ตรวนร้ายซาตานทมิฬ ซีรีส์ชุด ซาตานเมดิเตอเรเนียน - ตอนที่ 39
ไม่ใช่เพราะเสียงนกร้องที่นอกหน้าต่างหรอกที่ทำให้หล่อนรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา แต่เป็นเพราะ…
“พี่เนล…” เข็มหอมรีบผุดลุกขึ้นนั่งเมื่อลืมตาขึ้นมาแล้วเห็นใบหน้าหล่อจัดของเนโลคลิสอยู่ใกล้ๆ
นี่เขามานอนอยู่กับหล่อนทั้งคืนเลยหรือ
“พี่… พี่เนลเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ” หล่อนละล่ำละลักถาม พลางก้มลงมองสำรวจตัวเอง
เนโลคลิสพลิกตัวนอนหงาย ดวงตาจ้องมองแม่สาวน้อยที่ทำหน้าตื่นตระหนกจนเกินเหตุอย่างขบขัน
“ตั้งแต่เมื่อคืน”
“งั้นที่หอมฝันเมื่อคืนก็ไม่ใช่ความฝันน่ะสิคะ”
เขาขยับตัวลุกขึ้นนั่ง ยกมือใหญ่เสยเส้นผมดกหนาด้วยท่าทางสบายๆ น่ามอง
เนโลคลิสหล่อแม้กระทั่งยามพึ่งตื่นนอน
เข็มหอมมองอย่างลุ่มหลง และอ่อนระทวยไปทั้งหัวใจ
“ฝันว่าอะไรล่ะ”
“ก็ฝันว่า…” จะเล่า แต่พอคิดได้ก็รีบหยุดทันที แก้มนวลแดงระเรื่อจนน่าอับอาย
“แก้มแดงแบบนี้ แสดงว่าฝันถึงเรื่องนั้นแน่ๆ เลยใช่ไหมเนี่ย”
“หอมไม่ได้ฝันว่าเรามีอะไรกันสักหน่อยนะ”
คนฟังหัวเราะจนต้องเงยหน้าขึ้นสูงเลยทีเดียว “พี่ก็ไม่ได้พูดว่าหอมฝันแบบนั้นสักหน่อย ร้อนตัวเชียวนะ”
“คนบ้า หอมแค่ฝันว่าได้กอดพี่เนลทั้งคืนแค่นั้นเอง” คนตัวเล็กอับอายจนต้องก้มหน้าหนี
เนโลคลิสยังคงหัวเราะร่วนเช่นเดิม “ถ้าเรื่องกอด ไม่ได้ฝันหรอก หอมทั้งกอดทั้งซบพี่ทั้งคืนเลยล่ะ นี่ถ้าสิงพี่ได้ หอมคงทำไปแล้ว จริงไหม”
“บ้า…”
“อ้าว พี่พูดความจริงต่างหาก มาว่าบ้าอีก”
หญิงสาวอับอายจนอยากหายตัวหนีไปเสียให้ได้
“หอมไม่คุยด้วยแล้ว ไปอาบน้ำดีกว่า” ทำท่าจะก้าวลงจากเตียง แต่แขนถูกรั้งเอาไว้เสียก่อน
“ลืมไปแล้วหรือว่าขายังไม่หายดี หรือว่าอยากพิการไปเลยล่ะ”
คนถูกดุหน้าเจื่อนลงทันที “หอมก็แค่ลืม ไม่เห็นต้องดุเลยนี่คะ พี่เนลน่ะปากร้ายขึ้นทุกวันเลยนะ ชอบดุชอบว่าแต่หอมนั่นแหละ”
“ก็โตแต่ตัวนี่ ความคิดไม่ยอมโตขึ้นเลย”
เข็มหอมก้มหน้าน้ำตาซึม ก่อนจะค่อยๆ ขยับร่างหนีอย่างน้อยใจ แต่เนโลคลิสรั้งเอาไว้
“จะหนีไปไหนล่ะ ขาไม่หายดียังคิดจะหนีอีกหรือไง”
“พี่เนลมีอะไรก็ไปทำเถอะค่ะ หอมดูแลตัวเองได้”
“เด็กอวดดี”
“ค่ะ หอมก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ ไม่น่ารักหรอก ว๊าย…” หล่อนตัดพ้อยังไม่ทันจบเลย ก็ต้องอุทานตกใจ เมื่อจู่ๆ คนที่นั่งอยู่บนเตียงก็อุ้มร่างของหล่อนมาหยุดกลางห้อง
“พี่เนลจะทำอะไรคะ ปล่อยหอมนะ”
“จะพาไปอาบน้ำ แปรงฟันไงล่ะ”
“ไม่ต้องค่ะ หอมทำเองได้”
เขาไม่สนใจคำปฏิเสธของหล่อนเลย
“พี่เนลวางหอมลงเถอะค่ะ”
“ไม่ พี่จะอาบน้ำให้”
ประตูห้องน้ำปิดลง พร้อมๆ กับร่างของหล่อนที่ถูกจับให้นั่งลงบนขอบอ่างอาบน้ำ
“พี่เนลคะ”
“ชูว์”
เขาส่งสัญญาณให้หล่อนสงบปากสงบคำ ก่อนจะจัดการเปลืองผ้าหล่อนด้วยความช่ำชอง ชุดนอนลายคิตตี้ถูกโยนทิ้งลงไปบนพื้นกระเบื้องเคลือบลายดอกไม้สีฟ้าครามอย่างไม่ไยดี
“พี่เนลคะ คือว่า…”
หล่อนรีบยกมือขึ้นปิดทรวงอกเปลือยสีหน้าเต็มไปด้วยความไม่สบายใจ
“หอม… หอมอาบเองได้ค่ะ”
เขาส่ายหน้าน้อยๆ และจัดการยกร่างของหล่อนลงไปในอ่างน้ำ
“นั่งเฉยๆ นะ แล้วอย่าใช้เท้าข้างที่เจ็บล่ะ”
เขาเตือนเสียงแปร่งพร่าจนรู้สึกได้ ขณะปลดกระดุมเสื้อนอนของตัวเองด้วยความรีบร้อนจนไร้ความอดทน
“พี่เนล… จะทำอะไรคะ”
เขาไม่ตอบอีกแล้ว จนกระทั่งทั้งเสื้อนอนและกางเกงนอนขายาวร่วงลงไปกองกับพื้นกระเบื้องแล้วนั่นแหละ ปากเซ็กซี่จึงคลี่กว้างออก และพูดออกมา
“อาบน้ำกับหอมไงครับ”
“อาบ… อาบน้ำกับหอม”
“อืม”
เขาพยักหน้ารับ สลัดกางเกงออกจากข้อเท้า เดินเข้ามาชิดอ่างอาบน้ำ ความเปลือยเปล่าของร่างกำยำทำให้หล่อนเห็นทุกส่วนสัดได้อย่างชัดเจน โดยเฉพาะ…
น้ำลายในลำคอเหนียวเป็นยางเลยทีเดียวเมื่อความอหังการสำแดงเดชปล่อยลำแสงทรงพลังเข้ามาทิ่มแทงสายตา
หล่อนควรจะละสายตาไปจากมัน ควรจะเลิกมองมันซะ เพราะมันไม่ใช่นิสัยที่ดีของผู้หญิงเลย แต่… แต่หล่อนหยุดมองไม่ได้
มันทั้งดูอันตราย และดูน่าค้นหาในเวลาเดียวกัน
หญิงสาวปากคอสั่นเทา ร่างกายตรงส่วนนั้นเปียกชื่นทรมาน “พี่… พี่เนล…”
เนโลคลิสอมยิ้มเมื่อเห็นสายตาปานจะกลืนกินของเข็มหอม เขาขยับก้าวเข้ามาในอ่างน้ำกว้างด้วยความระมัดระวัง ก่อนจะรั้งร่างเล็กให้ทาบทับลงมาหา
“อุ๊ย… พี่เนล…”
หล่อนอุทานได้แค่นั้น ท้ายทอยก็ถูกกดให้ลงมาประกบบนริมฝีปากกระด้างร้อนจัดทันที
เนโลคลิสจูบหล่อน จูบราวกับจะสูบวิญญาณให้ออกไปจากร่างของหล่อน เขากอดรัดหล่อนแน่น แต่กระนั้นก็ยังคงระวังข้อเท้าให้กับหล่อนเป็นอย่างดี
ปากร้อนฉ่าแนบนาบไปตามดวงหน้างามหลังจากอิ่มเอมจากจุมพิตดูดดื่ม เปลือกตา ปลายจมูก สองแก้มนวล ก่อนจะวกมาที่กลีบปากอิ่มเต็มอีกครั้ง คราวนี้เข็มหอมเผยอปากรอคอย ลิ้นแกร่งชุ่มชื้นจึงตวัดเข้ามารัดลิ้นเล็กในทันที
สาวน้อยครางระรัว ดิ้นพล่านอยู่ในอ้อมแขนอันทรงพลังของสามีหนุ่มผู้ร้อนรัก
“อา…”
หล่อนครวญครางเมื่อปากร้อนจัดเลื่อนลงมาซุกไซ้ผิวนุ่มที่ซอกคอระหง ความเสียวซ่านแผดเผาจนไหม้เกรียม หล่อนร้อนจัดแม้ว่าจะอยู่ภายในน้ำเย็นก็ตาม
“อา… พี่เนลขา…”
หล่อนถูกดันให้เป็นฝ่ายอยู่ด้านล่างบ้าง และเขาก็ตามลงมาคลุกเคล้าอย่างเอาแต่ใจ ปากเซ็กซี่วนเวียนจูบเคล้าคลึงไปทั่วทั้งกายสาว มือใหญ่รัดรั้งแผ่นหลังบอบบางแนบแน่น เพื่อที่จะได้ดูดคลึงเต้าสวยกับปลายยอดของมันอย่างถนัดถนี่
“อา…”
เข็มหอมชอบความรู้สึกแบบนี้เหลือเกิน ชอบความรู้สึกที่ถูกเนโลคลิสดูดกินยอดถันราวกับตายอดตายอยากมาแรมปีแบบนี้ เขาทั้งดูดทั้งกัด ฟ้อนฟัดจนเต้าสวยแทบเละคาอุ้งปากทมิฬ
“อา… ได้โปรด…”
หล่อนทนไม่ไหวแล้ว บั้นท้ายที่อยู่บนตักแกร่งเริ่มส่ายสะบัด ความเป็นชายตั้งชันแข็งทะมึนที่สัมผัสแนบชิดตรงซอกขายิ่งทำให้หล่อนกระหายจนน่าละอาย
“ได้โปรด… อา… อา…”
มือเล็กจิกรั้งบนบ่าทรงพลังแน่นจนเล็บครูดลงกับผิวเรียบตึงฉ่ำน้ำ ใบหน้างดงามเงยไปด้านหลังอย่างทรมาน เมื่อปากกระด้างที่ร้อนจัดราวกับไฟยังคงดูดอมยอดถันไม่หยุด
“อา… อา…”
หล่อนสั่นเทา สั่นระริก สั่นสะท้านราวกับถูกจับเหวี่ยงออกไปนอกโลกเสียทั้งตัว ตรงนั้นเปียกลื่นฉ่ำเยิ้ม
“ได้โปรด… พี่เนลขา… ไม่ไหวแล้ว…อา…”
ใบหน้าหล่อจัดเงยขึ้น ปลดปล่อยยอดถันสีกุหลาบออกจากอุ้งปาก และจ้องหน้าหล่อน
“ทนไม่ไหวแล้วหรือ หอมจ๋า”
“ได้โปรด… พี่เนล… หอม… หอม…”
เขาระบายยิ้มหื่นกระหาย มือใหญ่ลดลงมากุมที่เอวคอดและจับยกขึ้นสูง ก่อนจะกดลงมาทีละนิด ให้หล่อนค่อยๆ กลืนกินท่อนชายใหญ่แข็งช้าๆ
ลมหายใจของหล่อนสะดุด เบิกตากว้างมองประสานกับคนตัวโตที่กำลังถูกหล่อนกลืนกินด้วยความอัศจรรย์ใจ
“โอว…”
“อา… พี่เนล… อา”
และเมื่อดูดรัดเขาเอาไว้ได้หมดทั้งตัว คลื่นความกระสันก็พุ่งเข้าใส่จนแทบหงายหลัง บั้นท้ายงอนไม่อาจจะหยุดนิ่งได้
“พี่เนล… หอม… หอม… อา…”
สะโพกอวบค่อยๆ เคลื่อนไหว หมุนวนไปมาด้วยกิริยาที่ไม่ต้องให้ใครสั่งสอน
“โอว… หอม… แบบนั้น…”
น้ำในอ่างกระเซ็นกระจายไปทั่วทั้งห้องน้ำหรูจนเปียกชุ่ม เมื่อสองร่างสอดประสานเข้าหากันอย่างเมามัน รู้จังหวะ รู้ท่วงท่าที่ต้องแสดงเข้าใส่กัน เข็มหอมกรีดร้องด้วยความสุขสม กล้ามเนื้อบีบรัดรึงรอบความแข็งชันอย่างรุนแรง
“โอว… หอม… หอมของพี่”
เนโลคลิสคำรามเสียงราวกับไม่ใช่มนุษย์ เขาหยัดยกสะโพกขึ้นหาคนที่กระแทกกระทั้นลงมาด้วยความกระหาย แสนเร่าร้อน จนต้องกัดฟันต่อสู้กับการบีบรัดของกล้ามเนื้อสาวที่ผ่านการสุขสมแรงกล้าอย่างสุดความสามารถ เขาพยายามจะฉุดรั้งเวลาเอาไว้ ยืดเวลาแห่งความเสียวเสียดนี้ออกไปให้นานที่สุด
อย่าให้มันจบเร็วเหมือนกับทุกๆ ครั้งที่ผ่านมาเลย
แต่… แต่เขาก็พลาดอีกครั้ง
“โอว… โอว… หอมจ๋า… หอม” เขาเงยหน้าขึ้นสูง กัดฟันแน่น มือกดร่างเล็กให้กระแทกลงมารัวระทึก จนในที่สุดก็ระเบิดตูมตาม หยาดน้ำรักร้อนจัดกระฉูดพุ่งเข้าใส่ซอกสวาทของเข็มหอมเต็มแรง
“โอว… หอมจ๋า… วิเศษเหลือเกิน”
เนโลคลิสก้มลงจูบหน้าผากมนอย่างแสนรัก กอดรัดร่างอวบอิ่มอ่อนระทวยเอาไว้แนบแน่น จนเส้นขนหยิกคอดของเขาเสียดสีกับทรวงอกอวบจนยอดถันเปล่งขยายแข็งชันไม่หยุด
“หอม… เจ็บขาไหม”
คนตัวเล็กส่ายหน้าน้อยๆ เมื่อถูกเขาจับดันออกห่างจากตัว แก้มนวลแดงก่ำด้วยความขัดเขิน ก็จะไม่ให้ขัดเขินเอียงอายได้ยังไงกันล่ะ ในเมื่อเขายังฝังอยู่ภายในกายของหล่อนอยู่เลย
“ไม่… ไม่เจ็บค่ะ”
“งั้นพี่… ขออีกครั้งนะ”
“พี่เนล…”
เขาระบายยิ้มหิวกระหาย และผลักดันให้หล่อนเข้าไปในมิติที่มีแต่ความเสียวกระสันอีกครั้งอย่างง่ายดาย หล่อนครางระรัว บิดสะโพกไปมาด้วยความรัญจวนทรมาน ความรู้สึกจดจ่อไปยังสิ่งที่กำลังขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ภายในร่องสาวตลอดเวลา
“อา… พี่เนลขา…”
เขาครางตอบหล่อน ขณะทั้งดูดทั้งอมยอดถัน และขยับร่างกายส่วนล่างไปมาอย่างเร่าร้อน
หล่อนชอบ… ชอบความรู้สึกแบบนี้เหลือเกิน
ความรู้สึกที่ถูกดูดอม
ความรู้สึกที่ถูกโยกคลึงด้วยความอหังการ
หล่อนไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีเลยใช่ไหม ที่ชอบในสิ่งที่น่าละอายแบบนี้