ทะลุมิติสู่ยุค 70 ไปแต่งงานกับผู้ชายคลั่งรัก - ตอนที่ 764 คลอดก่อนกำหนด(2)

ตอนที่ 764 คลอดก่อนกำหนด(2)

……….

ตอนที่ 764 คลอดก่อนกำหนด(2)

หลิวเสวียข่ายมาอย่างรวดเร็ว พอรู้ว่าโรงงานยาซิ่งหลินตกลงความร่วมมืออีกครั้ง ก็รู้สึกดีใจ และครั้งนี้คู่ความร่วมมือยังเป็นฝ่ายฮ่องกงอีกด้วย ดังนั้นทั้งสองฝ่ายจึงกำหนดข้อตกลงต่างๆ ได้อย่างรวดเร็ว พอเซ็นเสร็จ ความร่วมมือก็บรรลุผล

ฉินมู่หลานและเซี่ยปิงหรุ่ยก็เข้าร่วมด้วย ในที่สุดเยวี่ยจงจีก็ไว้ใจพวกเธอและถือว่าไม่ใช่คนอื่นไกล

“คุณหมอฉิน ขอให้ความร่วมมือราบรื่นนะครับ”

“ขอให้ความร่วมมือราบรื่นค่ะ”

ฉินมู่หลานและเยวี่ยจงจีจับมือกัน ต่างก็พอใจกับความร่วมมือครั้งนี้

หลี่หมิงฮุยที่อยู่ข้างๆ แนะนำว่า “ในเมื่อตกลงความร่วมมือกันแล้ว คุณหมอฉินควรจะเลี้ยงข้าวพวกเราหน่อยนะครับ”

“ได้สิ คืนนี้ผมจะเลี้ยงพวกคุณมื้อใหญ่เลย”

เยวี่ยจงจีได้ยินดังนั้น เขาก็ไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว

ส่วนฉินมู่หลานเรียกกู้วั่งหลานและหลิวเสวียข่ายไปด้วย ทั้งหมดไปที่ภัตตาคารปักกิ่ง เลี้ยงเยวี่ยจงจีและหลี่หมิงฮุยอย่างดี

หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ เยวี่ยจงจีตั้งใจจะคุยกับฉินมู่หลานอีกสองสามคำ แต่ฉินมู่หลานกำลังคุยกับกู้วั่งหลานอยู่ กำลังถามว่าเหมาชุนเถาว่าว่างเมื่อไหร่

“ช่วงนี้ชุนเถาค่อนข้างยุ่ง สัปดาห์หน้าจะสบายขึ้นหน่อย”

เมื่อได้ยินแบบนั้น ฉินมู่หลานจึงให้กู้วั่งหลานช่วยบอกต่อว่า “งั้นสัปดาห์หน้าฉันกับ ปิงหรุ่ย จะไปหาเธอนะ”

“ได้เลย”

หลี่หมิงฮุยเห็นเยวี่ยจงจีมองไปทางฉินมู่หลานตลอด จึงอดหัวเราะไม่ได้ “จงจี นายมองอะไรอยู่น่ะ”

“ไม่มีอะไร”

ขณะเดียวกันนั้นฉินมู่หลานกับคนอื่น ๆ ก็คุยกันเสร็จแล้ว เธอกับเซี่ยปิงหรุ่ยพาเยวี่ยจงจีกับหลี่หมิงฮุยไปส่งถึงประตูใหญ่ “พวกคุณเดินทางกลับกันดีๆ นะคะ”

เยวี่ยจงจีไม่ได้พูดอะไร ส่วนหลี่หมิงฮุยกลับหัวเราะร่าแล้วบอกว่า “ไม่ต้องห่วง ผมขับรถนิ่งมากเลย”

ตอนที่ทั้งสองคนกำลังจะไป ในที่สุดเยวี่ยจงจีก็เอ่ยปากขึ้นมา

“คุณหมอฉิน ผมอาจจะต้องกลับไปพรุ่งนี้แล้ว”

ฉินมู่หลานได้ยินดังนั้นจึงพยักหน้าแล้วพูดว่า “กลับไปเร็วจังเลย งั้นขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะ”

“คุณ…”

เยวี่ยจงจีตั้งใจจะถามฉินมู่หลานว่าว่างไปส่งเขาไหม แต่สุดท้ายหลี่หมิงฮุยกลับพูดขึ้นมาข้าง ๆ ว่า “จงจี นายจะกลับไปพรุ่งนี้เหรอ งั้นฉันไปกับนายแล้วกัน ฉันอยู่เมืองหลวงนี่มาสักพักแล้ว ฉันว่าจะไปดูสถานการณ์ที่เซินเจิ้นสักหน่อย”

จากการสำรวจตลาดในช่วงเวลาที่ผ่านมา เขาพบว่าปักกิ่งมีกำลังซื้อจริง ๆ แต่ดูเหมือนทางใต้ก็ไม่เลว เขาเลยลังเลใจอยู่ว่าจะเลือกสถานที่ตรงไหนดี

เยวี่ยจงจีได้ยินหลี่หมิงฮุยพูดแบบนั้น ก็ชำเลืองมองอีกฝ่ายเย็นชา

หลี่หมิงฮุยโดนมองแบบนั้นก็รู้สึกงุนงง

เมื่อฉินมู่หลานและเซี่ยปิงหรุ่ยรู้ว่าทั้งคู่ต้องกลับไป จึงโบกมือลาพวกเขา และบอกให้พวกเขาออกเดินทางแต่เช้าในวันพรุ่งนี้

“ได้”

หลี่หมิงฮุยโบกมือตามไปด้วย สุดท้ายก็สตาร์ทรถ แล้วขับออกไป

ฉินมู่หลานและเซี่ยปิงหรุ่ยลากู้วั่งหลานและหลิวเสวียข่ายอีกครั้ง หลังจากนั้นทั้งคู่ก็กลับบ้านของตัวเอง

เมื่อถึงวันที่นัดกับเหมาชุนเถา ฉินมู่หลานและเซี่ยปิงหรุ่ย ก็ไปบ้านของหล่อนด้วยกัน

“มู่หลาน ปิงหรุ่ย ไม่ได้เจอกันนานเลย”

“จริง จริง ไม่ได้เจอกันนานมาก”

ฉินมู่หลานและเซี่ยปิงหรุ่ยไม่ได้เจอเหมาชุนเถามาสักพักแล้ว ครั้งนี้ที่ได้เจอกันอีกครั้งก็พบว่าเหมาชุนเถาอ้วนขึ้นมาก “ชุนเถา ดูเหมือนช่วงนี้เธอจะใช้ชีวิตดีขึ้นเรื่อยๆ เลยนะ ดูอวบอิ่มมีน้ำมีนวลขึ้นชัดเจน”

เหมาชุนเถาก็ไม่คิดว่าตัวเองจะอ้วนขึ้นมากกว่าสิบชั่ง

“อาจจะเพราะใช้ชีวิตสบายใจขึ้น ไม่ได้มีแรงกดดันในการหาเงินมากนัก เลยอ้วนขึ้นน่ะ”

เซี่ยปิงหรุ่ยได้ยินดังนั้น จึงพูดยิ้มๆ ว่า “นี่เป็นเรื่องดีนะ แสดงว่าผู้จัดการกู้ดูแลพวกเธอแม่ลูกได้ดีมาก”

พอพูดถึงกู้วั่งหลาน สีหน้าของเหมาชุนเถาก็ดูเอียงอาย “ใช่แล้ว เขาดีมากจริงๆ”

ทั้งสามคนคุยกันเรื่องชีวิตของแต่ละคนสักพัก แล้วก็เริ่มพูดถึงเรื่องงานเลี้ยงรวมตัวที่หอพัก

“ชุนเถา ถึงตอนนั้นบอกหยวนฝูทีนะ เราจะไปบอกเซี่ยวอวิ๋นกับซุนชิวเอง แล้วตอนนั้นพวกเราก็มากินเลี้ยงรวมตัวกันให้เต็มที่เลย”

เหมาชุนเถาพยักหน้าพูดว่า “ได้ ฉันจะไปบอกหยวนฝู ตอนจบการศึกษา ก็ไม่รู้ว่าพวกเราจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่ ฉันได้ยินหยวนฝูบอกว่าพอจบการศึกษาปุ๊บ หล่อนก็จะกลับบ้านเกิดทันที”

ฉินมู่หลานและเซี่ยปิงหรุ่ยก็รู้เรื่องของสือหยวนฝู พวกเขาทั้งสองเป็นคนใต้ ครอบครัวมีฐานะดีมาก แน่นอนว่าต้องกลับไป “จริงด้วย พวกเราต้องรีบจัดงานรวมตัวกันก่อนจบการศึกษาแล้ว”

ทั้งสามคนไม่ได้เจอกันนานแล้ว หลังจากคุยเรื่องงานรวมตัวเสร็จ ก็คุยกันอีกนาน เหมาชุนเถาตั้งใจจะชวนพวกเธอกินข้าว แต่ฉินมู่หลานและเซี่ยปิงหรุ่ยไม่ได้อยู่ต่อ “ไม่เป็นไรหรอกชุนเถา พวกฉันสองคนยังต้องไปที่ซิ่งหลินถังอีก เลยไม่ได้อยู่กินข้าว”

ฉินมู่หลานและเซี่ยปิงหรุ่ยต้องไปซิ่งหลินถังจริงๆ พวกเธอหาโอกาสพักผ่อนได้ยาก เลยตั้งใจจะแวะไปสักหน่อย

“อันเหอ ท้องเธอใหญ่มากเลยนะ”

เซี่ยปิงหรุ่ยเห็นคังอันเหอแล้วก็อดถามไม่ได้ “เธอจองโรงพยาบาลไว้เรียบร้อยแล้วใช่ไหม”

“ไม่ต้องห่วงหรอก จองไว้หมดแล้ว ตอนนั้นพวกเธอสองคนต้องมาเยี่ยมฉันบ่อยๆ นะ”

ได้ยินแบบนั้น เซี่ยปิงหรุ่ยก็พยักหน้ารับปากว่า “ไม่ต้องห่วง ตอนเธอไปคลอดลูกที่โรงพยาบาล ฉันกับมู่หลานจะไปเยี่ยมเธอทุกวันเลย”

วันนี้เซี่ยปิงชิงไม่อยู่ ฉินมู่หลานเลยถามขึ้น

“ปิงชิงล่ะ”

ช่วงนี้เซี่ยปิงหรุ่ยยุ่งตลอด เลยไม่ค่อยได้ติดตามข่าวของเซี่ยปิงชิง จึงไม่รู้ว่าหล่อนไปไหน “ใช่แล้ว หล่อนอยู่ไหนน่ะ”

คังอันเหอถอนหายใจ พูดว่า “ได้ยินว่าโม่โม่กับซีซีเป็นหวัดนิดหน่อย ปิงชิงเลยไม่ได้มาวันนี้”

“อ้าว เด็กๆ เป็นหวัดเหรอ หนักไหม”

ตอนนี้คุณปู่ลั่วก็พูดขึ้นมาว่า “ไม่ต้องห่วง ไม่เป็นไรมาก ฉันไปดูมาแล้ว”

ได้ยินแบบนั้น ฉินมู่หลานและเซี่ยปิงหรุ่ยก็วางใจ แต่ทั้งสองก็ยังไปเยี่ยมที่คฤหาสน์ตระกูลเจี่ยง

เซี่ยปิงชิงเห็นพวกเธอมาก็แปลกใจนิดหน่อย พอรู้ว่ามาเยี่ยมเด็กทั้งสองก็อดยิ้มไม่ได้ “ไม่ต้องห่วงหรอก ไม่เป็นอะไรมาก ฉันแค่เป็นห่วงพวกเขานิดหน่อย เลยไม่ได้ไปซิ่งหลินถังวันนี้”

ฉินมู่หลานและเซี่ยปิงหรุ่ยได้ตรวจชีพจรให้เด็กทั้งสองแล้ว พบว่าไม่มีอะไรผิดปกติจริง ๆ ดังนั้นทั้งสองจึงอยู่สักพักแล้วก็เตรียมกลับ

“ปิงชิง ดูแลลูก ๆ ให้ดีล่ะ สองวันนี้ไม่ต้องไปที่ซิ่งหลินถังก็ได้”

“ได้ งั้นพรุ่งนี้ฉันจะพักอีกวัน”

แต่พอถึงวันที่สอง เซี่ยปิงชิงไม่ได้พักแต่รีบไปโรงพยาบาลทันที เพราะคังอันเหอเจ็บท้องคลอดก่อนกำหนด

ฉินมู่หลานและเซี่ยปิงหรุ่ยได้ยินข่าวก็รีบไปที่แผนกสูตินรีเวชทันที

“ปิงชิง ทำไมอันเหอถึงเจ็บท้องคลอดก่อนกำหนดล่ะ”

ตอนที่ฉินมู่หลานและเซี่ยปิงหรุ่ยมาถึง พวกเธอเห็นแต่เซี่ยปิงชิงและคุณน้าชุย จึงรีบถามขึ้นมาประโยคหนึ่ง

เซี่ยปิงชิงเองก็ไม่ค่อยแน่ใจนัก จึงหันไปมองคุณน้าชุย

คุณน้าชุยอธิบายว่า “วันนี้ตอนที่อันเหอมาทำงานยังดูไม่มีอะไร แต่พอผ่านไปสักพักหล่อนก็รู้สึกว่าท้องตึงแน่น หลังจากนั้นก็เริ่มปวดท้อง หมอลั่วบอกว่านี่คือการเจ็บท้องคลอดแล้ว ฉันเลยรีบพาหล่อนมาที่นี่”

………………………………………………………………………………………………………………………

สารจากผู้แปล

ขอให้อันเหอคลอดด้วยดีนะคะ จู่ๆ ก็มีเรื่องให้ตื่นเต้น

ไหหม่า(海馬)

……….