ซาลาเปาตัวน้อย ทะลุมิติมามีระบบทำฟาร์มยุค 70 จนร่ำรวย - บทที่ 2 รางวัล - อาหารสัตว์ขั้นสูง (รีไรต์)
- Home
- ซาลาเปาตัวน้อย ทะลุมิติมามีระบบทำฟาร์มยุค 70 จนร่ำรวย
- บทที่ 2 รางวัล - อาหารสัตว์ขั้นสูง (รีไรต์)
บทที่ 2 รางวัล – อาหารสัตว์ขั้นสูง (รีไรต์)
บทที่ 2 รางวัล – อาหารสัตว์ขั้นสูง (รีไรต์)
คนที่เข้ามาคือพี่สะใภ้ของตระกูลเย่
โดยทั่วไปของดี ๆ ในบ้านพ่อสามีมักจะมอบให้พวกเขาทั้งหมด
ลับหลังก็มักนินทาว่าร้าย สาปแช่งเย่เสี่ยวจิ่นว่าเป็นตัวซวย
ตอนนี้ยังกล้ามาถากถางเยาะเย้ยอีก
หลี่กุ้ยฮวารูปร่างอวบอ้วน ดวงตาจับจ้องไปที่เย่เสี่ยวจิ่นอย่างดูแคลน “นังเด็กเสี่ยวจิ่นคนนี้ทั้งโง่ทั้งทึ่ม โตไปทำงานก็ไม่ได้ แต่งงานไปก็ไม่มีใครเอา”
“ฮ่า ๆ ไม่ใช่ว่าพอเธอแก่ตัวไปก็ยังเลี้ยงนังเด็กนี้อยู่อีกนะ?”
สีหน้าของหลี่ชุ่ยชุ่ยบึ้งตึงขึ้นมาทันที
“ออกไป”
หลี่กุ้ยฮวาไม่สนใจ หันมาพูดกับเย่เสี่ยวจิ่นต่อ “นังเด็กโง่ ตอนนั้นแกน่าจะรีบตาย ๆ ไปซะ”
“จะได้ไม่ลากตระกูลเย่ของพวกเราให้ตกต่ำไปด้วย”
“ตอนนั้นไม่น่าปล่อยให้แกเกิดมาเลยจริง ๆ”
“พูดจบแล้วหรือยัง ถ้าพูดจบแล้วก็รีบออกไป!” หลี่ชุ่ยชุ่ยชี้ไปที่ประตู พลางผลักออกไป
หลี่กุ้ยฮวาคนนี้ชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วหมู่บ้านว่าเป็นคนปากร้าย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อไม่นานมานี้ ลูกชายบ้านหล่อนติดหวัด แต่กลับคิดว่าเป็นเพราะติดมาจากเย่เสี่ยวจิ่น
น่ารังเกียจที่สุด
“หลี่ชุ่ยชุ่ย อย่าทำเป็นไม่เชื่อไปหน่อยเลย ไก่สองตัวที่เธอเลี้ยงไว้ก็ดูซึม ๆ ใกล้ตายแล้ว”
“เป็นเพราะบ้านของเธอมันไม่สะอาด มีตัวซวยอยู่ในบ้าน”
“ทุกคนจะถูกนังเด็กนี่ลากไปตายกันหมด!”
กระทั่งผู้หญิงคนนั้นจากไป
นึกถึงตอนลงเขา หมอประจำหมู่บ้านบอกว่าอาการของจิ่นเป่าคือโรคปอด รักษาไม่หาย
คาดว่าคงอยู่ได้ไม่ถึงห้าขวบ
หล่อนเศร้าใจขึ้นอีกครั้ง “รอพ่อกับพี่ชายกลับมา จิ่นเป่าจะไม่มีใครรังแกอีกต่อไปแล้ว”
“แม่ต้องไปทำงานที่หมู่บ้านสักพัก จิ่นเป่าจะอยู่บ้านหรือจะไปกับแม่?”
เย่เสี่ยวจิ่นรู้สึกไม่สบายทั่วทั้งร่าง จึงส่ายหัว “หนูจะอยู่บ้าน”
เธอยังอยากดูจำนวนครั้งในการสุ่มรางวัลของระบบ
“ถ้าหนูอยู่บ้านก็ล็อกประตูให้ดีนะ อย่าให้ใครเข้ามาเด็ดขาด เข้าใจไหม?”
เย่เสี่ยวจิ่นพยักหน้ารับ
หลี่ชุ่ยชุ่ยเป็นห่วงลูกสาวที่ต้องอยู่บ้านคนเดียวอย่างมาก
แต่ก็ไม่สามารถนั่งรอความตายจากความหิวโหยได้เช่นกัน
หลังหลี่ชุ่ยชุ่ยออกไป
เย่เสี่ยวจิ่นก็เรียกระบบออกมา เห็นหน้าจอระบบที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า ซึ่งมีเพียงเธอเท่านั้นที่มองเห็นได้
“ร่างกายฉันย่ำแย่มาก ระบบ คุณมีวิธีรักษาฉันไหม?”
“คงไม่ใช่ว่า พาฉันมาที่นี่แล้วจะปล่อยให้ฉันป่วยตายอีกนะ?”
[โฮสต์อย่าได้กังวล ถ้าทำภารกิจได้สำเร็จ ก็จะเพิ่มคะแนนสุขภาพได้]
เย่เสี่ยวจิ่นเห็นว่าระดับสุขภาพร่างกายของเธออยู่ที่ 40
เธออดถอนหายใจไม่ได้ “คนอื่นย้อนเวลามาล้วนมีร่างกายแข็งแรง เป็นที่รักของทุกคน แต่ฉันกลับย้อนเวลามาเป็นคนป่วยที่ทุกคนเกลียดชัง”
[โฮสต์อย่าเพิ่งท้อแท้ เราสามารถทำภารกิจให้สำเร็จเพื่อสุ่มรางวัลได้]
[ดูสิ ในนั้นมีของดี ๆ อยู่เพียบเลยนะ]
เย่เสี่ยวจิ่นเห็นว่าโอกาสในการสุ่มรางวัลระดับทั่วไปของเธอคือ 1 ครั้ง
การสุ่มรางวัลมีโอกาส 60% ที่จะได้รับรางวัลระดับ B
มีโอกาส 36% ที่จะได้รับรางวัลระดับ A
มีโอกาส 3.9% ที่จะได้รับรางวัลระดับสูงกว่า A
มีโอกาส 0.09% ที่จะได้รับรางวัลระดับ S
มีโอกาส 0.009% ที่จะได้รับรางวัลระดับ 2S
มีโอกาส 0.0009% ที่จะได้รับรางวัลระดับ 3S
และยังมีโอกาสที่ไม่ทราบค่า ที่จะได้รับรางวัลระดับเหนือกว่า S
เย่เสี่ยวจิ่นรู้สึกประหม่า ชาติที่แล้วเธอเป็นคนไม่มีโชคเอาเสียเลย
ชาตินี้จะยังอับโชคเหมือนชาติที่แล้วหรือเปล่านะ?
เด็กน้อยถูมือไปมา ตัดสินใจกดสุ่มรางวัล หน้าจอปรากฏดาวนับร้อยรวมตัวกันคล้ายกับกำลังเกิดพลังงานบางอย่าง กลายเป็นประกายแสงระยิบระยับ
ในไม่ช้า แสงสีฟ้าก็ปรากฏขึ้นพร้อมกับรางวัล
นัยน์ตากลมโตเบิกกว้าง
[ยินดีด้วย! โฮสต์ได้รับรางวัลระดับ B อาหารไก่เพิ่มผลผลิตชั้นเลิศ น้ำหนัก 100 กิโลกรัม]
ใบหน้าเยาว์วัยหม่นลง “แค่นี้เหรอ? อาหารไก่เพิ่มผลผลิตชั้นเลิศ?”
“ฉันนี่มันไร้ดวงเสี่ยงโชคจริง ๆ”
เด็กหญิงถอนหายใจอีกครั้ง ปลอบใจตัวเอง “ไม่เป็นไร ครั้งแรกได้ของไร้ประโยชน์ ครั้งต่อไปคงจะไม่ได้แบบนี้แล้ว”
[ใช่แล้วโฮสต์ รางวัลสุ่มแบบทั่วไปเริ่มต้นที่รางวัลระดับ B ถ้าเป็นการสุ่มระดับสูงก็จะเริ่มที่ระดับ A]
“แต่ฉันมีแค่คะแนนรางวัลทั่วไปจากภารกิจประจำวันนี่?”
[มันจะค่อย ๆ ปลดล็อกไปเอง]
เย่เสี่ยวจิ่นจำได้ว่าเมื่อกี้ป้าสะใภ้บอกว่าไก่ที่บ้านกำลังจะตาย การให้อาหารพวกมันจะพอช่วยได้ไหม?
เธออ่านคำอธิบาย พบว่าของสิ่งนี้ให้กินเพียงครั้งเดียวก็สามารถปรับเปลี่ยนสรีรวิทยาของแม่ไก่ได้
ให้อาหารวันละ 100 กรัม รับรองว่าแม่ไก่จะออกไข่อย่างน้อยห้าฟองทุกวัน
เย่เสี่ยวจิ่นไม่เคยทำงานฟาร์ม ไม่ต้องพูดถึงการเลี้ยงไก่
แค่รู้สึกว่ามันช่างมหัศจรรย์เสียจริง
อีกด้านหนึ่ง
หลี่กุ้ยฮวากลับบ้านด้วยความลำพองใจ
เมื่อนึกถึงหลี่ชุ่ยชุ่ยที่เกือบจะร้องไห้เพราะตนเอง ก็รู้สึกสะใจขึ้นมาทันที
“เชอะ! ชีวิตรันทนปานนั้น ยังกล้าทำเป็นหวงลูกสาวตัวซวยนั่นอีก”
“ทะนุถนอมเหมือนไข่ในหิน สุดท้ายมันก็ต้องตายอยู่ดี”
เย่จู๋ผู้เป็นลูกสาวของหล่อนกำลังเอาข้าวฟ่างให้ไก่กิน “แม่ ทำไมไก่ถึงไม่ยอมกินเลยล่ะ?”
หลี่กุ้ยฮวาฉวยโอกาสตอนที่หลี่ชุ่ยชุ่ยไม่อยู่บ้าน แอบใส่ยาเบื่อหนูลงไปในข้าวฟ่าง
หล่อนคิดจะวางยาไก่สองตัวนั้นให้ตาย
แต่ไม่กล้าใส่ยาเยอะเกินไป จึงใส่ไปนิดเดียว
ใครจะไปคิดว่าหลังจากที่หล่อนเอาข้าวฟ่างที่เหลือไปทิ้งลงแม่น้ำ ลูกสาวของตัวเองดันเก็บกลับมาให้ไก่ที่บ้านกิน
“แก แกมันโง่เง่าที่สุด! แกจะทำให้ฉันโมโหตายแล้ว!”
หลี่กุ้ยฮวาตบหน้าลูกสาวอย่างแรง
เย่จู๋ถูกตบก็ร้องไห้ วิ่งหนีไป
หลี่กุ้ยฮวาไม่กล้าโวยวาย ได้แต่เก็บความคับแค้นนี้เอาไว้ในใจ
“กุ๊ก ๆๆ”
เย่เสี่ยวจิ่นหยิบกิ่งไม้มาแกล้งแม่ไก่สองตัว
ไก่สองตัวนอนซึมอยู่ในคอกไก่ที่เรียบง่าย ดูไร้เรี่ยวแรง
พวกมันคือไก่ที่หลี่ชุ่ยชุ่ยฟักออกมาเอง จากนั้นก็ไปเก็บข้าวฟ่างและผักป่าจากทุ่งนามาป้อนพวกมันเป็นประจำ
คาดว่าเลี้ยงไม่ค่อยดี กินไม่อิ่ม ไก่พวกนี้ก็เลยไม่ยอมวางไข่
ถ้าจะฆ่าจริง ๆ ก็เสียดาย
“ระบบ ทำไมไก่ของฉันถึงดูไร้เรี่ยวแรงขนาดนี้?”
[ระบบกำลังตรวจสอบ สถานะแม่ไก่: โดนพิษ ระดับสุขภาพ 20]
“ยี่สิบ? งั้นก็ใกล้ตายแล้วสิ?”
เด็กน้อยหยิบอาหารไก่สองกำมือจากช่องว่างมิติแล้วโปรยลงพื้น ก่อนจะนึกสงสัย “ปกติไก่สองตัวนี้ก็กินแต่พวกข้าวฟ่างกับผักป่า แล้วจะถูกพิษได้ยังไง?”
แม่ไก่ไม่ยอมขยับเขยื้อน เย่เสี่ยวจิ่นจึงเดินเข้าไปป้อนอาหารให้พวกมันกินอย่างละนิด
แม้ตอนนี้เด็กหญิงจะอายุเพียงสามขวบครึ่ง แขนขาเล็กบอบบาง ทั้งยังป่วย เดินไม่ค่อยแข็งแรง
แต่แม่ไก่พวกนี้ก็ใกล้ตายเต็มที เย่เสี่ยวจิ่นจึงไม่กลัวอะไรแล้ว
เมื่อไก่ทั้งสองกินอาหารเข้าไป พวกมันก็ดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที รีบกินอาหารจนหมดเกลี้ยง
ไม่นานนัก บนพื้นก็มีไข่สองฟอง เย่เสี่ยวจิ่นหยิบไข่ขึ้นมาด้วยความดีใจ
เด็กน้อยหิวจนท้องร้อง ถ้ามีไข่ เธอและแม่ก็ไม่ต้องอดอยาก
“อาหารสัตว์นี่มันวิเศษจริง ๆ กระทั่งในปี 2022 พวกเราก็ยังไม่เคยได้ยินว่าไก่ของใครสามารถออกไข่ได้วันละห้าฟองเลย”
ระบบเอ่ยขึ้นอย่างภาคภูมิใจ [แน่นอนอยู่แล้ว สิ่งนี้เป็นของจากอนาคตที่เหนือกว่าเลยนะ]
[ถ้าโฮสต์ขยันทำภารกิจ ก็มีหวังที่จะสุ่มได้ของที่ดีกว่านี้อีกนะ]
เด็กน้อยยิ้มกริ่ม
ทันใดนั้น เสียงโกรธเกรี้ยวก็ดังขึ้น “เย่เสี่ยวจิ่น นังเด็กขี้ขโมย!!!”
…………………………………………………………………………………………………………………………
สารจากผู้แปล
ไม่เป็นไรนะจิ่นเป่า คนไม่มีดวงด้านการเสี่ยงโชคมีอยู่เยอะแยะ ไม่งั้นทุกคนก็ถูกรางวัลที่ 1 กันหมดแล้ว (เซ็งค่ะ โดนหวยกินเรียบหมดทั้งห้าใบ) เริ่มต้นด้วยความสามารถตัวเองยั่งยืนกว่า
ใครมาหาเรื่องอะไรน้องอีก?
ไหหม่า(海馬)