ตรวนร้ายซาตานทมิฬ ซีรีส์ชุด ซาตานเมดิเตอเรเนียน - ตอนที่ 30
เนโลคลิสสูดลมเข้าปอดแรงๆ ก่อนจะตัดสินใจก้าวเท้าออกห่างจากแม่ภรรยาสาวคนสวย
“พี่ไปรอที่รถนะ รีบตามมาล่ะ”
หล่อนไม่ได้ตอบออกไป ทำเพียงแค่ยืนนิ่ง สักพักเขาก็เดินออกไป ซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกันที่รมิดาเดินกลับมาเข้ามาพอดี พอเห็นหน้าเพื่อนเข็มหอมก็รีบละล่ำละลักไต่ถาม
“นุ่นแกไปไหนมาน่ะ รู้ไหมว่าเขามาคุกคามฉันที่นี่เลยนะ”
“ฉันไม่ได้ไปไหนหรอก รอแกอยู่ข้างนอกนู้น”
“นี่แก… แกปล่อยให้ฉันเผชิญหน้ากับซาตานทมิฬคนเดียวได้ยังไงกัน แกไม่เป็นห่วงฉันหรือไง”
“ถ้าฉันสลับร่างกับแกได้ ฉันคงทำแล้วล่ะยายหอม ซาตานหล่อลากขนาดนี้ ถ้าเขาไม่ปล้ำฉัน ฉันก็คงเป็นฝ่ายปล้ำเขาเองนั่นแหละ นี่จะบอกให้นะ ฉันอิจฉาแกจะบ้าตายอยู่แล้วเนี่ย”
“งั้นแกก็กลับบ้านไปแทนฉันเลย”
“บ้า สามีแกคงหักคอฉันตายพอดี เมื่อกี้ฉันจะไม่ให้เขาเข้ามา เขายังทำเสียงดุใส่ฉันซะจนฉันกลัวไปหมด”
“เขาก็ดีแต่ชอบข่มขู่คนอื่นไปทั่วนั่นแหละ ไม่มีอะไรดีเลยนอกจากหล่อและก็รวยมากเท่านั้น”
“โธ่ แม่คุ๊ณ นั่นแหละที่ผู้หญิงต้องการน่ะ”
เข็มหอมหันไปเถียงเพื่อน “แต่ฉันต้องการหัวใจมากกว่า” พูดไปน้ำตาก็ค่อยๆ เอ่อขึ้นมา
รมิดาเห็นก็สงสารเพื่อน รีบปลอบ “แกก็อย่าคิดมากไปเลย สามีแกอุตส่าห์มาตามง้อถึงบ้านฉันแล้วก็อย่างอนอะไรนักเลย มีอะไรก็ค่อยๆ พูดกันไป จะได้ไม่ต้องหย่ากันไงล่ะ”
“ง้อเหรอ เขามาง้อฉันที่ไหน มาบังคับมากกว่า”
“มันก็เหมือนกันแหละ จะมาง้อ หรือมาข่มขู่เขาก็มาแล้วนี่ไง ถ้าเขาไม่สนใจแก เขาก็คงไม่ดั้นด้นมาถึงบ้านฉันหรอก”
เข็มหอมหยุดคิด เพราะพึ่งนึกสงสัยว่าเนโลคลิสมาบ้านรมิดาถูกได้ยังไง
“กลับไปเถอะ ปรับความเข้าใจกันซะ ไม่งั้นฉันจะแย่งจริงๆ ด้วย”
เข็มหอมหยุดคิดเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้ารับอย่างไม่มีทางเลือก “ฉันกลับก็ได้ แต่จะมาหาใหม่อีกนะ”
“อย่าเลย ฉันไม่อยากโดนสายตาดุๆ ของสามีแกมองวะ ขนลุก”
แล้วรมิดาก็จูงมือของเข็มหอมออกมานอกบ้าน “ฉันส่งแกแค่นี้นะ กลับบ้านและคุยกันดีๆ แล้วแกห้ามใช้อารมณ์เป็นที่ตั้งด้วย เข้าใจไหม”
“ฉันมีเหตุผลอยู่แล้วล่ะ ไม่เหมือนคนอื่นหรอก”
“เหรอ” รมิดาทำเสียงหมั่นไส้ ก่อนจะรีบไล่ให้เพื่อนเดินไปหา เนโลคลิสที่จอดรถรออยู่นอกรั้ว
“บาย ถึงบ้านแล้วส่งไลน์มาบอกด้วยล่ะ”
“อืม ขอบใจนะ” เข็มหอมโบกมือให้เพื่อน ก่อนจะเดินกระแทกเท้าตรงไปยังรถที่ติดเครื่องยนต์รออยู่
“คิดว่าจะต้องให้เข้าไปตามอีกรอบซะแล้ว”
พอหล่อนก้าวขึ้นมานั่งข้างๆ เขาก็พูดทันที
“คุณ…”
“พี่” เขาสั่งเสียงเข้ม และหล่อนก็ไม่กล้าโต้แย้ง
“พี่เนลไม่ใช่เจ้าชีวิตของหอม ทำไมหอมจะต้องเชื่อฟังพี่ทุกเรื่องด้วย และที่สำคัญ เราจะหย่ากันในเร็วๆ นี้แล้ว”
คนขับรถหันขวับมามอง “มีอะไรกันแล้ว ยังคิดเรื่องหย่าอีกหรือ หอม”
คนตัวเล็กน้ำตาซึม แต่ก็พยายามเข้มแข็ง “ก็แค่… นอนด้วยกันสองครั้ง ไม่เห็นมีอะไรนี่คะ”
“อย่างนั้นหรือ”
“ค่ะ”
รถที่แล่นอยู่ถูกคนขับหมุนพวงมาลัยให้จอดสนิทที่ข้างทาง ก่อนที่เขาจะหันขวับมาจ้องหน้าหล่อนด้วยสายตาดุดัน
“เลิกงอน เลิกน้อยใจเสียทีเถอะ เพราะถึงยังไงพี่ก็ไม่ยอมหย่าให้หอมเด็ดขาด เราจะต้องอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต”
“ทั้งๆ ที่ไม่ได้รักกันอย่างนั้นเหรอคะ”
นัยน์ตาสีน้ำเงินเข้มไหววูบ ก่อนจะมืดดำเช่นเดิม “แน่ใจหรือว่าหอมไม่ได้รักพี่น่ะ”
คนตัวเล็กเบิกตากว้างตกใจ ก่อนจะรีบแก้ตัวพัลวัน “หอม… หอมไม่ได้รักพี่เนลสักหน่อย”
“แต่คุณอรณีบอกว่าหอมรักพี่”
“ไม่… ไม่ใช่”
เนโลคลิสรั้งร่างเล็กที่พยายามหนีไปจนชนกับประตูรถเข้ามาหา แล้วก้มหน้าต่ำลงไปใกล้ “ปฏิเสธเสียงสั่นจัง ไม่เห็นเหมือนตอนเถียงพี่เลย”
เขาหัวเราะอย่างขบขัน ก่อนจะก้มลงจูบปากอิ่มอย่างอดใจไม่ไหว วินาทีแรกเข็มหอมขัดขืน แต่หลังจากนั้นหล่อนก็ตอบสนองรสรักจากสามีอย่างกระตือรือร้นจนน่าพิศวง เนโลคลิสร่ำๆ อยากจะเปลี่ยนรถยนต์ให้เป็นเตียงนอนให้รู้แล้วรู้รอด ปากอิ่มแสนหวานปลุกเร้าให้เขาหิวกระหายและแข็งผงาด เขาอยากไปต่อ อยากครอบครองร่างเล็กอีกครั้ง แต่ก็จำต้องล่าถอยออกเสียเอง เมื่อจิตสำนึกบอกว่าไม่ควรจะให้ความเร่าร้อนแบบเมื่อคืนเกิดขึ้นในรถ
“พี่มีธุระจะไปที่โรงแรมต่อ ไปด้วยกันนะ” พอเขาผละออกห่างก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ทำราวกับว่าเมื่อกี้ไม่ได้จูบปากหล่อนอย่างนั้น เข็มหอมถอนใจยาว เกลียดตัวเองที่หวั่นไหวตลอดเวลา
“ถึงหอมไม่ไป พี่เนลก็ไม่ยอมอยู่แล้วนี่คะ”
“ใช่”
“งั้นจะมาถามทำไมล่ะ”
ชายหนุ่มหัวเราะ “ที่ถามก็เพราะอยากได้ยินเสียงหวานๆ ของเมียไง แต่แปลกถามเมียทีไรเมียทำเสียงขุ่นใส่ทุกที”
“คนบ้า” หล่อนต่อว่าด้วยความขัดเขิน หันหน้าหนี
เนโลคลิสอมยิ้มมองหญิงสาวอย่างลุ่มหลง ก่อนจะบังคับรถหรูให้เคลื่อนขึ้นไปบนท้องถนนอีกครั้ง พร้อมกบพยายามข่มตัณหาราคะที่กำลังกัดกินภายในอย่างสุดกำลัง
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
เป็นอีกครั้งที่หล่อนมาเยือนที่นี่…
เข็มหอมเงยหน้าขึ้นมองตึกสูงระฟ้าที่หล่อนพึ่งรู้มาไม่นานมานี้ว่าเจ้าของมันคือเนโลคลิส ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ นี่เอง
เขาหันมามองหน้าหล่อน คว้ามือนุ่มของหล่อนไปกุมเอาไว้แสดงความเป็นเจ้าของ หล่อนพยายามจะดึงหนี แต่เขาไม่ยอมปล่อย แถมยังขู่ด้วยเสียงนุ่มชวนวาบหวิวข้างหูอีก
“ถ้าไม่ให้จับมือ จะจับอย่างอื่นแทน”
“คนบ้า…”
“หมายถึงแขนน่ะ คิดไปถึงไหนเนี่ย” แล้วเขาก็หัวเราะจนหงายหน้าไปข้างหลัง หล่อนมองอย่างหมั่นไส้
“เห็นหอมเป็นตัวตลกหรือไงคะ”
“ไม่ใช่ เห็นเป็นเด็กไม่รู้จักโตต่างหาก”
แล้วเขาก็หัวเราะอีก พร้อมกับรั้งให้หล่อนเดินตามเข้าไปภายในอาคารสูงหลายสิบชั้นตรงหน้า
“สวัสดีครับคุณเนล” ผู้ชายตัวสูงรีบออกมาต้อนรับ
“นี่คุณปฐพีเลขาชั่วคราวของผม”
เนโลคลิสแนะนำให้หล่อนรู้จักกับผู้ชายตรงหน้า และนั่นก็ทำให้หล่อนแปลกใจมาก
“เลขา?”
YOU MAY ALSO LIKE
![[WN] ยมทูตแห่งความมืด ผู้รับใช้สตรีศักดิ์สิทธิ์แสนขี้เกียจจอมโลภมาก](https://www.xn--72c5afc3e6a4acd3tpa.com/wp-content/uploads/2024/04/WN-ยมทูตแห่งความมืด-ผู้รับใช้สตรีศักดิ์สิทธิ์แสนขี้เกียจจอมโลภมาก-75x106.jpg)
