“ท่านอา ข้าไม่อยากให้ท่านเสียใจกับการจากไปของข้า
ข้าเพียงปรารถนา
ให้ท่านจดจำทุกช่วงเวลาในชีวิตเราทั้งสองไว้
ให้ท่านได้รับรู้ว่าท่านสำคัญที่สุดสำหรับข้าเสมอมา
และไม่เคยมีใครเสมอเหมือน…
ข้าจะไปในที่ที่ไม่มีผู้ใด ติฉินความรักของพวกเราได้…ไม่มี”

“ตงอิง…เจ้าเด็กไร้ความคิด
เจ้าลากข้าเข้าไปในความรักอันผิดบาปของเจ้า
แต่ตัวเองกลับคิดจะผละจาก ก็เอาสิ…หากเจ้ากล้าตาย
ข้าก็กล้าทำลายสิ้นทุกสิ่งอย่าง
ข้าจะโปรยเถ้ากระดูกของเจ้าทิ้งเสีย…
ทำให้เจ้าสูญสลาย ไร้ผู้ใดจดจำได้ไปตลอดกาล”

นางคือหงส์ฟ้าผู้เก่งกล้าเย่อหยิ่ง
เขาคือพญามังกรผู้อาศัยอยู่ใต้ปีกหงส์มานานแสนนาน

เขาเรียกขานนางว่าท่านอา เป็นโอรสสวรรค์ที่นางประคับประคองมาด้วยสองมือ
ทั้งสองเคยสัญญากันไว้ว่าจะใช้เวลาสิบปีรวบรวมสรรพอำนาจในใต้หล้า
สิบปีต่อมาปกครองแว่นแคว้น สิบปีสุดท้ายโอบอุ้มปวงประชา
จากนั้นก็จะไม่สนใจสิ่งใด ละทิ้งข้อพิพาท วางมือจากกิจการงานแผ่นดิน
ใช้ชีวิตที่เหลือท่องเที่ยวไปในยุทธภพด้วยกัน

เมื่อวันนั้นมาถึง นางกลับตระบัดสัตย์…
มองว่าความรักของทั้งสองผิดธรรมนองคลองธรรม
เขาซึ่งรอคอยมาทั้งชีวิต… จะทนได้หรือ?