ตรวนร้ายซาตานทมิฬ ซีรีส์ชุด ซาตานเมดิเตอเรเนียน - ตอนที่ 11
“คุณหนูหอม เจอคุณเนลหรือยังคะ” ป้าสำอางรีบวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาหาเข็มหอม เมื่อเห็นหญิงสาวเดินหน้าบูดหน้าบึ้งแถมเนื้อตัวเปียกปอนกลับเข้ามาภายในบ้าน
“อย่าพูดถึงคนลามกคนนั้นเลยค่ะป้า หอมไม่อยากได้ยิน”
“ถ้าพูดแบบนี้แสดงว่าต้องเจอกันแล้วแน่ๆ ใช่ไหมคะ” ป้าสำอางถาม และก็รีบส่งสายตาสำรวจเนื้อตัวของเจ้านายสาวด้วยความเป็นห่วง
“ที่เปียกมาแบบนี้ก็เพราะคุณเนลราดน้ำใส่คุณหนูหอมใช่ไหมคะ ผู้ชายอะไร ทำไมรังแกผู้หญิงป่าเถื่อนแบบนี้ ไหนว่าหนุ่มกรีกเป็นสุภาพบุรุษกันไงคะ”
เข็มหอมใจออกมาเบาๆ “หอมทำตัวเองค่ะ ก็เลยเปียกแบบนี้ ไม่ใช่ฝีมือของพี่… เอ่อ นายนั่นหรอก”
คุณย่าเคยออกคำสั่งให้หล่อนเรียกแทนเนโลคลิสว่า ‘พี่’ซึ่งหล่อนก็ทำตามมาตลอด จนกระทั่งตอนนี้หล่อนจะไม่เรียกผู้ชายอย่างเนโลคลิสว่าพี่อีกต่อไปแล้ว
“แล้วทำอีท่าไหนถึงได้เปียกปอนแบบนี้ล่ะคะ ดูสิผมเผ้าเปียกไปหมดเลยเนี่ย”
ป้าสำอางดูแลเข็มหอมอย่างใกล้ชิดมาแปดปีเต็ม ทำให้ทั้งรักและหวังดีกับหญิงสาวเป็นที่สุด ซึ่งเข็มหอมก็รับรู้ความรู้สึกนี้ได้เป็นอย่างดี
“แค่อุบัติเหตุนิดหน่อยค่ะ แล้วหอมก็ไม่เป็นอะไรมากด้วย”
“ถึงไม่เป็นอะไร แต่ก็ต้องรีบขึ้นไปอาบน้ำสระผมเลยนะคะ เดี๋ยวจะเป็นหวัดเอาได้”
เข็มหอมยิ้มกว้างอย่างซาบซึ้งใจกับความหวังดีที่สตรีวัยกลางคนตรงหน้ามีให้ “นอกจากคุณย่าแล้ว ตอนนี้หอมก็มีแค่ป้านี่แหละค่ะที่รักและหวังดีกับหอมอย่างจริงใจ”
“ป้าต้องรักคุณหนูหอมสิคะ ในเมื่อป้ารับคำสั่งจากคุณเนลว่าต้องดูแลคุณหนูหอมให้ดีที่สุด”
คนฟังทำหน้าย่นทันที “ขอร้องล่ะค่ะป้า อย่าเอ่ยถึงผู้ชายคนนั้นอีกเลย หอมไม่อยากได้ยิน เกลียดขี้หน้าจะตายไป”
“ก็ได้ค่ะ ว่าแต่เกลียดลงจริงๆ เหรอคะ”
“ทำไมหอมจะต้องเกลียดไม่ลงด้วยล่ะคะ เกลียดจะตายอยู่แล้ว แค่เห็นหน้าก็กินข้าวแทบไม่ลง” เข็มหอมตีหน้าบูดบึ้ง
“ก็ป้าจะไปรู้เหรอคะ เห็นเมื่ออาทิตย์ก่อนคุณหนูหอมยังนั่งหงอยคิดถึงคุณเนลอยู่เลย”
“ป้าสำอางน่ะ หอมไม่ได้คิดถึงคนบ้านั่นสักหน่อย”
เข็มหอมโวยวายใหญ่ เมื่อถูกจับความรู้สึกได้
ป้าสำอางหัวเราะ ขบขัน ก่อนจะเอียงหน้าเข้ามากระซิบใกล้ๆ ใบหูของเข็มหอม “เล่นตัวให้หนักๆ เลยนะคะ โทษฐานที่หายไปนาน”
ดวงตาของเข็มหอมเต็มไปด้วยความเจ็บช้ำเมื่อนึกถึงความเดียวดายที่เกิดขึ้นจากความใจร้ายของเนโลคลิส
“หอมจะไม่เล่นตัวอะไรทั้งนั้นค่ะ”
“อ้าวทำไมล่ะคะ” ป้าสำอางอ้าปากเอ่ยถามอย่างสงสัย
เข็มหอมเชิดหน้าสูง ยกสองมือขึ้นกอดอก
“ก็เพราะหอมจะหย่ากับเจ้านายของป้ายังไงล่ะคะ”
“ถึงกับจะหย่ากันเลยหรือคะ” คนฟังถึงกับตกใจคลาดไม่ถึง เพราะไม่เคยคิดมาก่อนว่าผู้หญิงที่นั่งร้องไห้คิดถึงสามีที่ทอดทิ้งไปแทบทุกวันอย่างเข็มหอมจะตัดสินใจแบบนี้
“ค่ะ หอมจะหย่าจริงๆ”
“โธ่ ๆ คุณหนูหอมของป้า อย่าตัดสินใจเร็วแบบนี้เลยค่ะ คิดให้ดีๆ ก่อนนะคะ ผู้ชายเพียบพร้อมอย่างคุณเนลหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้วนะคะ ถ้าหย่าไปผู้หญิงรองาบเพียบเลยล่ะค่ะ”
ดวงหน้านวลยิ่งบูดบึ้งมากขึ้นเมื่อได้ยินคำว่าผู้หญิงจ้องจะงาบจากปากของป้าสำอาง “ถึงไม่หย่า เจ้านายสุดที่รักของป้าก็มีผู้หญิงทอดสะพานให้พรึ่บอยู่แล้วล่ะค่ะ หอมไม่อยากถูกจองจำเอาไว้แบบนี้ หอมต้องการอิสรภาพของตัวเองกลับคืนมา”
“อิสรภาพที่ต้องแลกด้วยการเสียหัวใจไปทั้งดวง มันคุ้มเหรอคะ”
“ถึงไม่คุ้ม แต่หอมก็จะไม่ทนอยู่ในสภาพถูกทิ้งอีกแล้วล่ะค่ะ”
น้ำเสียงจริงจัง แววตาเด็ดเดี่ยวยิ่งกว่าทุกครั้งของเข็มหอมทำให้ป้าสำอางอ่อนอกอ่อนใจ “ถ้าคุณหนูหอมเชื่อมั่นว่าตัวเองคิดดีแล้ว ป้าก็ไม่คัดค้านอะไรหรอกค่ะ อะไรที่คุณหนูหอมทำแล้วมีความสุข ป้าก็จะสนับสนุนค่ะ”
“ขอบคุณค่ะป้า งั้นหอมขอตัวขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะคะ”
“เชิญค่ะ แล้วอย่าลืมสระผมด้วยนะคะ จะได้ไม่ถูกหวัดเล่นงานเอา”
เข็มหอมระบายยิ้มกว้าง “ขอบคุณค่ะป้า หอมจะสระผมให้หอมกรุ่นเลยค่ะ แล้วจะมาเอียงหัวให้ดม ไปนะคะ”
“ค่ะ” ป้าสำอางยืนมองร่างอรชรของเข็มหอมเดินขึ้นบันไดไปจนลับตาด้วยความเอ็นดูและก็ความไม่สบายใจในเวลาเดียวกัน
“อุ๊ย… ตายแล้ว คุณหนูหอมคะ คุณหนูหอม”
ต้นห้องวัยกลางคนพึ่งนึกขึ้นได้ว่าเนโลคลิสเข้าไปพักอยู่ในห้องนอนของเข็มหอม ก็รีบร้องตะโกนเรียก “คุณเนลอยู่ในห้องนอนนะคะ”
แต่ไม่ทันเสียแล้วเพราะเข็มหอมไม่ได้ยิน แถมยังเดินตรงไปยังห้องนอนเรียบร้อยแล้วด้วย
“บ้านจะแตกไหมเนี่ย”
ป้าสำอางพึมพำอย่างเป็นกังวล ได้แต่ภาวนาให้ไม่เกิดสงครามโลกขึ้นในห้องนอนของเข็มหอมเท่านั้นเอง
YOU MAY ALSO LIKE
