ทรราชตัวน้อย ไม่อยากพบจุดจบแบบ BAD END - บทที่ 441: ของขวัญที่ไม่คาดคิด (1)

ภายในห้องอาหารของคฤหาสน์ตระกูลแอสคาร์ด โรเอลจ้องไปที่
คาร์เตอร์ด้วยคาดหวังว่าผู้เป็นพ่ออาจจะมีข่าวบางอย่างติดมือมาบ้าง
“ข้าอาจจะผ่านเมืองหลวงศักดิ์

สิทธิมาก็จริง ์ แต่ก็ไม่ได้เข้าไปในตัว

เมือง เพราะฉะนั
้
นข้าเองก็ไม่ค่อยมีข่าวเกี่ยวกับฝ่าบาทเหมือนกัน ได้

ข่าวว่าฝ่าบาทถอนตัวจากศึกชิงถ้วยเพราะไม่สบายใช่ไหม?”

“ใช่ครับท่านพ่อ เธอมอบหมายให้ผมทําภารกิจคว้าถ้วยรางวัลมา
ให้ได้ก่อนจะกลับมาที่จักรวรรดิเซนต์เมซิท”

“ดูเหมือนว่าเจ้าจะทําภารกิจของฝ่าบาทลุล่วงสมบูรณ์ดีสินะ”
คาร์เตอร์เลี่ยงตอบคําถามเกี่ยวกับสภาพร่างกายของนอร่า และ
เลือกที่จะสรุปหัวข้ออย่างรวดเร็วจากคําพูดต่างๆ หากพิจารณาถึง
ความสัมพันธ์อันใกล้ชิดของสองคนนี้แล้ว เขารู้ดีว่านอร่าคงจะบอก
อะไรบางอย่างกับโรเอลก่อนจะกลับไปที่จักรวรรดิเซนต์เมซิท ซึ่งข้อมูล
นั
้
นก็อาจจะเป็นความลับ โรเอลจึงไม่คิดจะพูดออกมา
นอกจากนี้ยิ่

งสืบสวนเรื่องนี้ก็อาจจะทําให้โรเอลไม่สบายใจยิ่
งขึ
้
น

ดังนั
้
นคาร์เตอร์จึงตัดสินใจว่าจะไม่ทําเช่นนั้
น

มีการโต้เถียงกันอย่างใหญ่หลวงในจักรวรรดิเซนต์เมซิท เรื่องที่นอ
ร่าถอนตัวออกจากศึกชิงถ้วย เนื่องด้วยมีความภาคภูมิใจของอาณาจักร
เป็นเดิมพัน ดังนั
้
นจึงเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ประชาชนจะรู้สึกหัว
เสียเมื่อผู้สมัครอันดับต้นๆ จากอาณาจักรของตนถอนตัวออกจากงาน
ประลองอย่างกะทันหัน

โชคดีที่ความโกรธเกรี้ยวของสาธารณชนนั้

นทุเลาลงได้ด้วยชัย
ชนะของโรเอล ทุกคนในจักรวรรดิเซนต์เมซิทต่างรู้กันดีว่าตระกูลแอส
คาร์ดกับตระกูลเซไซต์เป็นพันธมิตรที่เหนียวแน่นกันมาโดยตลอด และ
ประชาชนเองก็พอใจกับผลลัพธ์ในศึกสุดท้าย ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีใครตอก
ย�าเรื่องนอร่าอีก

คาร์เตอร์ดีใจที่สิ่

งต่างๆ จบลงได้ด้วยดีคาร์เตอร์รู้ว่าความ

สมานฉันท์ปรองดองกันภายในจักรวรรดิเซนต์เมซิทนั้

นสําคัญเพียงใด

เพราะความแตกแยกภายในแห่งนี้อาจหมายถึงหายนะสําหรับ
มนุษยชาติเลยก็ว่าได้
“ท่านพ่อ หนูได้ยินมาว่าช่วงนี้รอบการขนส่งเสบียงจากภายใน
เมืองหลวงศักดิ์
สิทธิ
์
ค่อนข้างถี่ ท่านพ่อน่าจะต้องมีงานล้นมือแน่ๆ ท่าน

พ่อต้องดูแลตัวเองด้วยนะคะ”
บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเริ่

มหนักอึ
้
งขึ
้นเล็กน้อย เมื่อคาร์เตอร์และ

โรเอลเริ่

มพูดถึงหัวข้อที่จริงจังขึ้

นมา ดังนั
้
นอลิเซียจึงตัดสินใจที่จะเปิด

ประเด็นอื่นมาแทรกแทน ซึ่งนั่

นทําให้คาร์เตอร์รู้สึกประหลาดใจกับการ

แสดงความกังวลอย่างกะทันหันนี้ก่อนจะตอบกลับด้วยรอยยิ้
ม

“อืม… เมืองหลวงศักดิ์
สิทธิ
์
ได้ตัดสินใจที่จะส่งกองกําลังสนับสนุน

มาเติมที่ป้อมปราการทาร์ก ดังนั
้
นพวกเราจึงต้องส่งเสบียงไปยังแนว

หน้า เพื่อสนับสนุนการเพิ่

มกําลังคน โชคดีที่ปีนี้ผลผลิตของพวกเรา

ค่อนข้างดีดังนั
้
นเลยไม่ได้มีภาระในการจัดหาเสบียงอาหารอะไร แต่ว่า
มันก็ไม่ได้ส่งผลอะไรกับข้ามากนัก ตรงกันข้ามมันทําให้งานของข้าน้อย
ลงด้วยซ�า”

คาร์เตอร์ส่ายหัวก่อนอธิบายเหตุผลให้ลูกๆ ฟัง

สงครามต่อต้านพวกกลายพันธุ์ทวีความรุนแรงมากขึ

้นเรื่อยๆ

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ดังนั
้
นอาณาจักรส่วนใหญ่จึงพยายามเพิมกําลัง ่

พลผ่านการเกณฑ์ทหารจํานวนมากและเสนอสิ่

งจูงใจให้คนอยากมา

สมัครเป็นทหารมากขึ้

น อย่างไรก็ตาม ทหารที่เพิ่

งเกณฑ์ใหม่มักจะขาด

ประสบการณ์ดังนั
้
นพวกเขาจึงได้รับมอบหมายให้มา ‘ฝึกงาน’ ในหน่วย

ขนส่งเสบียง

การขนส่งเสบียงอาจจะดูเหมือนไม่ใช่เรื่องยาก แต่มันเป็นงานที่
ทหารในหน่วยต้องมีวินัยแม่นยํา การเดินทางต้องมีความรวดเร็วอยู่
เสมอ เพื่อลดการบริโภคเสบียงอาหาร และทหารในหน่วยทุกคนจะต้อง
ตื่นตัวต่อภัยคุกคามตลอดการเดินทาง

ยิ่
งไปกว่านั้

นเส้นทางไปยังชายแดนตะวันออกเองก็ไม่ได้ปลอดภัย

อาณาจักรส่วนใหญ่ไม่ค่อยใส่ใจดูแลรักษาพื้นที่เหล่านั้

น เนื่องจาก
มีคนไม่มากที่จะไปอาศัยอยู่ใกล้ๆ แถบชายแดนตะวันออก บริเวณ
เหล่านั
้
นจึงเป็นที่หลบภัยของเหล่าสัตว์อสูร และพวกกลายพันธุ์ที่รอด
จากการตรวจสอบของแนวหน้าเองก็มักจะปรากฏตัวในบริเวณ
ใกล้เคียงด้วยเช่นกัน ยิ่

งไปกว่านั้

นตลอดทางยังไม่มีเมืองที่ใหญ่พอจะ

เป็นจุดพักแรมอีกด้วย
ด้วยความพยายามของคาร์เตอร์เส้นทางเหล่านั้

นจึงปลอดภัยขึ
้
น

มาก ไม่เช่นนั้

นการเดินทางไปชายแดนตะวันออกคงจะยากลําบาก
เหมือนการเดินทางสู่เนเวอร์แลนด์กองทัพอาจหลงทางด้วยเส้นทางที่
มั่
นคง และอาจส่งผลให้แนวหน้าที่ชายแดนด้านตะวันออกขาดเสบียง

โรเอลและอลิเซียนั่

งฟังคําอธิบายของคาร์เตอร์เกี่ยวกับพรมแดน

ด้านตะวันออก โดยนี่เป็นครั้

งแรกที่ทั้

งคู่ได้ยินเรื่องพวกนี้เนื่องจากคาร์

เตอร์ไม่เคยพูดถึงงานของตัวเองมาก่อนเลย
อาจจะเป็นเพราะคาร์เตอร์คิดว่าโรเอลได้เติบโตขึ้

นแล้ว หลังจาก

กําชัยในงานประลองศึกชิงถ้วย ดังนั
้
นเขาจึงตัดสินใจที่จะพูดเรื่อง

ดังกล่าว

โรเอลค่อนข้างเดาความคิดของพ่อตนได้

ตั
้
งแต่เมื่อก่อนแล้ว สิ่

งที่คาร์เตอร์ต้องการไม่ใช่ชื่อเสียงหรือเรื่อง

อื่นใด มีเพียงความปลอดภัยของโรเอลเท่านั้

นที่เจ้าตัวสนใจ นั่
นคือ

เหตุผลที่คาร์เตอร์ลังเลใจที่จะเปิดเผยเรื่องงานของตน
ซึ่งชัยชนะของโรเอลในงานประลองศึกชิงถ้วยก็ได้ทําให้เขาเปลี่ยน
ใจ

ในฐานะที่โรเอลเป็นอันดับหนึ่งของรุ่น ผู้มีอํานาจของหลาย
อาณาจักรจึงเริ่

มเล็งเห็นว่าเขาเป็นหนึ่งในผู้ที่จะชี้นําอนาคตของ
มนุษยชาติและอาจจะมีส่วนร่วมในการตัดสินใจเลือกเส้นทางที่จะ
กําหนดชะตากรรมของมนุษยชาติ
ด้วยเหตุนี้โรเอลจะต้องมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับความเป็นจริง
รอบตัว

คาร์เตอร์มีข้อมูลและความรอบรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ที่ชายแดน
ตะวันออก ในฐานะผู้บัญชาการสูงสุดในหน่วยขนส่งเสบียง ทําให้เขา
เหมาะที่จะช่วยเติมเต็มช่องว่างความรู้ของโรเอล สิ่

งนี้จะช่วยเตรียม

สภาวะจิตใจของโรเอลให้พร้อมสําหรับสิ่

งที่อาจจะต้องเผชิญในอนาคต

การเข้าใจถึงสิ่

งต่างๆ ทั
้
งหมดนี้ทําให้เด็กหนุ่มรู้สึกถึงความอบอุ่นที่

ระบายอยู่ในหัวใจ อย่างไรก็ตามมีสิ่

งหนึ่งที่เขาเข้าใจผิด

ท่านพ่อไม่ได้แค่สอนเขาเพียงคนเดียว แต่สอนอลิเซียด้วย
เหมือนกัน

คาร์เตอร์มองว่าอลิเซียเป็นผู้มีพลังเหนือธรรมชาติที่มีศักยภาพ
มหาศาล เพียงแต่ยังไม่ได้เปิดเผยตัวตนออกมา และเขาก็ไม่สงสัยเลย
ว่า เธอจะต้องดึงดูดสายตาของใครหลายๆ คนในอนาคตอย่างแน่นอน
ทันทีที่เธอเปิดตัวในสถาบันการศึกษาเซนต์เฟรย่า ไม่ว่าใครก็ต้องมอง
ว่าเธอเป็นความหวังในอนาคตของมนุษยชาติ
มันจึงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่จะให้ความรู้ดังกล่าวแก่เธอล่วงหน้า
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว คาร์เตอร์ได้แบ่งปันรายละเอียดเกี่ยวกับ
ชายแดนตะวันออกในรูปแบบของข่าวที่น่าสนใจ ทําให้เด็กๆ ทั
้
งสอง
สามารถเพ่งความสนใจไปที่เรื่องราวของเขาได้อย่างเต็มที่ จนในที่สุดโร
เอลก็จําภารกิจอื่นของตนได้เมื่อถึงเวลาเสิร์ฟของหวาน

“แอนนา ถ้วยรางวัล”

“รับทราบค่ะ นายน้อย”

ตามคําสั่

งของโรเอล สาวใช้ค่อยๆ ยกถ้วยรางวัลขึ
้
นจากฐานและ
นํามาแสดงต่อคาร์เตอร์ด้วยความเคารพ เมื่อมองดูถ้วยรางวัลที่ตนเอง
เคยเห็นเมื่อหลายสิบปีก่อน ใบหน้าของคาร์เตอร์เริ่

มแดงด้วยเพราะ

ความตื่นเต้น

นักเรียนทุกรุ่นในสถาบันการศึกษาเซนต์เฟรย่าจะได้รับโอกาสใน
การเข้าร่วมการแข่งขันศึกชิงถ้วย ซึ่งคาร์เตอร์เองก็ไม่มีข้อยกเว้น
เช่นกัน 20 ปีที่แล้ว เขาผ่านเข้ารอบคัดเลือกได้สําเร็จ แต่โชคไม่ดีที่ต้อง
มาเจอคู่ต่อสู้ตัวเต็งที่แข็งแกร่งในรอบแรก ทําให้จบลงด้วยความพ่าย
แพ้

การพ่ายแพ้ในรอบแรกส่งผลต่อคาร์เตอร์ในวัยหนุ่มเป็นอย่างยิ่
ง
มันทําให้เขาพยายามอย่างหนักในปีต่อๆ ไป ทําให้คาร์เตอร์เติบโตได้
เร็วกว่าคนอื่นๆ เรียกได้ว่า ศึกชิงถ้วยกระตุ้นให้เขากลายเป็นตัวเองใน
วันนี้ก็ว่าได้

หากย้อนกลับไปในตอนนั้

น คาร์เตอร์คงไม่เคยคิดเลยว่าบุตรชาย
ตนจะแก้มือให้เขาได้ในอีกยี่สิบปีต่อมา และนําถ้วยรางวัลกลับมาที่
บ้านอย่างมีเกียรติ

เมื่อได้สัมผัสกับอัญมณีอันละเอียดอ่อน 56 ชิ
้
นที่ฝังอยู่บนถ้วย
รางวัล ซึ่งแสดงถึงจํานวนงานประลองที่ผ่านมา คาร์เตอร์ก็รู้สึก
ภาคภูมิใจอย่างล้นปรี่ เขาสงสัยว่าตัวเองจะรู้สึกมีความสุขหรือไม่ ถ้า
ได้รับถ้วยรางวัลนี้ด้วยตัวเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่

งหลังจากได้เห็น

ข้อความและลายเซ็นบนนั้
น

‘เพื่อเป็นเกียรติแก่ผู้ชนะศึกชิงถ้วย ครั
้
งที่ 56 โรเอล แอสคาร์ด’

ขอให้การเดินทางของคุณมีแต่ความรุ่งโรจน์เปล่งประกายราวกับ
ดวงดาว

-คณะกรรมการจัดงานประลองศึกชิงถ้วย

“มหัศจรรย์! ยอดเยี่ยมจริงๆ!”

ระหว่างถือถ้วยรางวัลอันทรงเกียรติคาร์เตอร์แทบจะไม่สามารถ
หยุดคําชมที่พรั่

งพรูออกจากปากของตนได้ทําให้รอยยิ้

มก่อตัวขึ
้
นบน

ริมฝีปากของโรเอลเช่นกัน

แม้จะยินดีที่ได้รับการยอมรับจากพ่อ แต่โรเอลก็ไม่ลืมข้อตกลงที่
ให้ไว้กับอาจารย์ของตน

“จะว่าไปแล้ว อาจารย์คริสบอกว่าเธออาจจะมาเยี่ยมพวกเราใน
อีกสองสามวันข้างหน้านี้ผมได้ยินมาว่าเธอรู้จักพ่อตั้

งแต่สมัยเรียน

ท่านพ่อสะดวกที่จะพบเธอรึเปล่าครับ?”

“แน่นอน! ข้าควรจะพบคริส และขอบคุณด้วยตัวเอง ความ
ช่วยเหลือของคริสทําให้เจ้าสามารถคว้าแชมป์ของศึกชิงถ้วยได้ช่าง
เป็นเกียรติอย่างยิ่

งที่คริสยินดีสละเวลามาเยี่ยมพวกเรา พวกเราต้อง

ต้อนรับอย่างอบอุ่น!”

คาร์เตอร์คนที่ยังตื่นเต้นไม่หายตอบอย่างแน่วแน่ ซึ่งนั่
นยิ่
งทําให้

เขาดูมีเสน่ห์เหลือเกิน

โรเอลและอลิเซียมองหน้ากันก่อนจะถอนหายใจ

ตามแผนของพวกเขา ตอนนี้คริสน่าจะมาถึงพรมแดนของ
จักรวรรดิเซนต์เมซิทแล้ว

สองพี่น้องไม่ได้แจ้งคริสเกี่ยวกับการกลับมาของคาร์เตอร์เพราะ
กังวลว่าพ่อของพวกเขาจะยังไม่เต็มใจที่จะพบเธอ ไม่ว่าพวกเขาจะ
สนับสนุนคริสมากแค่ไหน ทั
้
งคู่ก็ยังต้องเคารพความต้องการของคาร์

เตอร์เพราะนี่เป็นสิ่

งที่พวกเขาควรทําในฐานะลูก

โชคดีที่คาร์เตอร์มีความประทับใจที่ดีต่อคริส โดยเฉพาะอย่างยิ่
ง
หลังจากชัยชนะของโรเอลในงานประลองศึกชิงถ้วย นี่จึงอาจจะเป็น
โอกาสที่ดีสําหรับคริสในการซื้อใจเขา

“พวกเรารีบไปส่งข่าวกันดีกว่า”

“ฝากให้หนูจัดการได้เลยค่ะ”