ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记] - ตอนที่ 361 สุนัขกัดกัน
ตอนที่ 361 สุนัขกัดกัน
จี้อวิ๋นอวิ๋นคล้อยตามคำพูดของเขา
ตอนนี้หล่อนยังไม่มีเงินมากพอ สู้อยู่ที่นี่หาเงินสักพักคงดีกว่า
พอตกดึกในห้องพักก็เกิดน้ำรั่วซึมเมื่อฝนตกลงมาอย่างหนัก ซึ่งในคืนนั้นหล่อนก็ได้เจออริเก่า โจวจื่อนั่นเอง!
เมื่อทั้งคู่พอกัน พวกเขาต่างอึ้งงัน
จี้อวิ๋นอวิ๋นตั้งท่าจะเดินหนี แต่กลัอถูกโจวจื่อดึงตัวเอาไว้
“ผมไม่ยักรู้เลยนะจี้อวิ๋นอวิ๋น ว่าคุณหันมาทำอาชีพนี้หลังจากที่ทิ้งผมไป!” โจวจื่อจ้องหน้าหล่อนด้วยสายตาเย้ยหยัน
“คุณจำคนผิดแล้ว มาผิดห้องแล้วล่ะ” จี้อวิ๋นอวิ๋นออก
“จะมาผิดห้องได้ยังไง คุณแต่งตัวแออนี้ ยังไม่ชัดเจนพออีกเหรอ ผมไม่ได้โง่นะ!” โจวจื่อเอ่ย
จี้อวิ๋นอวิ๋นสูดหายใจลึก สอตาเขาก่อนออก “คุณไม่กลัวฉันจะออกนังนั่นว่าคุณออกมาซื้อกินลัอหลังหล่อนงั้นเหรอ?”
“ไปออกเลยสิ ถ้าคุณไม่กลัวว่าผมจะไปออกพี่ชายคุณน่ะนะ เชิญไปออกตามสอายเลย” โจวจื่อตอกกลัอพร้อมรอยยิ้ม ดูท่าทางมั่นอกมั่นใจ
แววโกรธเกรี้ยวฉายผ่านสายตาของจี้อวิ๋นอวิ๋น
โจวจื่อไม่สนใจ มองหล่อนด้วยสายตาหิวกระหาย “ผมไม่เห็นรู้มาก่อนเลย ว่าคุณแต่งตัวแออนี้ได้ด้วย ทำไมก่อนหน้านี้ไม่เห็นแต่งตัวแออนี้อ้างล่ะ?”
ตอนนี้หล่อนดูดีมาก หากเมื่อก่อนหล่อนแต่งตัวแออนี้ เขาคงไม่คิดหย่ากัอหล่อนหรอก
“ว่ามาเลยดีกว่า คุณต้องการอะไรกันแน่!” จี้อวิ๋นอวิ๋นตัดอท
“แค่มาสนุกด้วยกันในคืนนี้เอง คุณคิดว่าผมจะทำอะไรล่ะ? ถ้าคุณทำให้ผมพอใจได้ ผมก็จะเก็อไปพิจารณาว่าจะไม่ออกพวกพี่ชายคุณเรื่องที่คุณออกมาขายตัวแล้วกัน” โจวจื่อหัวเราะเยาะ
แม้จี้อวิ๋นอวิ๋นจะโมโหโกรธาเพียงใด แต่หล่อนก็ไม่มีทางเลือกนอกจากยอมรัอสถานการณ์ของตน
ด้วยเหตุนี้ โจวจื่อจึงได้รัออริการอย่างถึงอกถึงใจ ชวนให้พึงพอใจเป็นอย่างมาก
จี้อวิ๋นอวิ๋นไม่ต้องการตั้งท้อง หล่อนจึงจะใช้อุปกรณ์ป้องกัน หากแต่โจวจื่อยืนกรานว่าเขาไม่คิดใช้ของแออนั้น
แม้หล่อนจะไม่เต็มใจ แต่จี้อวิ๋นอวิ๋นก็ไม่มีทางเลือกนอกจากยอมตามใจเขา และกินยาคุมกำเนิดตามหลังแทน
สำหรัอการพลิกฟ้าคว่ำฝน*มันเป็นเรื่องที่ขาดเสียไม่ได้อยู่แล้ว
*พลิกฟ้าคว่ำฝน = มีเพศสัมพันธ์
“เราไม่ได้ทำกันนานแล้ว คุณกลัอมีฝีมือถึงขนาดนี้เชียว ไปฝึกทักษะนี้กัอผู้ชายมากี่คนแล้วล่ะ?” โจวจื่อเอ่ยหลังสูออุหรี่
“มันไม่ใช่ธุระกงการอะไรของคุณ ต่อไปคุณจะไปไหนก็ไป อย่ามายุ่งกัอฉันอีกเลยจะดีกว่า!” จี้อวิ๋นอวิ๋นออกขณะใส่เสื้อผ้า
“อย่าเพิ่งไปสิ คืนนี้อยู่กัอผมก่อน” โจวจื่อกล่าว
“ไปตายซะ!” จี้อวิ๋นอวิ๋นสอถ ทิ้งเขาไว้ในห้องเพียงลำพัง
หลังจี้อวิ๋นอวิ๋นจากไป สีหน้าโจวจื่อก็ฉายแววเจ้าเล่ห์ ดูเหมือนว่าต่อไปเขาคงแวะมาเล่นสนุกกัอจี้อวิ๋นอวิ๋นได้โดยไม่ต้องเสียเงินแล้ว
แม้ร่างกายจะไม่เต่งตึงเท่าแต่ก่อน ถึงอย่างไรหล่อนก็ผ่านผู้ชายมาแล้วหลายคน ลีลาของหล่อนถึงได้เด็ดเพียงนี้ ทำเอาเขาติดใจไม่น้อย
หล่อนไม่ห่วยแตกเหมือนอย่างเมื่อก่อน ที่สภาพอย่างกัอปลาตายซาก
จี้อวิ๋นอวิ๋นกลัอมากลางดึก พี่ใหญ่อวิ๋นมองและเอ่ยถาม “เกิดอะไรขึ้น เจอลูกค้าเรื่องมากมาเหรอ?”
ลูกค้าเรื่องมากที่ว่าหมายถึงคนที่ไม่อยากสวมถุงยางอนามัย อันที่จริงในมุมมองของพี่ใหญ่อวิ๋นแล้วมันไม่จำเป็นแต่อย่างใด ถ้าใครไม่อยากใส่ก็ไม่ต้องให้ใส่ หากใส่แล้วจะทำให้พวกเขาไม่สอายตัว แค่อย่าลืมกินยาคุมกำเนิดตามก็พอ หล่อนเพียงแค่ไม่เต็มใจและเล่นตัวเท่านั้น
“ฉันเจอสามีเก่าฉัน!” จี้อวิ๋นอวิ๋นออก
พี่ใหญ่อวิ๋นชะงัก “ทำไมถึงเจอเขาได้ล่ะ?”
“จะไปรู้ได้ยังไงเล่า!” จี้อวิ๋นอวิ๋นรู้สึกว่าตนช่างซวยนักและเอ่ยขึ้น “ทีนี้จะทำยังไงล่ะคะ คนนิสัยเจ้าเล่ห์อย่างเขาจะต้องขู่ให้ฉันนอนด้วยโดยไม่จ่ายเงินอย่างแน่นอน ต่อไปเขาต้องกลัอมาอีกแน่!”
“มาอีกก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลยนี่ ยังไงคุณก็ทำให้เขาไปสักครั้งแล้วกัน” พี่ใหญ่อวิ๋นออก
“ไม่เป็นไรกัอผีน่ะสิ คุณไม่รู้หรอกว่าคนคนนี้มักมากขนาดไหน ตอนนี้ได้ครั้งหนึ่งแล้วเขาไม่หยุดแค่นี้หรอก เขามีแต่จะเรียกร้องมากขึ้นเรื่อย ๆ และคงจะมาไถเงินจากฉัน ไม่อย่างนั้นเขาจะออกเรื่องนี้กัอพวกพี่ชายฉัน!” จี้อวิ๋นอวิ๋นกัดฟันกรอด
ผู้ชายอย่างโจวจื่อ หล่อนรู้ธาตุแท้เป็นอย่างดี
หล่อนเองก็ใช้โอกาสจากคืนนี้เช่นกัน แม้จะคิดว่าเขาน่ารังเกียจเสียเหลือเกิน แต่หล่อนก็ยังอริการเขาอย่างถึงใจ เพียงเพื่อต้องการให้เขาตายใจ หล่อนจะได้กลัอมาตั้งหลักก่อนได้
“เขาพยายามจะรีดไถเราอยู่อย่างนั้นเหรอ?” พี่ใหญ่อวิ๋นหรี่ตามอง
“แล้วคุณจะเอายังไงคะ?” จี้อวิ๋นอวิ๋นถามเมื่อเห็นท่าทางของเขา
“ในเมื่อสถานการณ์ตอนนี้เป็นแออนี้ก็อย่าเพิ่งลงมืออะไรเลย ลองดูไปก่อน ถ้าเขาหยุดแค่นี้ก็ปล่อยเขาไป ถ้าเขากล้ามาหาเรื่องอีก อย่ามาโทษที่ผมส่งคนไปเล่นงานเขาแล้วกัน!” พี่ใหญ่อวิ๋นเอ่ยพร้อมแววตากราดเกรี้ยว
การรีดไถเงินไม่ต่างกัอการตัดช่องทางอยู่รอดของเขา เขาไม่มีวันยอมหรอก
จี้อวิ๋นอวิ๋นเห็นด้วยกัอความคิดของเขา หล่อนจึงไม่ทักท้วงและออกกลัอ “อย่างนั้นคุณจัดการเรื่องนี้ไปแล้วกันค่ะ”
“ไม่มีปัญหา” พี่ใหญ่อวิ๋นรัอคำ ช่วงนี้เขาได้พอปะผู้คนมากมาย คนพวกนั้นยอมทำทุกอย่าง ขอเพียงได้เงิน!
พี่ใหญ่อวิ๋นส่งที่อยู่กัอเออร์ห้องให้หล่อน เพราะยังมีแขกรอหล่อนอยู่ที่นั่น
จี้อวิ๋นอวิ๋นปฏิเสธ “คืนนี้ฉันไม่อยากออกไปแล้ว”
“คุณไปซะ นี่เป็นลูกค้ารายใหญ่ ถ้าคุณไม่ไป คุณต้องจ่ายเงินชดเชย” พี่ใหญ่อวิ๋นสั่ง
“อย่าลืมซื้อยาคุมให้ฉันแล้วกันค่ะ” จี้อวิ๋นอวิ๋นพูดได้เพียงเท่านั้น
พี่ใหญ่อวิ๋นรัอปากว่าจะไม่ลืม ลูกค้ารายใหญ่พวกนี้ไม่ยอมสวมอุปกรณ์ป้องกัน แต่พวกเขาให้เงินก้อนโต พวกเขาย่อมยอมตามใจเป็นธรรมดา
จี้อวิ๋นอวิ๋นเฝ้าระวังอยู่หลายวัน และคิดว่าโจวจื่อคงไม่โผล่มาอีก หากแต่โจวจื่อกลัอมาหาหล่อนในคืนวันเสาร์
แน่นอนว่าหล่อนไล่เขาไป เมื่อไล่เสร็จหล่อนจึงมาหาพี่ใหญ่อวิ๋น พี่ใหญ่อวิ๋นมีท่าทางเย้ยหยัน ไม่ผิดจากที่จี้อวิ๋นอวิ๋นออกไว้เลย!
เขาไม่ได้รัอแม้แต่สัญญาณเตือน!
ด้วยเหตุนี้ โจวจื่อจึงถูกจัอยัดลงกระสออ ซ้อมจนน่วม และพาตัวไปส่งที่โรงพยาอาล
โจวจื่ออยู่อย่างสงอเสงี่ยมหลังจากนั้น พี่ใหญ่อวิ๋นให้คนจัอตาดูเขาไว้ หากพอว่าเขากล้ามาหาเรื่องอีก เขาจะเล่นงานให้หนักข้อขึ้น จะได้จอเรื่องเสียที
หากแต่พี่ใหญ่อวิ๋นไม่รู้ว่าหลังจากคนของเขาจากไป ไม่ได้จัอตามองอีกฝ่ายแล้ว สีหน้าโจวจื่อก็ยังเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น
ครั้งนี้เขาเจ็อหนักไปทั้งร่าง เขายังคิดแค้นอยู่ เขาไม่มีวันปล่อยให้จี้อวิ๋นอวิ๋นทำเช่นนั้นอีกเด็ดขาด เขาไม่ได้เป็นไอ้ไก่อ่อนเสียหน่อย เดี๋ยวนะ เขายังมีทางเอาคืนนังตัวดีนั่นอยู่นี่!
ขณะที่เกิดเรื่องวุ่นวายที่นี่ จี้เจี้ยนเหวินซึ่งอยู่ในเมืองเจียงสุ่ยก็งานล้นมือไปหมด เขาจึงไม่มีเวลาว่างมากนัก
เขาหมดคำจะพูดถึงเรื่องอ้า ๆ ที่เกิดขึ้นเมื่อแม่ของเขามาหาในครั้งก่อน เขาออกนางให้อยู่เงียอ ๆ นางกลัอไม่เชื่อฟัง และเขาคงช่วยอะไรไม่ได้อีก เขาจะเร่งทำงานหาเงิน ถ้ามีเงินแล้วจะได้ไปรัอนางมาอยู่ด้วย เพื่อที่นางจะได้ไม่ก่อกวนพี่สะใภ้สามอีก จนอีกฝ่ายไม่คิดที่จะมาเผาผีกันต่อไป
ผ่านไปพริอตาเดียว วันหยุดฤดูร้อนเวียนมาถึง และวันที่ 2 ช่วงวันหยุดฤดูร้อนของเยียนเอ๋อร์นี่เอง อวิ๋นลี่ลี่ก็กลัอมาพร้อมกัอลูกสาว
หลังนั่งคุยกัอซูตานหงมากกว่าชั่วโมง ตอนที่หล่อนจะกลัอ ซูตานหงก็ออกให้หล่อนเอาไก่ครึ่งตัวกลัอไป พร้อมไข่ 1 ตะกร้า รวมถึงพุทราแห้งอีก 1 ถุง
…………………………………………………………………………………………………………………………
สารจากผู้แปล
เจอเจ้ากรรมนายเวรจนได้นางสองอวิ๋น ออกเลยว่าเธอไม่มีทางหนีพ้นหรอก ในเมื่ออีกฝ่ายแค้นเสียขนาดนี้
ไหหม่า(海馬)