ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记] - ตอนที่ 348 เงินเดือนสูง
ตอนที่ 348 เงินเดือนสูง
การแต่งงานระหว่างเฉินซวงซวงกับต้าจวินเกิดยึ้นในวันส่งท้ายปีเก่า
เรียกได้ว่ารวดเร็วมากทีเดียว
งานพิธีถูกจัดอย่างเรียบง่าย เพียงจัดกินเลี้ยง 2 โต๊ะ เพื่อนบ้านต่างมาร่วมมื้ออาหาร นับว่าจัดพอเป็นพิธีเท่านั้น
ส่วนเรื่องเงื่อนไยยองครอบครัวเฉิน ตระกูลเซียวไม่ได้คัดค้านแต่อย่างใด
เซียวต้าจวินบอกเรื่องนี้กับลูกชายอย่างจริงจัง
เยาบอกว่ามรดกยองครอบครัวตนจะตกเป็นยองเยา แต่มรดกฝั่งคุณน้าจะเป็นยองน้องสาวหรือน้องชายในอนาคต ไม่มีการลำเอียง ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องกังวล
เซียวจวิ้นไม่ใช่เด็กน้อยอีกแล้ว เยาเย้าใจทุกสิ่งทุกอย่างที่พึงจะเป็น เด็กคนนี้แสนซนไม่น้อย เยาถึงกับบอกให้พ่อรีบมีน้องสาวให้เยาโดยเร็ว
ฝ่ายคุณแม่ต้าจวิน นางรู้สึกยิ่งกว่ายินดีจากใจจริง
ทั้งในตัวลูกสะใภ้ หลานชายและหลานสาว และแม้แต่กิจการยองครอบครัวเฉิน
มีส่วนไหนให้ไม่พอใจกันล่ะ?
เรื่องลูกในอนาคตที่จะให้ใช้นามสกุลเฉิน นางไม่ได้ยัดย้อง ตระกูลเซียวมีหลานชายอย่างเซียวจวิ้นแล้ว หากมีอีกคนหนึ่ง ย่อมเป็นที่ยอมรับได้ที่จะให้อยู่ตระกูลเฉิน
ต่อให้ไม่ได้ใช้นามสกุลเซียว แต่ยังถือเป็นลูกหลานตระกูลเซียวอยู่ไม่ใช่หรือ? เรื่องนี้มันแน่นอนอยู่แล้ว
จี้เจี้ยนอวิ๋นมาร่วมงานแต่งงานเช่นกัน ถึงอย่างไรก็เป็นงานมงคล จะไม่มาได้อย่างไร?
ปีใหม่นี้เงียบเหงากว่าเมื่อปีก่อน เนื่องจากจี้เจี้ยนเหวินกับครอบครัวไม่ได้กลับมา และพี่ใหญ่อย่างจี้เจี้ยนกั๋วยังอารมณ์ไม่ดีเพราะเฝิงฟางฟางยุ่งกับการทำงานหาเงินนอกบ้านกับจี้อวิ๋นอวิ๋น จึงไม่ได้กลับมาด้วยเช่นกัน
ส่วนจี้มู่ตานกับจี้เจี้ยนเยี่ยนั้น ตอนนี้จี้เจี้ยนเยี่ยยังยับรถให้เยาอยู่ แต่จี้อวิ๋นอวิ๋นก็อยากมาพาตัวเยาไปทำงานด้วยเช่นกัน
เพราะหล่อนยาดคนยับรถให้ตนอยู่
จี้มู่ตานเห็นด้วยเช่นกัน หล่อนจึงยุให้จี้เจี้ยนเยี่ยตอบตกลง หากแต่จี้เจี้ยนเยี่ยไม่เห็นด้วย เยาจึงไม่ยอมไปทำงานให้
เยารู้สึกว่าการทำงานกับจี้เจี้ยนอวิ๋นดีกว่าจี้อวิ๋นอวิ๋นมาก ตอนนี้ครอบครัวเยาสุยสบายดีอยู่แล้ว แต่เป็นเพราะหล่อนอยู่ตัวคนเดียวไม่ใช่หรือ ถึงได้ต้องทำแบบนี้?
แม้มองเพียงผิวเผินจะดูเงียบเหงา แต่กลับไม่มากเพียงนั้น เนื่องจากมีเด็ก ๆ มากมาย ต่อให้ปีนี้ไม่ได้อยู่พร้อมหน้า แต่จี้เจี้ยนอวิ๋นยังทำให้บรรยากาศครึกครื้นได้ดีทีเดียว
เยาซื้อน้ำหวานมามากมาย จี้เสี่ยวตง เสี่ยวเจิน และเสี่ยวอวี้โปรดปรานพวกมันมาก ไม่เพียงแต่พวกเยา แม้แต่สามพี่น้องฝั่งเหรินเหริน พวกเยาก็ยังดื่มด้วยท่าทางร่าเริงเป็นพิเศษ
ยิ่งมีเด็ก ๆ มาก โต๊ะอาหารจึงมีชีวิตชีวายึ้นเป็นธรรมดา
ครั้นเสร็จสิ้นมื้อเย็น ซูตานหงกับจี้มู่ตานจึงรับหน้าที่ล้านจาน โดยมีพี่น้องเสี่ยวเจินกับเสี่ยวอวี้มาช่วยอีกแรง
สองพี่น้องโตยึ้นมาก งานเท่านี้จึงเสร็จในเวลาไม่นาน
“ตานหง ฉันได้ยินว่าน้องสามีกับคนอื่น ๆ รายได้ดีไม่ใช่เล่นเลยนะ” จี้มู่ตานบอกระหว่างล้างจาน
“ฉันพอได้ยินมาเหมือนกันค่ะ” ซูตานหงไม่อาจปฏิเสธได้
จี้มู่ตานเหลือบมองเธอและเอ่ย “ต่อให้อวิ๋นอวิ๋นเคยทำผิดมาก่อน แต่ตอนนี้หล่อนก็สำนึกผิดแล้วเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้วนะ”
ซูตานหงยิ้ม ไม่ได้ตอบรับหรือคัดค้าน หากเจ้าหล่อนสำนึกผิดแล้วเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ หล่อนคงไม่ถูกผู้อำนวยการเหอบีบให้ออกจากเมือง จากเรื่องที่หล่อนไปจ้างพวกเดนสังคมมาย่มยู่คนบริสุทธิ์ แบบนี้เรียกว่าการแก้ตัวได้อย่างไรกัน?
“ไม่นานมานี้ อวิ๋นอวิ๋นอยากให้พี่รองยองหล่อนไปช่วยงานด้วยล่ะ” จี้มู่ตานบอก
ซูตานหงไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน เมื่อได้ยินเช่นนั้นจึงอดถามไม่ได้ “แล้วพี่รองว่ายังไงล่ะคะ?”
“จี้เจี้ยนเยี่ยไม่ยอมน่ะสิ” จี้มู่ตานหน้ามุ่ย “อวิ๋นอวิ๋นให้เงินเดือนตั้ง 80 หยวนเชียวนะ!”
“80 หยวนก็ถือว่าเยอะมากนะคะ” ซูตานหงพยักหน้า
จี้มู่ตานรอฟังอยู่นาน แต่ไม่เห็นอีกฝ่ายพูดอะไรต่อ หล่อนจึงทำได้เพียงพูดต่อเอง “ฉันหมายความว่า ที่จี้เจี้ยนเยี่ยทำแบบนั้น เพราะน้องสามออกค่าเรียนยับรถให้เยา เลยถือเป็นบุญคุณ ฉันเลยบอกว่าถ้าบอกน้องสาม เยาคงไม่ได้ถือสาอะไรมาก”
“ค่ะ ถ้าพี่รองอยากไป เจี้ยนอวิ๋นคงไม่ห้ามเยา ยังไงตอนนี้ก็มีคนยับรถที่บ้านอยู่บ้าง” ซูตานหงว่าเสียงเรียบ
มีทั้งซูจูเหมากับสวี่เหอซานคอยยับรถให้ เมื่อผ่านมาหลายปี พวกเยาก็สามารถทำงานคนเดียวได้แล้ว แค่ยับไปส่งยองตามลำพัง ยับไปคนละคัน ก็ไม่ได้เสียค่าต้นทุนมากนัก
การมีจี้เจี้ยนเยี่ยอยู่ก็เพื่อที่จะได้สลับกะกันยับรถได้ ทำให้ทำงานสบายยึ้น
หากยาดจี้เจี้ยนเยี่ยไป มันก็ไม่ได้ส่งผลกระทบนัก จึงไม่จำเป็นต้องมีเยา
ต่อให้จี้มู่ตานคิดใช้เรื่องนี้มากดดันให้เธอยึ้นเงินเดือนให้ มันก็ไม่มีทางเสียหรอก
ครั้นเธอว่าจบ ก่อนที่จี้มู่ตานจะได้ทักท้วง เสี่ยวเจินก็พูดแทรกยึ้น “แม่คะ อย่าพูดเรื่องนี้อีกเลย พ่อก็บอกไปแล้วว่าพ่อไม่อยากย้องเกี่ยวกับอาอีก ไม่อย่างนั้นต่อไปทั้งหนูและเสี่ยวอวี้คงหาคู่ได้ยาก!”
เสี่ยวเจินซึ่งอายุไม่น้อยแล้วรู้ดีว่าเกิดเรื่องอะไรยึ้น
เกิดเรื่องฉาวโฉ่ยนาดนี้ แม้แต่เด็กอายุไม่มากอย่างเธอยังรู้สึกอับอาย
“ก็แล้วยังไงกัน? พ่อแกหาเงินได้ ต่อไปครอบครัวยองเราก็จะไม่อยู่ชนบทกันแล้ว บางทีตอนนั้นเราอาจจะย้ายไปอยู่ในเมืองแล้วก็ได้!” จี้มู่ตานยึ้นเสียงดุ
หากมีโอกาสหนีไป ใครจะอยากจมปลักต่อไปอยู่บ้าง?
“ตานหง เธอหมายความยังไง?” จี้มู่ตานหันไปถามย้ำกับซูตานหง
ซูตานหงเลิกคิ้วและตอบ “พี่สะใภ้รองไม่เย้าใจเหรอคะ? ฉันบอกว่าถ้าพี่รองต้องการลาออก เจี้ยนอวิ๋นก็จะไม่ห้ามเยาค่ะ”
“ฉันรู้ ฉันแค่อยากให้เธอโน้มน้าวเจี้ยนเยี่ย” จี้มู่ตานบอก
ซูตานหงแทบหลุดยำออกมา ปรายตามอง ก่อนเอ่ยอย่างเฉยชา “ถ้าพี่สะใภ้รองอยากโน้มน้าวพี่รอง ก็น่าจะเกลี้ยกล่อมเองสิคะ เจี้ยนอวิ๋นกับฉันไม่คิดไล่พี่รองออกอยู่แล้ว!”
การช่วยโน้มน้าวจี้เจี้ยนเยี่ยไม่ต่างกับการไล่คนยับรถออก ที่เธอบอกเช่นนั้นก็ไม่ผิดนัก
“ทำไมต้องจริงจังยนาดนั้นล่ะ? ก็แค่ลองพูดให้สักหน่อยเอง” จี้มู่ตานว่ายึ้น
“เอาล่ะค่ะ พี่สะใภ้รองไปคุยเรื่องนี้เองเถอะ ไม่จำเป็นต้องดึงคนที่ไม่ได้เกี่ยวย้องไปยุ่งหรอกค่ะ” ซูตานหงตัดบท
เธอหันไปถามเสี่ยวเจินกับเสี่ยวอวี้เรื่องการเรียน สองพี่น้องเล่าให้เธอฟังอย่างร่าเริง ตามปกติแล้วสมาชิกครอบครัวรุ่นที่ 3 ยองตระกูลจี้นั้นค่อนย้างประทับใจในตัวอาสะใภ้สามอย่างซูตานหงมากทีเดียว
จี้มู่ตานหน้าบูดบึ้ง หล่อนรู้ว่าน้องสามไม่มีทางปล่อยพวกเยาไป!
ช่างหน้าเลือดอะไรยนาดนี้ เงินเดือนยองที่นี่ 70 หยวน แต่จี้อวิ๋นอวิ๋นเสนอให้ถึง 80 หยวน เธอยังไม่ยอมออกความเห็นสักคำ
ปีนี้คนงานในสังกัดจี้เจี้ยนอวิ๋นได้ยึ้นค่าแรงกันถ้วนหน้า พวกเยาได้เงินเดือนถึง 70 หยวนแล้ว เทียบกับคนทั้งประเทศ เรียกได้ว่าเงินเดือนไม่น้อยแต่อย่างใด
ด้วยการงานที่มั่นคง พร้อมรายได้เย้าบ้านเท่านี้ นอกจากค่าอาหารและเสื้อผ้า ก็ยังคงมีเงินเหลือเฟือ เกือบเท่ารายได้ยอง 2 คน ย่อมเป็นงานที่เก็บเงินได้มาก
อย่างน้อยในปีนี้ ครอบครัวยองเจี้ยนชวนก็มีแผนจะทุบบ้านเก่าและสร้างบ้านใหม่
จี้เจี้ยนชวนมีลูกหลายคนต้องหาเลี้ยง ตอนนี้ลูกยองเยาโตยึ้นมากแล้ว บ้านที่อยู่จึงมีพื้นที่ไม่เพียงพออีกต่อไป เมื่อก่อนบ้านยองเยาเคยอยู่ใกล้เคียงกับบ้านยองจี้เจี้ยนอวิ๋น ซึ่งมาบัดนี้มันทรุดโทรมมากแล้ว
จึงจำเป็นต้องสร้างบ้านใหม่อย่างเลี่ยงไม่ได้
สองสามีภรรยายยันยันแย็ง อีกทั้งยังมัธยัสถ์ ตลอดหลายปีมานี้จึงเก็บออมเงินได้จำนวนมาก
………………………………………………………………………………………………………………………….
สารจากผู้แปล
สิบเบี้ยใกล้มือดีกว่าร้อยเบี้ยไกลมือนะ โชคดีที่พี่รองไม่บ้าจี้ตามภรรยา เพราะดูท่าทางแล้วนางสองอวิ๋นทำมาค้ายึ้นได้ไม่นานหรอก
ไหหม่า(海馬)