ช่วยทีครับ ใจผมรับคุณมาเฟียไม่ไหว - ตอนที่ 15

ต้องเป็นอย่างนั้นแน่ละ ในเมื่อน้อง ๆ หนู ๆ เหล่านั้นไม่รู้นี่ว่าคามินสกีเป็นใคร แม้กระทั่งอึนฮันเองหากไม่เคยรู้จักคามินสกีมาก่อนก็คงอยากนอนกับเขาเหมือนกัน ต่อให้ต้องจ่ายเงินก็เถอะ คามินสกีหรี่ตาลงเมื่ออึนฮันพูดแบบนั้นก่อนจะเอ่ยปากด้วยสีหน้าที่ไม่อาจบอกได้ว่าอารมณ์ดีหรือไม่

“ฉันหมายความว่า ฉันก็มีคืนแบบนั้นกับยุนได้เหมือนกันนะ”

คามินสกีหัวเราะเมื่อเห็นสีเลือดฝาดเริ่มหายไปจากใบหน้าของอึนฮัน คำว่าล้อเล่นน่าจากปากของชายหนุ่มไม่ได้เข้าไปถึงแก้วหูอึนฮันเลยสักนิด แค่แว่วมากระทบใบหูแล้วหายไปเท่านั้นเอง อึนฮันพยายามทำเป็นหัวเราะฮ่า ๆ ก่อนที่คามินสกีจะถามเขาว่า

“นายชอบผู้หญิงแบบไหนล่ะ”

ชอบผู้ชายแบบคุณต่างหากล่ะ หมายถึงแค่สไตล์น่ะนะ

อึนฮันได้แต่ยิ้มโดยไม่ยอมตอบอะไรกลับไป แม้จะเห็นรอยยิ้มอันกระอักกระอ่วนของอึนฮัน แต่คามินสกีก็ยังไม่มีทีท่าว่าอยากจะหยุดบทสนทนาเลย เขาเอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง

“ชอบผู้หญิงหน้าอกใหญ่หรือเล็ก อายุมากหรือน้อยกว่า ผมแดง ผมทอง รึผมดำ ชอบผิวขาวหรือว่าผิวสีเข้มล่ะ”

“คือ ผมไม่ค่อย…”

“บอกมาเถอะ เพราะฉันปรับให้เข้ากับความชอบนายได้มากที่สุดอยู่แล้ว”

อึนฮันได้แต่มองเขาเพราะไม่เข้าใจคำว่าปรับให้ได้ที่ชายหนุ่มพูดมา คามินสกีแค่ยักไหล่ตอบ

“ฉันพอจะมีสาว ๆ มืออาชีพที่โทรเรียกกันได้อยู่บ้าง ไหน ๆ ก็อยู่ไมแอมีแล้ว เลยว่าจะเลือกสาวแบบที่นายอยากได้มาให้”

อะ…เอ่อ…เอ่อ…เมื่ออึนฮันพูดอะไรไม่ออกนอกจากคำว่าเอ่อ คามินสกีก็นิ่งคิดไปสักพักก่อนจะยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน

“พวกเธอสะอาดอยู่แล้วนายไม่ต้องกังวล ฉันไม่ได้แนะนำให้คบกันหรอก แต่ถ้าแค่คืนเดียวก็พอได้อยู่นะ”

“ผะ…ผะ…ผม”

“หรือว่า…”

คามินสกีกระซิบข้างหูอึนฮัน

“เล่นด้วยกันกับฉันไหมล่ะ เรียกสาว ๆ มาเล่นด้วยกันสักสี่คน ฉันว่าก็น่าสนุกออกนะ”

อึนฮันเงยหน้ามองคามินสกีโดยไม่รู้ตัว ใบหน้าของชายหนุ่มยังให้ความรู้สึกน่ายำเกรงเหมือนเคย แม้ดวงตาจะฉายแววซุกซนร้ายกาจ แต่หน้าตาสะอาดสะอ้านซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของเจ้าตัวก็ยังดูดีมีศีลธรรมเป็นนักบวชอยู่ดี อึนฮันไม่อยากเชื่อเลยว่าริมฝีปากที่น่าจะร่ายแต่คำสอนในคัมภีร์ไบเบิลคู่นั้นจะแนะนำเรื่อง ‘เซ็กซ์หมู่แบบสี่ต่อสอง’ ออกมาได้ ผู้ชายคนนี้บ้าระห่ำได้หลายด้านจริง ๆ อึนฮันได้แต่ทำหน้าเบ้

“ไม่มีปัญหาอะไรหรอกน่า ยังไงก็ทำบนเรือยอชต์อยู่แล้วนี่”

ถึงขั้นวิกฤติเลยต่างหากล่ะไอ้หมอนี่ ไม่มีปัญหาอะไรกัน อึนฮันส่ายศีรษะ สีหน้าบึ้งตึง อย่างไรเสียเขาก็ทำแบบนั้นกับผู้หญิงไม่ได้จริง ๆ เพราะเขาเป็นเกย์ ไม่ใช่ไบเซ็กชวล

“ผะ…ผมไม่อยากทำแบบนั้นหรอกครับ”

สีหน้าของคามินสกียิ่งดูอ่อนลงเมื่ออึนฮันปฏิเสธ ทั้งที่เขาไม่ยอมรับข้อเสนอ แต่ไม่รู้ทำไมอีกฝ่ายถึงได้ดูดีใจแบบนั้น อึนฮันค่อย ๆ เอ่ยปากพูดกับชายหนุ่มที่ดูจะพออกพอใจอย่างระมัดระวัง

“ผมต้องไปแล้วครับ”

“ไปหาคริสน่ะเหรอ”

เขากังวลกลัวว่าคามินสกีจะไม่พอใจ แต่ดูเหมือนชายหนุ่มจะไม่ได้รู้สึกเช่นนั้นเลยสักนิด อึนฮันจึงรีบพยักหน้าอย่างรวดเร็ว

“เอาเถอะ วันนี้ก็ช่วยไม่ได้ละนะ”

คามินสกีเปิดประตูห้องนอน ทันใดนั้นลมทะเลก็พัดเข้ามาทันที ท้องทะเลในยามค่ำคืนมีเสน่ห์ต่างจากตอนกลางวันฉันใด สายลมที่พัดวนอยู่เหนือผืนน้ำทะเลก็ต่างกันตามไปด้วยฉันนั้น เมื่ออึนฮันเอาแต่มองทะเลอันมืดมิด คามินสกีก็พูดขึ้นมาจากด้านหลัง

“ไว้คราวหน้ามาเจอกันคืนวันเสาร์เถอะ”

อึนฮันหันกลับไปมองอีกคน ตอนนี้คามินสกียืนอยู่ใต้แสงไฟจากโคมแชนเดอเลียร์ เส้นผมสีดำขลับปลิวไสวไปตามแรงลม

ผู้ชายคนนี้จะมีเซ็กซ์แบบไหนกันนะ จู่ ๆ อึนฮันก็สงสัยขึ้นมา ชายหนุ่มที่ผ่านสนามรักกับใครต่อใครมาจนช่ำชอง เขาคงจะขยับเอวอันแสนเย้ายวนนั้น ไปพร้อม ๆ กับที่ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบี้ยวเพราะแรงอารมณ์ใช่หรือเปล่า ท่าจะหยาบโลนน่าดู สาว ๆ ทั้งหลายคงไม่มีทางลืมเซ็กซ์กับผู้ชายคนนี้เป็นแน่

“ขะ…ขอบคุณนะครับที่ช่วยผมวันนี้”

อึนฮันยิ้มออกมาอย่างยากลำบาก แม้ว่าคามินสกีจะเป็นโขดหิน ไม่สิ ภูเขาน้ำแข็งขวางทางชีวิตเขา ถึงอย่างนั้นวันนี้ชายหนุ่มก็ช่วยชีวิตเขาไว้ มิหนำซ้ำยังต้องมาตกอยู่ในอันตรายเพราะเขาอีก แต่ชายคนนี้กลับไม่ปริปากพูดอะไรเรื่องนั้นเลยสักคำ เมื่อวันนี้ผ่านไป เขาคงอยากจะหลุดพ้นจากคนบ้าคนนี้อีกครั้ง แต่สำหรับวันนี้เขารู้สึกขอบคุณจริง ๆ คามินสกียิ้มเยือกเย็นให้คำพูดของอึนฮัน

“ไม่เป็นไร”

อึนฮันเดินไปลงเรือ เขารู้ว่าคามินสกียังคงยืนพิงขอบประตูห้องเคบินมองเขาอยู่จึงหันกลับไป เมื่ออึนฮันสบตาเพื่อบอกลา คามินสกีก็มองกลับมาทันที ก่อนที่อึนฮันจะเดินห่างออกไปจนคามินสกีเห็นได้เพียงแผ่นหลัง อึนฮันไม่ได้หันกลับมาส่งสายตาให้เขาอีก แต่สายตาของชายหนุ่มยังจับจ้องที่แผ่นหลังของอึนฮันอยู่เนิ่นนาน