ที่แท้ข้าก็คือลูกพี่เซียน - ตอนที่ 58 คำใบ้ของปรมาจารย์ เจ้าเข้าใจแล้วหรือยัง
ตอนที่ 58 คำใบ้ของปรมาจารย์ เจ้าเข้าใจแล้วหรือยัง
จิ้งจอกสวรรค์เก้าหางข้ามผ่านด่านเคราะห์สวรรค์จนบาดเจ็บหนัก ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้พวกเจ้าตามหาไม่พบแม้แต่เงาเชียวรึ ข้าเก็บพวกเจ้าไว้มีประโยชน์อันใด
เมื่อนึกถึงตรงนี้ ปีศาจวัวตนหนึ่งมีสีหน้าปั้นยาก “พระราชา จิ้งจอกสวรรค์เก้าหางคล้ายกับถูกอารามเต๋าหลินเซียนนำตัวไปแล้วขอรับ”
“อะไรนะ?!”
นัยน์ตาของจักรพรรดิปีศาจจันทราเงินมืดครึ้มลงทันใด แทบสติแตกอยู่ตรงนั้น เดือดดาลจนตัวสั่นเทิ้ม จิตสังหารแผ่ซ่านออกมา
จิตสังหารเข้มข้นทำให้ปีศาจตัวเล็กตัวน้อยตกใจจนอกสั่นขวัญแขวน ทรุดลงกับพื้น ตัวสั่นระริก
“แต่ว่าพระราชา พวกข้าพบจิ้งจอกหกหางตัวหนึ่ง” ปีศาจวัวรีบร้อนเอ่ยเสริม
“โอ้?” ดวงตาของจักรพรรดิปีศาจจันทราเงินเป็นประกายวาบ
ปีศาจวัวพูดต่อ “อีกทั้ง จิ้งจอกหกหางตัวนี้คล้ายจะเป็นน้องสาวของจิ้งจอกเก้าหางขอรับ”
น้องสาว?
ไฟในดวงตาของจักรพรรดิปีศาจจันทราเงินลุกโชน มุมปากอดยกยิ้มกระหยิ่มใจไม่ได้
เหตุที่ต้องการจับจิ้งจอกสวรรค์เก้าหาง นอกจากเพราะมันแปลงกาย ยังมีเหตุผลสำคัญอีกข้อหนึ่ง นั่นก็คือเขาต้องการล้วงความลับของจิ้งจอกเก้าหาง!
สามารถบำเพ็ญเพียรจนสำเร็จเป็นจิ้งจอกสวรรค์เก้าหางภายในเวลาอันสั้น ต้องมีเคล็ดลับพิสดารเป็นแน่!
ในการตามล่าเมื่อสามปีก่อน เห็นได้ชัดว่าจิ้งจอกเก้าหางบาดเจ็บหนัก ร่อแร่ใกล้ตายเต็มที ไฉนอยู่ๆ ก็หายดีขึ้นมาโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว อีกทั้งเส้นลมปราณยังทบทวีขึ้น
หนึ่งร้อยส่วนในนั้นเป็นเพราะต้องได้รับโอกาสอันยิ่งใหญ่เป็นแน่!
มันมีความรู้สึกว่า เมื่อใดที่ตนได้รับโอกาสนั้นบ้าง ก็ย่อมต้องอยู่ห่างการสำเร็จเป็นเซียนไม่ไกลแล้ว!
ในเมื่อบัดนี้จิ้งจอกสวรรค์เก้าหางถูกอารามเต๋าหลินเซียนจับไปแล้ว ก็ทำได้เพียงพักไว้ชั่วคราว จับน้องสาวของนางไว้ก่อน ไม่แน่อาจได้ผลประโยชน์อื่น!
นัยน์ตาจักรพรรดิปีศาจจันทราเงินประกายวาบ จับจ้องปีศาจวัว เอ่ยเสียแข็ง “จิ้งจอกหกหางอยู่ที่ไหน”
“เรียนพระราชา อยู่ในป่าเร้นลับไม่ไกลออกไปจากที่นี่ขอรับ” ปีศาจวัวรีบตอบ
“ทำได้ดี!”
จักรพรรดิปีศาจจันทราเงินคำรามลั่น เอ่ยเสียงเย็น “ครั้งนี้ข้าลงมือเอง!”
พูดจบ ปีกคู่หนึ่งก็สยายออกบนแผ่นหลังของเขา พุ่งทะยานขึ้นฟ้า โบยบินไปบนท้องฟ้าอย่างว่องไว ด้านหลังของเขา มีปีศาจนับไม่ถ้วนคอยติดตาม ปราณปีศาจทะลวงฟ้าฉับพลัน น่าสะพรึงกลัวสุดขีด
ในภัตตาคารในเมืองลั่วเซียน มีเพียงห้องเดียวที่ยังส่องสว่าง เปลวไฟตะเกียงน้ำมันสั่นไหวน้อยๆ ตามแรงลม
เหยาเมิ่งจีใช้มือพยุงศีรษะ ยังคงจ้องมองคำพูดนั้นของหลี่เนี่ยนฝาน พยายามเค้นสมองขบคิด
ไม่ได้นอนมาสามวันสามคืน ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องทำความเข้าใจคำบอกใบ้ของปรมาจารย์ให้ได้
ปรมาจารย์สนใจในโชคชะตา มีเพียงผู้ที่ฟังคำใบ้ออกจึงจะนับว่าเป็นผู้มีชะตา จึงจะเอาชนะใจเขาได้!
เขารู้สึกคลับคล้ายคลับคลาว่าได้แตะถึงขอบแล้ว แต่ก็ดันขาดอีกเพียงก้าวเดียวกว่าจะถึงประตู
ในตอนนั้นเอง ใจเขาก็สัมผัสบางอย่างได้ เงยหน้ามองไปยังป่าเขาท่ามกลางความมืดมิด
“เอ๊ะ? ปราณปีศาจเข้มข้น!”
ปราณปีศาจเช่นนี้ย่อมต้องเป็นปีศาจระดับสูงอย่างแน่แท้ หรือว่าจักรพรรดิปีศาจจันทราเงินออกโรงทำเรื่องอะไร
ช้าก่อน
จักรพรรดิปีศาจจันทราเงิน?
นัยน์ตาของเหยาเมิ่งจีหดวูบ วาสนาดีมีแรงใจ พลันเกิดความคิด สีหน้าฉายแววตื่นเต้น
ข้าเข้าใจแล้ว! ที่แท้ความหมายอันลึกซึ้งของปรมาจารย์อยู่ตรงนี้!
ดวงตาของเขาเป็นประกายเจิดจรัสขึ้นเรื่อยๆ
“ฮ่าๆๆ ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้ เป็นเช่นนี้นี่เอง!”
เหยาเมิ่งจีพลันเงยหน้าเย้ยฟ้าหัวเราะลั่น ปฏิภาณหลักแหลมปรากฏในดวงตา เอ่ยอย่างลึกล้ำเกินคาดเดา “ข้าเข้าใจแล้ว!”
ฉินม่านอวิ๋นซึ่งกำลังอยู่ในสภาวะบำเพ็ญก็ลืมตาขึ้น กระวีกระวาดมา
“อาจารย์ ท่านเข้าใจปริศนาของปรมาจารย์แล้วหรือ” ฉินม่านอวิ๋นเอ่ยถามอย่างคาดหวัง
“ม่านอวิ๋น เห็นได้ชัดว่าระดับของเจ้ายังต้องเพิ่มพูนอีกมาก!”
เหยาเมิ่งจีพยักหน้า ชี้แนะอย่างจริงใจ “ต่อไปเจ้าจงจำให้ขึ้นใจ ยามที่ไม่รู้ว่ากระจ่างในคำใบ้ของปรมาจารย์แล้วหรือยัง ห้ามไปรบกวนปรมาจารย์เป็นอันขาด! ปรมาจารย์ใช้ฟ้าดินเป็นกระดานหมาก การถูกเลือกเป็นตัวหมากนับว่าเป็นโชคดีอันยิ่งใหญ่ เป็นวาสนาที่สวรรค์ประทานลงมา!
แต่ว่า…ตัวหมากก็อาจกลายเป็นลูกกำพร้า1ได้! ดังนั้นพวกเราจำต้องเข้าใจความนัยทุกอย่างของปรมาจารย์ แสดงคุณค่าของตนเองต่อหน้าปรมาจารย์! บัณฑิตท่านนั้นต้องการเป็นเพียงเบี้ยตัวหนึ่ง แต่พวกเราไม่อาจเป็นเช่นนั้น ต่อให้พวกเราเป็นตัวหมาก ก็ต้องเป็นตัวหมากที่สำคัญที่สุดของปรมาจารย์!”
ใบหน้าเขาเต็มไปด้วยความได้ใจ เปรียบตนเองเป็นตัวหมากไม่ทำให้รู้สึกเสียใจเลยสักนิด ทว่าเปี่ยมไปด้วยความกระปรี้กระเปร่า
เมื่อมาถึงจุดเดียวกับเขา ย่อมมองหลายสิ่งออกอย่างทะลุปรุโปร่งแต่แรก และกระจ่างในเรื่องราวมากมายเหลือเกิน ได้เป็นตัวหมากของของผู้ยิ่งใหญ่ก็นับว่าเป็นเรื่องเลวร้ายหรือ
ไม่ใช่! เป็นเรื่องดีงามล้ำเลิศเชียวละ!
ฉินม่านอวิ๋นขอคำชี้แนะอย่างอ่อนน้อม “อาจารย์ได้โปรดสอนข้า!”
“เจ้าพินิจคำพูดของปรมาจารย์โดยละเอียด” เหยาเมิ่งจีเอ่ย “คำพูดของปรมาจารย์สามารถแบ่งได้เป็นสองส่วน ส่วนที่หนึ่งคือด้านหน้า ‘ช่วงนี้มีลำแสงของผู้บำเพ็ญเซียนบินผ่านไปผ่านมา’ นี่เป็นบททดสอบแรก พวกเราได้ช่วยปรมาจารย์จัดการเรื่องรำคาญใจ แต่สิ่งสำคัญอยู่ที่ครึ่งประโยคหลัง นี่เป็นบททดสอบลับที่สำคัญมากข้อหนึ่ง!”
ครึ่งประโยคหลังของปรมาจารย์คือ… ‘ทำเอาข้าออกไปข้างนอกไม่ได้ ขึ้นเขาไปล่าสัตว์ยิ่งไม่ต้องพูดถึง พวกเจ้าช่วยไปสืบให้หน่อยได้ไหมว่าเป็นเพราะเหตุใด’
ขึ้นเขาไปล่าสัตว์?
สืบว่าเป็นเพราะเหตุใด?
เฮือก
ฉินม่านอวิ๋นประหนึ่งบรรลุโสดาบัน ขนลุกซู่ไปทั้งร่าง
เข้าใจแล้ว!
ข้าก็เข้าใจแล้ว!
สืบว่าเป็นเพราะเหตุใด ไม่ใช่เพราะจักรพรรดิปีศาจจันทราเงินแพร่งพรายเรื่องจิ้งจอกสวรรค์เก้าหางไปหรอกหรือ
ปรมาจารย์ย่อมถ่องแท้ในเหตุผล สิ่งที่เขาเรียกว่าสืบความ อันที่จริงก็คืออยากกุดหัวจักรพรรดิปีศาจจันทราเงินนั่นเอง!
ใช่แล้วละ จักรพรรดิปีศาจจันทราเงินรนหาที่ตายล่วงเกินปรมาจารย์ ปรมาจารย์จะปล่อยมันไปได้อย่างไร
ไฉนข้าจึงนึกไม่ถึงกันนะ เกือบพลาดคำใบ้สำคัญของปรมาจารย์ไปแล้ว
ฉินม่านอวิ๋นปลื้มปริ่มเหลือเกิน ที่แท้จักรพรรดิปีศาจจันทราเงินถึงเป็นบททดสอบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของปรมาจารย์ หากคลาดไป เกรงว่าโอกาสนี้คงจบสิ้นแล้ว เสี่ยงจริงๆ
“ข้าก็ว่า เหตุใดภารกิจที่ปรมาจารย์จัดมาให้ถึงได้ง่ายดายเช่นนี้ ที่แท้ก็มีปมปริศนาอยู่ตรงนี้!” เหยาเมิ่งจีถอนหายใจยาว ในเมื่อเข้าใจคำบอกใบ้ของปรมาจารย์แล้ว เช่นนั้นเรื่องราวต่อจากนี้ก็จะง่ายดายแล้ว
จักรพรรดิปีศาจจันทราเงินขึ้นชื่อว่าทำตัวเหิมเกริมเกรกมะเหรกเกเรอยู่ในพื้นที่แถบนี้มาสี่พันปี พลังบำเพ็ญสูงส่ง สถานะในโลกปีศาจเทียบเท่ากับสถานะของเหยาเมิ่งจีในโลกบำเพ็ญเซียน
ปีศาจซึ่งแข็งแกร่งเช่นนี้ อยู่ในโลกปีศาจสามารถเรียกลมเรียกฝนได้ แต่ไหนแต่ไรมาไม่มีผู้ใดกล้ายั่วโทสะ!
กระนั้น ในเมื่อล่วงเกินปรมาจารย์ เช่นนั้นก็ไม่อาจมีชีวิตต่อไปได้!
ปรมาจารย์รังเกียจไม่อยากลงมือสังหารมันด้วยตนเอง บัดนี้ข้าในฐานะที่เป็นตัวหมากที่สำคัญที่สุด เป็นผู้ปัดเป่า
เรื่องทุกข์ร้อนของปรมาจารย์!
เหอะๆ ล่วงเกินปรมาจารย์แล้วยังกล้าลงมืออย่างอหังการ ไม่เคยตายสินะ!
เป็นเพราะมีเจ้าปีศาจโง่เขลาวอนตายพรรค์นี้ ข้าถึงได้มีวาสนาสำแดงพลังต่อหน้าปรมาจารย์ ตนจะต้องทำให้สำเร็จ จับจักรพรรดิปีศาจจันทราเงินมาสะสางให้เรียบร้อย!
“ไป ตามข้าไปกำจัดจักรพรรดิปีศาจจันทราเงิน!”
ยามนั้น เหยาเมิ่งจีมิได้สนใจจะนอนเสียด้วยซ้ำ เขาพาฉินม่านอวิ๋นรุดหน้าไปยังป่า เหยียบย่างลงบนเส้นทางเผด็จศึกจักรพรรดิปีศาจจันทราเงิน
……………………………………….