ตรวนร้ายซาตานทมิฬ ซีรีส์ชุด ซาตานเมดิเตอเรเนียน - ตอนที่ 9
“นี่เธอติดตามข่าวของฉันด้วยหรือ”
“ปละ เปล่า… เปล่าสักหน่อย ฉันก็แค่เห็นผ่านตามาเท่านั้นแหละ”
เวลาที่โกหกเข็มหอมจะชอบหลบสายตา ซึ่งเวลานี้หล่อนก็ทำเช่นนั้นเหมือนกัน
“เอาเป็นว่าตอนนี้ฉันไม่มีผู้หญิงคนไหนแล้ว นอกจากเธอ”
“หุบปากไปเลย ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของคุณ” มือเล็กกำสายยางแน่นอีกครั้ง นัยน์ตากลมโตลุกเป็นไฟ
“กลับไปห้องพักของคุณได้แล้ว แล้วอย่ามาเกะกะที่นี่อีก”
“ฉันมาหาเธอ”
“แต่ฉันไม่ต้องการเห็นแม้แต่ขี้เล็บของคุณ ไปให้พ้นนะ”
เนโลคลิสอมยิ้ม ไม่ได้มีทีท่าทุกข์ร้อนอะไรกับวาจาเผ็ดร้อนของแม่ภรรยาตัวน้อย มีแต่เข็มหอมเพียงคนเดียวเท่านั้นที่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟจนกลายเป็นตัวตลกน่าขบขัน
“ทำไมไล่ผัวแบบนี้ล่ะ”
“คุณไม่ใช่ผัว… สามีของฉัน” ดวงตากลมโตแทบจะถลนออกมานอกเบ้า “แล้วเย็นนี้ก็ไม่ต้องมาร่วมโต๊ะอาหารกับฉันนะ เพราะฉันคงกินไม่ลงถ้าเห็นหน้าเน่าๆ ของคุณ”
“ปากดีจังนะเข็มหอม”
คนถูกตำหนิเชิดหน้าสูงอย่างอวดดี “ฉันก็ปากดีแบบนี้นั่นแหละ ไม่อย่างนั้นสามีจะทิ้งให้ฉันอยู่คนเดียวมาถึง 8 ปีเหรอ แต่โชคดีหน่อยที่ตอนนี้ฉันตาสว่างแล้ว ไม่โง่งมงามเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว”
เนโลคลิสยังคงกอดอกยืนฟังคำเหน็บแนมจากคนตัวเล็กอย่างไม่ทุกข์ไม่ร้อน
“พูดต่อสิครับ”
“ฉันอยากจะหย่ากับคุณให้เร็วที่สุดยังไงล่ะ คุณเนโลคลิส ซาเวลลาส”
“อย่างนั้นหรือครับ”
“ใช่!”
เนโลคลิสลดมือจากหน้าอกลงทิ้งข้างตัว และเริ่มก้าวเดินอีกครั้ง ก้าวเข้าไปหาคนที่ยืนพูดฉอดๆ ด้วยท่าทางที่เปลี่ยนไปจากหยอกล้อกลายเป็นคุกคามเฉียบพลัน
“ไม่คิดว่าวันเวลาจะเปลี่ยนให้ผู้หญิงคนหนึ่งปากเก่งแบบนี้ได้ ช่างน่านับถือเวลาจริงๆ”
“ฉันก็ไม่คิดเหมือนกันว่าวันเวลาจะเปลี่ยนเทพบุตรให้กลายเป็นซาตานได้ เวลานี่ช่างน่านับถือเช่นกัน”
“หยอกย้อนเก่งนักเชียว”
“ฉันมันก็ไม่ดีแบบนี้แหละ ไปให้พ้นหน้าฉันเลย แล้วพรุ่งนี้เราไปหย่ากัน นี่ๆ หยุดเดินต้อนฉันสักทีได้ไหม”
เข็มหอมร้องเตือนเสียงไม่พอใจ เมื่อขาด้านหลังสัมผัสกับกิ่งของดอกไม้ประดับที่อยู่ในกระถาง
“บอกให้หยุดเดินไงล่ะ”
เนโลคลิสไม่ได้ทำตาม
“ถ้าไม่หยุดฉันฉีดน้ำใส่จริงๆ นะ”
ชายหนุ่มไม่โต้ตอบเป็นคำพูด เขาก้าวเข้ามาหาเรื่อยๆ
“นี่บอกให้หยุดไล่ต้อนฉันไงล่ะ ไม่งั้นฉันฉีดน้ำใส่จริงๆ ด้วย นี่แน่ะ ถ้าเปียกแล้วอย่ามาบ่นล่ะ”
หญิงสาวแกล้งฉีดน้ำเฉี่ยวต้นแขนกำยำ แทนที่เนโลคลิสจะหยุดก้าวเท้า แต่เขากลับก้าวเท้าใกล้เข้ามาเรื่อยๆ สุดท้ายเขาก็คว้าเอวคอดของหล่อนเอาไว้ได้ด้วยอุ้งมือใหญ่
“นี่ปล่อยฉันนะ”
ละอองน้ำจากสายยางฉีดพ่นเข้าใส่เต็มตัวของเนโลคลิส แต่ชายหนุ่มไม่ยี่หระกับมัน เพราะเขาสนใจแต่แม่สาวร่างอวบอิ่มที่กำลังดิ้นเร่าๆ อยู่ในอ้อมแขนของตัวเองมากกว่า
“ไม่ปล่อย”
“ไม่ปล่อยเหรอ นี่แน่ะ”
น้ำจากสายยางชุ่มเสื้อและใบหน้าของเนโลคลิส จนบางส่วนมันหยดแหมะลงบนเนื้อตัวของหล่อนเอง เสื้อสีฟ้าที่ใสจึงเปียกชุ่มไม่ต่างจากคนตัวโตนัก
“ถ้าไม่หยุดฉีดน้ำใส่ฉัน เราก็คงต้องเปียกไปด้วยกันแบบนี้แหละ”
“นี่คุณ…”
“ทิ้งสายยางซะ แล้วเรามาคุยกันดีๆ”
คนตัวเล็กยังกำสายยางแน่น หน้าตาบูดบึ้ง “ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณอีกแล้ว”
“นิดเดียวก็ไม่มีหรือ”
ตาบ้านี่ ทำไมพูดแล้วต้องโน้มหน้าลงมาหาขนาดนี้ด้วย รู้ไหมว่าหล่อนหัวใจเต้นตึกตักจนแทบจะกระดอนออกมานอกอกอยู่แล้ว
เข็มหอมตัดพ้อเจ้าของอ้อมกอดในใจอย่างดุเดือด พยายามต่อต้านเสน่ห์ที่เต็มเปี่ยมของเนโลคลิส แต่ทำได้ยากเย็นเหลือเกิน หล่อนระทดระทวยตั้งแต่เห็นเขาเดินเข้ามาแล้ว
“ไม่มี” หล่อนเบี่ยงหน้าหนีสุดกำลัง
เสียงหัวเราะจากลำคอแกร่งดังกังวานขึ้น พร้อมกับปลายจมูกโด่งที่จรดลงบนแก้มนุ่มชุ่มหยาดน้ำฟอดใหญ่
“อุ๊ย…” คนตัวเล็กอุทานตกใจ ละมือจากที่ผลักหน้าอกมากุมแก้มใสที่ถูกรุกรานอย่างตกใจช็อก
“หอมจัง”
“คุณทำบ้าอะไรเนี่ย”
“ก็จูบแก้มเมียไงครับ”
“คนบ้า คุณไม่มีสิทธิ์มาทำกับฉันแบบนี้นะ” มือเล็กกำเป็นหมัดทุบปึกปักลงบนช่วงบ่ากำยำอย่างโมโห หน้าตาแดงก่ำด้วยความอับอายระคนขัดเขิน
“ไอ้คนฉวยโอกาส”
เนโลคลิสรวบข้อมือเล็กทั้งสองข้างเอาไว้ด้วยอุ้งมือข้างเดียว และตรึงดวงตากลมโตเอาไว้ด้วยน้ำเสียงพร่าต่ำชนิดที่ฟังแล้วขนแขนพากันแสตนด์อัพกันเลยทีเดียว
“ฉันมีสิทธิ์ทำมากกว่านี้อีก หรือว่าไม่จริง”
“คุณ…” แก้มนวลแดงแป๊ด เนื้อสาวเปียกชุ่มร้อนผะผ่าวขึ้นมาอย่างน่าตกใจ
“หมาย… หมายความว่าอะไรน่ะ”
“ไม่รู้จริงๆ หรือ”
เนโลคลิสก้มหน้าลงไปหา ทำหน้าจะจูบแก้มใสอีกแต่คราวนี้เข็มหอมรู้ทันไม่เบี่ยงหน้าหลบซ้ายขวา แต่แหงนหน้าไปด้านหลังแทน เนโลคลิสหัวเราะร่วนกับวิธีเอาตัวรอดของหญิงสาว
“นึกว่าจะแค่ปากร้ายอย่างเดียวซะอีก ที่แท้ก็แอบฉลาดเหมือนกันนี่เราน่ะ”
“ฉันไม่ได้แอบฉลาด ฉันฉลาดเลยต่างหากล่ะ”
เนโลคลิสหัวเราะร่วน กวาดสายตามองดวงหน้านวลอย่างพิสมัย “เธอขาวขึ้นนะ”
เข็มหอมจ้องหน้าคนพูด ก่อนจะเค้นเสียงแข็งตอบออกไป “ก็แน่ล่ะค่ะ ฉันมีสามีเป็นถึงมหาเศรษฐีนี่ มีเงินมีทองเต็มไปหมด แค่ครีมกันแดดราคาไม่กี่พัน ขี้ประติ๋วค่ะ ขนาดครีมราคาหลายหมื่นฉันยังซื้อมาแล้วเลย นี่แหละค่ะชีวิตดีๆ ของผู้หญิงที่มีสามีร่ำรวยอย่างฉัน”
“ฉันดีใจที่เธอมีความสุขกับเงินทองของฉัน”
เข็มหอมกัดฟันแน่น โมโหผู้ชายตรงหน้าเหลือเกิน “ค่ะ ฉันมีความสุขดีที่ได้สั่งซื้อครีมราคาหลายหมื่นมาทาตัวให้สุนัข”
“สุนัข?”
“โรเบิร์ตไงคะ คุณไม่เห็นเหรอตอนเข้ามาน่ะ”
คราวนี้เป็นเนโลคลิสที่รู้สึกโมโหขึ้นบ้าง “นี่เธอเอาเงินไปซื้อครีมแพงๆ มาทาให้หมาด้วยอย่างนั้นหรือ”
“ใช่ค่ะ นี่ก็พึ่งสั่งซื้อทางอเมซอนไปอีกสิบกว่ากระปุกนะคะ อีกสักพักก็คงส่งมาถึงค่ะ”
“เข็มหอม”
“ขา คุณสามีมหาเศรษฐี”
ทำให้คนตัวโตตรงหน้าโกรธจนหน้าดำหน้าแดงได้นี่แหละคือความสำเร็จของหล่อน
“ฉันควรจะทำยังไงกับเธอดี”
“ไม่มีสิทธิ์แล้วล่ะค่ะ เพราะเรากำลังจะหย่าขาดจากกัน”
เนโลคลิสสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ เพื่อควบคุมสติตัวเองไม่ให้แตกซ่านไปเพราะแม่สาวเนื้อตัวนุ่มนิ่มในอ้อมแขน
“มีสัญญาณอะไรบ่งบอกหรือว่าเรากำลังจะหย่ากัน นี่ไงเรารักกันดีจะตายไป”
ฝ่ามือหนาที่วางอยู่เหนือเนินสะโพกลดต่ำลงไปกุมบั้นท้ายอวบงอนและออกแรงเพียงเล็กน้อยเพื่อกดให้ร่างสาวสะพรั่งแนบชิดเข้ามาทุกอณูเนื้อ