ชีวิตชิวชิวในต่างโลกกับอดีตผู้สมัครเป็นผู้กล้าที่หลังจากเลเวล 2 ก็กลายเป็นโกง - ตอนที่ 45
◇◇เมืองโฮทาโร่・ร้านขายของจิปาถะ ฮิวโก้
"โอ่ย ไม่ได้เข้าใจผิดไปว่าปฏิกิริยามาจากมันแน่ใช่มั้ย?แน่ใจแล้วใช่มั้ยว่าปฏิกิริยาของไอเทมที่ถูกขโมยมันมาจากดาบบนผนังนั่นน่ะ?"
หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยเหงื่อไหลออกมา ขณะที่หันกลับไปมองจอมเวทย์ที่อยู่ด้านหลังและถามเรื่องปฏิกิริยาของไอเทมที่ถูกขโมยมา
"ค- ครับ ไม่ผิดแน่นอนครับ ปฏิกิริยามาจากดาบเล่มนั้น……"
จอมเวทย์ไม่ได้ซ่อนใบหน้าที่ตื่นตระหนก ขณะที่มองดาบสลับไปมากับคริสตัลบนมือเลยซักนิด
……มันไม่ใช่ดาบ……ไอเทมที่ถูกขโมยมาจากปราสาทมันคือโล่ โล่แห่งเปลวเพลิง「炎の盾」……แต่- แต่ว่า จะปฏิเสธไม่ได้ว่าปฏิกิริยามันออกมาจากเจ้าสิ่งนั้น……ถ้างั้น แสดงว่า
"จ-เจ้าดาบนี่เป็นของที่ถูกขโมยมานี่!อธิบายมา ว่าได้มันมายังไง!"
หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัย หันไปทางฟุริโอ้กับยูริมินัส และตะคอกเสียงดังออกมา
ถูกแล้ว มันเป็นของที่ถูกขโมยมา เป็นสิ่งที่เรากำลังตามหาอยู่แน่นอน เจ้าสิ่งนี้น่ะ ถึงรูปลักษณ์มันจะไม่ตรงกับสิ่งที่ตามหาก็ตาม
แต่ว่า ปฏิกิริยาของมันตรงกับไอเทมที่ถูกขโมยมาอย่างแน่นอน
ถ้างั้น ก็ต้องแน่ใจให้ได้ก่อนว่า มันเป็นของที่ถูกขโมยมาจากปราสาท ใช่หรือไม่!
ความคิดนี้น่ะ มันเป็นการกระทำของหัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยที่ได้คิดและเอ่ย(คำด้านบน)ออกมา
"ค่าา เนี๊ยว เอ้านี่"
ยูริมินัสที่ยังคงยิ้มแบบธุรกิจอยู่บนใบหน้า อมยิ้มออกมาแล้วยื่นกระดาษเอกสารแผ่นหนึ่งไปให้หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัย
"น-……นี่มัน!?"
หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยก็หน้าซีดขึ้นสีในทันที เมื่อได้อ่านรายละเอียดของเอกสารที่อยู่ในมือ
『สมบัติชิ้นนี้ ดาบแห่งเปลวเพลิง「炎の剣」เล่มนี้ ขอมอบให้กับ ยูริมินัส เจ้าของร้านจิปาถะ ฮิวโก้ ผู้ที่มีผลงานอันโดดเด่นต่ออาณาจักรเวทมนตร์ไคน์โรจน์
เจ้าหญิงลำดับที่หนึ่ง อาณาจักรเวทมนตร์ไคน์โรจน์』
ด้วยที่เอกสารแผ่นนี้มีลายเซ็นของเจ้าหญิงลำดับที่หนึ่งและตราประทับของประเทศ สลักด้วยเวทมนตร์อยู่ แสดงให้เห็นว่ามันเป็นของจักรพรรดินี
ยุคสมัยของเจ้าหญิงลำดับที่หนึ่ง เป็นข้อพิสูจน์ได้เลยว่า เธอได้มอบสิ่งนี้ให้กับ ยูริมินัส เจ้าของร้านแห่งนี้อย่างแน่นอน
"หลังจากวิเคราะห์ด้วยเวทมนตร์ ตราประทับของประเทศ เป็นของจริงไม่ผิดแน่นอนครับ เนื้อหาก็ไม่มีอะไรที่ต้องสงสัยเลยครับ"
ตราประทับของประเทศที่ถูกผนึกไว้ด้วยเวทมนตร์ เป็นสิ่งยืนยันว่าเอกสารแผ่นนี้ได้รับการรับรองอย่างเป็นทางการโดยตรงจากประเทศ
ด้วยการวิเคราะห์จากเวทมนตร์ สามารถตรวจสอบความถูกต้องของใบรับรองได้ และยังมีกลไกที่สามารถตรวจสอบความถูกต้องของเนื้อหาได้เช่นกัน
นอกจากนี้ เอกสารที่เขียนขึ้นมาพร้อมกับที่ติดตราประทับไว้น่ะ ถ้าเกิดคิดจะทำอะไรกับส่วนของเนื้อหาที่ติดตราประทับเวทมนตร์ของประเทศเข้าแล้วละก็ จะมีกลไกที่ทำให้เอกสารนั้นทำลายตัวเองในทันที
แถมอีกหน่อย เจ้าดาบเล่มนี้เนี่ย
ได้มอบให้กับ ยูริมินัส เนื่องด้วยเพราะกลุ่มหน่วยข่าวกรองของเธอ นำชัยชนะมาให้ในตอนที่จอมมารตนใหม่ ยุยการ์ด บุกปราสาทไคน์โรจน์ เพราะงั้น ทั้งดาบและเอกสารนั้น เป็นของจริง
ไม่ว่าจะดูยังไงเอกสารนี้ก็เป็นของจริง นอกจากนี้ยังมีเอกสารรายการไอเทมด้วยเช่นกัน
แต่ว่า มันมีปฏิกิริยาว่าเป็นของที่ถูกขโมยมา
กับสถานการณ์ที่ไม่อาจเข้าใจได้ หน่วยรักษาความปลอดภัยกับจอมเวทย์ ได้แต่กุมขมับเพราะอาการปวดหัวเพียงแค่นั้น
ฟุริโอ้ที่ได้เห็นสภาพนั้น ก็จ้องมองพร้อมกับยิ้มซุกซนออกมา
เป็นฟุริโอ้เอง ที่ได้สร้างสถานการณ์แบบนี้ขึ้นมา
ฟุริโอ้นั้นได้สังเกตเห็นจากสัมภาระที่ถูกส่งมายังร้าน ว่ามีปฏิกิริยา ว่าเป็นสิ่งของที่ถูกขโมยมา
เจ้าเวทมนตร์ค้นหาของที่ถูกขโมยมาเนี่ย แต่เดิมแล้วมันเป็นเวทมนตร์ของจอมเวทย์ผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในปราสาท ที่ใช้สำหรับค้นหาสิ่งของที่ถูกขโมย ทว่า
ในตอนที่ฟุริโอ้ถูกอัญเชิญมายังโลกใบนี้ หลังจากที่เขาเลเวลอัพไป Lv2 เขาก็ได้รับพรจากพระเจ้า พรที่ทำให้เขาเข้าใจเกือบทุกเวทมนตร์บนโลกใบนี้ แน่นอนว่า เขาสามารถเข้าใจในเวทมนตร์ค้นหานี้โดยไม่มีข้อยกเว้นเช่นกัน
อย่างมาก ฟุริโอ้ก็แค่คิดคำถามเกี่ยวกับเจ้าสิ่งนี้ว่า「มนุษย์ทุกคนที่ถูกอัญเชิญมายังโลกนี้เป็นแบบนี้กันทุกคนงั้นเหรอ」และเขาก็คิดอย่างจริงจังว่า ผู้กล้าผมบลอนด์ก็มีเช่นกัน มันน่าจะเป็นแบบนั้น……ถึงแม้ว่าผู้กล้าผมบลอนด์จะใช้เวทมนตร์ไม่ได้ก็เถอะ……
ฟุริโอ้สังเกตเห็นว่า โล่แห่งเปลวเพลิงที่ปนอยู่ในสัมภาระเนี่ย มีปฏิกิริยาว่าเป็นสิ่งของที่ถูกขโมยมาจากปราสาท
โดยปกติแล้ว ปฏิกิริยามันจะบอกเพียงแค่ว่าเป็นไอเทมเวทมนตร์ ทว่า
เมื่อสิ่งของที่ถูกระบุว่าถูกขโมยมาจากปราสาท ถูกหยิบขึ้นมาตรวจสอบด้วยเวทย์ค้นหา ปฏิกิริยาจะเริ่มมีการเปลี่ยนแปลง พร้อมกับที่ส่งสัญญาณข้อมูล รายละเอียดของสถานที่ และสภาพแวดล้อมที่สิ่งของนั้นถูกขโมยไป
"……ดูเหมือนว่ามันจะเกี่ยวข้องกับเจ้าสองพี่น้องจิ้งจอกประสาทอะไรนั่นนะ"
โกซารุที่ได้ยินแบบนั้น ก็รู้ว่าโล่นี้มีปฏิกิริยาของจิ้งจอกเขาเงินและจิ้งจอกเขาทองออกมา
"คงจะเป็นสองพี่น้องจิ้งจอกนั่น ทำเพื่อแก้แค้นพวกเราละมั้งเนี๊ยว"
และ ยูริมินัสที่ตระหนักถึงความต้องการของพวกนั้น ก็ได้หารือเรื่องแผนขึ้นมา
ก่อนอื่นเลยก็ ใช้เวทมนตร์ของฟุริโอ้
ทำให้โล่ถูกอำพรางไว้ด้วยเวทย์ปกปิด เพื่อไม่ให้ถูกตรวจพบได้
ในตอนนั้นก็คัดลอกปฏิกิริยาของสิ่งของที่ถูกขโมยมาจากโล่ เพื่อนำไปใส่ในดาบ
จากนั้นพวกเขาจะรอดูว่า จิ้งจอกเขาทองและจิ้งจอกเขาเงินจะมีปฏิกิริยาเช่นไร
ขณะที่มองสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า ฟุริโอ้ก็ดีดนิ้วมือข้างซ้ายให้กับ เหล่าหน่วยรักษาความปลอดภัยและจอมเวทย์ที่กำลังแสดงสีหน้าตื่นตระหนกอยู่
เพียงแค่นั้น จอมเวทย์ที่กำลังจ้องมองคริสตัลราวกับจะกินเข้าไป ก็ร้องเสียงหลงออกมา
"ป-ปฏิกิริยาของสิ่งของที่ถูกขโมย……มัน-มันหายไปแล้วครับ!?"
◇◇ไม่กี่นาทีหลังจากนั้น・ใต้เงาของอาคารแห่งหนึ่งที่ห่างจากร้านฮิวโก้เพียงเล็กน้อย
"……ไม่เห็นจะมีอะไรเกิดขึ้นเลยนะคอนนะ……"
บริเวณโดยรอบยังคงมีอัศวินและหน่วยรักษาความปลอดภัยกระจายตัวอยู่รอบ ๆ ร้านฮิวก็อยู่เช่นเคย
ทว่า ผ่านไปไม่กี่นาทีหลังจากที่มีคนเข้าไปในร้าน ก็ไม่เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นเลยหลังจากตอนนั้น
"เดี๋ยวอีกไม่นานก็มีอะไรเกิดขึ้นเองนั่นแหละคอนเน้อ"
-เงียบ-
"ไม่ใช่ว่า ต้องใช้เวลาในการเจรจานานหรอกเหรอโคคอน"
-เงียบ-
"หรือว่าจะ กำลังทำการจับกุมอยู่ด้านไหนเหรอคอน?"
-เงียบ-
"ถ้าเป็นงั้น ไปแอบดูนิดหน่อยล่ะเป็นไงโคคอน?"
-เงียบ-
"แล้ว มีอะไรคอน?มาสะกิดไหล่กันตั้งแต่เมื่อกี้นี้แล้วนะ มันน่ารำคาญนะคอนเนี่ย"
ขณะที่พูดแบบนั้น จิ้งจอกเขาเงินก็หันกลับไปมองด้านหลัง
"ถ้ารำคาญละก็ขอโทษด้วย เจ้าจิ้งจอกกวนประสาท(糞狐)เอ๋ย"
เบื้องหน้าในสายตาของเธอนั้น มีร่างของโกซารุอยู่
การที่จู่ ๆ ด้านหลังของพวกเธอนั้นมีร่างของโกซารุปรากฏตัวออกมา สองพี่น้องสาว จิ้งจอกเขาทองและจิ้งจอกเขาเงิน ก็ยิ้มอย่างตกตะลึงพร้อมกับที่ยืนแช่แข็งอยู่ตรงนั้น
◇◇ถนนที่ตรงไปสู่ถนนหลวงเส้นหนึ่ง
"จะว่าไปแล้วนะค้าา ตอนที่ทำงานพิเศษอยู่เมืองที่แล้วน่ะ ได้รู้จักกับเพื่อนที่ดีคนนึง เอลิซาเบธ「エリザベート」อะไรนี่แหละ"
"อย่ามาเรียกชื่อนั้นนะ!"
"หา!?เอ๋!?อ่า!?เอ่อ!?"
อลัวร์ไม่เข้าใจว่าไปทำอะไรให้เขาโกรธเคือง ได้แต่กระพริบตาปริบ ๆ ด้วยความประหลาดใจ เพราะจู่ ๆ ผู้กล้าผมบลอนด์ก็ตะคอกขึ้นมา
ขณะที่มองดูหน้าเธอแบบนั้น ผู้กล้าผมบลอนด์ก็
"……อ- อิย๊า……ไม่มีอะไร"
พูดแบบนั้น ก็เงียบแล้วก้มหน้าลง
……เพราะว่าฉันมีพี่สาวบ้า ๆ ทั้ง 8 คนนั่นแท้ ๆ ชื่อของฉันถึงได้เหมือนชื่อผู้หญิงแบบนี้ ฉันน่ะ……