ทะลุมิติมาเป็นภรรยาของตัวร้าย - ตอนที่ 484 กุหลาบหินพิษประหลาด
ตอนที่ 484 กุหลาบหินพิษประหลาด
หลังจากมือปราบจ้าวไปแล้ว เซี่ยอวิ๋นจิ่นก็คุยกับลู่เจียวอีกครู่หนึ่ง อารมณ์ก็ค่อยๆ สงบลงได้ในที่สุด
พออารมณ์สงบลงได้แล้ว เขาก็ไปอ่านตำราที่ห้องหนังสือเรือนด้านหน้า ตอนนี้เรื่องที่เร่งด่วนที่สุดก็คือการสอบเซียงซื่อ ส่วนคนบงการเบื้องหลังต้องปรากฏตัวอีกเป็นแน่
วันรุ่งขึ้นเซี่ยอวิ๋นจิ่นก็ไปอ่านตำราที่สำนักศึกษาต่อ ไม่อาจเพราะคนบงการผู้นั้นแล้วจะไม่ไปอ่านตำราที่สำนักศึกษา เซี่ยอวิ๋นจิ่นตัดสินใจเสี่ยงอันตรายใช้ตนเองล่อคนบงการออกมาจับเขา เขาอยากรู้ว่าคือผู้ใดกัน
ในบ้านตระกูลเซี่ย หลังเซี่ยอวิ๋นจิ่นไปสำนักศึกษา ลู่เจียวก็รู้สึกว้าวุ่นใจไม่หยุดด้วยความเป็นห่วงเขา กลัวว่าเขาจะเผชิญกับเหตุอันใด
สาเหตุหลักเพราะพวกเขาอยู่ที่แจ้ง ศัตรูอยู่ที่ลับ ตอนนี้แม้แต่ศัตรูคือผู้ใด พวกเขาก็ยังไม่รู้ ดังนั้นลู่เจียวไม่อาจบังคับจิตใจไม่ให้เป็นห่วงได้ แม้แต่การงานก็ไม่มีกระจิตกระใจจะทำ
พอฟ้าใกล้ค่ำ ในที่สุดนางก็ทนไม่ไหว สั่งพ่อบ้านเซียวซานว่า “เจ้าไปรับคุณชาย ป้องกันคนปองร้ายเขา”
เซี่ยอวิ๋นจิ่นมีโจวเส้ากง หร่วนไคและหลี่หนานเทียนติดตามอยู่แล้ว ตามหลักการแล้ว อีกฝ่ายคิดลงมือปองร้ายก็ไม่ควรสังหารเขาได้
แต่ลู่เจียวก็ยังคงเป็นห่วง
เซียวซานได้ฟังคำสั่งลู่เจียว ก็รีบรับคำสั่งทันที “ขอรับ ข้าน้อยจะรีบไปรับคุณชาย”
เขาสั่งให้หลินต้าพาเขาไปยังสำนักศึกษาชิงเหอ
ลู่เจียวรออยู่ที่บ้านอย่างกระวนกระวายใจไม่หยุด รู้สึกเหมือนว่ากำลังจะเกิดเรื่องอันใดขึ้น
สุดท้ายก็พาคนไปรอที่หน้าประตู ยามนี้พวกลูกทั้งสี่เลิกเรียนแล้ว คนตระกูลจ้าว ตระกูลหันและตระกูลหูก็มารับเด็กๆ กลับ ลู่เจียวทักทายกับพ่อบ้านที่มารับแต่ละตระกูล
เจ้าหนูน้อยทั้งสี่วิ่งมาเป็นเพื่อนมารดารอบิดา เห็นมารดากระวนกระวายใจเช่นนี้ เจ้าหนูน้อยทั้งสี่ก็รู้จักปลอบใจลู่เจียว “ท่านแม่ ท่านพ่อน่าจะไม่เป็นอันใด มีท่านอาหลี่ ท่านอาโจวและพี่หร่วนไค พวกเขาล้วนร้ายกาจมาก ปกป้องท่านพ่อให้ปลอดภัยได้”
“ใช่แล้ว ท่านพ่อวาสนาดี ย่อมไม่เป็นอันใด”
ซานเป่ากับซื่อเป่าจูงมือลู่เจียวมากล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ท่านแม่ ตอนนี้พวกเราจะกินข้าวเยอะ ๆ รีบโตไวๆ รอไว้พวกเราโต หากมีคนมารังแกท่านแม่กับท่านพ่อ พวกเราจะต้องไม่ปล่อยเขาไปแน่”
แววตาซื่อเป่าเต็มไปด้วยไฟโทสะ
ลู่เจียวเห็นเจ้าหนูน้อยทั้งสี่เป็นห่วง นางก็รีบปลอบใจเด็กๆ “แม่ไม่เป็นไร พวกเจ้าอย่าได้เป็นห่วง ท่านพ่อก็จะไม่เป็นอันใด ข้างกายท่านพ่อมียอดฝีมือเก่งกาจคอยปกป้องอยู่”
ลู่เจียวเพิ่งกล่าวจบ หน้าประตูบ้านตระกูลเซี่ยก็มีเสียงฝีเท้าม้าดังมา แม่ลูกห้าคนหันไปมอง เห็นรถม้าสองคันตามกันมา
ทั้งห้าคนยิ้มออกทันที ลู่เจียวหันไปยิ้มกล่าวกับเจ้าหนูน้อยทั้งสี่ว่า “เจ้าดู ท่านพ่อพวกเจ้ากลับมาแล้ว”
“ขอรับ ท่านแม่”
เจ้าหนูน้อยทั้งสี่รับคำเสียงดังกังวาน ผู้ใดจะรู้ว่าพวกลูกทั้งสี่เพิ่งรับคำจบ พ่อบ้านเซียวบนรถก็กระโดดลงมา ส่งเสียงเรียกอย่างร้อนใจว่า “เหนียงจื่อไม่ได้การแล้ว คุณชายเกิดเรื่องแล้ว”
ลู่เจียวกับเจ้าหนูน้อยทั้งสี่สีหน้าแปรเปลี่ยนทันที ทั้งห้าวิ่งไปที่รถม้าคันแรก ในรถม้าหลินตงเลิกม่านขึ้นรวดเร็ว เผยให้เห็นเซี่ยอวิ๋นจิ่นนอนอยู่ด้านใน
ยามนี้เซี่ยอวิ๋นจิ่นนอนไม่ได้สติอยู่บนเก้าอี้รถม้า ทั้งร่างกายไม่เป็นร่องรอยบาดแผล?
ลู่เจียวร้อนใจถามว่า “เขาเป็นอะไร ถูกคนทำร้ายหรือ”
โจวเส้ากงรีบตอบว่า “ตอนเย็นออกเดินทางกลับ ขณะเดินทางกลับมาก็มีกลุ่มคนชุดดำขวางทางพวกเราคิดสังหารคุณชาย หลี่หนานเทียนกับหร่วนจู๋ออกหน้าไปรับมือ ข้ารับหน้าที่คุ้มกันคุณชาย เดิมข้าคิดว่าขอเพียงป้องกันคนเหล่านี้ไว้ก็พอ ผู้ใดจะรู้ว่ายังถึงกับมียอดฝีมือร้ายกาจสุดยอดซ่อนตัวอยู่ในที่ลับลอบลงมือกับคุณชาย ตอนข้ารู้ตัว คุณชายก็โดนปองร้ายแล้ว”
โจวเส้ากงตำหนิตนเองอย่างมากที่เขาชะล่าใจเกินไป
ลู่เจียวมองเขาทีหนึ่ง แต่ไม่ได้ตำหนิเขา นางปีนขึ้นไปบนรถม้าตรวจอาการให้เซี่ยอวิ๋นจิ่น ค้นพบเข็มเงินที่หลังคอเขาเล่มหนึ่งอย่างรวดเร็ว เข็มเงินนี้หนากว่าเข็มเงินปกติทั่วไปอยู่เล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ใช้เพื่อการแพทย์ แต่เป็นอาวุธลับ ลู่เจียวดึงอาวุธลับออกแล้วก็ตรวจพบว่าบนอาวุธลับอาบยาพิษ แต่ในตอนนี้ลู่เจียวยังตรวจไม่ออกว่าเป็นพิษชนิดใด
“อุ้มคุณชายเข้าไป”
หร่วนไครีบเข้าไปอุ้มเซี่ยอวิ๋นจิ่นเข้าบ้าน
นอกรถม้า เจ้าหนูน้อยทั้งสี่พากันร้องไห้เสียงดัง
“ท่านพ่อ ท่านอย่าได้เกิดเรื่องอันใด”
“ทำไมจึงมีแต่คนชอบมาทำร้ายท่านพ่อ”
“พวกเราจะต้องจับตัวคนเลวๆ พวกนั้นให้ได้”
เจ้าหนูน้อยทั้งสี่กล่าวเพิ่งจบ เซียวซานก็รีบเข้ามารายงานอย่างรวดเร็วว่า “นายท่าน ก่อนหน้านี้ข้ารีบไป เดิมคิดไล่ล่าคนลอบสังหารคุณชายผู้นั้น แต่มือปราบจ้าวนำคนไล่ตามไปแล้ว ดังนั้นข้าจึงกลับมาดูอาการคุณชายก่อน”
ลู่เจียวสีหน้าหนักใจเล็กน้อย ค่อยๆ เอ่ยว่า “หากไม่เหนือความคาดหมาย คนที่ลอบลงมือท่านพี่ข้าน่าจะเป็นผู้บงการตัวจริง เมื่อครู่ข้าตรวจสอบเข็มเงินของเขาแล้ว ยาพิษที่อาบไม่ใช่เพื่อเอาชีวิต แต่เป็นยาพิษอันใดสักอย่าง หากเขาโกรธแค้นท่านพี่ข้าจริง น่าจะอาบยาพิษที่ทำให้ถึงตายมากกว่า”
ลู่เจียวคิดอย่างไรก็ไม่เข้าใจ ก็ยิ่งรุ่มร้อนใจ
ทุกคนพากันมุ่งไปยังห้องนอนในเรือนด้านหน้า ลู่เจียวตรวจร่างกายให้เซี่ยอวิ๋นจิ่นในทันที เพื่อดูว่าตามตัวเซี่ยอวิ๋นจิ่นมีบาดแผลหรือไม่ ให้แน่ใจว่าที่เขาหมดสติไปเป็นเพราะถูกพิษจริง
ลู่เจียวตรวจละเอียดแล้วก็พบว่าในระยะเวลาอันสั้นนี้ ยังตรวจพยาธิสภาพพิษชนิดนี้ไม่ออก
แต่เซี่ยอวิ๋นจิ่นสลบไปย่อมต้องเกี่ยวข้องกับพิษนี้
ลู่เจียวตัดสินใจนำเลือดไปตรวจ ในห้วงอากาศนางมีเครื่องมือตรวจเลือดง่ายๆ อยู่ ใช้ตรวจเลือดเซี่ยอวิ๋นจิ่นได้อย่างรวดเร็ว
ในห้องทุกคนล้วนมองลู่เจียวด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ลู่เจียวกล่าวเคร่งเครียดว่า “ท่านพี่ข้าถูกพิษ แต่ตอนนี้ยาพิษยังไม่ได้ส่งผลอันใด ยังไม่รู้ว่าแท้จริงเป็นพิษอะไร แต่ข้าจะตรวจพบได้ในไม่ช้านี้”
เจ้าหนูน้อยทั้งสี่รีบเร่งลู่เจียว “ท่านแม่ ท่านรีบตรวจให้ท่านพ่อเร็ว รีบตรวจให้ท่านพ่อเร็ว”
เจ้าหนูน้อยทั้งสี่พูดไปก็ร้องไห้ไปอย่างปวดใจมาก
ลู่เจียวไม่ได้พูดต่อ รีบลงมือนำตัวอย่างเลือดเซี่ยอวิ๋นจิ่นเล็กน้อยไปเรือนด้านหลัง
เจ้าหนูน้อยทั้งสี่อยู่เฝ้าเซี่ยอวิ๋นจิ่นที่เรือนด้านหน้า
ลู่เจียวได้เลือดมาแล้วก็เข้าไปในห้องตนเองที่เรือนด้านหลัง สั่งการเฝิงจือกับหร่วนจู๋เฝ้านอกประตู “อย่าให้ผู้ใดเข้ามารบกวนข้า ข้าต้องตรวจเลือดให้ละเอียดว่าคุณชายโดนพิษอันใด”
“เจ้าค่ะ เหนียงจื่อ”
ลู่เจียวหันหลังเดินเข้าห้องปิดประตู นางนำเลือดเซี่ยอวิ๋นจิ่นเข้าไปในห้วงอากาศและใช้เครื่องมือตรวจเลือดมาตรวจสอบ
ไม่นานเครื่องตรวจเลือดก็วิเคราะห์เลือดเซี่ยอวิ๋นจิ่นได้ ในนั้นมีดอกไม้พิษทำลายระบบภูมิคุ้มกันร่างกาย ชื่อว่ากุหลาบหิน เติบโตในหุบเขาลึก ดอกไม้นี้สามสิบปีออกดอกเพียงครั้งเดียว มีผลทำลายร่างกายคนอย่างมาก อย่าว่าแต่คนกินเข้าไป แค่เพียงได้กลิ่นก็จะหน้ามืดตาลาย มึนงงอยากหลับ