ชีคเถื่อนปล้นพรหมจรรย์ ชุด ทัณฑ์ทราย - ตอนที่ 30
มะลิพยายามดันประตูเอาไว้ แต่ก็สู้แรงของคนตัวโตที่ผลักเข้ามาไม่ได้ ไม่ช้าประตูห้องก็ถูกเปิดกว้างออก พร้อมกับเรือนร่างสง่างามของเจ้าชายเซรีม ผู้ชายที่พร่าผลาญพรหมจรรย์ของหล่อนไปอย่างโหดเหี้ยมบุกรุกเข้ามา
เขาตะโกนสั่งให้ทหารยามหน้าห้องให้ออกไปไกลๆ ก่อนจะดันประตูปิดอย่างแน่นหนา จากนั้นก็ย่างสามขุมเข้ามาหาหล่อนด้วยกิริยาคุกคาม
“ออกไปนะเพคะ…”
“เธอไล่ใคร”
เขาถามกลับอย่างยียวนชวนให้โมโหยิ่งนัก หล่อนถอยหลังหนีไม่หยุด
“ก็… ไล่… เจ้าชายนั่นแหละเพคะ”
ใบหน้าของคนที่พยายามถดถอยหนีซีดเผือดสลับแดงก่ำ เจ้าชาย เซรีมก้าวไล่ต้อนเข้ามาไม่หยุด และแค่ตวัดมือเพียงแค่ครั้งเดียวก็สามารถรวบเอวคอดที่เล็กจนน่าอัศจรรย์ใจของแม่เมียสาวเอาไว้ได้ในที่สุด
“อื้อ… ปล่อยหม่อมฉันนะเพคะ…”
“ไม่ปล่อย มีอะไรไหม”
ไม่ใช่แค่เขาไม่ยอมปล่อยเท่านั้น แต่เจ้าชายรูปงามยังฉกปลายจมูกลงมาบนแก้มนวลสีกุหลาบของหล่อนหนักหน่วง
“อื้อ… อย่าทำแบบนี้นะเพคะ” หล่อนอุทานตกใจ และยกมือขึ้นกุมแก้มเอาไว้
“ทำไมฉันจะทำไม่ได้ล่ะ ในเมื่อเธอเป็นพระสนมของฉัน” นัยน์ตาคมกริบวิบวาบ “และเมื่อคืนเราสองคนก็… จัดหนักกันมาเรียบร้อยแล้วด้วย”
กายสาวร้อนฉ่าขานรับกับคำพูดวาบหวามของเจ้าชายเซรีมจนน่าตกใจ ที่ซอกขาหยาดเยิ้มเปียกชุ่ม
“อย่า… ทรงตรัส… แบบนั้นนะเพคะ…”
“เธอนี่ก็แปลก ทำไมฉันจะพูดไม่ได้ล่ะ ในเมื่อทุกสิ่งที่ฉันพูดมันคือเรื่องจริง”
“ก็หม่อมฉันอยากจะลืมนี่เพคะ”
เขาอมยิ้มพราย ดวงตาคมกริบเต็มไปด้วยความหื่นกระหายน่าสะพรึงกลัว
“แล้วเธอลืมได้หรือเปล่าล่ะ ลืมสัมผัสของฉันได้บ้างไหม… สักวินาที…”
น้ำเสียงของเขาดังแหบกระเส่าอยู่ข้างหู และมันก็เป็นความจริงราวกับเขามานั่งอยู่ในสมองของหล่อนไม่มีผิด ใช่… หล่อนไม่อาจจะลืมสัมผัสของเจ้าชายทะเลทรายจอมหื่นอย่างเขาได้เลย ลืมไม่ได้แม้แต่สักวินาทีเดียว
“หม่อมฉัน… ลืม… ได้เพคะ”
“อย่างนั้นหรือ”
“เพคะ…” หล่อนดิ้นรนอีกครั้ง “คราวนี้ปล่อยหม่อมฉันได้หรือยังเพคะ”
“ยัง”
“อ้าว ทำไมล่ะเพคะ หม่อมฉันก็กราบทูลแล้วนี่เพคะว่าลืมไปแล้ว จำไม่ได้เลยด้วยซ้ำ”
เขาหัวเราะหึหึในลำคอ โน้มศีรษะต่ำลงมาหา “งั้นเดี๋ยวฉันจะรื้อฟื้นความทรงจำให้เธอใหม่เอง”
“ไม่… ไม่นะคะเพคะ”
“ทำไมไม่ล่ะ ในเมื่อเธอจำไม่ได้นี่นา ฉันก็ต้องรื้อฟื้นให้เธอจำได้ว่าเมื่อคืนเราเร่าร้อนกันแค่ไหน”
ดวงหน้างามของมะลิทั้งซีดทั้งแดงก่ำสลับกันไปมา “เอ่อ… หม่อมฉันยอมแล้วเพคะ หม่อมฉันจำได้เพคะ…”
เจ้าชายเซรีมหัวเราะพึงพอใจ แต่ก็ไม่ยอมปล่อยร่างอวบอัดให้เป็นอิสระอย่างที่เจ้าของร่างต้องการ
“ทีนี้ทรงปล่อยหม่อมฉันได้แล้วใช่ไหมเพคะ”
ศีรษะทุยสวยของเจ้าชายทะเลทรายส่ายไปมา “ไม่มีทาง การปล่อยเธอจากอ้อมแขน เป็นสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะทำในตอนนี้ จัสมิน”
“พระองค์… จะทรงทำอะไรเพคะ”
อ้อมแขนทรงพลังกระชับแน่นขึ้น ทำให้เรือนร่างของหล่อนแนบชิดกับความแข็งแกร่งทรงพลังของเรือนร่างชายทุกอณูเนื้อ
“ทำแบบเมื่อคืนยังไงล่ะ”
“เข้าหอ?”
“ถูกต้อง”
“ตะ… แต่ว่าพระองค์… ไม่ทรงโปรดหม่อมฉันนะเพคะ แล้วอีกอย่าง… หม่อมฉันก็ไม่เหลืออะไรให้พระองค์ย่ำยีได้อีกแล้ว” เถียงไปน้ำตาไหลซึมไป “ดังนั้นทรงปล่อยหม่อมฉันไปตามทางเถอะเพคะ หม่อมฉันจะอยู่ในอย่างเจียมตัว จะไม่ก้าวก่ายวุ่นวายกับพระองค์เด็ดขาด”
“แน่ใจหรือว่าทำได้ จัสมิน”
หล่อนกัดฟันช้อนตาแดงๆ ขึ้นสบประสานกับเขา กลีบปากอิ่มที่ยังเห่อบวมสั่นระริก
“แน่ใจเพคะ”
“แม้ว่าฉันจะรับนางสนมเพิ่มอีกก็ไม่ว่าอะไรสินะ”
เมื่อหล่อนพยักหน้ารับ เจ้าชายเซรีมก็อดที่จะหงุดหงิดไม่ได้ เขาอยากให้หล่อนหึงหวงเขา ไม่ใช่มาทำหน้าโศกาเพราะกำลังตกอยู่ในอ้อมแขนของเขาแบบนี้
“โอเค ฉันจะจำเอาไว้ว่าเธอยินดีให้ฉันมีเมียเพิ่มอีกกี่คนก็ได้” เขาคำรามน่ากลัว “แต่นั่นต้องหลังจากที่ฉันเชยชมเธอจนเบื่อหน่ายแล้วนะ จัสมิน”
“พระองค์หมายถึง…”
“เธอรู้อยู่แล้วว่าฉันจะทำอะไร จัสมิน”
“อื้อ… อย่าเพคะ…”
ปากอิ่มถูกริมฝีปากหยักสวยของเจ้าชายเซรีมประกบลงมาหาอย่างดุดัน บดขยี้บี้คลึงด้วยความหิวกระหาย หล่อนพยายามต่อต้าน แต่ไม่นานก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับความวาบหวามที่เกิดขึ้นจากลิ้นสากที่สอดแทรกเข้ามาหา
“อื้อ… อา… อา…”
เซรีมครางออกมาด้วยความพึงพอใจ เมื่อสามารถปลุกเร้าจนสาวน้อยที่พยายามขัดขืนอย่างมะลิเผยอปากจูบตอบรสสวาทของตัวเองได้อย่างเต็มใจ เขาขยี้ปากรุนแรงยิ่งขึ้น ล้วงลิ้นสากเข้าออกรัดรึงด้วยจังหวะเร่าร้อนโหยหา ไม่ช้าร่างอ่อนระทดระทวยก็ถูกดันไปจนต้นขาอวบด้านหลังสัมผัสเข้ากับขอบเตียงกว้าง และร่างสาวก็ถูกผลักให้ล้มนอนหงายลงไปในที่สุด
เรือนกายทรงพลังของเจ้าชายเซรีมตามติดทาบทับลงมาหา ปากของเขายังคงประกบแนบแน่น ขยี้บี้คลึงด้วยความเอาแต่ใจ มือใหญ่ลูบไล้บีบตะโบมไปตามเรือนกายอวบอัด ประกาศความเป็นเจ้าของในทุกตารางนิ้วที่ฝ่ามือเคลื่อนผ่าน
“อ๊ะ… อย่า… เพคะ”
เมื่อเสื้อที่สวมใส่อยู่ถูกกระชากติดมือออกไป หล่อนก็ได้สติ แต่ก็เลือนรางเต็มทน
“ฉันต้องการเธอ จัสมิน…”
เขาพูดเสียงแหบกระเส่าเต็มไปด้วยความหื่นกระหาย เต้านมอวบใหญ่ดีดเด้งออกมาโชว์สายตาคมกริบทันทีเมื่อบราเซียร์ถูกกระชากทิ้งลงไปข้างเตียง
“อ๊ะ… อย่าเพคะ…”
หล่อนยกมือขึ้นปกปิดเต้านมของตนเองอย่างอับอาย แต่เขาปัดมือเล็กออกไปอย่างไม่ไยดี และจ้องมองก้อนเนื้อนุ่มที่ยังคงมีรอยแดงช้ำจากรอยกัดรอยดูดของเขาอยู่ด้วยความลุ่มหลง
“สวยมาก… ใหญ่โตแบบนี้แหละที่ฉันปรารถนา… อืมมม”
มือใหญ่ยกขึ้นกอบกุมเต้านมอวบ คลึงเคล้นหนักหน่วงอย่างต้องการปลุกเร้า
“อย่า… อื้อ… อ๊ะ…”
“เธอเป็นผู้หญิงของฉัน จัสมิน… อย่าขัดขืนอีกเลย เพราะมันไม่มีประโยชน์อะไรหรอก… ยอมทำตามใจฉันเถอะ…” เขาพูดเสียงนุ่ม พร้อมกับเอานิ้วสะกิดยอดทรวงแผ่วเบา
“อ๊ะ… อ๊า… อา…”
หญิงสาวครวญครางด้วยความเสียวซ่านรัญจวน ยอดถันที่ถูกนิ้วยาวถูไถอย่างอำมหิตมันค่อยๆ ชูชันขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งมันแข็งเป็นไตมากเท่าไหร่ นิ้วยาวก็ยิ่งเสียดสีหนักหน่วง
“อ๊า… อา… เจ้าชาย… อย่าเพคะ… อา…”
ปากของหล่อนร่ำร้องทัดทาน แต่ร่างสาวกลับหยัดแอ่นร่อน ยัดเต้านมเข้าใส่ฝ่ามือใหญ่เพื่อให้เขาได้ขยำอย่างเต็มอกเต็มใจ จนเจ้าชายหนุ่มรูปงามครางลั่น
“อืมมมม… ร่านร้อนเหลือเกิน จัสมินของฉัน…”
เขาครางอย่างถูกอกถูกใจ ก่อนจะลดใบหน้าต่ำลงมาคลุกเคล้าที่กลางร่องอกอวบ ฝ่ามือยังคงบี้คลึงบีบขยำ ปากก็ดูดกัดไปตามเนื้อนุ่มอวบหยุ่นอย่างลุ่มหลง
“อ๊า… อา…”
กายสาวอ่อนเดียงสาถูกเจ้าชายทะเลทรายที่เหี้ยมเกรียมในรสกามาคุกคามอย่างอำมหิต และหลังจากเขาบี้ยอดถันจนบวมเป่งแข็งเป็นไตแล้ว ปากร้อนจัดก็รวบเม็ดเต่งเข้าไปในอุ้งปาก ทั้งกัดทั้งดูดทั้งเลียยอดทรวงนั้นอย่างตะกละตะกลาม เรียกเสียงกรีดร้องโหยหวนจากหญิงสาวได้อย่างกึกก้อง
“อ๊า… อา… ได้โปรด… อา…”
กายสาวไหวระทึก ยอดถันที่ถูกโรมรันด้วยฟันและลิ้นในอุ้งปากร้อนจัดทำให้หล่อนเสียวซ่านแทบขาดใจ เขาดูดแรงๆ กัดหนักๆ และเลียไม่หยุด จนหล่อนไม่อาจจะนอนนิ่งเฉยได้อีก สะโพกอวบส่ายระริก หยัดเบียดกระแซะวิงวอนให้เขาทำมากกว่านี้
“ได้โปรด… อ๊า… อา… เจ้าชายเพคะ… อา…”
YOU MAY ALSO LIKE
