ทัณฑ์สวาทเจ้าพ่อ - ตอนที่ 3 Macau Casino
คืนนี้มันคงเป็นอีกค่ำคืนที่เขารู้สึกเบื่อหน่ายแม้รอบกายของเขามันจะรายล้อมไปด้วยผู้หญิงหุ่นสะบึมเซ็กซี่เย้ายวนแต่เขากลับไร้อารมณ์
ภายในมือหนามีซิการ์ เขาใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้คีบมันเอาไว้ก่อนจะเอามันมาจรดริมฝีปากเขาสูบมันเข้าปอดก่อนจะพ่นควันสีขาวขุ่นออกมา
ใบหน้าเนียนใสของผู้หญิงเมื่อช่วงเย็นกลับผุดขึ้นมาในหัว ยัยผู้หญิงประสาทคนนั้นกล้าหยามศักดิ์ศรีของเขาโดยการปาเงินใส่หน้า ทั้งที่ตลอดชีวิตไม่เคยมีใครกล้าทำอะไรแบบนี้กับเขามาก่อน
ถ้าหากมีคนเหล่านั้นคงโดนเขาเอาปืนเป่าหัวไปหมดแต่ไม่รู้ทำไมเขาถึงไม่จัดการสั่งสอนหล่อนให้สาสมเพราะหากเป็นคนอื่นป่านนี้คงไม่มีแม้แต่เงาหัว
ดวงตาของหล่อนมันไม่ได้หวานฉ่ำแต่กลับเต็มไปด้วยแรงดึงดูดมหาศาลอย่างที่เขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนสายตาคมกริบจ้องมองเป้ากางเกงของตนเองที่ตอนนี้มันเริ่มนูนปูดเป่งขึ้นมาเพียงแค่คิดถึงใบหน้าเนียนใสไร้เครื่องสำอางของผู้หญิงมารยาททรามคนนั้น
ริมฝีปากของหล่อนมันอวบอิ่มจนเขาอยากที่จะ สั่งสอนหล่อนด้วยการบดจูบด้วยความดุดัน อยากรู้ว่าหล่อนยังจะกล้าปากดีอยู่อีกไหมความปวดร้าวระบมวิ่งพล่านไปทั่วร่างแกร่งโดยเฉพาะตรงเป้ากางเกง
“บ้าชิบ”
เขาสบถออกมาอย่างหงุดหงิดไม่เข้าใจตนเองเพราะไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
“ยัยผู้หญิงขี้เหร่อย่าให้ฉันเจอเธออีกนะ”
หากถ้าเจอหล่อนอีกครั้งเขาสาบานได้ว่าจะเอาคืนหล่อนให้สาสมกับการฉีกหน้าเจ้าพ่อคาสิโนอย่างเขา
แสนดีมองตึกสูงระฟ้าเบื้องหน้าอย่าง Macau Casino ก่อนจะห่อปากด้วยความตื่นตาตื่นใจเพราะความใหญ่โตของที่นี่หล่อนเห็นบอดี้การ์ดนับสิบที่ยืนอยู่ตรงประตูเบื้องหน้าเพื่อตรวจเช็คความเรียบร้อยของลูกค้าก่อนจะเข้าใช้บริการ
หล่อนเบ้หน้าเล็กน้อยกับสิ่งที่เห็นเพราะรู้สึกไม่ชอบใจนักกับความใหญ่โตอลังการเพราะคิดว่ามันคงมาจากเงินของนักพนันทั้งหลายที่ถูกมอมเมาซึ่งแน่นอนว่ามันต้องมีกลโกงซ่อนอยู่แบบในหนังมาเก๊าที่หล่อนเคยดู
“ฉันมาขอพบเจ้าของที่นี่ค่ะ”
หล่อนรวบรวมความกล้าที่มีเดินตรงเข้าไปถามกลุ่มคนที่ใส่ชุดสูทนับสิบที่ยืนอยู่
คนพวกนั้นหันกลับมามองหล่อนด้วยสายตาแทะโลมที่มองตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า
“เจ้านายพี่คงไม่ชอบผู้หญิงที่ใส่เสื้อผ้าปิดมิดชิดขนาดนี้หรอกนะ”
คนพวกนั้นพากันหัวเราะดังสนั่นทำเอาหล่อนรู้สึกประหม่าระคนอับอายแต่ทว่าหล่อนต้องทนกัดฟันเพราะหากหล่อนไม่ได้พบกับเจ้าหนี้ของแม่ หล่อนคงจะไม่สามารถช่วยแสนรักได้
“พวกพี่ช่วยฉันหน่อยนะจ๊ะฉันมีความจำเป็นจริงๆ”
หล่อนอ้อนวอนด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่เต็มไปด้วยความน่าสงสารทำให้หนึ่งในคนพวกนั้นที่มองรู้สึกเห็นใจ
“ถ้าน้องอยากจะเข้าไปต้องสมัครสมาชิกแรกเข้าก่อนห้าหมื่นบาท”
หล่อนตาโตด้วยความตกใจ
“ห้าหมื่นบาท”
หล่อนจะไปหามาจากที่ไหนกันเงินจำนวนมากมายขนาดนั้น
“มันเป็นกฎของที่นี่ถ้าไม่ได้เป็นสมาชิกก็ห้ามเข้าเว้นแต่…”
“แต่อะไรหรือจ๊ะ”
หล่อนรอฟังด้วยท่าทีที่เต็มไปด้วยความหวัง
“เข้าทำงานที่นี่แต่ว่าตอนนี้ตำแหน่งที่ว่างมีแค่หมอนวด”
“หมอนวด”
หล่อนทวนคำก่อนจะคิดว่าตนเองน่าจะทำได้เพราะเคยบีบนวดให้มารดาอยู่บ่อยครั้ง
แต่เหมือนคนตรงหน้าจะรู้ดีว่าหล่อนกำลังเข้าใจผิด
“นวดแบบ…”
เขาพูดประโยคต่อท้ายด้วยน้ำเสียงกระซิบกระซาบแต่คนฟังอย่างหล่อนถึงกับหน้าแดงซ่าน
“เอ่อ…แล้วไม่มีตำแหน่งอื่นว่างเลยหรือคะ”
“ไม่มีแล้วน้อง”
หล่อนก้มหน้าด้วยความเครียดที่กลัดกลุ้มเต็มหัวใจในเมื่อมันไม่ทางเลือกถึงแม้มันจะไม่ใช่หนทางที่ดีนักแต่หล่อนก็ต้องคว้ามันเอาไว้
“ตกลงค่ะพี่”
“น้องแน่ใจแล้วนะเพราะถึงน้องเข้าไปได้ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเข้าพบคุณแทนทัพได้ง่ายๆ”
ชื่อแสนคุ้นหูดังเข้ามาในหัวแต่ตอนนี้หล่อนไม่มีเวลามานั่งสนใจสิ่งอื่นอีกแล้ว หล่อนจะต้องพบกับเจ้าหนี้ของแม่ให้ได้แล้วเกลี้ยกล่อมร้องขอให้เขาเห็นใจ
“แน่ใจค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นตามมาด้านหลังเลยมันคือทางเข้าของพนักงาน”
ทุกย่างก้าวที่หล่อนเดินไปมันมีแต่ความหนักใจเพราะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสิ่งที่หล่อนกระทำอยู่นั้นมันจะสามารถช่วยพี่สาวให้พ้นจากสิ่งที่มารดาหยิบยื่นให้อย่างโหดร้ายได้หรือไม่
“คุณน้องผิวขาวมากเลยนะคะพอแต่งหน้าหน่อยแล้วสวยเชียว”
สาวประเภทสองที่ทำหน้าที่แต่งหน้าให้กับหล่อนเอ่ยชมหล่อนจากใจจริง แต่เจ้าตัวกลับไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเพราะคำว่าขี้เหร่ของผู้ชายคนนั้นมันยังคิดติดแน่นในหัวสมอง
“บ้าจริง”
เวลาหน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้หล่อนยังมามีอารมณ์คิดถึงผู้ชายที่แสนโอหังคนนั้นอีกหรือ ใบหน้างามส่ายสะบัดก่อนจะพยายามตั้งสติมองหาหนทางที่จะเดินไปฝั่งคาสิโน
‘เจ้านายพี่อยู่โซนคาสิโนฉะนั้นน้องต้องหาทางไปตรงนั้นให้ได้ก่อนที่จะถูกลูกค้าเลือกไป’
Macau Casino นั้นให้บริการผู้หญิงทั้งอาบอบนวดและเพื่อนเที่ยวซึ่งแล้วแต่ความประสงค์ของลูกค้าที่เลือกใช้บริการหากโชคดีหล่อนถูกเลือกไปเป็นเพื่อนเที่ยวคาสิโนคงดีไม่น้อยแต่หล่อนจะรอโอกาสแบบนั้นไม่ได้มันเสี่ยงเกินไป
“เจ๊ซูซูหนูขอไปเข้าห้องน้ำหน่อยนะคะ”
แสนดีที่อยู่ในชุดรัดรูปสีดำมันเน้นสัดส่วนที่หล่อนมีอย่างชัดเจนไม่ว่าจะเป็นอกเอวสะโพกที่มันสวยงามราวกับนาฬิกาทราย
“อย่านานนะนังหนู”
“ค่ะเจ๊”
แสนดีรีบแจ้นออกมาทันทีแต่เป้าหมายของหล่อนมันไม่ใช่ห้องน้ำอย่างที่ได้บอกกับเจ๊ซูซู
“แสนดี แสนดีเจ๊ว่าใส่ชุดสีแดงจะเหมาะกว่า”
เจ๊ซูซูที่เดินตามหล่อนออกมาเพราะต้องการให้หล่อนเปลี่ยนชุดเป็นตัวสีแดงเพลิงทำให้หล่อนไม่มีทางเลือกต้องรีบหาที่แอบ
หล่อนหันรีหันขวางก่อนจะเห็นรถเข็นอาหารที่คลุมด้วยผ้าสีขาวจอดอยู่จึงรีบเข้าไปซ่อนตัวในรถเข็น
“เอ้าเข้าห้องน้ำไปแล้วหรือไวจริงเชียว”
เจ๊ซูซูเดินกลับเข้าห้องแต่งตัวก่อนจะบ่นอุบอิบเล็กน้อย
แสนดีลอบเป่าลมออกจากริมฝีปากอวบอิ่มเพราะคิดว่าตนเองนั้นหลบหนีได้สำเร็จแต่แล้วหล่อนสิ่งที่หล่อนคิดมันผิดไปถนัด
“รีบเอาอาหารไปให้เจ้านายไวๆ เลย”
“แล้วตอนนี้คุณแทนทัพอยู่ที่ไหน”
เสียงของผู้ชายสองคนคุยกันซึ่งหล่อนได้แต่นั่งตัวลีบอยู่ใต้รถเข็นที่มีผ้าสีขาวคลุมอยู่
เอาอีกแล้วแทนทัพชื่อนี้อีกแล้วทำไมมันถึงได้คุ้นหู นักนะแต่ทว่านึกอย่างไรก็นึกไม่ออก
“อยู่ที่โซนคาสิโนห้องเดิม”
จากนั้นรถเข็นอาหารมันก็เคลื่อนที่เพราะแรงเข็นของพนักงานผู้ชายหนึ่งในสองคนที่คุยกันเมื่อสักครู่
“พี่ทำไมรถมันเข็นยากก็ไม่รู้”
“เอออย่าพูดมากรีบๆ เข็นไปเถอะเดี๋ยวช้าแกก็โดน คุณแทนทัพเป่าหัวเอาหรอกไม่รู้ช่วงนี้เป็นอะไรนายถึงได้หงุดหงิดตลอดเวลา”
คนที่ทำหน้าที่เข็นรีบทำตามทันทีเพราะยังอยากมีชีวิตอยู่ซึ่งบทสนทนาทั้งหมดนั้นทำเอาหล่อนรู้สึกหวาดหวั่นเต็มอกเพราะแทนทัพที่พวกเขาพูดถึงนั้นดูแล้วน่าจะไม่ใช่คนใจดีสักเท่าไหร่ แต่หล่อนพยายามให้กำลังใจตนเองว่ามันอาจไม่เป็นเช่นนั้นก็ได้
YOU MAY ALSO LIKE
