ชีวิตชิวชิวในต่างโลกกับอดีตผู้สมัครเป็นผู้กล้าที่หลังจากเลเวล 2 ก็กลายเป็นโกง - ตอนที่ 21

วันต่อมาที่เมือง

มีอัศวินหญิง ซึ่งแต่งกายด้วยชุดผู้ชายเดินสำรวจรอบ ๆ เมือง

 

ชื่อของเธอคือโวลาลิส 「ボラリス」

องครักษ์ของเจ้าหญิงลำดับที่ 1, หัวหน้าทหารหน่วยรักษาพระองค์ที่ 2

เธอได้รับคำสั่งจากเจ้าหญิงลำดับที่ 1 ให้มาหาที่อยู่ของอาร์ทโชว์ ซึ่งมีความเป็นไปได้ว่าเขาจะเป็นผู้กล้าตัวจริง  เธอเป็นหนึ่งในสมาชิกของหน่วยค้นหาที่ออกค้นหาไปทั่วอาณาจักร

 

นี่ก็ประมาณหนึ่งเดือนแล้วตั้งแต่เธอออกเดินทางเพื่อทำภารกิจ

เธอไปมาแล้วกว่า 10 เมือง แต่ก็ไม่ได้ข้อมูลที่น่าเชื่อถือหรือมีความเกี่ยวข้องเลย

 

ตอนนี้ทางอาณาจักรก็ได้ใช้อาวุธลับไปแล้ว ซึ่งนั่นก็คือเวทย์ชำระล้างระดับสูงสุด「浄化」

ทำให้กว่าจะใช้ได้อีกครั้งก็ต้องรอ 2 ถึง 3 ปีเลยทีเดียว

 

ดังนั้นในช่วง 2 ถึง 3 ปีนี้ หากกองทัพจอมมารบุกมาประเทศ ประเทศนี้ก็คงแพ้แบบราบคาบเป็นแน่ เพราะเหตุนั้น….เธอจึงได้รับคำสั่งจากเจ้าหญิงลำดับที่ 1 ให้ออกมาตามหาผู้กล้าตัวจริง.

 

ยังไงก็ตาม ฉันต้องทำภารกิจนี้ให้ลุล่วงและเร็วที่สุดให้ได้ …

 

ถึงอย่างนั้น, พอนึกถึงช่วงที่หน่วยค้นหาได้ไปเข้าเฝ้าองค์หญิง..รูปร่างที่เห็นนั่น…ช่างน่า…ซะเหลือเกิน

 

ร่างกายที่ทั้งเล็กและบอบบาง… มันทำให้รู้สึกหลงรักและปรารถนาในตัวฝ่าบาท…ถึงฝ่าบาทจะยังเยาว์วัยก็ตามที ช่องว่างของอายุทำให้ได้เห็นทั้งความสง่าและความเข้มแข็ง… อ-อิย๊า เธอเป็นเจ้าหญิงนะ อย่าเอาความรู้สึกส่วนตัวกับงานมาปนกันสิตัวฉัน ม-ไม่..ไม่ ไม่ แต่ว่า…

 

อัศวินหญิงคอสเดรสโวลาลิส

ทหารองครักษ์ของเจ้าหญิงลำดับที่ 1, หัวหน้าทหารหน่วยรักษาพระองค์ที่ 2,

หน่วยทหารราบและหน่วยพิทักษ์โลลิ（秘匿中）

 

ในที่สุดเธอก็รู้สึกตัวว่าทำหน้าเคลิ้มไปขนาดไหน จึงตบหน้าตัวเองเพื่อเรียกคืนสติ

…ใช่แล้ว ที่สำคัญตอนนี้คือต้องหาข้อมูล…

 

หลังจากนั้น เธอก็เดินไปถามรอบ ๆ เมืองอย่างรวดเร็ว

และสายตาของเธอก็ไปหยุดอยู่ที่มุม มุมหนึ่งของเมือง

・ตัวเล็ก! (小柄)

・บอบบาง!! (細身)

 

มีสาวน้อยที่หน้าตาน่ารักอยู่ตรงนั้น ถึงแม้จะสวมผ้าคลุมผืนใหญ่คล้ายนักเวทย์ปกปิดร่างกายอยู่ แต่ก็เห็นได้ชัดเจน    เธอคนนั้นเดินแบกหนังสือเล่มใหญ่อยู่ 2 เล่ม

 

ยิ่งหมวกนักเวทย์ปลายแหลมที่บดบีงใบหน้านั้นแล้ว  ทำให้เห็นได้แค่ใบหน้าได้แค่บางส่วน ยิ่งทำให้เธอดูน่ารักยิ่ง

 

การหาข้อมูลของโวลาลิส โดนเธอคนนั้นดึงความสนใจไปหมดซะแล้วสิ..

โวลาลิสกำลังพยายามสงบหัวใจของตัวเองที่เต้น  “ตึกตัก” รัว ๆ แต่ว่า…

“ตะ-ต้องไปคุยกับเธอดู.. ใช่ ๆ ใช่แล้ว!”

โวลาลิสพึมพำคนเดียว แล้วออกเดินไปด้วยความมุ่งมั่น

 

“คุณหนูน้อย  ของท่าทางจะหนักให้ฉันช่วยถือมั้ยจ๊ะ?”

โวลาลิสเดินไปหาเด็กผู้หญิงคนนั้น เธอสงบสติอารมณ์และพยายามที่จะหายใจให้เป็นปกติที่สุด

และเข้าไปคุยกับเด็กผู้หญิงคล้ายนักเวทย์คนนั้น

เด็กผู้หญิงคนนั้นตกใจเพราะจู่ ๆ  ก็มีคนมาทักข้างหลักเธอ ทำให้เธอเริ่มเดินหนีไป

“อ๋าาา…ฉันไม่ใช่คนน่าสงสัยหรอกน้า ฉันเป็นอัศวินที่ได้รับภารกิจให้มาเมืองนี้น่ะ ก็แค่เห็นคุณหนูน้อยท่าทางถือของหนักเลยจะช่วยเท่านั้นเอง ไม่ได้คิดอะไรลามกอยู่หรอกน้า… ถ้าไม่รังเกียจจะไปหาอะไรดื่มกันหน่อยมั้ย…อ้าว…เอ๊ะ?”

พอโวลาลิสหันมามองอีกที นักเวทย์หญิงคนนั้นก็หายไปแล้ว

โวลาลิสได้แต่ยืนงงและแสดงท่าทางสับสน

แต่หลังจากนั้นเธอก็เรียกคืนสติได้แล้วมองไปรอบ ๆ ด้วยความตกใจ

 

ห่างออกไปจากโวลาลิสในมุมมืด

นักเวทย์หญิงเบลาโน่แอบมาซ่อนในตรอกซอยมืด ๆ ทำสีหน้าหวาดกลัว และใบหน้าของเธอตอนนี้กลายเป็นสีฟ้าไปแล้ว

พอเบลาโน่เห็นโวลาลิสวิ่งผ่านจุดที่ตัวเองอยู่ ก็ราวกับจะวิ่งหนีไปได้ทุกเมื่อเลยทีเดียว

 

ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ไปได้

 ในความคิดของโวลาลิส เธอคิดว่าคุยกับสาวน้อยคนนั้นได้อย่างเป็นธรรมชาติมาก

แต่จากมุมมองของเบลาโน่นั้น เห็นโวลาลิสเป็นพวกโรคจิต

ตอนแรกก็คุยด้วยท่าทีธรรมดา แต่ยิ่งคุยก็ยิ่งแสดงท่าทางโรคจิตและมองเบลาโน่ด้วยสายตาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ เสียงหายใจก็แรงขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับจะลักพาตัวเบลาโน่ไปให้ได้

เพราะเบลาโน่รู้สึกถึงอันตรายจากเธอ เบลาโน่จึงใช้แรงอันน้อยนิดนั้นหนีจากโวลาลิสให้พ้น

“…! (ผู้หญิงคนนั้น..อันตราย)”

หลังจากยืนยันทิศทางที่โวลาลิสวิ่งไปแล้ว เธอก็ออกมาจากตรอกซอยแล้ววิ่งไปทางตรงกันข้าม

แต่ทว่า

“อาร่า~คุณหนูน้อย อยู่นี่เองเหรอ!”

เบลาโน่เห็นโวลาลิสวิ่งไปทางตรงกันข้ามกันแล้วแน่ ๆ แต่จู่ ๆ เธอก็มาปรากฏตัวข้างหน้า ทำให้เบลาโน่ตกใจและช็อคจนขยับไม่ได้

 

เบลาโน่พยายามวิ่งหนีไปอีกทางอย่างรีบร้อน แต่เพราะหนักสือมันหนักเกินไปและกำลังของเธอมีขีดจำกัด ดังนั้นจึงขยับร่างกายอย่างที่ต้องการไม่ได้

 

“ไม่เห็นต้องกลัวกันขนาดนั้นก็ได้ ฉันก็แค่อยากช่วยเธอจากใจจริงเองน้า ไม่ได้ตั้งใจทำเรื่องไม่ดี แค่อยาก…”

เสียงลมหายใจและท่าทางของเธอขัดกับคำพูดแบบเห็น ๆ

เธอรุกคืบมาใกล้เบลาโน่เรื่อย ๆ แต่ทว่าในตอนนั้นเอง…

 

มีผู้หญิงคนนึงมาคั้นกลางระหว่างโวลาลิสและเบลาโน่ไว้

“คิดจะทำอะไรของคุณกัน.. ขึ้นอยู่กับเหตุผลของคุณ  ส่วนจะถูกหรือผิด กลีเนียลผู้นี้จะตัดสินเอง”

กลีเนียลชี้ดาบไปทางโวลาลิส

“มาขวางทางคนที่พยายามจะช่วยสาวน้อยถือของ.. งั้นเหรอ เธอคือคนไม่ดีสินะ? ตอนที่จู่ ๆ สาวน้อยผู้แสนงดงามคนนี้หายไปก็เพราะเธอขโมยไปนี่เอง เป็นแผนของเธอเองสินะ!”

แล้วโวลาลิสก็ชี้ดาบไปทางกลีเนียลและเผชิญหน้ากัน

 

“อ้าว? เบลาโน่ มีเรื่องอะไรกันเหรอ?”

ลิซทำท่าทางสงสัยเพราะเห็นเบลาโน่หายใจหอบกำลังวิ่งมา

 

เบื้องหลังของเบลาโน่  กลีเนียลและโวลาลิสกำลังเผชิญหน้ากันและกำลังจะต่อสู้

ซึ่งพอเบลาโน่เห็นลิซอยู่ไกล ๆ ก็รีบวิ่งไปหาอย่างสุดความสามารถทำให้หอบอย่างที่เห็น

 

จากนั้นก็ไปหาฟุริโอ้แล้วลิซกับเบลาโน่ก็ให้ฟุริโอ้ใช้เวทย์เทเลพอร์ทกลับบ้านไปอย่างรวดเร็ว (อ้าว แล้วสองคนนั้นที่สู้กันล๊า!?)

 

 

หลังจากเหตุการณ์นั้น

เบลาโน่ก็ไม่ไปโรงเรียนเวทมนตร์ไปพักนึงเลยทีเดียว