แล้วถ้าเนโลคลิสเบื่อหน่ายหล่อนขึ้นมาล่ะ…

ความไม่มั่นใจทำให้หล่อน เงยหน้าขึ้น และจะเอ่ยถาม แต่คนตัวโตสอดแทรกนิ้วยาวเข้ามาทักทายความเป็นหญิงหวานฉ่ำของหล่อนอีกครั้งเสียก่อน

“อา… พี่เนล พอ… พอก่อนค่ะ”

เขาไม่สนใจคลึงนิ้วยาวกับความชุ่มชื่นจนสาวน้อยครางระรัว และเป็นฝ่ายโน้มลำคอของเขาลงมาหา และเริ่มต้นจูบด้วยตัวเอง

เนโลคลิสครางกระหึ่มในลำคอด้วยความพึงพอใจ เขาย่อตัวลงอุ้มร่างเล็กตรงไปวางบนเตียง ในขณะที่ปากของทั้งคู่ยังคงประกบติดกันแนบแน่น

เขาทาบทับลงไปหา กอดรัดร่างเล็กนุ่มนวลด้วยความโหยหาไม่เคยอิ่มเอม สองขาเรียวแยกกว้างออกจากกัน เขาบดท่อนชายลงบนเนินสาวเปียกชุ่มอย่างยั่วยวน แต่ยังไม่สอดใส่

“อา… อา…”

สาวน้อยครวญครางวิงวอน บิดสะโพกอวบเร่าๆ ร้องขออย่างสิ้นสุดความอดทน

เนโลคลิสหัวเราะพึงพอใจ พลางถูท่อนขากำยำลงกับเนินสาวหนักหน่วง จนสาวน้อยแทบสุขสมเลยทีเดียว ปากก็ยังคงปิดประกบแน่น ดูดกินกลีบปากสาวด้วยความตะกละตะกลาม

พออิ่มเอมก็ค่อยๆ เลื่อนตัวลงสำรวจต่ำลงมา ดูดอมยอดสีสวยที่เคลื่อนตัวผ่าน ในขณะนิ้วแสนเจ้าเล่ห์เลื่อนลงไปบี้คลึงตุ่มสวาทจนสาวน้อยกรีดร้องอย่างเสียวซ่าน เขาบี้บดอย่างเชี่ยวชาญ ปลุกเร้าด้วยความช่ำชองจนสาวน้อยขึ้นสวรรค์ซ้ำไปอีกรอบอย่างง่ายดาย

ชายหนุ่มระบายยิ้มหื่นกระหาย เลื่อนใบหน้าลงไปที่เนินฉ่ำ สอดลิ้นลึกลงไปในช่องทางคับแคบ ดูดกลีบเนื้อสีชมพูหวานจนเจ้าของร่างสั่นไหวราวกับถูกเขย่า

“อา… พี่เนล… ไม่ไหวแล้ว… อา”

เจ้าหล่อนกรีดร้อง สองมือขยุ้มเส้นผมของเขาเอาไว้แน่น พลางยกร่อนเนินสาวขึ้นสูงเพื่อให้เขาโลมเลียได้อย่างถนัดปาก

ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะรู้สึกสนุกและมีความสุขมากมายขนาดนี้ กับการเล้าโลมเข็มหอม ผู้หญิงที่หวานราวกับน้ำผึ้งป่า

เขาชอบที่ได้จูบปากอิ่ม ชอบที่ได้ครางกระเส่าใส่ผิวสาวขาวเนียนนุ่ม และชอบที่ได้ตวัดลิ้นละเลงเลียกลีบเนื้ออ่อนใสของหล่อน เขาชอบทุกอย่างที่เป็นเข็มหอม

ชายหนุ่มครางกระหึ่มในลำคอ เมื่อนิ้วแกร่งถูกกล้ามเนื้อสาวที่ผ่านการสุขสมอย่างรุนแรงบีบรัดแน่นด้วยจังหวะระทึกรัว

“โอว… รัดนิ้วพี่แน่นจัง หอมจ๋า”

และก็ไม่อาจจะรั้งรอได้อีกต่อไป ชายหนุ่มจับสองขาเรียวพับและดันหัวเข่าสวยให้ชนกับสองเต้างาม จากนั้นก็แทนนิ้วแกร่งด้วยความยาวใหญ่อหังการ เขาเคลื่อนตัวสอดใส่ช้าๆ เข้าไปอย่างระมัดระวัง ซึมซับความรู้สึกที่ถูกสัมผัสบีบรัดจากกล้ามเนื้อหวานร้อนแรง

“หอมสัญญาว่าจะดูแลตัวเองให้ดีค่ะ ป้าก็ต้องดูแลตัวเองดีๆ นะคะ ถ้าหอมกลับมา แล้วป้าผอมลงเมื่อไหร่ หอมโกรธจริงๆ ด้วย” คนพูดเองก็น้ำตาคลอเช่นกัน

“ยังจะมาพูดเล่นอยู่อีกนะคะคุณหนูหอม” ป้าสำอางน้ำตาร่วงอาบแก้มอีกรอบ เข็มหอมรีบเช็ดให้

“หอมไปไม่นานหรอกค่ะ เดี๋ยวก็กลับมาแล้ว”

“แต่ป้าก็อดคิดถึงไม่ได้อยู่ดี”

“หอมรู้ค่ะ หอมก็คงคิดถึงป้าเหมือนกันค่ะ หรือว่าหอมจะไม่ไปดีคะ” เข็มหอมเริ่มลังเลหันไปหาเนโลคลิส ซึ่งก็เห็นว่าชายหนุ่มทำตาดุใส่อย่างไม่เห็นด้วยเลยสักนิด

“ก็ลองเปลี่ยนใจดูสิ พี่จะไล่ป้าสำอางออกให้ดู”

ป้าสำอางหน้าซีดเผือด รีบยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาจนแห้ง “อย่านะคะคุณเนล ป้า… ป้าจะไม่ร้องแล้วล่ะค่ะ”

“พี่เนลใจร้าย ชอบข่มขู่คนอื่นอยู่เรื่อยเชียว” เข็มหอมหันไปต่อว่า แต่เนโลคลิสไม่สะทกสะท้าน

“ก็ใครใช้ให้ดื้อจนน่ารำคาญกันล่ะ”

“หอมไม่ได้ดื้อสักหน่อย”

“ไม่ต้องเถียงพี่เลย ถึงเวลาเดินทางแล้วครับ” เนโลคลิสหันไปส่งกระเป๋าเดินทางของเข็มหอมให้กับลุงน็อต

“พี่ให้เวลาหนึ่งนาทีนะหอม ถ้าช้า พี่จะกลับเข้ามาและไล่ป้าสำอางออกทันที” พูดจบคนเผด็จการก็เดินออกไปรอที่รถ

เข็มหอมทำหน้าตึงใส่อย่างโมโห “เห็นไหมคะป้า พี่เนลน่ะชอบใช้อำนาจกับหอมที่สุดเลย ไปนู้นหอมคงต้องกลายเป็นทาสแน่ๆ เลย”

“คงไม่หรอกค่ะ คุณเนลคงอยากให้คุณหนูหอมอยู่ใกล้ๆ เลยพาไปด้วย ยังไงก็ต้องดูแลตัวเองให้ดีนะคะ ถึงแล้วก็โทรมาหาป้าบ้าง ป้าจะได้คลายความเป็นห่วง”

เข็มหอมสวมกอดร่างของป้าสำอางอย่างอาลัยอาวรณ์ “หอมจะรีบโทรหานะคะ ป้าอยู่ทางนี้ก็ดูแลตัวเองด้วย น่าจะไม่เกินสองอาทิตย์หอมก็จะได้กลับมาแล้วล่ะค่ะ”

“อยู่ที่นู้นก็อย่าขัดใจคุณเนลนะคะ คุณหนูหอมเป็นภรรยา ยังไงก็คือช้างเท้าหลัง ตามใจสามีในเรื่องที่สามารถยอมรับได้เป็นสิ่งที่พึงกระทำค่ะ ป้าหวังว่าคุณหนูหอมจะยอมอ่อนลงนะคะ”

“หอมน่ะ ยอมจนไม่รู้จะยอมยังไงแล้วล่ะค่ะป้า” หญิงสาวหน้าเศร้าขึ้นจนเห็นได้ชัด

“เพราะหอมรักพี่เนล หอมถึงได้ยอมขนาดนี้ ทั้งๆ ที่ไม่รู้เลยว่าพี่เนลรู้สึกยังไงกับหอม รักหรือว่าแค่ความใคร่ก็ไม่รู้”

“ผู้ชายน่ะเข้าใจยากค่ะ และยิ่งเป็นผู้ชายที่ไม่ชอบแสดงความรู้สึกอย่างคุณเนลด้วยแล้ว อ่านยากที่สุด แต่ยังไงซะตราบใดที่คุณเนลยังใจดีกับคุณหนูหอมอยู่ ความรักก็เกิดขึ้นไม่ยากหรอกค่ะ”

“ขอบคุณค่ะป้า หอม… หอมจะจำคำป้าสอนเอาไว้นะคะ”

สองหญิงต่างวัยสวมกอดกัน ก่อนที่เข็มหอมจะตัดสินใจตามเนโลคลิสออกไปที่รถ เพื่อเตรียมตัวก้าวออกไปสู่โลกที่ตัวเองไม่คุ้นเคยเลยแม้แต่นิดเดียว