ทะลุมิติสู่ยุค 70 ไปแต่งงานกับผู้ชายคลั่งรัก - ตอนที่ 723 เหลือบไปเห็น(2)
ตอนที่ 723 เหลือบไปเห็น(2)
……….
ตอนที่ 723 เหลือบไปเห็น(2)
พอถึงวันรุ่งขึ้น เหล่าเด็ก ๆ ก็ลุกขึ้นตั้งแต่เช้าตรู่ และถามอยู่ตลอดเวลาว่าเมื่อใดลูกของน้าปิงชิงจะมา ส่วนชิงชิงและเฉินเฉินก็เฝ้ารอเสี่ยวฮวาอยู่เช่นกัน
ฉินมู่หลานมองดูเด็ก ๆ แล้วอดหัวเราะไม่ได้ “นี่ยังเช้าอยู่เลย พวกลูกอย่าเพิ่งใจร้อนสิ ไปกินข้าวเช้ากันก่อน”
“อ่า…”
เด็ก ๆ ถึงไม่ซักไซ้ถามต่อ แต่เดินตามไปที่ห้องอาหารด้วย
วันนี้ซูหว่านอี๋กับฉินเคอวั่งก็ไม่ได้ออกไปไหน แต่กลับอยู่เตรียมตัวที่บ้าน
เมื่อเจี่ยงสือเหิงและเซี่ยปิงชิงพาลูก ๆ ทั้งสองมาถึง ฉินมู่หลานกับเซี่ยเจ๋อหลี่ก็ต้อนรับพวกเขาทั้งหมดเข้ามาในบ้านด้วยรอยยิ้ม “พ่อ ช่วงนี้สบายดีไหมคะ?”
ฉินมู่หลานไม่ได้เจอเจี่ยงสือเหิงมาพักใหญ่แล้ว เนื่องจากทุกคนต่างก็ยุ่ง
เจี่ยงสือเหิงได้ยินดังนั้นก็ตอบพร้อมรอยยิ้ม “สบายดี ถึงแม้พวกเราจะไม่ได้เจอกัน แต่ปิงชิงจะคอยเล่าเรื่องของลูกให้พ่อฟังเสมอ”
ฉินมู่หลานอดหัวเราะกับคำพูดนี้ไม่ได้และตอบกลับว่า “เหมือนกันเลยค่ะ หนูเองก็จะถามไถ่เรื่องของพ่อจากปิงชิงอยู่บ่อย ๆ “
สุดท้ายฉินมู่หลาน ก็หันไปมองเด็ก ๆ ทั้งสองด้วยรอยยิ้มและทักทายอย่างใจดี “เสี่ยวโม่ เสี่ยวซี พวกหนูคิดถึงป้าไหมจ๊ะ”
“คิดถึง…”
เด็ก ๆ ทั้งสองตอบกลับด้วยเสียงเล็ก ๆ อ้อแอ้
ฉินมู่หลานได้ยินดังนั้นก็รู้สึกใจชื้น “ว้าว…เสี่ยวโม่กับเสี่ยวซีน่ารักที่สุดเลย” พูดจบเธอก็กอดเด็กทั้งสองคนเข้ามาหอมแก้มฟอดใหญ่
ถวนถวนกับหยวนหยวนก็รีบเบียดตัวเข้ามาหาฉินมู่หลานพลางพูดว่า “แม่จ๋า พวกผมจะหอมด้วย”
ฉินมู่หลานฟังแล้วก็อดหัวเราะไม่ได้ สุดท้ายก็ก้มลงหอมแก้มทั้งสอง
เซี่ยปิงชิงเห็นถวนถวนกับหยวนหยวนแล้วก็อดขำไม่ได้ พลางพูดว่า “ถวนถวนกับหยวนหยวนน่ารักที่สุดเลย”
เห็นแบบนี้ก็ทำให้ทุกคนที่เห็นเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
ส่วนชิงชิงกับเฉินเฉินกลับมองไปที่ประตูตลอดเวลา
เจี่ยงสือเหิงเห็นทั้งสองคนเป็นแบบนี้จึงถามด้วยรอยยิ้มว่า “ชิงชิง เฉินเฉิน พวกหนูกำลังมองอะไรอยู่?”
“คุณตาเจี่ยง เสี่ยวฮวาเพื่อนของพวกเราก็จะมาด้วย พวกเราเลยมองหาว่าหล่อนมาหรือยัง”
“อ๋อ เพื่อน ๆ ของหนูจะมากันด้วยเหรอ งั้นเดี๋ยวหนูต้องต้อนรับเพื่อน ๆ ให้ดีด้วยล่ะ”
เด็กน้อยทั้งสองพยักหน้าอย่างจริงจัง “พวกเราจะต้อนรับให้ดีที่สุดเลย”
ส่วนเซี่ยปิงชิงก็หันไปมองฉินมู่หลาน และถามขึ้นว่า “มู่หลาน ยังมีคนอื่นที่จะมาอีกไหม?”
ฉินมู่หลานส่ายหัวตอบว่า “ไม่มีใครแล้วล่ะ มีแค่เพื่อนของชิงชิงกับเฉินเฉิน ที่โรงเรียนอนุบาล”
พอพูดถึงโรงเรียนอนุบาล เซี่ยปิงชิงก็อดนึกถึงลูก ๆ ทั้งสองของตนเองไม่ได้ จึงหันไปมองฉินมู่หลานแล้วถามว่า “มู่หลาน ชิงชิงกับเฉินเฉินไปโรงเรียนแล้วเป็นยังไงบ้าง?”
ฉินมู่หลานพยักหน้าตอบว่า “เป็นไปด้วยดี พวกเขามีพัฒนาการที่ดีขึ้นทั้งการพูดและการกระทำหลังจากที่เข้าโรงเรียน เหมือนผู้ใหญ่ตัวน้อยเลยล่ะ”
“เสี่ยวโม่กับเสี่ยวซีของพวกเราก็จะเข้าเรียนอนุบาลแล้ว ก่อนหน้านี้เรากังวลอยู่ตลอดว่าพวกเขาจะปรับตัวกับโรงเรียนอนุบาลไม่ได้ แต่พอเห็นชิงชิงกับเฉินเฉินเป็นแบบนี้แล้ว ก็สบายใจขึ้นเยอะ หวังว่าเจ้าตัวแสบทั้งสองเมื่อเข้าเรียนที่โรงเรียนอนุบาลแล้วจะได้เพื่อนดี ๆ ด้วย”
“แน่นอนอยู่แล้ว”
ฉินมู่หลานพูดพลางยิ้ม “เสี่ยวโม่กับเสี่ยวซีน่ารักขนาดนี้ ไปโรงเรียนอนุบาลยังไงก็ต้องได้เพื่อนเยอะแยะ”
เซี่ยเจ๋อหลี่ที่กำลังพูดคุยกับเจี่ยงสือเหิงอยู่ ส่วนเด็ก ๆ ก็วิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน
ในขณะที่เสียงหัวเราะดังก้องอยู่ในสนาม เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นที่ประตูหน้าบ้าน
ชิงชิงกับเฉินเฉินรีบบอก “ต้องเป็นเสี่ยวฮวาแน่ ๆ เลย” ทั้งคู่วิ่งไปที่ประตูหน้าบ้านด้วยความตื่นเต้น
เมื่อประตูเปิดออกก็ปรากฏร่างเสี่ยวฮวา กับคุณแม่ของหล่อน
“ทักทายชิงชิงกับเฉินเฉินนะจ๊ะ”
คุณแม่ของเสี่ยวฮวาทักทายชิงชิงและเฉินเฉินด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็พาเสี่ยวฮวาเข้ามาในบ้านพลางพูดว่า “วันนี้น้าฝากเสี่ยวฮวาด้วยนะ”
“ได้ครับ/ค่ะ”
เด็ก ๆ ทั้งสองตอบรับด้วยเสียงสดใส
จังหวะนั้นฉินมู่หลานก็เดินเข้ามา หันไปยิ้มให้คุณแม่ของเสี่ยวฮวา “คุณวางใจเถอะค่ะ เราจะดูแลเสี่ยวฮวาให้อย่างดี”
ติดที่เธอยังไม่รู้จักชื่อคุณแม่ของเสี่ยวฮวา จึงถามออกไปอีกครั้ง
“ฉันชื่อซือฮุ่ยซินค่ะ”
คุณแม่เสี่ยวฮวาตอบพร้อมรอยยิ้มจากนั้นก็เตรียมตัวจะกลับ แต่ทันทีที่หันตัวกลับก็เหลือบไปเห็นเซี่ยปิงชิงที่อยู่ในสนาม สายตาพลันดูตกใจสุดขีด
แต่ไม่นานหล่อนก็รีบก้มหน้าลง แล้วรีบพูดคำอำลาสั้น ๆ กับฉินมู่หลาน จากนั้นก็รีบหันหลังเดินออกไป
“เอ่อ…คุณแม่เสี่ยวฮวา…”
ฉินมู่หลานเห็นแม่เสี่ยวฮวารีบจากไป ก็ร้องเรียก เพราะยังไม่ได้พูดกันเลยว่าจะมารับเสี่ยวฮวากี่โมงกันแน่
แต่หล่อนเดินจากไปไกลแล้ว ฉินมู่หลานจึงได้แต่ยิ้มพร้อมส่ายหน้า
ส่วนเสี่ยวฮวาเมื่อเห็นชิงชิงและเฉินเฉิน ใบหน้าก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม แม้แม่จะจากไปแล้ว หล่อนก็พูดแค่ว่า ‘เจอกันนะคะแม่’ แล้ววิ่งเข้าไปเล่นกับชิงชิงเฉินเฉินทันที
เด็ก ๆ สนิทกันได้ง่าย หลังจากผ่านการแนะนำของชิงชิงและเฉินเฉิน เสี่ยวโม่และเสี่ยวซีก็ได้รู้จักกับเสี่ยวฮวาเช่นกัน แล้วเด็ก ๆ ทุกคนก็เล่นกันอย่างสนุกสนาน
ทว่าฉินมู่หลานกลับมองไปที่ประตูพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย
“อาหลี่ เมื่อกี้ตอนที่แม่ของเสี่ยวฮวาจากไป ทำไมดูแปลก ๆ ยังพูดไม่จบประโยคก็รีบจากไปแล้ว”
………………………………………………………………………………………………………………………….
สารจากผู้แปล
แม่เสี่ยวฮวามีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับปิงชิงกันนะ
ไหหม่า(海馬)
……….