ช้าก่อนคุณป๋อ! ครั้งนี้ขอเป็นรักสุดท้าย - ตอนที่ 725 จะเลี้ยงงั้นเหรอ / ตอนที่ 726 หม้อหล่นมาจากฟ้า
- Home
- ช้าก่อนคุณป๋อ! ครั้งนี้ขอเป็นรักสุดท้าย
- ตอนที่ 725 จะเลี้ยงงั้นเหรอ / ตอนที่ 726 หม้อหล่นมาจากฟ้า
ตอนที่ 725 จะเลี้ยงงั้นเหรอ
ใบหน้าหล่อเหลาประดับไปด้วยรอยยิ้ม ทว่ากลับแสดงถึงความเย้ยหยันและไร้ปรานีอย่างชัดเจน
“เธอขัดสนถึงขนาดนี้?”
เยี่ยชิงชิวไม่เอ่ยสิ่งใด ก่อนจะแนบเข้าหาฝาผนังเพื่อหนีห่างจากเขา
“อื้ม ขัดสน”
เยี่ยชิงชิวตอบกลับเขาอย่างเรียบนิ่ง คำถามนี้ เธอจำได้ว่าวันนี้เธอเคยตอบไปแล้วครั้งหนึ่ง
สิ้นคำนั้น เธอก็หมุนตัวออกจากห้องน้ำไป
“เงิน ฉันจะให้เธอเอง ออกจากงานที่นี่ซะ”
เสียงเย็นปานน้ำแข็งของลี่ถิงเซินดังขึ้นเบื้องหลัง อย่างไม่ไถ่ถามความคิดเห็น
เยี่ยชิงชิวเงี่ยบลงครู่หนึ่งก่อนจะยกยิ้มเย็นขึ้นเงียบๆ
“นี่คุณจะเลี้ยงฉันงั้นเหรอคะ คุณลูกค้า”
“ลูกค้า?”
หว่างคิ้วของลี่ถิงเซินขยับเข้าหากัน เป็นสองคำที่ตอกย้ำให้เขารู้สึกเกลียดชัง
เยี่ยชิงชิวเลิกคิ้วสูง หันไปเผชิญหน้ากับเขา นัยน์ตาสีน้ำตาลคู่นั้นอัดแน่นไปด้วยความถากถาง “ไม่งั้นล่ะ?”
ทันใดนั้นสีหน้าของลี่ถิงเซินก็ขุ่นมัวลงจนไม่มีสิ่งใดเทียบได้
ไม่งั้นล่ะ?
เรื่องระหว่างพวกเขา มันจบไปตั้งแต่เมื่อสามปีก่อนแล้ว
ยังมีคำว่า ไม่งั้นล่ะ ที่ไหนอีก…
สายตาเรียบเฉยของเยี่ยชิงชิวพิจารณาผู้ชายตรงหน้าอย่างเงียบๆ
ใบหน้าหล่อเหลา นิสัยเย็นชาตั้งแต่กำเนิด จิตใจเยือกเย็น…
เยี่ยชิงชิวเคยภูมิใจที่ครั้งหนึ่งในชีวิต เธอเคยไปพัวพันกับผู้ชายคนนี้อย่างไร้ยางอาย!
แต่นึกไม่ถึงเลยว่า ราคาที่ต้องจ่าย ความเจ็บปวดที่เป็นอยู่ไม่ต่างอะไรกันกับนรกบนดิน…
ร้อยยิ้มเย้ยหยัน ความเหน็บหนาวในดวงตาเธอตอนนี้ไม่ได้ด้อยไปกว่าลี่ถิงเซิน
-
จวนจะเลิกงาน คนในห้องวีไอพีส่วนใหญ่ได้ดื่มกันไปจนอิ่มหนำ ทว่าเยี่ยชิงชิวยังคงหยิบหลุยส์สิบสามขึ้นมาเปิดอีกสิบขวดอย่างไม่ลังเล ก่อนจะวางมันลงไปบนโต๊ะน้ำชา
ซั่งชีชีมองท่าทีของเยี่ยชิงชิวด้วยความประหลาดใจ “นี่พี่สาว พวกเขาดื่มจนกลายสภาพเป็นแบบนี้ไปแล้วนะ…”
เยี่ยชิงชิวหันไปกะพริบตาใส่เธอ “เด็กดี ได้เจอคนห่วยๆ หลอกง่ายแบบนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ นะ พวกเขาไม่ใส่ใจหรอก เก็บไว้เป็นความลับล่ะ…”
ซั่งชีชีพยักหน้ารับเบาๆ
ที่พูดมาก็ถูกนะ พวกเขาก็แค่คนห่วยกลุ่มหนึ่ง รวยขนาดนั้น ไม่หลอกก็เสียของเปล่าน่ะสิ
อีกอย่างเห็นได้ชัดว่าพี่สาวคนนี้รู้จักกับพวกกระจอกนี่ ก็แค่ไม่กี่แสนเอง ใครจะไปสนล่ะ
เยี่ยชิงชิวคลี่ยิ้ม หันไปมองเฉินฝานซิงวูบหนึ่ง แล้วพยักหน้าเบาๆ
–
คืนนี้ป๋อจิ่งชวนดื่มหนักกว่าครั้งไหนๆ ทว่าสมองของเขาก็บวมแค่เพียงเล็กน้อย
เขายังคงทิ้งตัวนั่งอยู่ตรงนั้น ด้วยเสื้อผ้าเป็นระเบียบ ไร้วี่แววของความสิ้นท่าและยุ่งเหยิง ต่างไปจากคนพวกนั้นที่นอนหมดสภาพอยู่บนโซฟา
หลังจากรับโทรศัพท์จากอวี๋ซง ป๋อจิ่งชวนลุกยืนขึ้นจากโซฟา ร่างกายยังคงตั้งตรง มั่นคงดั่งหินผา
“ไปกันเถอะ”
เขาว่าพลางก็ลากมือของเฉินฝานซิงเดินตรงไปยังนอกประตู
“พวกเขา…”
“ไม่ต้องสนใจ”
เฉินฝานซิงหันไปมองซั่งชีชีวูบหนึ่ง ซั่งชีชีจึงยิ้มขึ้นพลางโบกมือให้เธอในทันใด “ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะพี่สะใภ้ อีกเดี๋ยวคนขับรถก็จะขึ้นมารับหนูกับอาเล็กกลับบ้านแล้ว”
ซั่งชิงม่อทิ้งตัวอยู่ข้างซั่งชีชี เขาหรี่ตาพลางย่นคิ้วเล็กน้อยด้วยอาการมึนเมา
ไม่รอให้ป๋อจิ่งชวนและเฉินฝานซิงออกจากประตูห้องวีไอพีไป คนขับรถของซั่งชิงม่อก็เดินเข้ามา
นั่นจึงทำให้เฉินฝานซิงเดินตามป๋อจิ่งชวนออกไปอย่างวางใจ
–
อันที่จริงหลายปีมานี้ความสามารถในการดื่มเหล้าของเฉินฝานซิงได้รับการฝึกฝนมาค่อนข้างดี แต่เพราะมีป๋อจิ่งชวนอยู่ด้วย จึงไม่มีใครมาชวนเธอดื่มมากนัก
ร่างที่ดื่มแอลกอฮอล์ลงไปรู้สึกหนักอึ้งเล็กน้อย หลังจากที่ป๋อจิ่งชวนกลับมาแล้ว เขาก็ทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟา
เฉินฝานซิงเข้าไปในห้องครัว สิบนาทีต่อจากนั้นเธอก็ยกชาแก้อาการมึนเมาออกมา
บนโซฟาในห้องรับแขก ป๋อจิ่งชวนปิดตาลงคล้ายว่าจะผล็อยหลับไปแล้ว
เฉินฝานซิงนั่งลงข้างๆ ก่อนจะเอ่ยเรียกเขาเบาๆ
นัยน์ตาสีดำค่อยๆ ลืมขึ้น คลื่นลมในดวงตาลึกล้ำดั่งเช่นน้ำในทะเลสาบที่ลึกจนมองไม่เห็นก้นบึ้ง สงบเรียบนิ่ง ทั้งๆ ที่มึนเมาอยู่หลายส่วน แต่ก็ยังเยือกเย็นอย่างไร้เห็นผล ความหลักแหลมในแววตานั้นไม่ได้เหือดหายไปแม้แต่น้อย
ตอนที่ 726 หม้อหล่นมาจากฟ้า
“ดื่มชาแก้เมาแล้วรีบไปอาบน้ำนอนนะคะ”
ป๋อจิ่งชวนเขยิบเข้าใกล้เธอ สีหน้ามึนเมาเล็กน้อยในตอนนี้แสดงให้เห็นถึงความงัวเงียได้อย่างชัดเจน เขามองตรงไปยังเธอ นัยน์ตาสีดำขลับคู่นั้นเป็นดั่งหุบเหวลึกไร้จุดสิ้นสุด มันแฝงไปด้วยแรงดึงดูดที่อาจทำให้ถึงแก่ชีวิต
“ป้อนผม”
เสียงแหบทุ้มในลำคอทำเอาใบหน้าของเฉินฝานซิงขึ้นสีระเรื่อ
เธอจรดแก้วชาเข้ากับริมฝีปากบางของป๋อจิ่งชวน ป๋อจิ่งชวนจ้องมองเธอ สายตามัวเมาถูกฉาบไปด้วยรอยยิ้มหลายส่วน ก่อนจะก้มหน้าลงจิบชา
“ฝาดไปหน่อย”
ผู้ชายคนนี้…
“ทนสักหน่อยเถอะ ชาที่ไหนบ้างไม่ฝาด”
“ทน?” ป๋อจิ่งชวนเลิกคิ้วขึ้น “ไม่อยากทน”
“…”
เฉินฝานซิงไม่พูดสิ่งใด เพราะคิดว่าเขาคงจะเมามากแล้วจริงๆ
ทว่าไม่นาน ป๋อจิ่งชวนก็เอ่ยขึ้นอีกว่า “ก็ได้ ฟังที่คุณพูด ผมจะทนอีกนิด คุณไป…อุ่นนมดื่ม”
“คุณจะดื่มนมเหรอ”
ป๋อจิ่งชวนนำแก้วชาในมือเธอเข้ามาถือไว้ เขาดื่มมันลงไปสองคำ จากนั้นมือใหญ่อุ่นร้อนก็ยื่นเข้าไปสำรวจภายใต้เสื้อผ้าของเธอ
มือใหญ่ที่ถูกทำให้อุ่นด้วยแก้วชาร้อน ลูบไล้ไปมาตั้งแต่ช่วงเอวของเธอ
“นี่ ป๋อจิ่งชวน…” เฉินฝานซิงรั้งมือของเขาไว้ ผลปรากฏว่าในตอนนั้นฝ่ามือของป๋อจิ่งชวนก็หยุดลงตรงหน้าท้องของเธอ
“ไปอุ่นนมดื่มเถอะ เดี๋ยวจะไม่สบายท้องนะ หืม?”
หัวใจของเฉินฝานซิงอ่อนยวบ กรอบตาเธอแดงขึ้นในทันที
เธอเพียงแค่แทรกมือเข้าไปในเสื้อของตัวเอง แล้วกุมมือใหญ่ของเขาไว้ ความซาบซึ้งทำเอาเธอพูดอะไรไม่ออก
เธอคิดเพียงแค่ว่าอยากจะดีกับผู้ชายคนนี้ให้มากกว่านี้ ทำดีกับเขาให้มากกว่านี้
ทว่าเธอก็แอบกลัวอยู่ไม่น้อย เธอกลัวว่าเธอจะตอบแทนความอ่อนโยนที่เขามีต่อเธอไม่ได้
“ป๋อจิ่งชวน คุณอย่าดีกับฉันขนาดนี้สิ…”
“หืม?” ป๋อจิ่งชวนซุกหน้าลงไปในแอ่งคอของเธอ สูดดมกลิ่นหอมจางๆ บนร่างกายของเธอ
“ฉันไม่อยากเป็นแค่ผู้รับเพียงฝ่ายเดียวนะ…”
ความรู้สึกหนึ่ง หากเธอไม่ได้มอบให้อีกฝ่ายมากเท่าที่อีกฝ่ายมอบให้ เธอจะไม่สบายใจ
“ทำไม คุณเป็นภรรยาของผมนะ…”
“ยังไม่แต่งงาน” เฉินฝานซิงยิ้มขึ้น นัยน์ตาสุกสกาวฉ่ำน้ำเล็กน้อย
“อีกไม่นาน พิธีหมั้นกำลังจัดเตรียมอยู่ รอคุณกลับมา…”
เฉินฝานซิงประหลาดใจ พิธีหมั้นกำลังจัดเตรียมอยู่?
“เมื่อไหร่คะ แม้แต่วันฉันก็ยังไม่รู้เลย”
“อืม…ไม่มีวันทำให้คุณผิดหวัง”
เฉินฝานซิงส่ายหน้า “ไม่มีวัน ชาตินี้ทั้งชาติก็ไม่มีวัน”
เสียงหัวเราะต่ำของป๋อจิ่งชวนที่ดังขึ้นแว่วเข้าโสตประสาทของเธอไปโดยตรง
-
ช่วยสวี่ชิงจือวางแผนงานแต่งของเธอ ทั้งเสื้อผ้า ผ้าคลุมศีรษะ เครื่องประดับศีรษะ ทุกรายละเอียด คิดออกมาอย่างรอบคอบเป็นพิเศษ
กระแสเรื่องกู้เจ๋อเหยียนเล่นตัวยังไม่ซาลง แม้ว่าจะขอโทษแล้ว แต่ในเมื่อเรื่องเกิดขึ้นไปแล้วก็คือเกิดขึ้นไปแล้ว อีกอย่างยิ่งทุกสิ่งล้วนเป็นความจริง ก็ยิ่งยากที่จะลบเลือนความโทสะและคำสบประมาทของผู้คน
โฆษณาสินค้าต่างๆ ก็ทยอยปลดเขาออกจากการเป็นพรีเซนเตอร์ สคริปต์และรายการวาไรตี้ต่างๆ ในมือก็ถูกยึดกลับเช่นกัน
แฟนคลับในเวยป๋อลดฮวบลง กู้เจ๋อเหยียนราวกับจมอยู่ในหนองน้ำไปห้วงเวลาหนึ่ง ยิ่งเขาดิ้นรนเท่าไหร่เขาก็ยิ่งตายเร็วขึ้นเท่านั้น
ดังนั่นเขาจึงสาบสูญไปจากทุกๆ ทุกแพลตฟอร์มบนโซเชียล ต้องการใช้เวลาในการทำให้เรื่องนี้ตกตะกอนลง
ครั้งนี้เฉินเชียนโหรวเองก็ถือว่าเป็นผู้บริสุทธิ์
นั่งอยู่กลางบ้านแท้ๆ หม้อดันหล่นลงมาจากฟ้า[1]
นอนอยู่ก็ถูกโจมตี!
เห็นๆ อยู่ว่าหมู่นี้เธอไม่ได้ก่อเรื่องอะไรเลย เพียงแค่นั่งรอพิธีประกาศรางวัลนั่นไปอย่างว่าง่าย สุดท้ายกลับต้องถูกลากมาด่าอย่างดุเดือดเย็นเพราะเธอเคยเป็นคู่ชิปกับกู้เจ๋อเหยียน
ผนวกกับข่าวฉาวต่างๆ นานา ก่อนหน้านี้ ตอนนี้มีคนนำมันมาสรุปและรวบรวมเป็นโพสต์โพสต์หนึ่งแล้วเผยแพร่ออกมา
[1] หม้อหล่นลงมาจากฟ้า อยู่ดีๆ เรื่องก็มาหาถึงที่