ช้าก่อนคุณป๋อ! ครั้งนี้ขอเป็นรักสุดท้าย - ตอนที่ 553 ความหนาวเย็นที่แทบจะพังทุกสิ่ง / ตอนที่ 554 อยากทำอะไรก็ทำให้เต็มที่
- Home
- ช้าก่อนคุณป๋อ! ครั้งนี้ขอเป็นรักสุดท้าย
- ตอนที่ 553 ความหนาวเย็นที่แทบจะพังทุกสิ่ง / ตอนที่ 554 อยากทำอะไรก็ทำให้เต็มที่
ตอนที่ 553 ความหนาวเย็นที่แทบจะพังทุกสิ่ง
เวลานี้ เสียงไวโอลินของฟ่านหรูอวิ๋นเปลี่ยนเป็นเพลง “Aria Sul G” ซึ่งเพลงนี้เป็นบทเพลงโรแมนติกที่ทุกการขอแต่งงานต้องมี
“ตอบตกลงเลย”
“แต่งเลย”
“แต่งเลย”
“แต่งเลย”
ผู้คนในงานต่างก็พากันตบมือตามจังหวะเพลง ทั้งยังรบเร้าเฉินเชียนโหรวให้ตอบตกลงซูเหิงเป็นเสียงเดียวกัน
อารมณ์ในตอนนี้ของเฉินเชียนโหรวรู้สึกบีบคั้นตื้นตันมากจนน้ำตาไหลไม่หยุด มือข้างหนึ่งเลื่อนจากเรียวปากลงมาวางทาบอกของตัวเอง
เธอหลับตาลงพร้อมกับพยักหน้าอย่างเต็มแรง “ฉันตกลงค่ะ”
สีหน้าตึงเครียดของซูเหิงผ่อนคลายลง ก่อนจะคว้ามือของเฉินเชียนโหรวมาแล้วสวมแหวนมายควีนราคาเก้าสิบล้านเข้าไปในนิ้วนางที่เรียวขาวของเธอ
“ฮู้ว”
ทั้งงานส่งเสียงโห่ร้องด้วยความยินดีพร้อมกับเสียงปรบมือดังสนั่นไม่หยุด
เฉินเชียนโหรวดึงมือของซูเหิงขึ้นมาให้เขาลุกขึ้นจากพื้น
พลางทอดมองไปยังชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มทั้งน้ำตา
“จูบเลย จูบเลย จูบเลย”
“จูบเลย”
ในระหว่างนั้น สิ่งที่ขาดไม่ได้เลยนั่นก็คือผู้คนที่มามุงดูเหตุการณ์พร้อมกับส่งเสียงเชียร์อย่างคึกคัก ครั้นแล้วท่ามกลางเสียงเชียร์จากเหล่าผู้คน ซูเหิงจึงโอบเอวเรียวบางของเฉินเชียนโหรวเข้ามาก่อนจะโน้มตัวลงจูบเธอ
เฉินเชียนโหรวเบนหน้าเล็กน้อยเพื่อรับจูบของซูเหิง ทว่าสายตากลับมองข้ามไหล่ของซูเหิงไปทางเฉินฝานซิง
ความร้ายกาจและกระหยิ่มยิ้มย่องในแววตาไม่อาจปกปิดไว้ได้
เฉินฝานซิงมองตอบสายตาของเฉินเชียนโหรวด้วยความเฉยชา สายตาเต็มไปด้วยความเยือกเย็น
เธอจ้องตาเฉินเชียนโหรวอยู่นาน ลึกลงไปในดวงตาคู่นั้น อบอวลไปด้วยความหนาวเหน็บสุดขั้ว ความหนาวเหน็บที่แทบจะทำลายทุกสิ่งให้พังทลายทั้งหมดแบบนั้น
เฉินเชียนโหรว...
ซูเหิง...
ฉันจะดูว่าความรักที่โรแมนติกครั้งนี้ของพวกเธอ จะยืนยาวไปได้แค่ไหนกันแน่
แววตาของเธอสั่นไหวเล็กน้อย ก่อนที่ความหนาวเหน็บในดวงตานั้นจะเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน มุมปากยกยิ้มที่ท่วมท้นไปด้วยความเสียดสีประชดประชัน จากนั้นก็ยกสองมือขึ้นมาตบมืออย่างช้าๆ ท่ามกลางสายตาของเฉินเชียนโหรว
คิ้วของเฉินเชียนโหรวขยับเบาๆ ความนิ่งเฉยและท่าทีเสียดสีประชดประชันของเฉินฝานซิงทำให้เธอแอบรู้สึกไม่ปลอดภัยขึ้นมาในใจ
การจูบยาวนานพอที่เหล่านักข่าวจะได้มีเวลาเป็นสักขีพยานในการขอแต่งงานที่สร้างสรรค์แปลกใหม่ในครั้งนี้
งานเลี้ยงการกุศล แหวนราคาสูงเสียดฟ้า มายควีน
เฉินเชียนโหรวกลายเป็นราชินีที่โดดเด่นที่สุดภายในค่ำคืนนี้ไปอย่างไม่ต้องสงสัย
และความตื่นตาตื่นใจในค่ำคืนนี้ แน่นอนว่าพิธีหมั้นของทั้งสอง วันพรุ่งนี้จะต้องกลายเป็นงานที่ถูกเหล่าผู้คนจับตามองอีกงานหนึ่ง
ขณะนั้นเอง เสียงไวโอลินของฟ่านหรูอวิ๋นก็ค่อยๆ เบาลง เธอเดินมาหยุดตรงหน้าของทั้งสองคนด้วยท่วงท่าที่อ่อนช้อยงดงาม
เข้ามากอดเฉินเชียนโหรวเบาๆ
จากนั้นก็พูดขึ้น “ยินดีด้วยนะ เชียนโหรว ที่ได้แต่งงานให้กับความรัก”
เฉินเชียนโหรวซาบซึ้งใจ “ขอบคุณนะ”
ฟ่านหรูอวิ๋นอมยิ้ม แล้วหันไปส่งยิ้มให้ซูเหิงต่อ “ยินดีกับคุณด้วยเหมือนกัน คุณชายซู ที่ได้ความรักมาเป็นคู่ครอง”
ซูเหิงหันไปมองเฉินเชียนโหรว ก่อนจะยิ้มให้ด้วยความอ่อนโยน
ฟ่านหรูอวิ๋นมองดูทั้งสองคนส่งสายตาหวานซึ้งกันไปมา สายตาก็พลันเหลือบไปมองทางเฉินฝานซิงแวบหนึ่ง ก่อนจะเชิดปลายคางขึ้นแล้วพูดด้วยท่าทางโอ้อวด
“หากคุณเกิดรักคนสองคนขึ้นพร้อมกัน จงเลือกคนที่สอง เพราะถ้าหากคุณรักคนแรกจริง ก็คงจะไม่ตกหลุมรักคนที่สองได้อีก ความรักไม่มีมาก่อนหรือมาหลัง ยิ่งไปกว่านั้นก็ไม่มีเหตุผลหรือหลักการอะไรด้วย ความรัก ขอเพียงคนสองคนมีความสุขก็พอ คุณชายซู เชียนโหรว พวกคุณจะต้องมีความสุขไปตลอดนะ”
คำพูดของฟ่านหรูอวิ๋นดูเหมือนจะเป็นคำอวยพรที่ออกมาจากใจจริง ทว่ากลับได้เตือนสติทุกคนถึงการมีตัวตนอยู่ของเฉินฝานซิงที่ทำให้ผู้คนรู้สึกกระอักกระอ่วนใจ
“พระเจ้า นี่กล้าขอแต่งงานใหญ่โตต่อหน้าอดีตคู่หมั้นเลยเหรอ นี่มัน…”
“นี่จะเป็นอะไรไป เมื่อกี้ตอนแข่งประมูลแหวน ทั้งคู่ก็ประทะกันไปครั้งหนึ่งแล้วไม่ใช่เหรอ”
“จู่ๆ ก็รู้สึกว่าอดีตคู่หมั้นน่าสงสารจัง…”
สีหน้าของซูเหิงเริ่มเปลี่ยนไป ค่อยๆ หันตัวไปมองเฉินฝานซิงที่อยู่ด้านล่างเวที
เธอกำลังนั่งยิ้มอย่างเฉยเมยอยู่ตรงนั้น ไม่รับรู้ไม่สนใจอะไร
ภายในดวงตาที่เย็นชาคู่นั้น มีสายตาที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน
ตอนที่ 554 อยากทำอะไรก็ทำให้เต็มที่
ภายในดวงตาที่เย็นชาคู่นั้น มีสายตาที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน
เมื่อเห็นสายตาของซูเหิงที่หยุดอยู่บนตัวของเฉินฝานซิง ฟ่านหรูอวิ๋นก็พูดเตือนขึ้นมาอีกครั้ง
“ต่อไปก็คือของประมูลลึกลับที่ได้รับความสนใจมากที่สุดในค่ำคืนนี้แล้วนะ…
ได้ข่าวว่านี่คือ ‘หนึ่งเดียว’ ผลงานที่มาจากฝีมือของนักปรุงน้ำหอมระดับนานาชาติผู้ลึกลับ Star
นี่คือผลงานที่เธอได้รับรางวัลเกียรติยศสูงสุดมาตั้งแต่ที่เข้าร่วมแข่งขันครั้งแรก เธอถือเป็นไอดอลในใจของนักปรุงน้ำหอมทั่วโลกก็ว่าได้ แน่นอนว่าก็ต้องเป็นไอดอลของเฉินเชียนโหรวเช่นกัน คุณชายซู นี่ถึงจะเรียกว่าเป็นของที่มีหนึ่งเดียวไม่เหมือนใครอย่างแท้จริง คุณต้องคว้ามันมาแทนเชียนโหรวให้ได้นะ”
ซูเหิงพยักหน้า คืนนี้ประเด็นหลักอย่างไรก็อยู่ที่ของประมูลลึกลับชิ้นสุดท้ายชิ้นนั้น
ได้ยินมาว่าเป็นผลงานที่ Star เข้าร่วมแข่งขันปรุงน้ำหอมระดับนานาชาติครั้งแรกก็ได้รางวัลแชมป์มาครอง
ตอนที่จัดลำดับคะแนน ได้เบียด Michelle แชมป์ปรุงน้ำหอมคนเก่าที่ครองแชมป์มาแล้วสองสมัยติดตกลงไปโดยไม่มีข้อกังขา ในตอนนั้นยังสร้างความตื่นตกใจได้ไม่น้อยเลย
ทำให้เห็นได้ชัดว่าผลงานของ Star นั้นยอดเยี่ยมมากแค่ไหน
เพียงแต่น่าเสียดาย ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผลงานนั้นไม่ได้นำออกสู่สายตาผู้คนมาโดยตลอด
ตอนนี้ ไม่ง่ายเลยที่จะมีโอกาสแบบนี้ เขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าจะเป็นผลงานแบบไหนกันแน่
หลังจากกลับไปยังที่นั่ง ของประมูลลึกลับในที่สุดก็นำออกมาวางท่ามกลางการเฝ้ารอของเหล่ามวลประชา
หลังจากที่พิธีกรพูดแนะนำและได้รู้แล้วว่าเป็น ‘หนึ่งเดียว’ ผลงานที่มาจากน้ำมือของ Star จริงๆ
“สนใจไหม”
ป๋อจิ่งชวนเอ่ยถามนิ่งๆ
เฉินฝานซิงส่ายหน้า “ของชิ้นนี้ ฉันจะประมูลเอง”
ป๋อจิ่งชวนหันไปมองเธอด้วยสายตานิ่งเรียบปราดหนึ่ง ก่อนจะเม้มริมฝีปากและไม่ได้พูดอะไรต่อ
เป็นการบ่งบอกเป็นนัยๆ ว่ายอมรับ
‘หนึ่งเดียว’ ราคาเปิดประมูลอยู่ที่หนึ่งล้าน!
มีคนค่อยๆ เริ่มทยอยกันเสนอราคา
ซูเหิงยกป้ายก่อนใคร “สองล้า…”
“เก้าสิบล้าน”
“…”
“…”
“…”
เสียงของซูเหิงยังไม่ทันได้เริ่มพูด ก็ถูกน้ำเสียงเย็นชาของหญิงสาวพูดขัดขึ้นมาอย่างดุดัน
เพียงสามคำ ทำให้ทั้งงานเงียบสงัดราวกับป่าช้า
ราคาเปิดประมูลหนึ่งล้าน จู่ๆ ก็เสนอราคาเก้าสิบล้านออกมาเลย
ความห่างของราคาที่เสนอนี้ จะให้คำอธิบายว่าอย่างไร
ซูเหิงเองก็ตะลึงเช่นกัน ก่อนจะค่อยๆ หันไปมองทางเฉินฝานซิง
แต่กลับเห็นเพียงเฉินฝานซิงกำลังนั่งยกป้ายอยู่ตรงนั้นด้วยใบหน้าเฉยชา ทั้งตัวเต็มไปด้วยกลิ่นอายความเยือกเย็นที่ไม่เห็นใครอยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย
บางทีอาจจะเป็นเพราะสัมผัสได้ถึงสายตาจากซูเหิง เฉินฝานซิงจึงหันหน้ามามองเขา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ
“คุณชายซู ประมูลต่อไหม”
เก้าสิบล้านอีกแล้ว…
ความลังเลปรากฏขึ้นบนใบหน้าของซูเหิง
คืนนี้เสียไปจะสองร้อยล้านแล้ว ซูซื่อจะอนุญาตให้เขาสุรุ่ยสุร่ายอย่างนี้ได้อย่างไร
แต่ว่า…
“คุณชาย อย่าปล่อยให้เธอทำสำเร็จนะ เชียนโหรวคาดหวังน้ำหอมชุดนี้มาก”
เฉินเชียนโหรวเองก็คิดไม่ถึงว่าเฉินฝานซิงจะมาไม้นี้ เธอโกรธจนตัวสั่น
เธอจับแขนของซูเหิงไว้แน่น พลางพูดอย่างตะกุกตะกัก “พี่เหิงคะ ฉันชอบหรือไม่ ไม่สำคัญ เพียงแต่ใกล้จะถึงการแข่งขันรอบนานาชาติแล้ว ฉันอยากจะหาแรงบันดาลใจจากน้ำหอมของนักปรุงน้ำหอมรุ่นพี่อย่าง Star นำข้อดีมาปรับปรุงข้อด้อยของตัวเอง ถ้านำไปศึกษาดีๆ ฉันเชื่อว่าจะมีส่วนช่วยให้การแข่งขันปรุงน้ำหอมระดับนานาชาติที่ฉันเข้าร่วมเป็นอย่างมากเลยค่ะ…”
เมื่อได้ยินเฉินเชียนโหรวพูดแบบนี้ ความลังเลบนใบหน้าของซูเหิงก็เริ่มสั่นคลอน สุดท้ายเขาเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะยกป้ายขึ้นมาอีกครั้ง
“หนึ่งร้อยล้าน”
“สองร้อยล้าน”
หนึ่งร้อยล้านของซูเหิงแทบจะยังไม่มีเวลาเหลือให้ผู้คนได้ตกตะลึง เสียงเย็นชาเฉยเมยก็ดังตามขึ้นทันที
ซูเหิงสีหน้าอึมครึม พลันหันหน้าไปมอง เป็นป๋อจิ่งชวนอีกแล้ว
เฉินเชียนโหรวรู้สึกสิ้นหวังขึ้นมาในพริบตา ‘หนึ่งเดียว’ ชุดนี้ คืนนี้คงไม่มีทางได้มาแล้วแน่ๆ
ทว่าในชั่ว ณ ขณะนั้น เธอก็รู้สึกถึงความโชคดีขึ้นมาบ้าง ขอแค่ไม่ใช่เฉินฝานซิงได้ไป ก็พอ!
เฉินฝานซิงหันไปหน้าไปมองป๋อจิ่งชวนอีกครั้ง ป๋อจิ่งชวนก็มองมาที่เธอ แล้วยกมุมปากขึ้น ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ่มต่ำที่ไพเราะ มีเสน่ห์ชวนหลงใหล
“เอาเลย อยากทำอะไรก็ทำให้เต็มที่”