ช่วยทีครับ ใจผมรับคุณมาเฟียไม่ไหว - ตอนที่ 90

ใครคนหนึ่งครวญครางออดอ้อน อึนฮันได้แต่กอดวาซีลีเต็มแรงเพราะไม่อยากเชื่อว่าจะเป็นเสียงตัวเอง ข้างในตัวร้อนรุ่มไปหมด ร่างกายของวาซีลีที่ทำให้อึนฮันสั่นสะท้านไปทั้งตัวนั้นร้อนผ่าวเหลือเกิน นี่เขาตัวเย็นไปหรือเปล่านะ ขณะที่อึนฮันกังวลอยู่นั้น วาซีลีก็กระซิบเบา ๆ

“ร้อนจัง ชอบตรงนี้ขนาดนั้นเลยเหรอ ฮึ ฉันเองก็เหมือนกัน เอาอีกไหม”

อึนฮันพยักหน้า เขาพูดอะไรไม่ได้อีกแล้ว ไม่อย่างนั้นเสียงน่าอายนั่นคงจะหลุดออกมาอีกแน่ ร่างทั้งร่างสั่นสะท้านจนแทบแหลกสลาย

ทั้งที่คิดว่าตัวเองรู้เรื่องเซ็กซ์ดี แต่กลายเป็นว่าเขาไม่รู้อะไรเลย อึนฮันลืมไปแล้วว่ามีใครกำลังมองพวกเขาอยู่ ตอนนี้มีแต่วาซีลีเพียงคนเดียวเท่านั้น อึนฮันร้องขอให้วาซีลีทำต่อ สุดท้ายแล้วเซ็กซ์นี้คงต้องจบลงไปในสักวัน หากต้องเป็นเช่นนั้น เขาก็อยากให้มีร่องรอยของวาซีลีเหลือไว้ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงคิดว่าตัวเองบ้าไปแล้ว แตกข้างในงั้นเหรอ จะทำเรื่องน่าอายให้ตัวเองต้องคอยมาตามเช็ดตามล้างทำไม ทว่าตอนนี้เขารู้แล้ว อึนฮันเพียงแค่อยากให้มีอะไรสักอย่างเหลือไว้ เขาต้องการเพียงแค่สิ่งยืนยันว่าพวกเขาเคยคลั่งรักกันและกันขนาดไหน วาซีลียิ่งขยับกายอย่างดุดันทันทีที่อึนฮันร้องขอ จนในที่สุดเสียงครางของทั้งสองคนก็ดังขึ้นพร้อมกัน อึนฮันเกาะเกี่ยววาซีลีไว้แน่นขณะที่ร่างกายของวาซีลีเองก็กระตุกเกร็ง เขาบดเบียดแก่นกายกับหน้าท้องของอีกฝ่ายก่อนจะหลับตาเมื่อสัมผัสได้ถึงหยาดหยดที่ทะลักเข้ามาในกาย หยาดน้ำร้อน ๆ พลอยทำให้ด้านในตัวเขากลับตาลปัตรไปหมด ความรู้สึกอันแสนชัดเจนนั้นทำเอาสติสัมปชัญญะของอึนฮันเลือนหายไปหมดสิ้น

+++++++++++++++++++++++++++++++++

นี่มันจะสอดประสานกันด้วยหัวใจอันบริสุทธิ์เกินไปรึเปล่าเนี่ย อึนฮันได้แต่นั่งคิดอยู่ในห้องน้ำ สอดประสานกันด้วยหัวใจแล้วมันยังไง เรื่องมันเกี่ยวพันกันยุ่งเหยิงไปหมดแล้วโว้ย

จะว่าไปก็เจ็บจริง ๆ นั่นละ อึนฮันรู้สึกเหมือนน้ำตาคลอขณะสะดุ้งอยู่ในอ่างอาบน้ำ เขาไม่ได้เจ็บเพราะไม่ได้เตรียมช่องทางด้านหลังให้คลายตัวก่อนเท่านั้น แต่ยังเพราะเริ่มปวดท้องเพิ่มมาด้วย แม้จะไม่รุนแรงเท่าอาการท้องเสียจากตอนสวาปามอาหารเม็กซิกันผสมกับเหล้าเข้าไปโดยที่ยังไม่เข้ากันดี แต่สิ่งแปลกปลอมก็ยังคงเหลืออยู่ข้างในตัวเขาอยู่ดี ยิ่งร่างกายผ่อนคลายจากน้ำอุ่น ๆ ในอ่าง หยาดหยดขุ่นข้นที่ยังเหลืออยู่ในตัวก็ยิ่งไหลออกมา ซึ่งอึนฮันก็ได้แต่ร้องฮึกและคว้าจับขอบอ่างไว้ทุกครั้ง

ห้องน้ำใหญ่ชะมัด อึนฮันเพิ่งได้หันมองสำรวจรอบห้องน้ำ นี่คือห้องน้ำแบบที่อึนฮันจะต้องพูดว่าถ้าไม่มีอ่างน้ำวนแล้วจะเรียกว่าห้องอาบน้ำได้ยังไงกันล่ะ ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็เป็นเงินไปเสียหมด ทั้งมองเห็นทะเลได้เพียงแค่นั่งอยู่ในอ่าง ทั้งขนาดที่กว้างขวาง แน่นอนว่าต้องมีห้องอาบน้ำแบบฝักบัวแยกต่างหากด้วย โถส้วมก็แยกออกไป แถมอ่างล้างหน้ายังหรูหราอีก

“แต่ดันรู้สึกเหมือนวิวไม่ค่อยดีเลยแฮะ…”

ความจริงแล้ววิวทิวทัศน์ในห้องนี้งดงามมากทีเดียว ในเมื่อมองเห็นทะเลทอดตัวยาวไปสุดลูกหูลูกตาได้ขณะเอนตัวอยู่ในอ่างอาบน้ำแล้วจะไม่สวยได้อย่างไร แต่ปัญหาคือเขาดันมองเห็นระเบียงที่ซ็องฮันถูกมีดแทงคู่กับท้องทะเลไปด้วยนี่สิ มีกี่คนแล้วที่ต้องจบชีวิตลงตรงนั้น แล้วพวกเขาเอาร่างของคนเหล่านั้นไปทิ้งไว้ที่ไหนกัน พอคิดได้แบบนี้แล้ววิวทะเลแสนสวยก็กลายสภาพจากความโรแมนติกไปเป็นสยองขวัญทันที

‘นอนซะ ถ้าหนีไปนายตาย’

วาซีลีทิ้งจดหมายไว้ฉบับหนึ่งแล้วหายไป ถ้าหนีไปนายตายงั้นเรอะ…มีตรงไหนให้ผมเชื่อใจคุณได้บ้างเนี่ย อึนฮันนึกสงสัยจากใจจริง จะให้เชื่ออะไรไม่ทราบ!

อึนฮันมองดูเงาสะท้อนของตัวเองในกระจกบานใหญ่หลังขึ้นจากอ่างอาบน้ำมาแล้วก็ได้แต่ยิ้มแหย ได้เป็นโรคติดต่ออีกแล้วสินะ เพราะสภาพเขาตอนนี้มีแต่รอยสีเข้มเต็มตัวเหมือนเมื่อครั้งแรกไม่มีผิด อ๊ะ อึนฮันเดินเข้าไปใกล้กระจกแล้วมองดูภาพสะท้อนของลำคอตัวเอง ดูเหมือนตรงนี้จะเคยมีเลือดออก ไม่ว่าอย่างไรก็ควรต้องหายามาทาสักหน่อย ทำไมถึงชอบทำอะไรรุนแรงแบบนี้กันนะ อึนฮันได้แต่ถอนใจอย่างระอา

อึนฮันเดินออกจากห้องน้ำมายังห้องแต่งตัวขนาดใหญ่ ในตู้มีเสื้อผ้าอยู่เต็มไปหมด เขาแหวกเสื้อผ้าเหล่านั้นดูแล้วก็ได้แต่คิดว่าคนที่มาอยู่นี่น่าจะเป็นคริสมากกว่าเขาเสียอีก ถึงเสื้อผ้าพวกนี้จะไม่ใช่ไซซ์ของคริสก็เถอะ แต่ถ้าหมอนั่นมาละก็ มีหวังได้หันไปถามวาซีลีว่ารับเมียน้อยอีกสักคนหรือเปล่าแน่ ๆ นะ…นี่มันเฟรด ซีกัลนี่นา ไม่ได้แล้วละ คริส ถ้าฉันไม่ยอมคว้าไว้ ที่บ้านเขาจะเรียกเอาได้ว่าฉันเป็นไก่ได้พลอย…

อึนฮันที่ปกติมักจะแต่งตัวง่าย ๆ ด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงขายาวสีดำพร้อมกระเป๋าสะพายสีดำคู่ใจได้แต่ทำเสียงจึ๊กจั๊กในลำคอ ไม่ทันไรเขาก็กลายร่างเป็นสัญลักษณ์ของวาซีลีไปทั้งตัวตั้งแต่หัวจดเท้าเสียแล้ว สงสัยคงต้องขอบคุณแถมจุ๊บสักทีแล้วมั้ง