ตัวของผมในต่างโลก.... แม่งบ้า!!! - ตอนที่ 79 ลูกสาวทั้งสองคนของเขา (3)
[ บี๋ ]
” ผู้หญิงในรูปนี่คือภรรยาของคุณหรอ? “
ระหว่างที่ผมกำลังเดินสำรวจบ้านหลังนี้อยู่ ก็ได้เจอะเข้ากับภาพถ่ายครอบครัว ที่อยู่กันพร้อมหน้าเลย
มีทั้งคุณแฟนธ่อม โรส ทิวลิป และคนที่ดูเหมือนจะเป็นภรรยาของเขา ซึ่ง.. เธอสวยเปล่งประกายมากกว่าลูกสาวทั้งสองของเธอซะอีก
ผมหยิบรูปขึ้นมาดู ก่อนจะถามเขา คุณแฟนธ่อมพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะเดินมาทางผมพร้อมถ้วยกาแฟร้อนๆที่อยู่ในมือ
” ใช่ เธอชื่อว่าลูซี่น่ะ เมื่อก่อนเราก็มักจะถ่ายรูปด้วยกันบ่อยๆแบบนี้นี่แหละ “แฟนธ่อม
” ลูซี่? “
ชื่อของเธอเหมือนกับชื่อเล่นที่ผมชอบใช้เรียกลูซิเฟอร์เลยแฮะ ผมค่อนข้างแปลกใจเลยที่มีคนชื่อเหมือนลูซิเฟอร์เคยเป็นหนึ่งเดียวกับครอบครัวที่ผมอยู่ในตอนนี้ล่ะ แต่ก็แค่นั้นแหละ ผมวางรูปนั้นลง แล้วเดินไปที่ห้องพักของผมพร้อมกับคุณแฟนธ่อม
” ห้องใต้หลังคาคงจะไม่เป็นไรใช่ไหม “แฟนธ่อม
” ครับ ผมค่อนข้างชอบห้องแคบๆอยู่นะ “
” รสนิยมดีนี่ แล้วถ้ามีอะไรสงสัยก็ถามเกเบรียลได้เลยนะ “แฟนธ่อม
” เธอก็อยู่บ้านนี้หรอครับ? “
” ใช่ เธอทำงานเสริมเป็นพี่เลี้ยงของพวกโรสอยู่น่ะ เนื่องจากฉันไม่ค่อยอยู่บ้านสักเท่าไหร่ เพื่อมาทดแทนในส่วนนั้น ฉันเลยจ้างเกเบรียลมานี่แหละ “แฟนธ่อม
” อ้อ “
” พักให้สบายล่ะ ฉันไปก่อนล่ะ “แฟนธ่อม
” ขอบคุณนะครับ! “
เขายกมือขึ้น บอกเป็นนัยว่าไม่เป็นไร เรื่องเล็กๆ อื้ม เอาล่ะ ตอนนี้ผมคิดว่าจะต้องสำรวจห้องนี้ก่อน แล้วหลังจากนั้นค่อยไปหาเฟอนิเจอร์มาเติมอีกที
” โว้ว “
เป็นห้องใต้หลังคาที่.. ขนาดไม่ได้ใหญ่มาก แต่มีทั้งเตียงนอน โต๊ะทำงาน และตู้เสื้อผ้า… โหเฮะ ครบครันสุดๆ
แต่ติดอยู่อย่างล่ะนะ
” คงต้องเริ่มทำความสะอาดแล้วสิ “
ตรงที่มันเหมือนจะไม่ได้ใช้ถูกใช้งานมานานนี่แหละ ทั้งหยากไหย่ ทั้งฝุ่นมันเต็มไปหมดเลย แต่ผมก็ทำความสะอาดเท่าที่ผมพออยู่ได้นั่นแหละ
ผมไม่คิดว่าจะได้อยู่ที่นี่นานสักเท่าไหร่น่ะ
คือ.. ผมก็ยังคิดถึงพวกเมดี้อยู่เลย เลยอยากจะรีบกลับไปไวๆแล้ว อะไรแบบนั้นน่ะนะ
” มีอะไรให้ช่วยไหมค้า? “ทิวลิป
” .. ไม่มีคับ “
ยังไงผมก็ยังไม่ชินอยู่ดีนั่นแหละ ที่มีผู้หญิงแปลกหน้ามาทำตัวใกล้ชิดแบบนี้อ่ะ แถมเธอคนนั้นยังเป็นลูกสาวของตัวผมในโลกนี้อีก.. บอกตามตรง
ผมควรจะปฏิบัติตัวยังไงดีล่ะเนี่ย?
ทิวลิป ผู้มีผมสีมิ้นต์ ตาสีเขียวมรกต รูปร่างเพรียวบางสมหญิง กับหน้าอกที่ไม่ได้ใหญ่เว่อร์เหมือนกับพวกจือหนาน มันทำให้ผู้หญิงในโลกนี้เป็นตัวตนที่สมบูรณ์แบบสำหรับผมไปอีกแบบเลย
เด็กคนนี้มองเข้ามาในห้องนี่อย่างหนักใจ
” … แน่ใจนะคะ? ” ทิวลิป
เฮะ ถามมาแบบนี้ ผมคงต้องตอบตามมารยาทสินะ
” .. ช่วยหน่อย นะ “
ทันใดนั้นแหละ รอยยิ้มอันสดใสร่าเริงก็เริ่มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ เธอยิ้มกว้างราวกับว่ากำลังดีใจอยู่เลย
” ไว้ใจได้เลยค่ะ!! “ทิวลิป
จนกระทั่ง โรสและเกเบรียลได้ผ่านเข้ามาเห็นพวกเราพอดี
” ทำอะไรกัน? “เกเบรียล
” ทิวลิป? “โรส
” พี่เกเบรียล! โรส! มาช่วยหน่อยเร็ว! จะได้เสร็จไวๆ ยิ่งคนเยอะยิ่งเร็วนะ!! “ทิวลิป
ผมพอจะรู้เหตุผลที่ทำให้แฟนธ่อมยังคงคุมสติตัวเองได้ในโลกที่แสนจะน่ากลัวนี้แล้วล่ะ
ลูกสาวของเขานี่แหละ คือตัวแปรสำคัญเลย ความสดใสของเธอที่แผ่รัศมีออกมาเป็นวงกว้าง ได้ลบล้างอารมณ์ด้านลบทั้งหมดไป ราวกับว่ามันเป็นเวทมนตร์ หรือพลังพิเศษบางอย่างของเด็กคนนี้เลย
” โอเค! “โรส
” ก็ได้ “เกเบรียล
ทว่า มีอยู่สิ่งหนึ่งที่ผมได้ลืมไปซะสนิท
โป๊ก-
” โอ๊ยย!! อ๊ากก– เกเบรียลล!! “
” โทษที “เกเบรียล
เกเบรีบลเผลอเอาไม้ม็อบมาฟาดที่ขาซ้ายของผม ซึ่ง.. ขาข้างนั่นของผมมันก็หักอยู่ล่ะ
ด้ววความอ่อนแรงที่เกิดขึ้นกระทันหัน ทำให้ผมลืมที่จะใส่แรงลงไปที่ส่วนล่าง ผมเลยล้มลงกันพื้นทันที
ผมลืมไปเลยว่าขาผมในตอนนี้มันไม่ค่อยสมประกอบสักเท่าไหร่ สงสัยคงเป็นเพราะผมไม่ได้กังวลเรื่องนี้สักเท่าไหร่ล่ะมั้ง
แบบว่า ไม่ชอบดูแลตัวเองน่ะ เพราะปกติจือหนานก็คอยเป็นห่วงเสมอ แต่พอเธอไม่อยู่แล้วผมก็ลืมดูความพร้อมของตัวเองเลย ฮ่า..
… คิดถึงจือหนานอ่าา
” ไปนั่งซะ เดี๋ยวมันก็ไม่หายเอาหรอก ส่วนเรื่องห้องแคบๆนี่เดี๋ยวเราจะจัดการเอง “เกเบรียล
” แต่- แต่ว่า.. “
ผมไม่อยากเป็นคนไร้ประโยชน์น่ะสิ ผมรู้สึกผิดที่ตัวเองพิการและทำอะไรด้วยตัวเองไม่ได้เลย
ผมไม่อยากปล่อยให้พวกเธอทำกันเอง โดยที่ผู้ชายอกสามศอกอย่างผมต้องนั่งดูอยู่เฉยๆหรอกนะ
กึก-
” อึ่ก- “
ผมพยายามลุกขึ้น
โป๊ก-
แล้วเกเบรียลก็เคาะขาซ้ายของผมอีกครั้ง
กรอด-
มันเป็นความเจ็บปวดที่ผมแทบจะไม่เคยนึกถึงมันมาก่อน เป็นความรู้สึกที่ไม่ได้พบมาซะนานจนทำเอาผมกัดฟันแน่นเลย
สีหน้าของผมไม่ได้ดูดีนัก แต่ก็ไม่ได้คิดจะยอมแพ้หรอกนะ
” แกน่ะ อยู่เงียบๆไปเถอะ “เกเบรียล
เธอส่งสายตามาที่ผมอย่างไม่ใยดีเท่าไหร่ ก่อนที่โรสจะมาช่วยพยุงผมขึ้นจากพื้น
” แค่เรื่องเมื่อวาน ก็พอแล้วที่จะทำให้นายเป็นวีรบุรุษ ไม่ใช่ใครที่จะสู้กับซอมบี้เป็นฝูงได้ตามลำพังแบบนายหรอกนะ ..แถม เจ็บมาแค่นี้ก็ดีถมไปแล้ว นายไปพักเถอะ “เกเบรียล
ผมตั้งใจฟังสิ่งที่เธอพูด ก่อนจะพยักหน้า
” เข้าใจแล้ว ขอโทษนะ ที่ดื้ออ่ะ “
” ดีแค่ไหนแล้วที่แกไม่ได้เป็นเหมือนพวกมัน”เกเบรียล
เกเบรียลพยักหน้าให้ผม แล้วหันไปหาโรสที่เกาะแขนผมอยู่
ผมได้แต่ยิ้มให้กับเธอ
” อืม, โรส พาหมอนี่ไปที่ห้องนั่งเล่นก่อนนะ แล้วเรามาทำความสะอาดห้องให้มันกัน “เกเบรียล
” ค่ะพี่! “โรส
สุดท้าย โรสก็ได้พาผมมาที่ห้องนั่งเล่นนี่แหละ เด็กสาวผมสีทับทิมคนนี้ยิ้มให้กับผม กุมมือของผมแน่น แล้วได้พูดกับผมเป็นครั้งแรก
” ไม่ต้องรู้สึกผิดไปหรอกค่ะ! อีกอย่าง หนูปลื้มในตัวพี่มากนะ เพราะพี่เหมือนกับพ่อหนูเลยยังไงล่ะ! “โรส
เหมือนกับพ่อ..
คำนั้น ติดค้างอยู่ในใจของผมอยู่นานสองนาน ผมลืมไปแล้วว่าคุณแฟนธ่อมเองก็เป็นตัวผมอีก มัลติเวิร์สหนึ่งเช่นเดียวกับเมดี้
ผมอยู่กับพวกเขาจนลืมไปแล้วว่าตัวผมเองนั้นไม่ใช่คนจากที่นี่มาตั้งแต่แรก
แล้ว
ผมต้องทำยังไงต่อไปล่ะ?
หาทางกลับไปหรอ? ไปที่ไหนล่ะ? บ้านเกิด? หรือโลกของเมดี้? ผมสับสนไปหมดแล้ว
ใครก็ได้ ช่วยมาดึงสติผมที!!
” บี๋ “เกเบรียล
ทันใดนั้น เกเบรียลก็ได้เรียกชื่อของผมขึ้น ราวกับว่าเธอกำลังอ่านใจของผมอยู่เลย
” ฉันไม่รู้นะว่าแกจะมาจากไหน มีเบื้องหลังอะไร แต่ ..” เกเบรียล
” ทำวันนี้ให้ดีที่สุดล่ะ “เกเบรียล
” เธออ่านใจฉันได้หรอ!? “
” นิดหน่อย, ก็เป็นถึงทูตสวรรค์ เรื่องแค่นี้ จิ๊บๆ “เกเบรียล
” งั้น- ไปล่ะ “เกเบรียล
เธอออกมาเตือนสติผมแว๊บหนึ่ง ก่อนจะหันไปหาทิวลิปที่กำลังกวาดพื้น กวาดหยากไหย่ออกจากห้องอย่างขมักเขม่น
” พี่ใหญ่ เอาเครื่องดูดฝุ่นให้หนูหน่อยสิ!! “ทิวลิป
” แป๊บ!! “เกเบรียล
แล้วเกเบรียลก็ไปเอาเครื่องดูดฝุ่นที่ห้องเก็บของตามคำขอของผู้ที่เปรียบเสมือนน้องสาวคนเล็กของเธอ
” … “
ผมที่นั่งกลุ้มอยู่ก็เริ่มตาสว่างขึ้นมาบ้างแล้ว แม้ว่าเธอคนนั้นจะไม่ได้ดีเด่เรื่องการชี้นำคนอื่นอะไรแบบนั้น แต่เรื่องการให้ความหวังคนอื่นนี้.. แทบจะไม่ได้เรื่องเลยนะเนี่ย
” เกเบรียล เธอนี่นะ “
” อย่างที่พี่ใหญ่พูดนั่นแหละค่ะ ไม่ว่าจะทำอะไรมา อย่าพึ่งทิ้งอดีต อย่าจมอยู่กับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง .. จงทำวันนี่ให้ดีที่สุดนะคะ “โรส
” อีกอย่าง แม้ว่าขาของคุณจะหัก แขนจะขาดยังไง คุณก็ยังมีทั่งพวกหนู แล้วก็คุณพ่อนะคะ.. ดูเหมือนว่าพี่เกเบรียลจะให้ความสำคัญกับพี่มากซะด้วยสิ เพราะงั้นอย่าพึ่งท้อนะคะ “โรส
” … โรส.. ทำไมพวกเธอถึงใจดีกับคนแปลกหน้าอย่างฉันกันจังนะ “
” อาจเป็นเพราะคุณเหมือนกับพ่อของพวกหนูตอนวัยรุ่นก็ได้นะคะ! “โรส
” อื้ม.. “
คุณแฟนธ่อมตอนวัยรุ่นงั้นหรอ ตอนนั้นเขาคงจะใช้ชีวิตได้อย่างมีคุณภาพ ไม่เหมือนกับฉันที่เอาแต่เล่นไปวันๆล่ะนะ
” … “
ผมเงยหน้าขึ้นมามองโรส
รอยยิ้มของเธอช่างสดใส ราวกับผลทับทิมอันแสนเปล่งประกาย แฝดคู่นี้มีรอยยิ้มที่เหมือนกันจริงๆ
ความเจิดจ้าที่ส่องแสงมาถึงผม ได้ชำระล้างจิตใจที่หม่นหมองของผมออกไปจนหมดจด เหลือไว้เพียงแต่ความทรงจำดีๆที่ผมมีร่วมกันกับพวกพ้องมาทั้งหมด
เป็นแรงผลักดันที่จะทำให้ผมแข็งแกร่งยิ่งขึ้นไปอีกในวันข้างหน้า
” เกเบรียล! “
” อะไร!! “เกเบรียล
เอ๊อะ!?- เสียงของเธอที่ตอบรับเสียงเรียกของผม.. ดูจะก้าวร้าวไปหน่อยไหม?
” เดี๋ยวฉันกับโรสไปหาหมอแปปนะ! “
ผมอยากจะได้รับการรักษาให้เร็วที่สุดดลยตั้งใจว่าจะไปโรงพยาบาลของที่นี่ แต่ว่า..
” อยากรักษาขาหรอ? ฉันไม่แนะนำให้ไปตอนนี้หรอกนะ “เกเบรียล
เกเบรียลดันมาขัดอารมณ์ซะก่อนน่ะสิ
” เอ้า!? ไหงงั้นอ่ะ! “
” ช่วงนี้หมอเค็นงานเยอะน่ะสิ ที่นี่มีหมอไม่เยอะนะเห้ย “เกเบรียล
จบกัน แผนของผมที่จะรักษาขาที่หักนี่ให้หาย..
เอาเถอะ ช่างมัน เอาเป็นว่าค่อยไปหาวันหลังก็ได้
ตอนนี้ผมคงต้องคอยจับตาดูพวกเธอทำงานบ้านกันสินะ แบบว่า เกเบรียลที่ปกติจะให้ฟีลลิ่งคล้ายๆกับพวกนักฆ่า ตอนนี้กลับมีกลิ่นอายความเป็นแม่บ้านปนมาจางๆ มันก็ไม่เลวดีเหมือนกัน
” เฮ้อ.. “เกเบรียล
” อย่านะโรส! ตรงนั้นเปียกอยู่นะ!! “ทิวลิป
” แล้วไปทำอีท่าไหนถึงทำให้ถังน้ำหกได้ล่ะเนี่ย!! “โรส
เป็นความรู้สึกแบบบ้านๆที่ผมไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน เมื่อครั้งที่ผมยังอยู่กับเมดี้
ครอบครัวนี้ช่างแสนสุขดีจริงๆ
” แกยิ้มหาพระแสงอะไร? “เกเบรียล
เมื่อเกเบรียลได้หันมามองที่ผม เธอได้พบเข้ากับตัวของผมที่กำลังยิ้มกรุ้มกริ่มอยู่อย่างน่าสงสัย จนอดไม่ได้ที่เธอจะถามผม
” เปล่า แค่คิดว่า.. ที่นี่ค่อนข้างสงบสุขดีน่ะ”
” เหรอ ” เกเบรียล
…
..
.
[ แฟนธ่อม ]
วันนี้มีประชุมหัวหน้าหน่วยที่กองบัญชาการ ปกติแล้วฉันต้องพาบี๋มาด้วยตามที่ประธานเคยบอก แต่คงต้องเลื่อนไปก่อน เพราะวันนี้เรามีเรื่องที่สำคัญกว่าที่จะต้องจัดการ
” สวัสดีครับหัวหน้าแฟนธ่อม “ลูกทีมของบลาสเตอร์
” อรุณสวัสดิ์ครับหัวหน้า “ลูกทีมของแองจี้
” ไง ลำบากหน่อยนะพวกนาย “แฟนธ่อม
พวกเขาคำนับฉันอย่างเคารพ ก่อนที่ฉันจะได้เดินเข้าไปในอาคารหลักของกองบัญชาการ
ซึ่ง ที่นี่ก็จะมีหัวหน้าหน่วยรออยู่แล้ว 5 คน จากเดิมที่มีอยู่ 12 คน.. รวมฉันด้วย หัวหน้าหน่วยที่แข็งแกร่งที่สุดก็จะอยู่ที่นี่กัน 6 คน และประธานที่เป็นผู้นำที่แห่งนี้อีก 1 คน
” เมื่อคืนนี้ขอบคุณนะครับ พี่! “บลาสเตอร์
[ Paradiser – บลาสเตอร์ บลาดีส์ (45) ]
” อ้า ไม่มีปัญหา ” แฟนธ่อม
” ถ้าไม่ได้คุณช่วยไว้ เฮลเมคเกอร์ตัวนั้นคงจะถล่มที่นี่ยับไปแล้วค่ะรุ่นพี่ “แองจี้
[ Paradiser – แองเจลิก้า ครอสฟิลด์ (42)]
” ก็พูดเกินไป “แฟนธ่อม
” ไม่ได้เกินจริงสักหน่อย! คุณแฟนธ่อมซะอย่าง ฆ่าเฮลเมคเกอร์ตัวนั้นได้สบายๆเลยนะผมว่า!”ยูจีน
[ Paradiser – ยูจีน จังก์เกอร์ (38) ]
เจ้าเด็กนี่คือยูจีน เป็นเด็กเก่งที่มาถึงจุดสูงสุดของพลังได้ตั้งแต่อายุยังน้อย เชี่ยวชาญในเรื่องของเทคโนโลยี มีพลังเกี่ยวกับแม่เหล็ก ควบคุมเหล็กได้ดั่งใจนึก ถือเป็นพลังที่เก่งใช้ได้เลยทีเดียว
” แต่บางทีปัญหาขนาดนั้นรุ่นพี่ก็ยังรับมือคนเดียวไม่ไหวหรอกนะ เราต้องร่วมมือกันจัดการสิ “โฮโอ
[ Paradiser – โฮโนะ โฮโอ (47) ]
ส่วนผู้หญิงผมแดงคนนี้คือโฮโอ เป็นผู้ใช้พลังของวิหคเพลิงอมตะอย่างฟินิกส์ เธอเคยกลานเป็นซอมบี้มาแล้วรอบหนึ่งและถูกจัดให้อยู่ในหมวดของเฮลเมคเกอร์
แต่พอหลังจากที่เธอตายในฐานะซอมบี้ ร่างของเธอก็กลายเป็นเถ้าถ่านแล้วถือกำเนิดใหม่จากเถ้าธุลีนั้นโดยยังคงความทรงจำเดิมไว้ทุกประการ
ประเด็นคือยิ่งตาย พลังของเธอยิ่งมากกว่าเดิมด้วยไง เจ้ารุ่นน้องคนนี้เลยเป็นคนที่มีพลังเป็นรองแค่ฉัน
” แล้ว ประธานเรียกเรามาทำไม “คลาวด์
[ Paradiser – คลาวด์ ดิสออเดอร์ (40) ]
และเจ้าหมอนั่นก็คือคลาวด์ หัวหน้าหน่วยที่มีความสมบูรณ์แบบมากที่สุด หน่วยของเจ้านั่นรับหน้าที่ในการป้องกันทุกรูปแบบ และแน่นอนว่าพลังของมันก็เกี่ยวกับการปกป้องเช่นกัน
เรียกได้ว่าเขามีพลังในการป้องกันที่สูงที่สุดในหมู่พวกเราเลยก็ว่าได้
” เรามีเรื่องด่วน สำคัญมากที่จะต้องบอกกับทุกคน “อักซ์
[ Innocent – อักซอน ซีนักซอน (65) ]
ประธานอักซ์ แม้เขาจะดูมีอายุมากแล้ว และยักเป็นคนธรรมดา แต่เขาก็เป็นคนที่มีความน่าเคารพนับถือและความน่าเชื่อถือมากในหมู่พวกเรา
ขณะนี้ พวกเราหยุดการกระทำของตัวเองเพื่อเปิดประสาทในการรับรู้ให้มากที่สุด และตั้งใจฟังประธานอักซ์สำหรับสิ่งที่เขากำลังจะบอกต่อไปนี้
“ พวกซอมบี้เจอฐานเราแล้ว เราต้องย้ายที่กันเร็วๆนี้ ”อักซ์
“ ไม่รู้ว่าเฮลเมคเกอร์ตัวนั้นจะบุกมาเมื่อไหร่ แต่มันต้องเล็งเราไว้แน่ๆ ”แองจี้
“ หน้าที่ในการสกัดกั้นเฮลเมคเกอร์จะเป็นของแฟนธ่อม และโฮโอ สองผู้แข็งแกร่งที่สุดในหมู่เรา และลูกหน่วยของพวกนายจะต้องจัดการตัวลูกสมุน โอเคไหม? ”อักซ์
ฉันยกมือขึ้น
ไม่ใช่ว่าฉันไม่เห็นด้วยนะ แต่ฉันมีบางสิ่งที่ต้องรายงานให้ประธานได้รู้
“ ว่าไง เจ้าหน้าที่แฟนธ่อม ”อักซ์
“ เรามีตัวแปร ดูเหมือนว่าเด็กที่ฉํนพามาจะสามารถต่อกรกับเฮลเมคเกอร์ได้ระดับหนึ่ง โดยที่ไม่ต้องกังวลเรื่องเชื้อ”แฟนธ่อม
!!!??
ทุกคนถึงกับหันมาหาฉันกันหมด ก็รู้นะว่าการที่ฉันบอกว่าเชื้อนั่นมันไม่เป็นผลกับเขามันดูไม่ค่อยน่าเชื่อเท่าไหร่ แต่เชื่อเถอะ ขนาดบุกเข้าไปกลางดงซอมบี้ บี๋ มันก็ยังไม่เคยโดนพวกมันกัด หรือทำให้ติดเชื้อเลย มันหมายความว่าไอ้นี่มันเก๋าสุดๆ
“ แต่ ”แฟนธ่อม
ประธานดูจะตั้งใจฟังสิ่งที่ฉันพูดมากเลยนะเนี่ย
“ เราต้องมอบอิสระให้เขาหลังจากเราย้ายไปเซฟโซนกันสำเร็จ และฉันจะพาเขากลับบ้าน ในที่ที่เขาจากมา ”แฟนธ่อม
ถึงฉันจะไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มหาเบาะแสจากที่ไหน แต่ในเมื่อมันก็เป็นถึงตัวฉันอีกคนนึงแล้ว ฉันก็จะช่วยมันให้เต็มที่เหมือนกัน
แล้วก็
ตัดจบตอน