ตัวของผมในต่างโลก.... แม่งบ้า!!! - บทที่ 2 ตอนที่ 69 ส่งท้ายความสุข เผชิญหน้ากับนรก (1)

 

 

 

ท้ายที่สุดแล้ว ในคืนนั้นผมกับจือหนานก็ได้. .. ถูกจับได้ว่านอนด้วยกันโดยเมดี้ล่ะนะ สุดท้ายก็ลงเอยโดยการนอนด้วยกันให้หมดจบๆไปเลย..

 

 

” ..ประกบทั้งสองข้าง.. เบียดวุ้ย “

 

 

เมดี้และจือหนานประกับผมซ้ายขวา คนนึงกอดอย่างกะผมเป็นหมอนข้าง อีกคนก็โอบด้วยความรักลึกซึ้ง ..นี่มันสถานการณ์อะไรกันวะเนี่ย

 

 

ก็นะ เมื่อคืนนั้นได้ผ่านไป ความสัมพันธ์ของผมกับจือหนานก็ดูจะพัฒนาขึ้นกว่าแต่ก่อนมากก เลยล่ะ

 

 

…

 

 

ว่าก็ว่าเถอะ หลังจากที่ได้เที่ยวทะเลสมใจแล้ววันมะรืนพวกเมดี้ก็ต้องไปเรียนกัน ส่วนผมน่ะหรอ.. ของานทำจากหม่ามี้ทำยังไงล่า! อ้อ และดูเหมือนว่าตรงนี้จะมีโรเซ่นั่งอยู่ด้วยน่ะนะ

 

 

” งั้นก็.. รบกวนช่วยไปหาวัตถุดิบพวกนี้มาให้หน่อยนะจ๊ะ “วิเวียน

 

 

” ครับท่านแม่ “

 

 

” ฝากซื้อขนมมาให้หน่อยนะคะพี่! “โรเซ่

 

 

” ค่ะคุณหนู “จือหนาน

 

 

วันนี้ก็เป็นเหมือนกับทุกวัน

 

 

หลังจากที่ผมถูกให้ออกจากโรงเรียนอย่างกระทันหัน ท่านแม่ทูลหัวของผมก็ได้ให้ผมทำงานให้กับเธอแทน เพื่อให้ผมจะได้ไม่ว่าง และไม่เบื่อ แถมยังได้งานอีกต่างหาก นี่มันโคตรจะดีไปเลยไม่ใช่รึไง?

 

 

อ้อ แล้วก็อีกอย่างนะ

 

 

“ ทำงานกันแต่เช้าเลยรึ? ”กอร์

 

 

“ ครับ! ”

 

 

“ เขาอยากทำน่ะค่ะท่านพ่อ ”วิเวียน

 

 

“ หวัดดีตอนเช้าค่าคุณปู่! ”โรเซ่

 

 

ท่านปู่แห่งวงศ์ตระกูลก็จะมาอยู่กับเราพักนึงล่ะ นั่นเลยทำให้ผมสามารถขอให้เขามาช่วยซ้อมรบกับผมได้ อีกทั้งอาหารของคุณกอร์ยังอร่อยสุดๆ ไม่แพ้เจ้าเบลเลย แต่เรื่องความแปลกนี่ต้องยกให้ยัยเบลนั่นเลยล่ะนะ ทำไงได้ล่ะ ก็เธอเป็นปีศาจนี่นา

 

 

และด้วยความเอ็นดูต่อเด็กน้อยของปู่แกเอง คุณกอร์เลยไม่ได้ว่าอะไรที่ท่านพ่อและท่านแม่เรียกเขาว่าพ่อ

 

 

ก็.. การมีพ่อที่เป็นคุณกอร์มาเป็นที่พึ่งมันก็ไม่ได้แย่เท่าไหร่ล่ะนะ แถมยังรับประกันความปลอดภัยของครอบครัวแบบไร้ที่ติอีกต่างหาก ก็น้า เห็นแบบนี้เขาน่ะเป็นคนรักครอบครัวนะเออ

 

 

“ เฮะๆ มีพ่อเป็นจอมอสูร และแม่เป็นราชันย์ภูติมันก็ไม่แย่ใช่ไหมล่ะครับ แล้วก็.. คุณซิมฟ์ยังปกป้องพวกคุณด้วยความเอ็นดูด้วย ผมบอกเลยว่าพรแห่งลมนี่สุดยอดสุดๆ! ”

 

 

“ ฮ่ะๆ ลูกพูดแบบนั้นก็ไม่ผิดนะอัลเลียน เพราะตั้งแต่ที่ท่านพ่อมา.. (กอร์) ข้าก็รู้สึกดีขึ้นมากเลย ”นัวร์

 

 

เออเนาะ พ่อและแม่ของพ่อนัวร์ก็เสียไปนานแล้วด้วยสิ.. งี้คุณกอร์ก็กลายเป็นที่พึ่งทางใจแบบเต็มเปี่ยมเลยสิเนี่ย ถือว่าประสบความสำเร็จในฐานะผู้สูงอายุแล้วนะเนี่ย

 

 

“ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ, ไปกันเถอะเสี่ยวหนาน ”

 

 

“ ขอตัวค่ะ ”จือหนาน

 

 

ผมเรียกเสี่ยวหนานแต่ละทีเธอยิ้มกรุ้มกริ่มและแทบจะไม่เคยทำตัวไม่น่ารักใส่ผมเลย จือหนานมักจะตอบกลับมาด้วยถ้อยคำที่อ่อนหวาน เกินกว่าจะเป็นคนที่เย็นชาเหมือนเมื่อก่อน บอกตามตรง.. ผมล่ะปรับตัวไม่ถูกเลย

 

 

มันเหมือนกับว่าช่วงนี้เธอยิ้มมากกว่าปกติ ก็.. ดีแล้วล่ะนะ ที่เธอมีความสุขดีน่ะ เห็นแบบนี้ผมก็พลอยมีความสุขไปด้วยเลยน่ะฮ่ะๆ

 

 

แล้วผม ก็ได้ฤกษ์ออกไปทำงานสักที

 

 

“ มีอะไรหรอครับ พ่อ? ”นัวร์

 

 

“ ก็เปล่า แค่รู้สึกว่าวันนี้เจ้าหนูมันสดใสกว่าปกติน่ะ ”กอร์

 

 

“ คงเป็นเพราะเมดของเค้านั่นแหละค่ะท่านพ่อ ”วิเวียน

 

 

“ งั้นเรอะ ”กอร์

 

 

จากนั้น.. เวลาก็ได้ล่วงเลยผ่านไปกว่าครึ่งเดือนที่ผมนั้นทำงานเก็บกวาดและจัดหาสิ่งของต่างๆให้กับท่านแม่ งานพวกนั้นมันก็ไม่ได้แย่เท่าไหร่อ่ะนะ มันออกจะสนุกด้วยซ้ำไป เอาล่ะ หลังจากนี้จะเข้าสู่ช่วงไคล์แม็กส์ของบทแล้ว

 

 

ฮ่าฮ่า บันเทิงแน่นอน

 

 

…

 

 

..

 

 

.

 

 

 

 

ครึ่งเดือนผ่านไป

 

 

 

 

งานเทศกาลกีฬาของอ็อกตาเซีย

 

 

เป็นงานกีฬาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในอาณาจักร อาร์คาร์เรียมเลย โดยองค์ราชาทรงอนุญาตให้ปิดเมืองหลวงเป็นเวลา 2 วันเพื่อจัดงานได้

 

 

โดยรายการของงานกีฬาก็มีการแข่งวิ่ง จุดเริ่มต้นคืออ็อคตาเซีย และจุดหมายคือสนามต่อสู้ที่ผมเคยปะทะกับพ่อตา- เอ้ย ลุงเฉินไปเมื่อครั้งที่แล้ว

 

 

ก่อนการแข่งขันที่อลังการที่สุดจะเริ่ม ก็จะเป็นการละเล่นกันของพวกนักเรียนสาขาวิชาต่างๆ ที่เล่นใหญ่ไม่แพ้กัน

 

 

โดยก่อนเริ่มการต่อสู้เพื่อเฟ้นหาผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดตลอดสามชั้นปี จะเป็นการบรรเลงออเครสต้า นำวงโดยชาวต่างโลก 5 คน ถือว่าเป็นไม่กี่ครั้งเลยที่จะได้เห็นชาวต่างโลกตัวเป็นๆสำหรับชาวเมือง

 

 

โอ้ะ จริงด้วย การต่อสู้นั่นเมดี้ก็ลงด้วยนี่หว่า เดี๋ยวคงต้องหาเวลาไปดูแล้วล่ะ

 

 

– เมืองหลวง

 

 

” เหลือเชื่อ ปิดถนนหมดเลยหรอ?! “

 

 

” ช่าย~ เราปิดถนนทุกเส้นเพื่อเป็นการวิ่งเปิดงานน่ะ จะมีนักเรียนปีสาม 20 คนถือเพลิงธาตุประจำตัวของตัวเอง และพวกเขาจะเป็นคนนำขบวนนักเรียนจากถนนในเมืองหลวงกว่า 20 สายไปที่กราซ่าน่ะ! “ครูว์

 

 

โห กราซ่า นี่คือชื่อของโคลอสเซียมนั่นเองสินะ โอ้ จริงสิ ผมยังไม่ได่แนะนำตัวไกด์ที่จะพาเราเที่ยวเมืองหลวงเลยนี่นา

 

 

” ครูว์เองค่า~ “ครูว์

 

 

” ทักทายกล้องเองแล้วแฮะ เอาเป็นว่าเราไปดูงานนี้ผ่านมุมมองแบบพวก vlog กันเถอะ! “

 

 

” แล้วพี่หนานล่ะบี๋? “ครูว์

 

 

” ข้าอยู่นี่ “จือหนาน

 

 

หนานตอบกลับมาจากเงาของผมที่อยู่ จากเสียงปริศนาของเธอ ทำเอาครูว์ถึงกับสะดุ้งโหยงเลยทีเดียว

 

 

” พ- พี่หนานอยู่ในเงาหรอคะ!? “ครูว์

 

 

” อืม อยู่ใต้ร่มเงาของบอสแล้ว.. ข้ารู้สึกปลอดภัย “จือหนาน

 

 

เอิ่ม.. มันควรจะเป็นทางนี้ไม่ใช่เรอะที่รู้สึกปลอดภัยน่ะ!! เอาเถอะ ก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะ แถมยังรู้สึกดีอีกต่างหากที่เธออยู่ใกล้ๆผมตลอดเวลาน่ะ

 

 

“งั้นชั้นก็จู๋จี๋กับนายได้สองต่อสองน่ะสิ! “ครูว์

 

 

ทันทีมี่ครูว์กำลังจะกระโดดกอดผม หนานก็ปรากฏตัวขึ้นมาจากร่างเงาคว้าคอยัยตัวแสบนี่ไว้ได้ทัน

 

 

” ห้ามใกล้บอสเกินหนึ่งเมตร “จือหนาน

 

 

” อะไรกันเล่า! ไม่อาวว หนูอยากกอดเค้าามั่งง “ครูว์

 

 

ยิ่งมองก็ยิ่งน่าอนาถใจดีแท้

 

 

” ..ขาดความอบอุ่นรึไง “

 

 

” ..ความอบอุ่นมันได้จากผู้ชายตรงหน้าชั้นต่างหาก..(มุ้ย) “ครูว์

 

 

” ขาดความอบอุ่นหรอยะครูว์ “เมเดียร์

 

 

” ไม่ได้ถามค่ะคุณหนูกุหลาบดำ ..”ตรูว์

 

 

อาเระ? โผล่กันมาจากไหน?

 

 

” อยู่ที่นี่กันนี่เอง “เร็กซ์

 

 

” คนเริ่มมากันเยอะแล้วนะคะรุ่นพี่ “แวร์

 

 

จะว่าไปแล้ว พวกนักเรียนก็พากันมารวมตัวที่ถนนแล้วนี่นา

 

 

” นายเป็นคนนอก ควรจะยืนดูอยู่ตรงกรอบนอกนั่นนะ “เมเดียร์

 

 

” โอเค แต่ขอคุยกับยัยตัวแสบนี่แป๊ปนึง “

 

 

” มีอะไรหรอค๊า? “ครูว์

 

 

ตาของเธอส่องแสงเป็นประกายระยิบระยับ.. แม้ว่าหล่อนจะถูกจือหนานหิ้วคอเสื้อไว้ก็เถอะ

 

 

” หลังจบพิธีเปิด ก็อย่าลืมพาชั้นมาเที่ยวเมืองหลวงด้วยล่ะ”

 

 

” ได้เลย~ “ครูว์

 

 

” …( ทำไมหมอนี่ถึงไม่เคยขอให้ชั้นช่วยเป็นไกด์ให้ล่ะเนี่ย ทั้งๆที่ฉันก็มาออกจะบ่อย )… “เมเดียร์

 

 

” ฮึ ” เมเดียร์

 

 

อะไรของเค้าล่ะนั่น? อยู่ๆก็ทำท่าจะงอน หรือเมนส์จะมา? ..มันไม่ใช่เรื่องที่ควรพูดตรงนี้นี่หว่า เอาเป็นว่า.. ช่างมันเถ๊อะ

 

 

ก็ พอใกล้จะได้เวลาเริ่มงาน ผมก็ออกมาดูอยู่นอกเขตที่เขากำหนดเอาไว้ รอดูพวกเมเดียร์วิ่งออกไปยังจุดหมาย ซึ่งผมเองก็จะตามติดไม่ห่าง เหมือนกัน

 

 

” หือ คนนั้น? “

 

 

” ใครรึ? “เมเดียร์

 

 

แต่ผมกลับสะดุดตาเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่งขณะที่กำลังคุยกับเมดี้อยู่ เธอเป็นคนที่มีผมยาวสีดำ รูปร่างเธอเหมือนกับเร็กซ์แต่แลดูจะมีมวลกล้ามเนื้อน้อยกว่าหน่อยนึง

 

 

แถมเธอยังเป็นคนถือคบเพลิงอีกแน่ะ

 

 

”  อ้อ เด็กปีสามน่ะ “เมเดียร์

 

 

” … รู้ได้ไวเนี่ยว่ามองใครอยู่? “

 

 

” เหอะ อ่านจากสายตาเอาก็ได้แล้วแกน่ะ “เมเดียร์

 

 

” แล้วคนนั้นเป็นใครหรอ.. ดูจะเก่งมากเลยนะนั่น “

 

 

” อืม พี่เบเรียตต้า จากตระกูลมาควิสเอเนเลียตน่ะ เป็นสายตระกูลที่ขึ้นตรงต่อพ่อชั้น ดูแลทางตะวันตกของเขตแดนเจเนซิส “เมเดียร์

 

 

” อ้อ “

 

 

เบเรียตต้าหรอ.. พลังเวทพอๆกับเมเดียร์เลยแฮะ ด้านประสบการณ์คงจะมากกว่าด้วยสินะ

 

 

” และยังเป็นประธานสภานักเรียนอีกด้วยนะเออ “เมเดียร์

 

 

ถึงว่าล่ะ ทำไมเวลาที่มองแผ่นหลังนั่นแล้วรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก มันเป็นเพราะเธอมีออร่าของผู้นำนี่เอง

 

 

” อีกไม่นานจะเริ่มเทศกาลกีฬาแล้ว! ขอให้นักกีฬาทุกคนประจำที่ด้วยครับ! “

 

 

ไม่นานนักเสียงประกาศก็ดังขึ้นผ่านหินเวทมนตร์ที่ถูกติดตั้งไว้ตามถนน ที่จะทำหน้าที่เหมือนกับเครื่องกระจายเสียงดีๆนี่เอง

 

 

” ไปก่อนนะ “เมเดียร์

 

 

” เจอกันที่กราซ่าร์นะเมดี้ “

 

 

” จ้า “เมเดียร์

 

 

พอละสายตาจากเมเดียร์ปุ๊บ แล้วหันไปที่มุมหนึ่งที่มีแต่หนุ่มๆกำลังยืนมองผมด้วยสายตาอำมหิตกันอยู่.. เฮอะๆ อิจฉาจนตัวแตกตายไปซะสิพวกแก

 

 

.. ว่าแล้ว ผมขอตัวไปรอที่กราซ่าร์เลยดีกว่าจะได้ไม่ต้องเหนื่อยทีหลัง

 

 

” โชคดีเด้อพวกสู “

 

 

” แน่นอน! “เร็กซ์

 

 

” อืม.. จะทำให้ดีที่สุดค่ะ “วี

 

 

” อยู่แล้วน่า “เมเดียร์

 

 

” (ค่ะ) ” เบเรียตต้า

 

 

…เหอ? อะไรแว่วๆจากข้างหน้านะ?

 

 

คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง

 

 

 

…

 

 

 

กราเซียร์ (โคลอสเซียม)

 

 

ที่นี่เป็นลานประลองแบบเปิด เหมือนกับครั้งล่าสุดที่ผมมา(ตอนที่โดนพ่อตากระทืบ) เพียงแค่โดยรอบจะประดับไปด้วยสายระยางที่เขาเอาไว้ประดับกันในงานเทศกาลเท่านั้น

 

 

” ยินดีต้อนรับทุกท่านสู่งานกีฬาประจำปีของสถาบันเวทมนตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด อ็อคตาเซีย! ” พิธีกร

 

 

” กระผมเอิร์น พิธีกรผู้ที่จะนำพาทุกท่านไปสู่ความยิ่งใหญ่ขอรับ! “พิธีกร

 

 

” ขณะนี้พวกเราอยู่กันที่ลานประลองอันดับหนึ่งในอาณาจัดนอาร์คาร์เรียม กราเซียร์ครับผม!! “พิธีกร

 

 

“และบนยอดของอัฒจันทร์ที่นั่งขแงเหล่าผู้ชมทั้งแปดมุมก็คือผู้ที่กุมสุดยอดอำนาจของอาณาจักรนี้เอาไว้ครับ! “พิธีกร

 

 

โดยที่นี่จะเป็นรูปทรงแปดเหลี่ยม ซึ่งรอบข้างจะทำไว้สำหรับตระกูลดยุคทั้งหกตระกูล มุมบนเป็นกษัตริย์และพระราชวงศานุวงศ์ มุมล่างเป็นแขกผู้มีเกียรติในแต่ละปี

 

 

” และแขกผู้มีเกียรติ์ของเราตลอดสามวันนี้ก็คือ… องค์มหาจักรพรรดิเฉินเซียน กับจักรพรรดินีอิงหลิน จากมหาทวีปทางตะวันออกนั่นเองครับ!!! “พิธีกร

 

 

พอพิธีกรว่าจบ เสียงเฮของผู้ชมที่ล้นหลามก็ดังลั่นในทันใด มันดังเสียยิ่งกว่าเสียงของมังกรคำรามซะอีก

 

 

” น่าตื่นเต้นดีนะคะท่านพ่อ “วิเวียน

 

 

” อ้า “กอร์

 

 

” ปีนี้น่าจะไม่เหมือนกับปีอื่นๆเลยนะที่รัก และผมว่าท่านพ่อก็น่าจะพอใจกับมันนะครับ”นัวร์

 

 

” (ยิ้ม) ข้าจะรอดูก็แล้วกัน “กอร์

 

 

อ้อ จริงสิ ตอนนี้ผมอยู่กับตระกูลเจเนซิสล่ะ ก็นะผมเองก็นับว่าเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลเหมือนกันนี่นา ถึงจะไม่ค่อยอยู่บ้านสักเท่าไหร่ก็เถอะ

 

 

” พี่คะๆ! พี่ว่าพี่เมเดียร์จะชนะไหมอ่ะ! “โรเซ่

 

 

…อ้าวเฮ้ย!? อยู่นี่ได้ไงเนี่ย

 

 

อยู่ๆโรเซ่ก็ถามผมด้วยความตื่นเต้น ซึ่งบอกตรงๆผมเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ถ้าเป็นยัยนั่นล่ะก็..

 

 

” ชนะแน่นอน!! “

 

 

” ใช่ม้าา! หนูก็ว่างั้นแหละ! “โรเซ่

 

 

” เอ่อ.. แล้วเอ็งมาอยู่นี่ได้ไงอ่ะสาว? ไม่ใช่ว่าต้องไปร่วมพิธีเปิดด้วยหรอ?.. “

 

 

ผมจ้องโรเซ่ตาเขม็ง และดูเหมือนคุณเธอจะแสดงไม่เนียนเอาซะเลย

 

 

” ราซเองก็ไม่อยู่.. “

 

 

” น- หนูหนีมาอ่ะค่ะ.. เฮะๆ “โรเซ่

 

 

ก็นะ ไม่ผิดจากที่คาดเท่าไหร่ ผมก็อยู่บ้านนี้มานานพอดู เลยพอจะรู้นิสัยของยัยน้องสาวตัวแสบคนนี้อยู่บ้าง.. ก็พอเข้าใจล่ะนะ ว่าทำไมเมดี้ถึงบ่นโรเซ่บ่อยๆ

 

 

” ท่านพ่อ.. ท่านแม่.. “จือหนาน

 

 

อย่ามาหลบหลังตูทั้งๆที่รู้ว่าหลบไม่พ้นซิ่หนาน

 

 

จือหนานที่กลัวจะถูกพ่อและแม่ของเธอมองเห็น เธอเลยเข้ามากลบอยู่ในเงาของผม.. แม้ตัวจะไม่ได้ลงไปในเงาโดยตรง แต่ก็ถือว่าเธอกลายเป็นร่างเงาแล้วล่ะนะ และหลังจากที่ไม่มีใครมองเห็นตังของหนานแล้ว เธอก็เอาแต่จับแขนเสื้อผมไม่ปล่อย..

 

 

” บอส… “จือหนาน

 

 

อื้ม น่ารักจริงๆ

 

 

” เอาล่ะ!!! จากนี้อีกห้าวินาทีนีกกีฬาทึกคนจะเดินขบวนเข้ามาสู่สนามแล้วครับ!! “พิธีกร

 

 

โอ้ จะเริ่มแล้วนี่

 

 

” มานับไปพร้อมกัน! “พิธีกร

 

 

” 5!!! “พิธีกร

 

 

..เดี๋ยวก่อน

 

 

ผมรู้สึกไม่ชอบมาพากลยังไงไม่รู้ รู้สึกเหมือนมันจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นยังไงก็ไม่รู้

 

 

” คุณกอร์ “

 

 

” อืม กลิ่นเลือด “กอร์

 

 

เหมือนเขาเองก็จะรู้สึกได้เหมือนกัน

 

 

” 4!!! “พิธีกร

 

 

ถ้าจำไม่ผิดถนนสายที่สามารถมาถึงกราซาร์นี่ได้มีตั้งยี่สิบกว่าสาย พวกนักเรียนคงจะเดินมาทางสายหลักที่มีเพียง 6 สายใช่ไหม?!

 

 

” 3!!! “พิธีกร

 

 

ส่วนเหตุผลว่าทำไมผมถึงพูดเรื่องนี้ตอนนี้ คงเป็นเพราะว่าผมไม่ไว้ใจสถานการณ์ในตอนนี้เท่าไหร่ ผมมั่นใจว่าพวกผู้นำตระกูลขุนนางที่แข็งแกร่งหลายๆคนคงจะรู้สึกถึงมันได้แน่ๆ

 

 

ถึงความหนักหน่วงอันแปลกประหลาดในอากาศ

 

 

” 2!!! “พิธีกร

 

 

จะมาแล้ว..

 

 

1-

 

 

” 1!!!!! “พิธีกร

 

 

ฝุบ-

 

 

ตู้มมม!!!!!!

 

 

ทันทีที่การนับเวลาได้สิ้นสุดลง เสียงระเบิดรุนแรงปริศนาก็ได้ดังขึ้นมาทั้งหมด.. หกครั้ง

 

 

” คุณกอร์!!! “

 

 

” อา!! ไอ้พวกลัทธิโง่!!! “กอร์

 

 

คุณกอร์รู้ตัวได้ในทันทีว่านี่เป็นฝีมือของพวกมอนเทียส เหมือนว่ามันจะใช้โอกาสที่ดีแบบนี้แบบนี้ในการฆ่าล้างอาณาจักรนี้

 

 

ผมและคุณกอร์รีบเตรียมตัวที่จะออกไปดูทันที

 

 

แต่ทว่า..-

 

 

!!!!!

 

 

คลืดดด!!

 

 

วงแหวนเวทสีแดง.. ปรากฏขึ้นกลางสนามประลอง มันเป็นรูปแบบเวทที่ผมคุ้ยเคยเป็นอย่างดี

 

 

” … ดาวห้าแฉกกลับหัว!? “ราชุระ(ราชา)

 

 

ความรู้สึกหนักอึ้งกดทับไหล่ทั้งสองข้าง และร่างของพวกเรา ทำให้ไม่สามารถขยับไปไหนได้ แม้แต่คุณกอร์เอง.. ก็ไม่มีข้อยกเว้น

 

 

กลิ่นอายน่าสะอิดสะเอียนเข้าปกคลุมพื้นที่นี้.. มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสิ่งชั่วร้ายบางอย่างที่ผมไม่ควรจะเอ่ยถึงมัน

 

 

มันเป็นความรู้สึกที่คุ้นเคย แต่ก็ไม่น่าไว้ใจในเวลาเดียวกัน บอกตามตรง.. ตอนนี้พวกคนที่มีพลังไม่ถึงระดับ 8 นั้นสลบไปทั่งหมดแล้วล่ะ

 

 

” แหม แหม แหม~ ต้อนรับกันดีจริงจริ๊ง~ อ่าฮ่ะฮ่ะฮ่า~ ” เจ้าเก่าเจ้าเดิมที่คุณก็รู้ว่าใคร

 

 

ผู้หญิงคนหนึ่งแหวกรอยแยกมิติสีแดงออกมา ก่อนที่จะค่อยๆเดินออกมาจากห้วงมิตินั่นอย่างสง่างาม..

 

 

ท้องฟ้าถูกเปลี่ยนเป็นสีแดง ดวงอาทิตย์กบายเป็นสีดำทมิฬ.. นี่มันปรากฏการณ์สุริยคราสโลหิตหรอ?

 

 

..อะไรก็ไม่รู้แหละ ที่รู้ๆคือมันให้ความรู้สึกที่ไม่ดีสุดๆ

 

 

” ที่รัก~ รู้ไหมว่านี่มันเวลาอะไรเอ่ย~ ” !

 

 

หญิงสาวผมแดงสุดสวยในชุดเดรสราตรีสีดำ พร้อมเขาสองอันข้างซ้ายบนหัว.. ที่ดูๆไปแล้วยังไงมันก็เป็นเขาของมังกร เธอจงใจมองหน้าผมแล้วเอ่ยขึ้นมาอย่างยียวน

 

 

” ซา.. ตาน (อึ้ง)”

 

 

” ผิดค่า~ นี่คือเวลาของปีศาจต่างหาก~!!! “ซาตาน

 

 

ซาตานกางแขนทั้งสองข้างของเธอออก ก่อนที่บนพื้นโลกของเรา จะมีต้นไม้และหินหน้าตาแปลกประหลาดงอกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว..  พวกมันล้วนแลดูเหมือนเลือดเนื้อที่น่าขยะแขยง (//ให้นึกถึง DMC)

 

 

ให้ความรู้สึกน่าหวาดกลัวราวกับหลุดมาจากขุมนรก..

 

 

” ฮืม~ “ซาตาน

 

 

” HELL’S COM’IN WITH ME~ “SATAN

 

 

จากนี้.. ที่นี่จะกลายเป็นนรกงั้นหรอ…

 

 

 

 

ตัดจบตอน

 

 

 

 

 

ฉากบวกยับๆจะมาแล้วว