ทัณฑ์สวาทเจ้าพ่อ - ตอนที่ 7 ผู้หญิงชุดสีชมพู
แสนดีที่กึ่งวิ่งกึ่งเดินออกมาจากห้องของแทนทัพมือบางพยายามปาดน้ำตาทิ้งภายในหัวเต็มไปด้วยความกลัดกลุ้มหล่อนจะทำอย่างไรดีให้แทนทัพเปลี่ยนใจยอมนอนกับหล่อนแทนพี่สาว
หล่อนจะไม่ยอมให้แสนรักต้องมาทนทุกข์ทรมานกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากฝีมือของมารดาตนเองอีกแล้ว ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยหยาดน้ำตาก่อนจะไหลออกมาอีกระลอกเมื่อมองไม่เห็นหนทางตรงหน้าเลยสักนิด
ความเจ็บปวดที่ถูกเขาปฏิเสธผลักไสไม่ต่างจาก หนูสกปรกมันยังฉายชัดในความรู้สึก
“จะทำยังไงดีแสนดี”
เสียงของเจ็ซูซูดังขึ้นด้านหลังทำเอาหล่อนสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะรีบปาดน้ำตาแล้วหันกลับไป
“มาอยู่นี่เองเจ๊ตามหาหนูไปทั่วเลย”
“ขอโทษด้วยนะคะเจ๊ซูซูคือแสนดีหลงทางค่ะ”
หล่อนยกมือไหว้อย่างสำนึกผิดจากใจจริงเพราะหล่อนไม่ได้ชื่นชอบนักกับการโกหกหลอกลวงใคร
“เป็นแบบนี้กันทุกคนแหละที่นี่มันกว้างแต่ประเดี๋ยวอีกหน่อยก็คุ้นชิน”
“ค่ะเจ๊ซูซู”
วันนี้หล่อนคงต้องหาทางกลับออกไปจากที่นี่เสียก่อนเพราะดูท่าทางแล้วอยู่ไปตอนนี้คงไม่มีประโยชน์อะไร
“เดี๋ยวเรากับเพื่อนๆ อีกสามคนขึ้นไปบริการคุณแทนทัพนะรับรองคืนนี้รวยเละแน่ๆ”
หล่อนที่กำลังสิ้นหวังถึงกับเงยหน้าขึ้นมองคนพูดอย่างตื่นเต้นจนเก็บอาการไม่อยู่
“ว่ายังไงนะคะเจ๊ซูซู”
“เดี๋ยวเจ๊จะส่งเรากับเด็กเก่าของเจ๊อีกสามคนขึ้นไปบริการคุณแทนทัพ”
เจ๊ซูซูไม่ได้ผิดสังเกตกับท่าทางดีอกดีใจเหมือนกับ ถูกลอตตารี่ของแสนดีสักเท่าไหร่เพราะผู้หญิงที่นี่ต่างดีใจเนื้อเต้นทุกคนเวลาที่จะได้รับสิทธิ์ให้ขึ้นไปบริการเจ้าพ่อคาสิโนอย่างแทนทัพ
“อ่อ…แต่อย่าขัดใจคุณแทนทัพนะเพราะไม่อย่างนั้นเจ๊อาจช่วยอะไรเราไม่ได้”
เจ๊ซูซูทำสีหน้าสยดสยองเมื่อนึกถึงความโหดของ แทนทัพในเวลาที่ลูกน้องหรือใครก็ตามกระทำผิดกฏของ Macau Casino
“ค่ะเจ๊ซูซู”
แสนดีไม่ได้กังวลนักกับความน่ากลัวของแทนทัพเพราะสิ่งที่หล่อนเป็นกังวลมากที่สุดคือทำอย่างไรให้เขานอนกับหล่อนเพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องแตะต้องพี่สาว
แทนทัพที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียงกว้างในห้องวีไอพีของ Macau Casino ใบหน้าหล่อกระด้างขึ้นเล็กน้อยเมื่อภาพใบหน้าของแสนดีผู้หญิงที่เขาผลักไสเมื่อครู่มันผุดขึ้นในหัวอีกครั้ง และดูท่าทางแล้วมันจะไม่สามารถหลุดร่อนออกไปหรือเขาจะต้องฟาดเจ้าหล่อนสักทีหลังจากนั้นเขาคงหมดสิ้นความรู้สึกโหยหาที่มีต่อหล่อน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ขออนุญาตครับ”
เสียงเคาะประตูก่อนจะตามด้วยเสียงของกรจักรทำให้เขารับรู้ได้ทันทีว่าความหฤหรรษ์กำลังอยู่ใกล้แค่เอื้อม
“เข้ามา”
กรจักรที่เปิดประตูเข้ามาเป็นคนแรกก่อนจะตามด้วยผู้หญิงสี่คนที่ใส่หน้ากากแฟนซีเดินเรียงกันเข้ามาพวกหล่อนมีสีผิวขาวซีดเหมือนสาวจีนอย่างผู้หญิงหน้าจืดคนนั้น
สายตาคมกริบสะดุดกับผู้หญิงคนสุดท้ายที่อยู่ในชุดเดรสรัดรูปสีชมพูอ่อนเขาจ้องหล่อนมองตาไม่กะพริบชนิดที่ไม่อาจละสายตาได้
ใช่…มันคือความรู้สึกแบบเดียวกันที่เกิดขึ้นกับผู้หญิงคนนั้นเขายิ้มหยันให้กับตนเองเพราะความรู้สึกประหลาดที่เกิดขึ้นมันไม่ได้เกิดจากผู้หญิงคนนั้นคนเดียวแต่กับผู้หญิงชุดสีชมพูอ่อนตรงหน้ามันก็กระตุ้นกระแสสวาทบางอย่างได้เหมือนกัน
“ออกไปให้หมดยกเว้นเธอ”
เขาออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงแสนโอหังก่อนจะชี้นิ้วมาที่ผู้หญิงชุดเดรสสีชมพูอ่อน
กรจักรพาผู้หญิงที่เหลือเดินออกจากห้องพักวีไอพีก่อนที่ตนเองจะโค้งให้กับคนเป็นเจ้านายแล้วเดินออกไปจากห้อง
ภายในห้องเงียบงันจนได้แม้แต่ยินเสียงลมหายใจของหล่อนที่กำลังสั่นระรัว
“แก้ผ้าออกซะแล้วขึ้นมาบนเตียง”
วินาทีที่หล่อนรอคอยมาถึงแต่ทำไมหล่อนกลับถึงได้ลังเลมือบางเต็มไปด้วยความสั่นเทา
“เร็วเข้าอย่าทำให้ฉันต้องรอนาน”
แทนทัพกระชากน้ำเสียงเพราะเริ่มรู้สึกหงุดหงิดผู้หญิงตรงหน้าที่อ้อยอิ่งเสียเหลือเกิน
ความร้อนฉ่าตรงกลีบสาวที่ถูกเขาไล้เลียบุกรุกมันยังคงติดตรึงอยู่ทุกอณูความรู้สึกเหมือนลิ้นและนิ้วแกร่งของเขามันยังกดแช่อยู่ในร่องสาว เพียงแค่คิดร่างสาวมันรุ่มร้อนรุนแรงความปวดร้าวกลางร่างสาวมันกำลังจู่โจมอย่างอำมหิต
สิ่งที่หล่อนกำลังจะกระทำมันเพื่อแสนรักเท่านั้นจริงหรือ ภายในหัวคิดทบทวนเพราะร่างกายสาวมันขานรับบุรุษตรงหน้าอย่างไร้ยางอายหยาดน้ำไร้ที่มาเอ่อล้นจนมันเปียกแฉะอันเดอร์แวร์
มือบางรูดซิปก่อนจะปล่อยให้ชุดเดรสรัดรูปสีชมพูอ่อนร่วงลงไปกองกับพื้น เรือนกายขาวผ่องดุจสำลีปรากฏแก่สายตาคมกริบมันทำให้ผู้ชายอย่างเขาตะลึงงันอ้าปากค้างเติ่ง
ผู้หญิงตรงหน้าผิวขาวผ่องไม่ต่างจากสำลีเรือนกายของหล่อนสลักเสลางดงามราวดุจเทพธิดาหน้าอกอวบล้นทะลักในขณะที่เอวบางคอดกิ่วรับกับสะโพกผายทรวดทรง องเอวหล่อนไม่ต่างจากนาฬิกาทรายและตรงนั้นที่มันโหนกนูนน่าขยำ
“โอ้ววว…”
เขาถึงกลับครางออกมาอย่างลืมตัวมันน่าแปลกที่ผู้หญิงตรงหน้ามีลักษณะที่คล้ายคลึงกับแสนดียัยแม่มดคนนั้นราวกับแกะ หล่อนคอยตามหลอกหลอนปั่นหัวเขาทุกค่ำคืนตั้งแต่ครั้งแรกที่พบเจอกัน
“ถอดส่วนที่เหลือออกเร็วเข้า”
หล่อนค่อยๆ ถอดบราเซียร์ออกในขณะที่พยายามหลับตาไม่มองคนตรงหน้าเพื่อที่หล่อนจะได้ไม่ต้องรู้สึกอดสูนักมันช่างน่าสมเพชที่ต้องพยายามหลอกล่อผู้ชายให้ขึ้นเตียงด้วยทั้งที่เขาไม่ต้องการ
บราเซียร์ตัวสวยลงไปกองกับพื้นในขณะที่คนมองถึงกับตาค้างกับอกอวบคู่แฝดที่ปลายยอดประดับด้วยเม็ดสีหวาน ทำเอาคนมองทนไม่ไหวลุกขึ้นไปกระชากร่างบางเหวี่ยงลงกับเตียงนอนกว้าง
“โอ๊ย…”
แสนดีจุกกับแรงเหวี่ยงรุนแรงแต่ทว่าสิ่งที่น่าตกใจมากกว่าคือมือหนาเอื้อมมากระชากหน้ากากที่หล่อนสวมใส่ใบหน้าสาวที่ปราศจากหน้ากากปรากฏแก่สายตาคมกริบของเขาที่ตอนนี้มันดูเดือดดาลน่าหวาดกลัว
“เธอคิดว่าฉันโง่มากหรือไงแสนดี”
ดวงตาของหล่อนเต็มไปด้วยความหวาดกลัวต่อคนตรงหน้าเพราะสายตาที่เต็มไปด้วยโทสะและน้ำเสียงที่แสดงให้รู้ว่ากำลังเดือดดาลเป็นอย่างมาก
“ฉัน…ฉันไม่ได้คิดอย่างนั้น”
มือหนาหยิบอันเดอร์แวร์ของหล่อนขึ้นมาเพราะหล่อนไม่ได้ใส่มันตั้งแต่ออกจากห้องของเขา
หล่อนเบิกตากว้างก่อนจะเห็นเขาฉีกทึ้งมันอย่างรุนแรงจนมันขาดวิ่นไม่ต่างจากเศษผ้า
“อยากนอนกับฉันมากใช่ไหมแสนดีได้เลย เพราะฉันรับประกันได้เลยว่าเธอจะต้องไปยกเครื่องใหม่ทันทีหลังจากโดนฉันเอา”
หล่อนหวาดกลัวคนตรงหน้าจับใจใบหน้าหล่อของเขาแสยะยิ้มหยันอย่างเหี้ยมเกรียมทำเอาหล่อนต้องถดถอยหนีจนสุดเตียงนอนในขณะที่เขาค่อยๆ ขยับกายแกร่งเข้าหาอย่างเลือดเย็น
“ฉัน ฉันเปลี่ยนใจแล้วฉันไม่นอนกับคุณแล้ว”
หล่อนรีบกระโจนลงจากเตียงนอนใหญ่แต่ทว่าคนตัวโตแต่กลับเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็วอย่างเขา คว้าร่างบางเอาไว้ก่อนจะเหวี่ยงหล่อนลงกับเตียงเต็มแรง ร่างเล็กแทบจมลงกับเตียงนุ่ม
“ปล่อยฉัน ปล่อยฉันนะคุณแทนทัพได้ยินไหม”
หล่อนพยายามดิ้นรนในขณะที่คนตัวโตใช้ต้นขาแข็งแกร่งกดทับร่างบางเอาไว้มือหนาปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่างกายอย่างรวดเร็วเหมือนเด็กหนุ่มที่เพิ่งริรัก
นิ้วแกร่งเขี่ยปลายถันสีหวานอย่างหยอกเย้าในขณะที่มือบางยังคงผลักไส
“ไม่อยากช่วยพี่สาวแล้วหรือแสนดี”
ใช่หล่อนลืมเรื่องของพี่สาวไปเสียสนิทในเมื่อโอกาสอยู่ตรงหน้าแล้วหล่อนไม่ควรที่จะปล่อยมันไป
“ฉันอยากให้คุณรับปากถ้าคุณนอนกับฉันคุณจะไม่ยุ่งกับพี่แสนรัก”
แทนทัพแทบไม่ได้ยินสิ่งที่ผู้หญิงใต้ร่างพูดเพราะเขากำลังสำรวจร่างกายของหล่อนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาแรงกล้า
หล่อนสวยไปทั้งเนื้อทั้งตัวผิวขาวจัดของหล่อนมันช่างน่าไล้เลียไปทุกสัดส่วน หน้าอกอวบสล้างมันน่าขยำขยี้ให้แหลกเละคามือแต่เขาต้องเก็บอาการความต้องการที่รุนแรงจนน่าอับอายนี้เอาไว้
YOU MAY ALSO LIKE
