ทะลุมิติสู่ยุค 70 ไปแต่งงานกับผู้ชายคลั่งรัก - ตอนที่ 754 รอดูเถอะ(1)

ตอนที่ 754 รอดูเถอะ(1)

……….

ตอนที่ 754 รอดูเถอะ(1)

เมื่อเห็นเซี่ยเจ๋อเหว่ยเดินเข้ามา เซี่ยเหวินปิงและฉินเจี้ยนเซ่อต่างก็รู้สึกประหลาดใจ พอได้ยินสิ่งที่เขาพูดก็รีบถามขึ้นมาประโยคหนึ่ง

“เกิดอะไรขึ้น ตลาดวัสดุก่อสร้างมีเรื่องอะไรหรือ?”

ถึงแม้จะยังโกรธเคืองกับการกระทำของเซี่ยเจ๋อเหว่ย แต่ตลาดวัสดุก่อสร้างไม่ได้เป็นของเขาคนเดียว ยังมีส่วนของฉินมู่หลานและฉินเคอวั่งด้วย ดังนั้นจึงไม่อาจเกิดเรื่องกับที่นั่นได้เด็ดขาด

ดวงตาของเซี่ยเจ๋อเหว่ยฉายแววร้อนรน

“วันนี้จู่ๆ ก็มีคนมาบอกว่า ผู้รับผิดชอบหลักของตลาดวัสดุก่อสร้างมีการเปลี่ยนแปลง ให้ผมรีบไปตรวจสอบข้อมูลโดยเร็ว ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เพียงในเวลาสองวัน ผมก็ไม่ใช่เจ้าของตลาดวัสดุก่อสร้างแล้ว”

พอได้ยินแบบนั้น เซี่ยเหวินปิงและฉินเจี้ยนเซ่อต่างก็ตกใจ

“เกิดอะไรขึ้น ทำไมแกถึงไม่ใช่เจ้าของตลาดวัสดุก่อสร้างแล้วล่ะ”

เซี่ยเจ๋อเหว่ยมีอาการตื่นตระหนก รีบส่ายหน้าพลางพูดว่า “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน”

ฉินเจี้ยนเซ่อรีบถามขึ้นมา “แล้วเธอไปตรวจสอบข้อมูลที่นั่นหรือยัง ผู้รับผิดชอบหลักคนใหม่เป็นใคร?”

“ผม…ผมยังไม่ได้ไป”

พอได้ยินแบบนั้น ฉินเจี้ยนเซ่อก็อดส่ายหน้าไม่ได้ ก่อนหน้านี้เห็นว่าเจ๋อเหว่ย ทำตัวยังพอไหว แต่พอเจอเรื่องจริงๆ เขากลับสิ้นสติทำอะไรไม่ถูก กระทั่งยังไม่ได้สืบเรื่องราวให้ชัดเจนก็ออกอาการตื่นตูมขนาดนี้แล้ว

เซี่ยเหวินปิงที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ขมวดคิ้วมองลูกชายคนโตเช่นกัน พูดขึ้นมาว่า “งั้นตอนนี้พวกเราไปดูสถานการณ์กันก่อน”

พอได้ยินคำพูดของพ่อและฉินเจี้ยนเซ่อ ในที่สุดเซี่ยเจ๋อเหว่ยก็สงบลงได้บ้าง พยักหน้าพูดว่า “ใช่ ตอนนี้พวกเราไปหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกันเถอะครับ ไปดูว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่”

ทั้งสามคนออกเดินทางทันที ตรงไปยังหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

เมื่อเซี่ยเจ๋อเหว่ยเห็นชื่อผู้รับผิดชอบคนใหม่ที่เปลี่ยนไปด้านบน เขาก็ตกตะลึงไป จากนั้นก็โมโหสุดขีด “หลี่เสวี่ยเยี่ยน นี่มันหมายความว่ายังไงกัน หลังกลับไปแล้วหล่อนไปพูดจนคุณปู่ของพวกเขาเชื่อด้วยหรือไง ฉันถึงถูกบีบให้ออกจากตำแหน่งเถ้าแก่ตลาดวัสดุก่อสร้างโดยที่หล่อนกลายเป็นเถ้าแก่คนใหม่แบบนี้”

เซี่ยเหวินปิงและฉินเจี้ยนเซ่อต่างแสดงสีหน้าประหลาดใจ แต่เมื่อพวกเขาทั้งสองเห็นผู้รับผิดชอบคนใหม่ พวกเขาก็ไม่ได้มีปฏิกิริยารุนแรงมากนัก ตราบใดที่ตลาดวัสดุก่อสร้างยังอยู่ในมือของคนในครอบครัวก็นับดีแล้ว

“พอแล้วเจ๋อเหว่ย พวกเราควรกลับไปติดต่อฝ่ายเมืองหลวงก่อน ดูว่าสถานการณ์เป็นยังไงกันแน่”

เซี่ยเจ๋อเหว่ยกำลังตกอยู่ในอาการโกรธแค้น ยังคงพูดพึมพำบางอย่างไม่หยุด

“เซี่ยเจ๋อเหว่ย…”

เมื่อเซี่ยเหวินปิงเห็นลูกชายคนโตเป็นแบบนี้ เขาก็รู้สึกผิดหวังมากขึ้น ลูกชายคนโตของเขาตอนนี้กลายเป็นแบบนี้ได้อย่างไร

เมื่อได้ยินแบบนี้ เซี่ยเจ๋อเหว่ยก็ได้สติ หายใจเข้าลึกข่มโทสะในใจลง พยักหน้าพูดว่า “ได้ ตอนนี้พวกเรากลับไปกันเถอะครับ ผมจะติดต่อคุณปู่ ถามเรื่องนี้ให้ชัดเจน”

เขารู้ดีว่าตอนที่เตรียมก่อตั้งตลาดวัสดุก่อสร้าง คุณปู่เป็นคนให้เงินทุน ตอนนี้ส่วนของเขาทั้งหมดกลายเป็นของหลี่เสวี่ยเยี่ยนไปแล้ว ส่วนของมู่หลานและเคอวั่งไม่ได้รับผลกระทบใดๆ ดังนั้นเรื่องนี้ต้องเป็นการกระทำที่มุ่งเป้ามาที่ตัวเขาแน่นอน

หลังจากทุกคนกลับไป เซี่ยเจ๋อเหว่ยก็ติดต่อนายท่านเหยาทันที

หลังจากนายท่านเหยารับโทรศัพท์ เขาก็ยอมรับตรงๆ ว่า “ใช่ ปู่ทำเอง ใครใช้ให้เธอทำอะไรเกินเลยแบบนั้นล่ะ พรุ่งนี้พวกเสวี่ยเยี่ยนจะเดินทางไปเซินเจิ้น ถึงเวลานั้นก็ส่งมอบตำแหน่งงานให้หล่อนดีๆ ล่ะ”

“คุณปู่…”

เซี่ยเจ๋อเหว่ย แทบไม่อยากเชื่อหูตัวเอง

“เพียงเพราะเรื่องที่หลี่เสวี่ยเยี่ยนพูดมาลอยๆ คุณปู่ก็จะยกหุ้นในส่วนของผมให้หลี่เสวี่ยเยี่ยนหมดเลยหรือครับ”

เมื่อได้ยินหลานชายคนโตพูดแบบนี้ นายท่านเหยาก็หัวเราะเย็นชา พูดว่า “ดูเหมือนเธอยังไม่ยอมรับผิดสินะ การตัดสินใจของปู่ครั้งนี้ไม่ผิดแน่ ตอนนี้เธอไม่ต้องพูดอะไรแล้ว พรุ่งนี้รอส่งมอบงานให้เสวี่ยเยี่ยน ดีๆ ก็แล้วกัน”

พูดจบนายท่านเหยาก็วางสาย

“ตู๊ดตู๊ด…”

ได้ยินเสียงสัญญาณวางสายจากหูโทรศัพท์ เซี่ยเจ๋อเหว่ยก็ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น

เซี่ยเหวินปิงและฉินเจี้ยนเซ่อที่อยู่ข้างๆ เห็นสถานการณ์แล้ว จึงรีบถามว่า “เจ๋อเหว่ย คุณปู่พูดว่ายังไงบ้าง”

“คุณปู่บอกว่าพวกหลี่เสวี่ยเยี่ยนจะมาที่นี่พรุ่งนี้เพื่อมารับช่วงตำแหน่งผมต่อครับ”

เซี่ยเหวินปิงและฉินเจี้ยนเซ่อได้ยินแบบนี้ ก็รู้ว่านายท่านเหยามีท่าทีอย่างไร นี่คือการยืนอยู่ข้างหลี่เสวี่ยเยี่ยนอย่างสมบูรณ์

ฉินเจี้ยนเซ่อตบไหล่เซี่ยเจ๋อเหว่ย แล้วพูดว่า “ไม่เป็นไรหรอกเจ๋อเหว่ย ยังไงเสวี่ยเยี่ยนก็เป็นภรรยาของเธอ ตลาดวัสดุก่อสร้างแค่ย้ายจากมือเธอไปอยู่ในมือภรรยาเธอ ดังนั้นเธอไม่ต้องร้อนใจ ต่อไปนี้ทำตัวให้ดี พยายามทำให้คุณปู่ของเธอลดอคติที่มีต่อเธอลงให้ได้”

เซี่ยเหวินปิงก็คิดว่าเป็นวิธีที่ดี ถึงอย่างไรลูกชายคนโตก็ทำผิดพลาดอย่างมหันต์ ปล่อยให้เขาเรียนรู้เป็นบทเรียนก็ดี

“ใช่แล้วเจ๋อเหว่ย พรุ่งนี้ตอนที่เสวี่ยเยี่ยนมา แกก็ขอโทษหล่อนให้ดีๆ แล้วกัน”

เซี่ยเจ๋อเหว่ยยังไม่คิดว่าตัวเองผิดจนถึงตอนนี้ เขารู้สึกแค่ว่าหลี่เสวี่ยเยี่ยนคุกคามเขา บังคับให้ความผิดที่ไม่มีมูลนั้นตกอยู่กับเขา แถมยังเผยแพร่เรื่องของเขากับเพ่ยหลิงให้ทุกคนรู้ ทำลายชื่อเสียงของเขาและเพ่ยหลิง

“ทำไมผมต้องขอโทษหล่อนด้วย ผมทำอะไรผิด ครั้งนี้พวกพ่อยืนอยู่ข้างหล่อนชัดเจน คิดว่าหล่อนถูกเอาเปรียบ ทั้งๆ ที่ผมต่างหากที่ถูกใส่ร้าย”

เห็นลูกชายคนโตยังหลงผิดอยู่จนถึงตอนนี้ เซี่ยเหวินปิงก็รู้สึกไร้ความหมายขึ้นมาทันใด เขาจึงไม่พูดอะไรมากไปกว่านี้ พูดแค่ว่า “ในเมื่อแกคิดแบบนี้ ก็แล้วแต่แกเถอะ”

พูดพลางมองไปที่ฉินเจี้ยนเซ่อแล้วพูดว่า “เจี้ยนเซ่อ พวกเราไปกันเถอะ ยังมีเรื่องอีกมากที่รอให้พวกเราไปจัดการ พวกเราไม่มีเวลามาเสียกับเขาที่นี่หรอก”

ฉินเจี้ยนเซ่อก็ไม่อยากพูดอะไรกับเซี่ยเจ๋อเหว่ยอีกแล้ว จึงพยักหน้าแล้วพูดว่า “ได้ เราไปบริษัทกันเลย”

ส่วนที่เมืองหลวง ฉินมู่หลานกำลังเก็บของเตรียมไปเซินเจิ้นกับแม่สามีและหลี่เสวี่ยเยี่ยนเพื่อจัดการเรื่องเอกสารทั้งหมดให้เสร็จ แล้วกลับมาพร้อมกัน

“แม่ คราวนี้หนูจะกลับมาให้เร็วๆ ดังนั้นต้องรบกวนพวกแม่ช่วยดูแลลูกๆ ให้หนูหน่อยนะคะ”

ซูหว่านอี๋ยิ้มพลางโบกมือ พูดว่า “ไม่ลำบากหรอก นายท่านเหยาและคุณนายเหยาจะพา เสี่ยวอวี่มาในอีกสักครู่ มีพวกท่านอยู่ ลูกวางใจได้”

เนื่องจากเหยาจิ้งจือและหลี่เสวี่ยเยี่ยนต้องไปเซินเจิ้นด้วยกัน ดังนั้นคุณปู่คุณย่าจึงพาเสี่ยวอวี่มาที่นี่

เมื่อนายท่านเหยาและคุณนายเหยามาถึง ฉินมู่หลานก็ขอบคุณพวกท่านเช่นกัน หลังจากนั้นก็เดินทางไปเซินเจิ้นกับเหยาจิ้งจือและหลี่เสวี่ยเยี่ยน

ครั้งนี้เหยาอู่และเหยาลิ่วก็ตามไปด้วยเช่นเคย หลังจากทุกคนมาถึงเซินเจิ้นแล้ว พวกเขาก็ไม่ได้ไปที่ตลาดวัสดุก่อสร้างทันที แต่ไปที่หน่วยงานที่เกี่ยวข้องตามที่ฉินมู่หลานแนะนำก่อนเพื่อจัดการเรื่องเอกสารทั้งหมดให้เรียบร้อย แล้วจึงไปหา เซี่ยเจ๋อเหว่ยพร้อมกัน

มองใบอนุญาตที่เพิ่งออกมาใหม่ๆ หลี่เสวี่ยเยี่ยนอดมองไปที่ฉินมู่หลานไม่ได้ พูดว่า “มู่หลาน เธอคิดรอบคอบจริงๆ”

ฉินมู่หลานยิ้มแล้วพูดว่า “ได้เอกสารรับรองแล้ว ตอนนี้พวกเราไปกันเถอะ”

………………………………………………………………………………………………………………………….

สารจากผู้แปล

ต้องทำยังไงถึงจะล้างเสน่ห์ยาแฝดยัยจิ้งจอกเจียงให้พี่ใหญ่ได้นี่ หลงแบบกู่ไม่กลับเลย

ไหหม่า(海馬)

……….