ตัวของผมในต่างโลก.... แม่งบ้า!!! - บทที่ 2 ตอนที่ 72 ส่งท้ายความสุข เผชิญหน้ากับนรก (4)

 

 

ตัดมาทางพวกของราชาที่อยู่ในกราซ่าร์

 

 

“ สถานการณ์ล่ะอีครอส? ”ราชุระ(ราชา

 

 

” อ่า พลเมืองปลอดภัยทั้งหมด โชคดีที่เด็กนั่นช่วยลากสัตว์ประหลาดตัวนั้นออกไปให้ เลยง่ายต่อการที่จะปกป้องประชาชน “อีครอส(ดยุคอาเธน่อน)

 

 

” ด้านบาเรียเราก็กางออกไปเท่าที่จะทำได้แล้ว และเมื่อได้รวมกับเขตแดนป้องกันที่แข็งแกร่งของท่านเฉินแล้ว คิดว่าไม่น่าจะมีอะไรที่สามารถเข้ามาในกราซ่าร์ได้ นอกเสียจากเธอคนนั้น(ซาตาน) “อีครอส

 

 

ตอนนี้ทุกคนที่ยังมีสติอยู่ได้ช่วยกันกางอาณาเขตปกป้องกราซ่าร์แห่งนี้ไว้ ที่ซึ่งเป็นสถานที่ที่รวมทุกคนเอาไว้ในที่เดียว อละหัวหอกในการสร้างบาเรีย ล้อมรอบกราซ่าร์นี้ไว้เลยก็คือกษัตริย์อย่างราชุระ

 

 

เขาสั่งให้ดยุคอาเธน่อน และคนอื่นๆที่ประจำการอยู่ที่นี่ใช้เวทมนตร์ในการกางอาณาเขตขนาดใหญ่ และต้องทำให้มั่นใจด้วยว่ามันจะต้องใหญ่และแข็งแกร่งพอที่จะป้องกันพวกเขาจากความพินาศข้างนอกได้ระดับหนึ่ง

 

 

โดยสิ่งที่แลกมากับการวางเขตแดนขนาดใหญ่นี้นั้นคือสมบัติระดับราชวงศ์หนึ่งชิ้น

 

 

มันคือ กำไลแห่งความรุ่งโรจน์ แรงก์ A++

 

 

เป็นอาร์ติแฟกส์ที่ถูกค้นพบโดยตัวราชาเอง แล้วก็ถูกเขาตีบวกขึ้นมาอีกรอบหนึ่งจนมันมีความสามารถในการใช้เป็นเครื่องรางป้องกันที่มีประสิทธิภาพได้

 

 

แถมมานายังไหลผานเจ้านี่ได้ดีสุดๆ จึงทำให้เกิดอีกความสามารถของมันเลย ก็คือ การที่มันใช้ทำเป็นแก่นกลางของข่ายเวทมนตร์ได้ยังไงล่ะ

 

 

” สถานการณ์ไม่ค่อยสู้ดีเท่าไหร่นะราชุระ “เฉินเซียน

 

 

” พี่เซียน?, อืม ค่อนข้างแย่เลยล่ะ น่าเสียดายที่คนมีอายุอย่างพวกเราไม่สามารถไปช่วยเด็กๆเหล่านั้นได้เพราะต้องอยู่ปกป้องเหล่าบริวาร “ราชุระ

 

 

” แต่ที่เรากู้วิกฤต กลับมาให้เป็นปกติได้ก็ต้องขอขอบคุณท่านอย่างใจจริงเลยครับองค์จักรพรรดิ “ราชุระ

 

 

” เหอะ มิได้หรอกน้องรันชาร์ ถือว่าข้าตอบแทนที่คนของเจ้าดูแลธิดาของข้าให้ก็แล้วกัน  “เฉินเซียน

 

 

” อีกอย่าง ข้าเองก็เป็นแขกรับเขิญ หากมิได้แสดงอะไรหน่อยก็คงเหงาแย่ “เฉินเซียน

 

 

” อืม “ราชุระ

 

 

ด้านในกราซ่าร์นั้นปกติดีทุกอย่าง ราชุระผู้เป็นกษัตริย์ของประเทศได้ใช้พลังส่วนหนึ่งของตนเองในการกางเขตแดนป้องกันขึ้นมา

 

 

เมื่อผนวกรวมเข้ากับค่ายกลของจักพรรดิเฉินแล้ว เจ้าสิ่งนี้จะไม่มีทางถูกทำลายลงมาได้ง่ายๆเลย

 

 

“ พวกเราทำอะไรไม่ได้แล้วนอกจากรอให้คนคนนั้น(กอร์)ช่วยพวกเด็กๆให้ปลอดภัย ”เฉินเซียน

 

 

“ แรงกดดันจากการปะทะกันข้างนอกมันมากเกินกว่าที่พวกเราจะออกไปได้โดยที่ไม่เป็นอะไรเลย ”เฉินเซียน

 

 

แม้แต่ตัวของจักรพรรดิผู้เป็นที่สุดของความแข็งแกร่งในดินแดนทางตะวันออกเองก็ยังหวั่นเกรงกับพลังอันชั่วร้ายของซาตานที่ได้ปกคลุมอาณาจักรนี้อยู่

 

 

ตึง!!!

 

 

ยังไม่ทันขาดคำ คลื่นจากการปะทะกันของไอ้บี๋และซาตานก็ได้ซัดมากระทบกับเขตแดนจนสั่นสะเทือนอีกครั้ง การต่อสู้ของทั้งสองคนนั้นราวกับผู้แข็งแกร่งอย่างยิ่งยวดสองคนในอดีตมาพบกัน

 

 

สร้างความชิบหายให้กับรอบข้างของพวกเขา ไม่เว้นแม้แต่พวกพ้องของตนเอง และสถานที่ที่ผู้แข็งแกร่งทั้งสองได้ปะทะกันก็จะกลายเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งในหน้าประวัติศาสตร์เท่านั้น 

 

 

แม้ว่าเรื่องนั้นจะน่าเจ็บใจ สำหรับกษัตริย์ที่ต้องเสียประเทศของตนไปสักหน่อย ก็ยังดีกว่าที่จะให้พวกเขาทำลายที่นี่จนไม่เหลืออะไรเลยล่ะนะ

 

 

แล้วถึงแม้ว่าความเสียหายมันจะหนักหนาสาหัสถึงปานนั้นจริง ที่นี่ก็ยังมีสุดยอดจอมเวทสายรักษาที่สามารถคืนสภาพทุกสรรพสิ่งให้กลับเป็นดังเดิมได้อยู่..

 

 

“ แม้ว่าอาณาจักรของข้าจะต้องล่มสลาย.. ข้าก็ต้องปกป้องประชาชนไว้.. ”ราชุระ

 

 

“ ถึงแม้ว่าข้าอาจจะต้องขอความช่วยเหลือจากองค์หญิงของอารุฟานก็ตาม.. ”ราชุระ

 

 

“ พูดถึงวิเวียน แห่งเจเนซิสรึ? ”เฉินเซียน

 

 

“ ครับ วิเวียนแห่งเจเนซิสผู้ที่เป็นถึงจอมเวทระดับกึ่ง 11 มีสกิลหนึ่งที่เรียกว่า เวลา เป็นสกิลระดับสูงเลย ”ราชุระ

 

 

“ ข้าพอจะเข้าใจจุดประสงค์ของเจ้าแล้วล่ะ …แต่เอาเถอะ แค่ธิดาข้าไม่เป็นอะไรก็พอ ”เฉินเซียน

 

 

“ ถ้ามีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้นมาจริงๆ.. เห็นทีข้าคงต้องลงมือด้วยตัวเอง ”เฉินเซียน

 

 

จากนั้นสิ่งที่พวกเขาทั้งสองคนทำได้ก็คือการรอ รอให้ทุกอย่างมันจบลง ด้วยมือของคนรุ่นใหม่เอง เพื่อเป็นการประเมินอนาคตของประเทศ และเพื่อฝึกฝนพวกเขาต่อสถานการณ์ที่อาจจะถึงตายโดยไม่รู้ตัว ฉะนั้น นี่คือโอกาสอันดีที่พวกเด็กๆของอ็อคตาเซียจะได้แสดงศักยภาพของตนออกมาอย่างเต็มที่

 

 

…

 

 

 

[ เมเดียร์ ]

 

 

ไม่ต่างจากทางด้านของหมอนั่น ตอนนี้พวกเราประเคนสกิลที่มีใส่เจ้าตัวประหลาดนี่ไปหมดแล้ว ไม่มันก็ยังไม่ยอมตายสักที.. จนตอนนี้บ้านเมืองโดยรอบมีเพียงแค่ซากปรักหักพังมันก็ยังยืนยิ้มหน้าตาเฉย

 

 

“ พวกแกฆ่าข้าไม่ได้หรอก ”มอนเดรย์

 

 

“ อวดดีชะมัด ”

 

 

ยังไงซะก็เหลืออีกตั้ง 3 นาทีกว่าสกิลเซเลสเชียล บีอิ้งจะหมด ฉันควรรีบๆจบการต่อสู้ที่น่ารำคาญนี่ให้เร็วที่สุด ไม่งั้นจะเป็นทางฝั่งของพวกเราเองที่จะแย่

 

 

แต่ว่าไอ้การฟื้นฟูฉันพลันของไอ้นี่มันก็ดีเหมือนกันนะเนี่ย.. แบบว่าพอมันไม่ตายแล้ว รู้สึกสะใจสุดๆ เหมือนได้ระบายสิ่งที่อัดอั้นอยู่ออกไปหมดเลยล่ะ

 

 

“ วิกตอเรีย ไปสมทบกับคนอื่นซะ ไอ้เวรตัวนี้ชั้นจะเล่นกับมันเอง ”

 

 

“ ไหวหรอคะ เมดี้? ”วี

 

 

“ ไหวชิว~ ”

 

 

“ เอางั้นก็ได้ค่ะ ”วี

 

 

พอวิตอเรียได้ออกไปจากที่นี่ระยะหนึ่งแล้ว ฉันก็เริ่มร่ายบทสวดบางอย่างทันที

 

 

” เบก์กอร์ เบก์กินน์ เบก์อิมม์ – นอก์กรีร์ “

 

 

ถ้อยคำพวกนั้นที่ฉันได้พูดออกมาคือภาษาโบราณทางเวทมนตร์ แปลได้ประมาณว่า

 

 

แด่อสูร แด่ผู้หิวกระหาย แด่ผู้ไม่ตาย – ตรึง

 

 

 เป็นบทเวทโบราณวรรคนึงที่มีระดับเทียบเท่ากับพลังของจอมเวทขั้น 8 หรือสูงกว่าในปัจจุบัน

 

 

โดยเวทนี้จะกล่าวถึงการบูชายัญ เมื่อได้ร่ายออกมาแล้ว ผู้ที่ตกเป็นเป้าหมายของเวทมนตร์จะถูกตรึงโดยตรวนแห่งกรรมในทันใด

 

 

แม้แต่วิญญาณก็มิอาจจะขัดขืนได้เลย

 

 

” !!! “มอนเดรย์

 

 

ถึงมันจะถูกตรึงร่างเอาไว้ มันก็ยังไม่ได้แสดงสีหน้าที่ดูตกใจอะไรขนาดนั้นออกมาเลย

 

 

” คาถาตรึงวิญญาณรึ.. ใช้ได้ “มอนเดรย์

 

 

” แต่ก็ได้เท่านั่นแหละ, หมดเวลาเล่นสนุกแล้วนังหนู “มอนเดรย์

 

 

เคล้ง!!

 

 

ขยี้โซ่กรรมด้วยแรงกายเพียวๆเลยเรอะ!?

 

 

 ไอ้เจ้าบ้านี่.. มันแกร่งถึงขนาดนี้เลย? ดูท่า.. พลังระดับจอมเวทมนตร์ดำขั้นกึ่ง 11 จะไม่ใช่เล่นๆซะแล้วสิ

 

 

” มนตร์อสูร “มอนเดรย์

 

 

MAGIC X – มนตร์อสูร

 

 

” หลอมร่าง ผสานวิญญาณ!! “มอนเดรย์

 

 

 รูปร่างของมันเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด จากที่คราแรกมีลักษณะคล้ายคลึงกับมนุษย์ พอหมอนี่ได้ใช้เวทมนตร์จองตัวเอง ตัวของมันใหญ่ขึ้นประมาณสามถึงสี่เท่าได้

 

 

บนตัวของมันมีเกล็ดสีดำงอกขึ้นมาเหมือนกับสัตว์เลื้อยคลาน แถมหน้าตายังอุบาทว์ขึ้นเป็น กองเลยแน่ะ

 

 

แต่แลกมากับหน้าตาที่อัปลักษณ์ แรงกดดันที่ส่งออกมาจากตัวของมันมากกว่าเดิมอย่างเทียบไม่ติด เป็นเหมือนดั่งสัญชาตญาณของสัตว์ป่าดุร้ายที่พร้อมจะขย้ำเหยื่อของตน

 

 

โฮกกกกกก!!!!!

 

 

ฉันไม่ปล่อยให้เวลาที่เหลืออยู่สูญเปล่า รีบใช้เวทมนตร์เพื่อเพิ่มศักยภาพของตัวเองเพื่อที่ตะเข้าไปจัดการมันในทันที

 

 

ANCIAN SPELL – บลูก์ดอสส์ (ปลูกฝัง)

 

 

 เวทบทนี้สามารถปลูกฝังคุณสมบัติพิเศษหนึ่งอย่างได้ชั่วคราว และสิ่งที่ฉันเลือกคือ..

 

 

การเพิ่มมวล

 

 

มันอาจจะฟังดูธรรมดาไปสักหน่อย แต่เมื่อรวมเข้ากับความเร็วเหนือแสงของฉัน เมื่อฉันเพิ่มมวลของหมัดแบบฉับพลัน มันก็จะกลายเป็นการโจมตีเจาะเกราะแบบรุนแรงเลยทีเดียว

 

 

อีกทั้งยังมีหนึ่งสกิลของฉันที่เร่งพลังให้เกินขีดจำกัดได้ ฉะนั้น.. พลังนี้แหละ ขี้โกงง

 

 

” หึ “

 

 

” โฮกกกก!!! “มอนเดรย์

 

 

หลังจากที่ได้ลองเชิงกันมาครู่หนึ่ง แล้วฉันก็เปิดฉากวิ่งเข้าไปซัดมันในทันใด…

 

 

 

…

 

 

 

[ กอร์ ]

 

 

 

หลังจากที่กอร์ได้ช่วยพวกเด็กนักเรียนแถบนั้นหมดแล้ว เขาก็ต้องมาเผชิญหน้ากับโจทก์เก่า

 

 

” ไม่ได้พบกันนานเลยนะ กอร์ ” ?

 

 

รูปร่างเป็นชายวัยกลางคนที่ไว้เคราเล็กน้อย ตั้งแต่ช่วงลำตัวไปจนถึงขาของมันไม่ได้มีความเป็นมนุษย์เหลืออยู่เลย อีกทั้งรอบด้านของมันมีสายระยางที่ปลายแหลมเป็นเหล็กแหลมคมตวัดไปมาอยู่

 

 

และพวกมันนั้นล้วนงอกออกมาจากหลังของมันทั้งสิ้น

 

 

” ข้าเคยถอนรากถอนโคนพวกแกไปหมดแล้วนะ.. ทำไมยังมีเหลือมาจนถึงตอนนี้ได้เนี่ย? “กอร์

 

 

” เพราะแกพลาดที่จะกำจัดข้าไปคนนึงไงไอ้อสูรโง่ ” ?

 

 

กอร์สัมผัสได้ถึงพลังที่น่าเหลือเชื่อของมัน ไอสังหารที่ปล่อยออกมามีมากพอที่พอจะทำให้กอร์ขนลุกได้บ้าง

 

 

” ก่อร่างสร้างฐานมาจนถึงตอนนี้ ตลอดสามพันปีที่ผ่านมา ในที่สุดแกก็บรรลุเดรัชฉานแล้ว? “กอร์

 

 

” เดรัชฉานเป็นแค่บันไดขั้นแรกเท่านั้น หลังจากนี้จะไม่มีใครหยุดข้าได้ ” ?

 

 

เดรัชฉาน คือชื่อเรียกของระดับพลังเฉพาะของลัทธิมอนเทียส เป็นระดับที่อยู่สูงที่สุดในหมู่สัตว์ปนะหลาด

 

 

โดยขั้นพลังของลัทธิจะแบ่งจากต่ำไปสูงได้เป็น สัตว์ร้าย,สัตว์นรก, และเดรัชฉาน

 

 

โดยเจ้ามอนเดรย์ที่สู้กับเมดี้อยู่ถูกจัดว่าเป็นประเภท สัตว์นรก ตามพลังและความแข็งแกร่งของมันเอง

 

 

และไอ้เวรตัวนี้ที่เผชิญหน้าอยู่กับกอร์ มันเป็นวัตถุโบราณที่มีความแข็งแกร่งถึงข่น เดรัชฉาน เรียกได้ว่าอันตรายที่สุดเลยก็ว่าได้ 

 

 

เพราะบนโลกนี้ยุคปัจจุบัน แทบจะไม่มีใครเลยที่พลังแตะไปจนถึงระดับจอมเวทขั้น 12 ได้ นอกจากตอนนี้ที่มีวิกตอเรียอยู่คนนึง อีกคนก็อาจจะเป็นจือหนานหรือไม่ก็พ่อของเธอตอนเอาจริงก็ได้?

 

 

” ตีมัวร์ ถ้าให้เทียบระดับแล้ว แกน่าจะอยู่ประมาณจอมเวทขั้นที่ 12 แล้วสิ?  เหอะพลังแค่นี้คิดจะงัดกับข้ารึ? “กอร์

 

 

ฝุบ-

 

 

!!?

 

 

ฟูมมม!!!!

 

 

ออร่าของกอร์พุ่งขึ้นสูงเสียดฟ้า เกิดเป็นเสาพลังงานสีดำม่วงที่ความเข้มข้นของมันแทบจะทำให้ชั้นบรรยากาศพังทลายลงมา รังสีสังหารมุ่งเป้าไปที่ศัตรูของเขาเพียงผู้เดียว

 

 

” ไปฝึกมาใหม่ไป!!! “กอร์

 

 

เพียงแค่การระเบิดออร่าออกมารอบตัวของเขา ก็สามารถทำให้เกิดแรงสั่นสะเทือนของแผ่นดินระดับ 8.7 ริกเตอร์ได้เลย บ้านเมืองโดยรอบต่างก็ถล่มลงมาจนหมด เหลือเพียงแค่ซากปรักหักพังเท่านั้น

 

 

ถึงกระนั้นตีมัวร์ก็ยังคงไม่หวั่นไหว และยังยิ้มอยู่ได้โดยที่ไม่ได้สะทกสะท้านอะไรมันเลย

 

 

” เหมือนกับเมื่อ 3 พันปีก่อนไม่มีผิด “ตีมัวร์

 

 

[ มอนเทียส – ตีมัวร์ ผู้นำลำดับที่ 1 ขั้นเดรัจฉาน(จอมเวทขั้น 12) ]

 

 

” แต่ดูเหมือนว่าพลังของแกจะหายไปส่วนนึงรึเปล่านะไอ้อสูร “ตีมัวร์

 

 

” ตัวแกที่มีพลังไม่เต็มร้อยเนี่ย จะเอาอะไรมาชนะข้าวะ!!!! ” ตีมัวร์

 

 

” เฟียนน์ก้า!!! “ตีมัวร์

 

 

GREAT ANCIAN MAGIC – FIANNCA

 

 

” เฟียนน์ก้า!!!! “กอร์

 

 

GREAT ANCIAN MAGIC – FIANNCA

 

 

เฟียนน์ก้า เวทเขตแดนระดับสูงสุด เป็นหนึ่งในบทเวทโบราณที่มีพลานุภาพสูงที่สุด การเปิดใช้เฟียนน์ก้านั้น ผู้ที่ร่ายจะต้องมีความเข้าใจในตนเองอยู่ในระดับตรัสรู้จึงจะมีประสิทธิภาะสูงที่สุด

 

 

ผู้ที่ใช้ได้จะเป็นจอมเวทที่ระดับสูงกว่า 12 ขึ้นไปทุกคน เพราะเป็นเรื่องยากที่จอมเวทระดับต่ำจะเปิดใช้งานเขตแดนที่ซับซ้อนล่ะนะ

 

 

และถึงแม้ว่ากอร์จะไม่ใช่จอมเวท แต่เขาก็มีความรู้ทางด้านนี้อยู่มากเลยทีเดียว

 

 

” เปิด!! นครแห่งสัตว์ร้าย!!! “ตีมัวร์

 

 

” เปิด!! สุสานเพลิงสงคราม!!! “กอร์

 

 

การเปิดใช้เขตแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งตนของทั้งสองคน ทำให้เขตแดนต้องทับซ้อนกันจนแยกออกจากกันในที่สุด

 

 

จนกระทั่งส่วนหนึ่งในอาณาจักรนี้ ก็ได้กลายเป็นเขตแดนศักดิ์สิทธิ์ที่ซึ่งเป็นสถานที่ไว้ใช้ต่อสู้ในที่สุด

 

 

 

…

 

 

..

 

 

.

 

 

 

[ บี๋ ]

 

 

 

ตึง!!

 

 

เคล้ง-!

 

 

เคล้ง-!! ขวับ-

 

 

ตึง!! ตึง!!!

 

 

ตึงง!!!!

 

 

ทั้งผมและซาตานต่างก็ออกท่าใส่กันไม่ยั้ง โดยที่ไม่มีใครยอมใคร ซึ่งการปะทะกันแต่ละครั้งของเรานั้นรุนแรงพอที่จะทำให้อากาศสั่นไหว ไม่เว้นแม้กระทั่งการปัดป้องการโจมตี หรือการแพรี่ 

 

 

ทุกๆการฟาด ฟัน แทงที่ปล่อยออกไป ถูกซาตานปัดและแพรี่พร้อมสวนกลับมันได้ทั้งหมด

 

 

ทำให้ตอนนี้บนตัวของผมนั้น มีแต่แผลเป็นและรอยข่วนของซาตานเต็มไปหมด

 

 

” โอ๋ที่รัก~ ยิ่งแผลเป็นเยอะยิ่งดูดีนะ~ “ซาตาน

 

 

” … “

 

 

” เย็นชากันดีจัง น่ารักอ่ะ~ “ซาตาน

 

 

ยิ่งฟังก็ยิ่งฉงน ยิ่งมองหน้าหล่อนผมก็ยิ่งกลัว เธอเลียริมฝีปากอย่างเซ้ะซี่(?) พร้อมๆกับหายไปจากสายตาผมอย่างไร้วี่แวว

 

 

!!?

 

 

ปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้งข้างหลังผม แล้วเข้าโอบกอดร่างของผมอย่างอ่อนโยน มือปีศาจที่แข็งกระด้างของหล่อนค่อยๆลูบไล้ร่างของผมจากหน้าท้อง มายันใบหน้า

 

 

ก่อนที่ซาตานจะกัดกระชากคอของผมอย่างแรง

 

 

สวบ!!

 

 

” อ๊าากกก!!! “

 

 

” อร่อยจัง ~ <3″ซาตาน

 

 

ความเร็วแม่งเป็นของปีศาจจริงๆ!!

 

 

ซาตานทำให้ร่างกายของผมหยุดนิ่ง ก่อนที่หล่อนจะเริ่มชิม ร่างกายนี้ทันที..

 

 

 

 

ตัดจบตอน