว

จากนั้น เจ้าของโรงแรมก็รีบออกจากห้อง

พวกเฉินเกอทั้งห้าซ่อนเป็นเวลาหนึ่งวัน

กระทั่งวันถัดมาทั่วทั้งเมืองมังกรแดงไม่มีความเคลื่อนไหวแล้ว พวกเฉินเกอทั้งห้าจึงกล้าออกจากโรงแรม

“ผู้มีพระคุณ!”

ทันทีที่พวกเฉินเกอทั้งห้าเดินออกจากโรงแรม ก็ได้ยินเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังมาจากข้างหลังพวกเขา

หันไปดู ไม่ใช่คนอื่น เป็นหญิงสาวคนนั้นที่เฉินเกอช่วยมาเมื่อวานนี้

“ทำไมเธอยังไม่ไปอีก?”

เฉินเกอถามหญิงสาวอย่างสงสัย

“ผู้มีพระคุณ ฉันรู้ว่านายกำลังมีปัญหา พวกนายมากับฉันได้ ฉันสามารถพาพวกนายไปในที่ที่ปลอดภัยได้ พวกเขาไม่มีทางหาพวกนายเจอแน่นอน!” หญิงสาวจ้องมองเฉินเกอด้วยสีหน้าจริงจังแล้วกล่าวเสนอ

ได้ยินคำพูดหญิงสาว พวกเฉินเกอทั้งห้ามองหน้ากัน จากนั้นฉันก็เต็มใจที่จะเชื่อคำพูดของหญิงสาว เดินตามหญิงสาวจากไป