ทะลุมิติสู่ยุค 70 ไปแต่งงานกับผู้ชายคลั่งรัก - ตอนที่ 728 พวกเธออยู่ที่ไหน?(1)

ตอนที่ 728 พวกเธออยู่ที่ไหน?(1)

……….

ตอนที่ 728 พวกเธออยู่ที่ไหน?(1)

เมื่อได้ยินเซี่ยปิงหรุ่ยพูดเช่นนั้น เซี่ยปิงชิงก็ถึงเหมือนจะนึกขึ้นมาได้ พูดว่า “จริงด้วย เสี่ยวฮวาหน้าเหมือนเฟิงจื่อจวิ้นมาก ฉันก็รู้สึกว่าคุ้นหน้าคุ้นตาหล่อนมาก่อน แต่นึกไม่ออกว่าเคยเจอที่ไหน พอวันนี้ได้ยินพี่พูดถึงได้นึกออกว่าเหมือนเฟิงจื่อจวิ้น”

ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้หล่อนและเฟิงจื่อจวิ้นจะเคยหมั้นหมายกัน แต่ก็ไม่ได้เจอกันบ่อยนัก ดังนั้นแม้ว่าจะคุ้นหน้าเสี่ยวฮวา แต่หล่อนก็ไม่ได้นึกถึงเฟิงจื่อจวิ้นเลย

“ปิงหรุ่ย พี่นี่เก่งจริง ๆ มองแวบเดียวก็รู้แล้ว”

เซี่ยปิงหรุ่ยตอบว่า “ครั้งนี้ตอนที่กลับไปซีอาน ฉันได้เจอกับเฟิงจื่อจวิ้น ดังนั้นพอได้เห็นเด็กผู้หญิงคนนี้ ก็เลยสังเกตเห็นว่าทั้งสองคนหน้าเหมือนกัน” แต่พอพูดจบ หล่อนก็เต็มไปด้วยความสงสัย “มันจะเป็นไปได้ยังไงที่เด็กผู้หญิงคนนี้หน้าเหมือนเฟิงจื่อจวิ้นขนาดนี้ หรือว่า…”

“อย่ามองฉัน ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะ”

เซี่ยปิงชิงเข้าใจดีว่าเซี่ยปิงหรุ่ยต้องการจะถามอะไร หล่อนจึงรีบส่ายหน้า “เสี่ยวฮวาคือเพื่อนที่โรงเรียนของชิงชิงและเฉินเฉิน ฉันเพิ่งได้เจอหล่อนเป็นครั้งที่สองเอง”

พูดจบก็หันไปทางฉินมู่หลาน

ฉินมู่หลานก็ส่ายหน้าและพูดว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน”

เมื่อก่อนตอนที่ไปซีอานพร้อมกับพ่อบุญธรรมของเธอ เธอก็เคยเจอเฟิงจื่อจวิ้นครั้งหนึ่ง แต่ว่ามันก็ผ่านมาหลายปีแล้ว เธอแทบจะไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับเฟิงจื่อจวิ้นเลย “เสี่ยวฮวาเหมือนเฟิงจื่อจวิ้นมากขนาดนั้นเลยเหรอ”

เซี่ยปิงหรุ่ยรีบพยักหน้า

“มากเลยล่ะ ฉันเพิ่งเจอกับเฟิงจื่อจวิ้นเมื่อสองสามวันก่อน คงจำไม่ผิดหรอก”

ในจังหวะนั้นเอง ฉินมู่หลานก็จำปฏิกิริยาของแม่เสี่ยวฮวาในตอนนั้นได้ขึ้นมา วันนั้นหล่อนดูเหมือนจะแค่เหลือบเข้ามาดูในสวนแล้วก็รีบเดินจากไปอย่างรีบร้อน แล้วตอนนั้นปิงชิงก็อยู่ในสวนด้วย แสดงว่าหล่อนต้องรู้จักปิงชิงแน่ ๆ เมื่อนึกถึงเรื่องนี้แล้ว เธอก็เล่าเรื่องนี้ให้พี่น้องตระกูลเซี่ยฟัง

เซี่ยปิงชิงยังไม่ทันจะพูดอะไร เซี่ยปิงหรุ่ยก็พูดด้วยความโกรธว่า “เฟิงจื่อจวิ้นนี่ก็จริง ๆ เลยนะ ลูกโตขนาดนี้แล้ว ยังมาทำตัวเรียกร้องความสงสารที่บ้านเรา นี่มันจะเกินไปหน่อยหรือเปล่า ตอนที่กลับไปครั้งนี้ ฉันได้ยินมาว่าเขายังไม่ได้แต่งงาน เลยคิดว่าเขาคงเศร้าใจกับเรื่องที่เราถอนหมั้น แต่ที่แท้ก็เพราะว่าเขามีภรรยาและลูกสาวอยู่แล้วนี่เอง”

“ปิงหรุ่ย ตอนนี้เรายังไม่รู้ความจริงทั้งหมด อย่าเพิ่งรีบด่วนสรุป”

ฉินมู่หลานนึกถึงสถานการณ์ของเสี่ยวฮวาและแม่ก็ได้แต่ถอนหายใจ “ได้ยินว่าเสี่ยวฮวาไม่มีพ่อ”

“อะไรนะ…”

อย่าว่าแต่เซี่ยปิงหรุ่ยเลย แม้แต่เซี่ยปิงชิงก็ยังเต็มไปด้วยความประหลาดใจ ก่อนหน้านี้ฉินมู่หลานไม่ได้พูดถึงเรื่องส่วนตัวของเสี่ยวฮวามาก่อน ดังนั้นพวกหล่อนจึงไม่รู้เลย

เมื่อเซี่ยปิงหรุ่ยได้ยินฉินมู่หลานพูดเช่นนี้ ก็ยิ่งรู้สึกโกรธแค้นมากขึ้น

“สุดยอดไปเลย เฟิงจื่อจวิ้นนี่ใจจืดใจดำจริง ๆ หลังทิ้งเมียทิ้งลูกแล้วยังอยากจะมาแต่งงานกับตระกูลเราอีก ดีนะที่ตอนนั้นปิงชิงไม่ได้ชอบเขา ไม่งั้นคงโดนเขาหลอกแต่งงานไปแล้ว”

เซี่ยปิงชิงจ้องไปที่เซี่ยปิงหรุ่ย แล้วพูดว่า “เรื่องก็นานมาแล้วยังพูดเรื่องเก่ากันอยู่ได้ ไม่ต้องพูดถึงแล้วนะ เด็ก ๆ ก็อยู่ตรงนี้”

“ได้ ๆ ฉันจะไม่พูดแล้ว ฉันผิดเอง”

เซี่ยปิงหรุ่ยรีบยอมรับผิด จากนั้นก็พูดถึงเรื่องไปบ้านตระกูลฟู่

เซี่ยปิงชิงได้ยินแล้วก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “พี่เจอคุณปู่ของฟู่โฮ่วหลิ่นแล้วไม่ใช่เหรอ ยังจะไปบ้านตระกูลฟู่อีกทำไม?”

“ฉันคุยกับฟู่โฮ่วหลิ่นแล้ว ยังไงฉันก็ต้องเจอกับพ่อและแม่เลี้ยงของเขาอยู่แล้ว ไม่ว่าจะไปเร็วหรือช้าก็เหมือนกัน ฉันเลยวางแผนว่าจะรอให้ฟู่โฮ่วหลิ่นหยุดแล้วจะไปบ้านตระกูลฟู่สักครั้ง”

เมื่อพูดจบหล่อนก็ส่ายข้อมือของตัวเอง พร้อมกับพูดว่า “นี่คือของที่คุณปู่ฟู่ให้ฉันมา ได้ยินว่าเป็นสัญลักษณ์ของนายหญิงตระกูลฟู่ เวลาที่ฉันไปบ้านตระกูลฟู่แล้วผู้หญิงคนนั้นเห็นกำไลวงนี้เข้าคงอกแตกตาย”

เมื่อมองเห็นท่าทางขี้เล่นของเซี่ยปิงหรุ่ย เซี่ยปิงชิงและฉินมู่หลานก็อดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้

“แม่ น้าปิงชิง น้าปิงหรุ่ย หัวเราะอะไรกันคะ”

ชิงชิงวิ่งมาดื่มน้ำเพราะกระหาย แล้วก็เห็นแม่และน้าสองคนกำลังคุยหัวเราะกันอยู่

เซี่ยปิงชิงเห็นเด็กสาวตัวเล็กที่ดูอ่อนหวานนุ่มนวล ก็อดที่จะอิจฉาไม่ได้

“พวกเราพูดคุยกันเรื่องทั่วไปน่ะจ้ะ” หล่อนพูดพลางรีบลูบแก้มชิงชิงด้วยความเอ็นดู “ชิงชิง ทำไมไม่ไปเล่นกับคนอื่นละจ๊ะ”

“หนูหิวน้ำค่ะ”

ได้ยินดังนั้น เซี่ยปิงชิงก็รีบเทน้ำอุ่นใส่แก้วให้ชิงชิง แล้วยื่นให้หล่อนดื่ม

ชิงชิงดื่มจนหมดแก้ว แล้วก็วิ่งออกไปเล่นต่อ

ฉินมู่หลานเห็นเซี่ยปิงชิงเป็นเช่นนั้น ก็อดเอ่ยแซวไม่ได้ “ถ้าเธอชอบเด็กผู้หญิงล่ะก็ รีบมีลูกอีกคนสิ”

ถ้าพวกเขารีบมีลูกตอนนี้ก็อาจจะทันก่อนมีประกาศนโยบายควบคุมการมีบุตรออกมา

กระนั้นเซี่ยปิงชิงกลับส่ายหัวอย่างแรงแล้วพูดว่า “ไม่ ๆ เรื่องมีลูกมันไม่แน่นอน ถ้าเกิดมีลูกชายเพิ่มอีกสองคนล่ะ”

เซี่ยปิงหรุ่ยพยักหน้าเห็นด้วย “ใช่ ถ้าเธอมีลูกอีกคน อาจจะเหมือนมู่หลานก็ได้ เป็นแฝดอีกคู่ ถ้าเป็นลูกสาวฝาแฝดก็ยังดี แต่ถ้าเป็นลูกชายเธอก็จะมีลูกชายสี่คน” พูดจบก็หัวเราะร่า

เซี่ยปิงชิงจ้องเซี่ยปิงหรุ่ยตาเขม็ง “ฉันกับมู่หลานมีลูกกันแล้ว แม้แต่อันเหอเองก็กำลังจะมีลูก พี่นั่นแหละรีบมีลูกเถอะ เรื่องมีลูกฉันไม่เอาแล้วนะ”

สำหรับเรื่องแต่งงานมีลูก เซี่ยปิงหรุ่ยก็ไม่ได้ปฏิเสธและตอบอย่างเปิดเผย “รอให้ฉันกับฟู่โฮ่วหลิ่นพร้อมเมื่อไหร่ เราก็จะมีลูกกันเอง”

ทั้งสามนั่งคุยกันอีกสักพัก แล้วจึงไปเล่นกับเด็ก ๆ

พอถึงเวลากินข้าว พวกเธอก็พาเด็ก ๆ ไปล้างหน้าล้างตา เปลี่ยนเสื้อผ้าให้สะอาดแล้วจึงไปที่ห้องกินข้าว

“เสี่ยวฮวากินเยอะ ๆ นะ เธอยังตัวไม่สูงเท่าพวกเราเลย”

“อืม ๆ”

เสี่ยวฮวาพยักหน้าอย่างว่าง่าย จากนั้นก็กินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย

เมื่อเห็นเด็กหญิงที่ดูเชื่อฟัง เซี่ยปิงหรุ่ยก็พูดว่า “เสี่ยวฮวาว่านอนสอนง่ายจริง ๆ “

ฉินมู่หลานก็พยักหน้าเห็นด้วย ตั้งแต่เสี่ยวฮวามาเล่นที่บ้าน เธอก็สังเกตเห็นว่าหล่อนเป็นเด็กที่น่ารักและเชื่อฟังที่สุดในบรรดาเด็ก ๆ

แต่น่าเสียดายที่หลังจากกินข้าวเสร็จ ชิงชิงก็บอกกับฉินมู่หลานในเรื่องที่เสี่ยวฮวาอาจจะต้องกลับก่อน

“ก่อนหน้านี้เสี่ยวฮวาก็อยู่เล่นกับพวกเราดี ๆ แต่ครั้งนี้แม่ของหล่อนจะมารับกลับก่อนเวลาค่ะ”

เห็นลูกสาวมีสีหน้าไม่เต็มใจ ฉินมู่หลานจึงอดหัวเราะไม่ได้และพูดว่า งั้นครั้งหน้าค่อยชวนเสี่ยวฮวามานอนค้างอีก

“ค่ะ เอาแบบนั้นก็ได้”

เมื่อเซี่ยปิงหรุ่ยได้ยินคำพูดของชิงชิงแล้ว หล่อนจึงเอ่ยถามซ้ำอีกครั้งว่า “อีกสักพักแม่ของเสี่ยวฮวาจะมาเหรอ?”

“ค่ะ”

เห็นชิงชิงพยักหน้า เซี่ยปิงหรุ่ยจึงหันไปทางเซี่ยปิงชิงและพูดขึ้นมาว่า “อย่างนั้นเดี๋ยวพวกเราต้องดูแม่ของเสี่ยวฮวากันให้ดี ๆ “

“ฉันเคยเจอ แต่ฉันไม่รู้จักหล่อนนะ” เซี่ยปิงชิงกล่าว

“จริงเหรอ พูดอย่างนี้แล้วแสดงว่าตัวฉันเองก็ไม่น่าจะรู้จักเหมือนกัน”

รอจนซือฮุ่ยซินมาถึง เซี่ยปิงหรุ่ยก็พิจารณาหล่อนอย่างถี่ถ้วนแล้วพบว่าตัวเองไม่รู้จักจริง ๆ หล่อนอยากถามอะไรเพิ่มเติม แต่หลังจากที่ซือฮุ่ยซินและฉินมู่หลานพูดคุยร่ำลากันสักพัก หล่อนก็พาเสี่ยวฮวาออกไปทันที

………………………………………………………………………………………………………………………….

สารจากผู้แปล

จริงๆ แล้วใครเป็นพ่อของเสี่ยวฮวากันนะ จะใช่เฟิงจื่อจวิ้นอย่างที่คิดหรือเปล่า

ไหหม่า(海馬)

……….