จ้าวเสี่ยวกังถูกหลี่ชุ่ยฮวาถามคำถามนี้ก็อึ้งไปเช่นกัน เมื่อเขาเห็นหยดน้ำตาขนาดใหญ่ในดวงตาของหลี่ชุ่ยฮวาค่อยๆกลิ้งลงมาทีละหยดๆ รู้ได้ทันทีว่าหลี่ชุ่ยฮวาเข้าใจคำพูดของตัวเองผิด

"พี่สาวชุ่ยฮวา ฉันจะปฏิบัติต่อคุณเหมือนคนนอกได้อย่างไร ที่ฉันทำแบบนี้ก็เพื่อหวังดีกับคุณ เอาสิ่งดีๆให้คุณก่อน คุณว่าถ้าหากคุณไม่เอาเงินเลย แล้วฉันจะเอาเงินเหล่านั้นไปทำไหม? ฉันหาเงินมาก็เพื่อพวกคุณไม่ใช่เหรอ? ความฝันของฉันคุณไม่ใช่ว่าไม่รู้สักหน่อย ไม่ใช่ว่าสามารถเลี้ยงพวกคุณได้เหรอ ให้พวกคุณสามารถใช้ชีวิตที่ดีขึ้นได้เหรอ?"

"เอาล่ะ พี่สาวชุ่ยฮวา สิ่งที่ฉันพูดคือเรื่องจริงจัง ไม่ร้องไห้แล้วนะ"

ระหว่างที่จ้าวเสี่ยวกังพูดไปด้วย พร้อมกับเช็ดน้ำตาให้หลี่ชุ่ยฮวาไปด้วย

มองดูท่าทางกังวลใจและห่วงใยของจ้าวเสี่ยวกัง ภายในใจของหลี่ชุ่ยฮวาค่อยดีขึ้นมาหน่อย

"ฉันไม่ต้องการเงินของนาย ฉันก็แค่ต้องการคนของนาย ถ้าไม่มีนายฉันจะเอาเงินไปทำอะไร? มีเงินฉันก็ไม่สามารถซื้อนายได้สักหน่อย"

เมื่อจ้าวเสี่ยวกังได้ยินคำพูดนี้ ภายในใจก็ได้ไม่ได้ที่จะสั่นไหวเช่นกัน ตรงไปและคว้าหลี่ชุ่ยฮวาไว้ในอ้อมแขนโดนตรง

"พี่สาวชุ่ยฮวา สิ่งที่คุณพูดฉันล้วนแล้วเข้าใจ แต่ว่าคุณเคยคิดบ้างหรือเปล่าถ้าหากวันหนึ่งฉันไม่อยู่แล้ว อย่างนั้นจะทำยังไง? ฉันกำลังวางแผนสำหรับสิ่งที่แย่ที่สุดล่วงหน้า"

ไม่รู้ว่าทำไหม เมื่อได้ยินคำพูดของจ้าวเสี่ยวกังแล้วจู่ๆหลี่ชุ่ยฮวาก็กลัวขึ้นมาเล็กน้อย

กลัวว่าจ้าวเสี่ยวกังจะไม่อยู่จริงๆ

"เสี่ยวกัง นายพูดกับพี่สาวสิ ว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นใช่ไหม? ทำไหมนายถึงมีการวางแผนแบบนี้ออกมา?"

"ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ฉันเพียงแค่ต้องการสร้างแบบแผนของตัวเองให้กว้างมากขึ้นเท่านั้น และคนที่ฉันเชื่อใจได้มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น เห็ดสนที่อยู่ในมือของฉันตอนนี้กำลังมาถูกทางแล้ว ฉันยุ่งอยู่คนเดียว ฉันไม่สามารถดูเงินที่เสียไปโดยเปล่าประโยชน์ ใช่ไหม? มีพี่สาวชุ่ยฮวาช่วยฉันจัดการ ฉันก็สบายใจแล้ว ประการที่สอง คุณยังมีความสามารถด้วย นอกจากนี้ส่วนแบ่งที่แบ่งให้คุณมันก็น้อยนิด ส่วนแบ่งมากมายฉันเป็นคนเอาไปเองไง"

เมื่อได้ยินคำอธิบายนี้ ภายในใจของหลี่ชุ่ยฮวาค่อยสบายใจขึ้นมาหน่อย เพียงแต่ภายในใจของเธอยังคงกลัวต้องสูญเสียจ้าวเสี่ยวกังไปเล็กน้อย อดไม่ได้ที่จะกอดจ้าวเสี่ยวกังแน่นมากขึ้นเล็กน้อย

สัมผัสความอวบอิ่มของทั้งคู่บนหน้าอกของหลี่ชุ่ยฮวา จ้าวเสี่ยวกังก็อดไม่ได้ที่จะจิตฟุ้งซ่านขึ้นมาเช่นกัน

ท้ายที่สุดแล้ว สิ่งสำคัญที่ต้องมาคืนนี้คือการได้มีช่วงเวลาดีๆ กับหลี่ชุ่ยฮวาหนึ่งครั้ง แต่ว่ากลับคิดไม่ถึงเลยว่าตัวเองจะได้รับข่าวที่เหลือเชื่ออย่างหนึ่ง

สำหรับหวังป้าเทียนแม้ว่าเขาจะไม่ค่อยเข้าใจมากนัก แต่ว่ากลับเข้าใจได้อย่างชัดเจนว่าตัวเองยังห่างไกลจากอีกฝ่ายอย่างมาก เพื่อการแก้แค้นแล้ว เขาไม่ต้องการทำมันอย่างกะทันหัน เขาต้องการทำให้อีกฝ่ายตายอย่างช้าๆ

แม้ว่าจะรู้ว่าในวินาทีนั้นเขาแทบรอไม่ไหวอยากฆ่าอีกฝ่ายทันที แต่ว่าเมื่อคิดอย่างละเอียดแล้วเขารู้สึกว่าให้อีกฝ่ายตายอย่างง่ายดายนั้น นั่นเป็นเรื่องที่โง่ที่สุดแล้ว

สัมผัสได้ถึงความนุ่มนวลในอ้อมแขน มือทั้งคู่ที่กอดหลี่ชุ่ยฮวาเอาไว้ของจ้าวเสี่ยวกังอดไม่ได้ที่จะกอดแน่นขึ้นมา

"เสี่ยวกัง นายมีความในใจอะไรหรือเปล่า พูดกับพี่สาวชุ่ยฮวาได้นะ พี่สาวชุ่ยฮวาไม่มีทางบอกคนอื่นแน่นอน"

เมื่อได้ยินคำพูดของหลี่ชุ่ยฮวา จ้าวเสี่ยวกังรู้สึกลึก ๆ ว่าหลี่ชุ่ยฮวาเป็นผู้หญิงที่ดีที่หายากจริงๆแม้ว่าเธอจะปาดจักไปหน่อยก็ตาม สนิทสนม รู้ว่าอารมณ์ของคุณเปลี่ยนไป นอกจากนี้ยังยินดีช่วยคุณแบ่งเบาภาระ คิดไปเรื่อยๆจ้าวเสี่ยวกังก็พบความดีของหลี่ชุ่ยฮวามากขึ้น

"พี่สาวชุ่ยฮวา ไม่มีความในใจอะไรจริงๆ ฉันก็แค่ต้องการออกจากหมู่บ้านบางจื่อเร็วๆ ทำให้พวกคุณไม่ต้องลำบากแบบนี้อีกต่อไป และทำให้พวกคุณได้ใช้ชีวิตเหมือนกับคนในเมือง"

"พี่สาวไม่ต้องการใช้ชีวิตที่ดีขนาดนั้น พี่สาวต้องการเพียงแค่อยู่กับนายด้วยกันดีๆก็พอแล้ว เพียงแค่นายไม่รังเกียจพี่สาว"

ระหว่างที่หลี่ชุ่ยฮวาพูดไปด้วย พร้อมกับออกแรงกอดจ้าวเสี่ยวกังอีกครั้ง

เดิมทีจ้าวเสี่ยวกังที่จิตฟุ้งซ่านเล็กน้อย จะสามารถทนต่อการเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องของหลี่ชุ่ยฮวาได้อย่างไร

"คนโง่ ฉันเคยหลอกคุณตั้งแต่เมื่อไหร่ ในชีวิตของฉันไม่เคยคิดว่าจะไม่เอาคุณ ต่อให้ฉันแต่งงานแล้ว ฉันก็จะทำให้เธอรู้ว่าคุณเป็นผู้หญิงของฉัน แม้จะไม่สามารถให้ตำแหน่งแก่พี่สาวชุ่ยฮวาได้ แต่ฉันไม่สามารถทำได้โดยปราศจากความเคารพ"

ก่อนหน้านี้หลี่ชุ่ยฮวาเคยมีความฝันที่ตัวเองจะได้แต่งงานกับจ้าวเสี่ยวกัง แต่เมื่อต้องได้ยินสิ่งที่จ้าวเสี่ยวกังพูดจริงๆ ภายในใจของเธอกลับอดไม่ได้ที่จะผิดหวังเล็กน้อย

เพียงแต่เมื่อนึกถึงตัวเองเป็นดอกไม้ที่เหี่ยวฉาวตายแล้ว ก็มองทะลุแล้วเช่นกัน

"เสี่ยวกัง พี่สาวไม่ต้องการสิ่งสมมติเหล่านั้น ก็แค่ต้องการความเป็นจริง"

เธอรู้สึกว่าที่ด้านล่างของตัวเองถูกเผาโดยสิ่งของของจ้าวเสี่ยวกัง และสามารถเข้าใจความรู้สึกของจ้าวเสี่ยวกังในตอนนี้ได้ ดึงขวานที่อยู่ตรงเอวของจ้าวเสี่ยวกังออกโดยตรง โดยทิ้งไปด้านข้าง หลังจากนั้นมือของเธอก็เริ่มลูบหลังจ้าวเสี่ยวกังด้วยความไม่ซื่อสัตย์

จ้าวเสี่ยวกังก็คิดไม่ถึงเช่นกันว่าหลี่ชุ่ยฮวาจะเป็นฝ่ายริเริ่มขนาดนี้ รู้สึกถึงมือคู่นั้นที่ยอดเยี่ยมที่ด้านหลัง เขาก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกแล้ว อุ้มหลี่ชุ่ยฮวาขึ้นโดยตรงและเดินทางไปบนเตียง

ในไม่ช้าทั้งสองคนก็จูบด้วยกัน

ราวกับว่าทั้งสองคนไม่ได้อยู่ด้วยกันมานานมากแล้ว หลี่ชุ่ยฮวาจูบแรงเป็นพิเศษ จ้าวเสี่ยวักงก็จูบในแบบที่ต่างออกไป

เมื่อเวลาที่จ้าวเสี่ยวกังไซร์ลงอไปตามคอที่ขาวราวกับหิมะของหลี่ชุ่ยฮวา เวลาที่ไซร้ลงมาถึงหน้าอก หลี่ชุ่ยฮวาอดไมได้ที่จะจับหัวจ้าวเสี่ยวกังเอาไว้แน่นด้วยมือทั้งสองข้างและไม่ปล่อยเขาไป

ระหว่างที่จ้าวเสี่ยวกังจูบไปด้วย พร้อมกับถอดเสื้อผ้าออกอย่างรวดเร็ว

ดวงตาที่เบลอของหลี่ชุ่ยฮวาอดไม่ได้ที่จะเปิดออก เพราะเธอเห็นผ้าก๊อซพันรอบแขนของจ้าวเสี่ยวกัง อดไม่ได้ที่จะมองไปที่ร่างกายของจ้าวเสี่ยวกัง

บนร่างกายมีรอยฟกช้ำ และขาทั้งสองก็มีผ้าก๊อซพันเอาไว้เช่นกัน และบนผ้าก๊อซยังมีเลือดจางๆ อยู่

เมื่อเห็นฉากนี้ หลี่ชุ่ยฮวาจะมีอารมณ์ต่อได้อย่างไร

"เสี่ยวกัง นายได้รับบาดเจ็บได้อย่างไร?"

แม้ว่าเธอจะเห็นรูปลักษณ์ของไอ้นั่นของจ้าวเสี่ยวกังที่มีความแข็งแกร่งซึ่งทำให้ร่างกายของเธอร้อนผ่าวเล็กน้อย แต่เธอสนใจอาการบาดเจ็บของจ้าวเสี่ยวกังมากกว่า

"ฮ่าๆๆ ไม่เป็นไร ตอนที่สู้กับคนอื่นไม่ทันระวังถูกแทงไปสองทีเอง"

ระหว่างที่จ้าวเสี่ยวกังพูดก็เปิดยกทรงของหลี่ชุ่ยฮวาออกอีกครั้ง หลังจากนั้นเริ่มจูบเข้าไปอย่างต่อเนื่อง

มองดูท่าทางที่หิวโหยของจ้าวเสี่ยวกัง หลี่ชุ่ยฮวายังคงปฏิเสธไม่ลงเล็กน้อย นึกถึงอาการบาดเจ็บของจ้าวเสี่ยวกังหัวใจรู้สึกเป็นทุกข์มากขึ้น

"พอแล้ว นายได้รับบาดเจ็บขนาดนี้ยังจะทำเรื่องแบบนี้อีก นายนอนลงดีกว่าให้พี่สาวช่วยนายเอง"

เมื่อได้ยินคำพูดของหลี่ชุ่ยฮวา จ้าวเสี่ยวกังยิ้มออกมาโดยตรงและนอนลงบนเตียงอย่างไม่เกรงใจ

"ฮ่าๆๆ พี่สาวชุ่ยฮวา รอให้ฉันหายดีแล้ว ฉันค่อยบริการอย่างดีให้คุณนะ รับรองว่าทำให้คุณพอใจแน่นอน"

"ได้เลย นายอย่าพูดกับฉันแค่ปากเปล่าแล้วกัน รอให้นายหายดีแล้วค่อยว่ากัน"

หลังจากพูดจบ หลี่ชุ่ยฮวาเดินออกไป

จ้าวเสี่ยวกังกลับอึ้งไปชั่วขณะ ไหนบอกว่าจะบริการอย่างดีไง ทำไหมเธอถึงเดินออกไปล่ะ?

"พี่สาวชุ่ยฮวา คุณจะไปไหนเหรอ?"

"นายนอนอย่างเชื่อฟังก็พอแล้ว ฉันจะทำให้นายมีความสุขอย่างมากแน่นอน"

เมื่อได้ยินเสียงที่มีเสน่ห์ของหลี่ชุ่ยฮวานั้น จ้าวเสี่ยวกังอดไม่ได้ที่จะมีความคาดหวังเล็กน้อย

ในเมื่อหลี่ชุ่ยฮวาพูดแบบนี้ออกมาแล้ว จ้าวเสี่ยวกังรู้สึกว่าบริการต่อไปจะต้องดีมากอย่างแน่นอน ท้ายที่สุดแล้วเขายังคงจดจำการบริการด้วยไอศกรีมในก่อนหน้านี้โดยใช้ปากแบบนั้นได้อย่างชัดเจน

ผ่านไปประมาณห้าหกนาที ในที่สุดหลี่ชุ่ยฮวาก็ปรากฏตัว