ชีวิตนี้ของผมมีไว้เพื่อคุณฮิโยริ - ตอนที่ 7 ความผิดพลาด
หลังจากปีใหม่จบลง ผมก็ต้องกลับมาใช้ชีวิตตามปกติ
การตื่นนอนตอนตีห้าครึ่ง กินข้าวเช้าในโรงอาหารของโรงเรียน ไม่มีสมาธิในห้องเรียนเพราะเอาแต่คิดถึงเรื่องในอดีต ไม่มีอะไรใหม่เลย
“นายแอบชอบฮิโยริเหรอ”
ระหว่างที่นั่งเรียนวิชาเคมีอยู่ เปาได้โยนคำถามอันหนักหน่วงมาให้ผม
“ไม่ได้ชอบ”
ผมโกหก
คุณฮิโยริเป็นเหตุผลเดียวที่ทำให้ชีวิตแสนน่าเบื่อของผมมันสนุกขึ้น ถ้าหากไม่มีเธอผมคงจะเหี่ยวเฉาตายในสักวันเป็นแน่
“นั่นสิเนอะ”
“ถามทำไมเหรอ”
พอผมถามกลับ เปาก็ผละสายตาของเขาออกจากผม และมองไปที่เธอ
“เพราะฉันคิดว่าตัวเองชอบฮิโยริเข้าแล้วล่ะ”
วันนี้ช่วงพักกลางวัน อาคาริชวนผมมากินข้าวกล่องของเธอเหมือนเคย
พวกเราไม่ได้อยู่ในห้องเรียน แต่มาอยู่ในห้องชมรมอ่านนิยาย
“อร่อย”
“ได้ยินแบบเดิมทุกวันไม่ดีใจแล้วค่ะ”
“เหรอ”
วันนี้อาหารที่อาคาริทำอร่อยถูกปากผมจริงๆ รู้สึกว่าฝีมือเธอจะพัฒนาขึ้นมาก
“เธอฝึกทำอาหารเพื่อแฟนหรอ”
“ไม่ใช่นะคะ”
อาคารินำไส้กรอกน้องปลาหมึกมาจ่อที่ปากผม
“ตั้งใจทำเพื่อรุ่นพี่ค่ะ”
สำหรับผม การที่รุ่นน้องตั้งใจทำข้าวกล่องมาให้ไม่ใช่เรื่องที่แปลกอะไรขนาดนั้น
แต่ผมก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมเธอถึงพยายามใกล้ชิดกับคนอย่างผม
“จริงๆ แล้วฉันมีเรื่องอยากจะปรึกษากับรุ่นพี่ค่ะ”
“เล่ามาได้เลย”
“คือว่า…”
อาคาริกำมือแน่น ดวงตาของเธอมองตรงไปข้างหน้าอย่างไร้จุดหมาย
“ฉันจับได้ว่าริโตะคุงนอกใจฉันมาหนึ่งเดือนกว่าแล้วค่ะ”
หลังเลิกเรียนวันนี้ผมขอแวะไปที่หอของคุณฮิโยริ
ภายในห้องของคุณฮิโยริถูกจัดตกแต่งอย่างเป็นระเบียบ แต่ก็แสดงความเป็นเด็กผู้หญิงอย่างน่ารัก
ในหัวของผมมีเรื่องต่างๆ ให้คิดมากมายจนแทบจะระเบิดออก
ผมจึงอยากใช้คุณฮิโยริเป็นที่ระบายความเครียด มันเป็นความเห็นแก่ตัวโง่ๆ ของผม
“ดูหนังกัน!”
ตอนนี้พวกเรากำลังห่มผ้าห่มผืนเดียวกันบนเตียงของเธอ
คุณฮิโยริบอกว่าอยากดูหนังเรื่องนี้กับผมมานานแล้ว พอผมหยอกว่าอยากดูอีกเรื่อง เธอก็ทำหน้ามุ่ยเหมือนเด็ก
“ผมล้อเล่น เรามาดูเรื่องที่คุณฮิโยริอยากดูกันเถอะ”
“อื้ม มาดูกัน”
หนังที่พวกเรากำลังดูเป็นหนังแนวไซไฟที่คุณฮิโยริชอบ
ก่อนดูผมไม่ได้คาดหวังอะไรมาก แต่นี่มันอะไรกัน คุณภาพระดับมาสเตอร์พีช!
“สนุก”
“อื้ม สนุก”
“งั้นดูอีกเรื่องเนอะ”
“อื้ม ดูอีกเรื่อง”
พวกเราใช้เวลาด้วยกันทั้งคืน เวลานี้ผมไม่ต้องคิดอะไรให้หนักหัว เพียงแค่อยู่กับคุณฮิโยริก็รู้สึกว่าทุกอย่างจะเป็นไปได้ด้วยดี
ผมเอื้อมมือไปปลดกระดุมชุดนอนของเธอ หน้าอกที่น่ารักเผยออกมาให้เห็น
“เดี๋ยวสิ”
เธอพยายามขัดขืน
“ฉันง่วงแล้ว”
ผมไม่สนใจพร้อมขึ้นค่อมตัวเธอ แล้วก้มลงไปเลียยอดอกของเธออย่างตะกรุมตะกราม
“วันนี้ฉันไม่มีอารมณ์!”
เธอผลักผมออกอย่างแรง
ด…เดี๋ยวสิ ผมพึ่งรู้ตัวว่าตัวเองทำอะไรลงไป ผมไม่ได้ตั้งใจ
“ผมขอโทษ”
คุณฮิโยริรีบกลับไปสวมเสื้อผ้าของเธอให้เรียบร้อยอย่างเดิม
“นายกลับบ้านไปเถอะ”
เอาจริงดิ ผมทำบ้าอะไรลงวะเนี่ย
“จะว่าไปวันนี้มีคนมาขอช่องทางการติดต่อฉันด้วยล่ะ”
คุณฮิโยริกล่าวต่อ
“เปา เพื่อนสนิทของนายไง”
YOU MAY ALSO LIKE
