"ฮ่าๆๆ…..หรานฮวามีความสุขไหม?"

"ฉันนั้นร้ายกาจอย่างมากเลยนะ ดูสิว่าคุณร่านขนาดไหน อายุเยอะขนาดนี้คิดไม่ถึงเลยว่ายังร่านอยู่ อยากลองชิมไอ้นั่นของเด็กหนุ่มใช่ไหม?"

"ได้ยินมาว่าไอ้นั่นของเสี่ยวกังใหญ่อย่างมาก คุณเคยมีความคิดอยู่บ้างใช่ไหม? ขอพูดกับคุณ……."

เมื่อได้ยินคำพูดไร้สาระของจ้าวหวู่หลังจากดื่มจนเมา จ้าวเสี่ยวกังรู้สึกว่าหมดคำพูดเล็กน้อย

แต่ว่าคำพูดของจ้าวหวู่กลับทำให้โจวหรานฮวาที่กำลังอาบน้ำอยู่ภายในลานบ้านได้ยิน

"ใคร? จ้าวหวู่?"

ระหว่างที่โจวหรานฮวาเช็ดตัวไปด้วย พร้อมกับส่งเสียงถามไปด้วย

มองดูโจวหรานฮวาที่กำลังก้มลงถูขาทั้งสองข้างสีขาวราวกับหิมะที่ห้อยอยู่ข้างหน้าหน้าอกของเธอ จ้าวเสี่ยวกังมองจนอดไม่ได้ที่จะยืนตัวแข็งเล็กน้อย

"คุณป้า เป็นฉันเอง จ้าวเสี่ยวกัง จ้าวหวู่ดื่มเมาแล้ว ฉันแบกเขากลับมาที่บ้าน"

เมื่อได้ยินเสียงของจ้าวเสี่ยวกัง โจวหรานฮวาอดไม่ได้ที่จะใจเต้นแรง ในก่อนหน้านี้ตอนที่เธอกำลังอาบน้ำยังมีความคิดที่อยากจะมองดูของเล่นอันใหญ่ของจ้าวเสี่ยวกัง คิดไม่ถึงเลยว่าจะมาเร็วขนาดนี้

นึกถึงตอนที่เธอคุยกับจ้าวหวู่ด้วยกันในตอนกลางคืนเหล่านั้น เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นเร้าใจในหัวใจของเธอ ในขณะเดียวกันก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก

"เสี่ยวกังเองเหรอ นายช่วยรอก่อนนะ คุณป้ากำลังอาบน้ำ เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแป๊ปหนึ่งเดี๋ยวก็ออกมาแล้ว"

หลังจากพูดจบ โจวหรานฮวาอาบน้ำอีกครั้งโดยตรง นอกจากนี้ในครั้งนี้อาบน้ำเสียงน้ำนั้นดังเป็นพิเศษ ราวกับว่าจงใจทำให้จ้าวเสี่ยวกังเห็นอะไรแบบนั้น

จ้าวเสี่ยวกังก็คิดไม่ถึงเช่นกันว่าจะมาเจอกับฉากแบบนี้

มองไปทางโจวหรานฮวาที่ยืนอยู่ที่นั่นโดยมีการจงใจนวดหน้าอกของตัวเองอย่างต่อเนื่อง จ้าวเสี่ยวกังอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย โดยเฉพาะตอนที่โจวหรานฮวาเงยหน้าขึ้น ริมฝีปากแดงเปิดขึ้นเล็กน้อย ดวงตาทั้งคู่พร่ามัวลงเล็กน้อย แสงจันทร์เน้นเสน่ห์ส่วนที่โค้งงอความเป็นผู้ใหญ่ของเธอ

จ้าวเสี่ยวกังมองดูจนแทบรอไม่ไหวที่จะโยนจ้าวหวู่ลงไปที่กำแพงและเข้าไปที่อีกฝ่าย

โจวหรานฮวาเหลือบมองที่รอยแยกที่ประตูหนึ่งที แม้ว่าเป็นรูสีดำมองไม่เห็นอะไรเลย แต่ว่าเธอสามารถรู้สึกได้ว่าจ้าวเสี่ยวกังจะต้องแอบดูอย่างแน่นอน

ทันใดนั้นกลับเข้าไปภายในบ้านแล้วเอาชุดนอนฤดูร้อนที่กว้างมากที่สุดและบางที่สุดสวมไว้บนตัว

หลังจากนั้นร่างกายที่ยังไม่ได้เช็ดก็สวมชุดนอนนั้นเข้าไป ไม่นานชุดนอนก็เปียกจนเห็นได้ชัดเจน

เมื่อชุดนอนติดอยู่บนร่างกายของโจวหรานฮวา รูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดนั้นดูน่าดึงดูดกว่าเดิม

จ้าวเสี่ยวกังคิดไม่ถึงเลยว่าอีกฝ่ายจะกล้าใส่ชุดแบบนี้และกล้ามาอยู่ต่อหน้าเขา ต้องรู้ว่าจ้าวถิงถิงยังอยู่ในบ้านนะ

ลุกที่ดูเซ็กซี่และชัดเจนขนาดนี้ถ้าหากถูกจ้าวถิงถิงเห็นเข้า จ้าวเสี่ยวกังรู้สึกเสมอว่ามีบางสิ่งที่แตกต่างจะเกิดขึ้น

แกร๊กแกร๊ก……

โจวหรานฮวาเปิดประตู เดินออกมาต้อนรับด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

"เสี่ยวกังเอ๋ย คิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นนายที่แบกลุงจ้าวกลับมาด้วยตัวเอง คุณป้าไม่รู้เลยว่าจะขอบคุณนายยังไงดี"

ระหว่างที่โจวหรานฮวาพูดไปด้วย พร้อมกับช่วยจ้าวเสี่ยวกังพยุงจ้าวหวู่ที่อยู่บนหลังเขา

เพียงแต่ช่วงเวลาที่พยุง ร่างกายของโจวหรานฮวาก็เกือบจะปีนขึ้นไปโดยไม่ได้ตั้งใจแล้ว

สัมผัสได้ถึงหน้าอกที่บีบแขนอันนุ่มนวลคู่นั้น จ้าวเสี่ยวกังเริ่มกังวลเล็กน้อยในทันที เลยนึกถึงถ้าหากถูกจ้าวถิงถิงมาเห็นเข้ากับฉากแบบนี้ ต่อจากนี้ไปก็ไม่มีหน้าไปเจออีกฝ่ายแล้ว

"ฮ่าๆๆ คุณป้า นี่เป็นเรื่องที่สมควร พี่สาวถิงถิงนอนหรือยัง? ทำไหมฉันถึงมองไม่เห็นพี่สาวถิงถิงล่ะ"

เมื่อเห็นจ้าวเสี่ยวกังพูดไปด้วย พร้อมกับพยายามหลบร่างกาย โจวหรานฮวาตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น

บางครั้งไม่ใช่แค่ผู้ชายที่รู้สึกว่ายิ่งมีการหลีกเลี่ยงยิ่งมีความชอบ ผู้หญิงก็เป็นเช่นกัน

โจวหรานฮวาคิดมาโดยตลอดว่าจ้าวเสี่ยวกังเป็นคนที่ใจกล้าอย่างมาก นอกจากนี้ยังเป็นชายหนุ่มที่หื่นกามมาก แต่หลังจากการทดลอง กลับพบว่ามันแตกต่างไปจากที่เธอคิดอย่างสิ้นเชิง

เพียงแต่ยิ่งเป็นแบบนี้ ยิ่งกระตุ้นหัวใจที่กระสับกระส่ายของโจวหรานฮวาอย่างกะทันหัน

"ถิงถิงเข้าไปในเมืองทำงานแล้ว เพิ่งไปช่วงเย็นในวันนี้ ก่อนจากไปยังมีการคิดถึงนายอยู่นะ บอกว่าน่าเสียดายที่นายไม่ไปเรียน ไม่อย่างนั้นคงสามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยชื่อดังได้อย่างแน่นอน"

ระหว่างที่โจวหรานฮวาพูดไปเรื่อยๆมือข้างหนึ่งก็อบเอวของจ้าวเสี่ยวกังโดยตรง ในเวลาเดียวกันร่างกายก็ชิดเข้ามาแน่น

เมื่อได้ยินว่าจ้าวถิงถิงไม่อยู่บ้าน จ้าวเสี่ยวกังก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกในใจ ในเวลาเดียวกันภายในใจก็รู้สึกมีความสุขอย่างเงียบๆ เขาสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนของหน้าอกคู่นั้น

"ฮ่าๆๆ คุณป้า นั่นเป็นเพราะว่าพี่สาวถิงถิงไม่อยากสรรเสริญฉัน คุณช่วยดูหน่อยสิว่าฉันจะเอาลุงจ้าวไปวางไว้ที่ไหน"

ระห่วางที่จ้าวเสี่ยวกังพูดไปด้วย พร้อมกับแกล้งทำเป็นเคลื่อนไหวมือสักหน่อย แขนนั้นไปถูกับหน้าอกที่นุ่มนวลคู่นั้นของโจวหรานฮวาพอดี ตื่นเต้นจนร่างกายของโจวหรานฮวาอ่อน ในเวลาเดียวกันก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก

"เสี่ยวกัง นายเข้าไปในบ้านกับป้าก็พอแล้ว ป้าจะหาที่นอนให้ลุงจ้าวของนายเอง"

หลังจากโจวหรานฮวาพูดจบก็ผลักจ้าวเสี่ยวกังเข้าไปในบ้าน หลังจากนั้นก็มีการล็อกประตูใหญ่ เหวี่ยงเอวที่อวบอ้วนและเรียวยาวต่อหน้าจ้าวเสี่ยวกังโดยตรง

ชุดนอนที่มีความบางแต่เป็นกึ่งโปร่งแสง บวกกับในก่อนหน้านี้ที่เธออาบน้ำแล้วไม่ได้เช็ดตัวให้แห้ง ความสมบูรณ์ที่นำเสนอต่อหน้าต่อตาของจ้าวเสี่ยวกังเป็นความปรากฏแก่การล่อลวงอย่างที่สุด

สองกลีบที่ถูกชุดนอนห่อหุ้มเอาไว้นั้นติดหนังจนเห็นทั้งหมด จ้าวเสี่ยวกังมองเห็นได้ชัดเจนว่าไม่มีอะไรอยู่ข้างในเลย

อึกอึก……

จ้าวเสี่ยวกังมองดูเรื่อยๆจนอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายหนึ่งคำ นอกจากนี้เสียงที่อยู่ในท่ามกลางความเงียบสะงัดในค่ำคืนนี้ จ้าวหรานฮวาได้ยินอย่างชัดเจน

"มีอะไร? เสี่ยวกัง นายกระหายน้ำใช่ไหม? รีบเข้าลุงจ้าวของนายเข้าไปในบ้านได้แล้ว ป้าจะไปเทน้ำให้นายแก้กระหาย"

แม้ว่าปากของโจวหรานฮวาจะพูดแบบนี้ แต่ว่าภายในใจกลับรู้สึกมีความสุขอย่างมาก เธอรู้สึกว่าปัญหาที่ตัวเองครุ่นคิดมาโดยตลอดมันกำลังจะเกิดขึ้นในคืนนี้แล้ว

จ้าวเสี่ยวกังเดินตามหลังโจวหรานฮวา รีบวางจ้าวหวู่ลงบนเตียงอย่างรวดเร็ว

ช่วงเวลาที่จ้าวหวู่นอนลงบนเตียง ปากของจ้าวหวู่เริ่มพูดเรื่องไร้สาระอีกครั้ง

"หรานฮวา คุณลองกับเสี่ยวกังได้……แต่ว่า…..ห้ามจริงจังเด็ดขาด"

"ฮ่าๆๆ หรานฮวา คุณช่างเป็นคนที่ร่านจริงๆ อายุมากขนาดนี้แล้วยังร่านขนาดนี้อีก เพียงแต่ฉันชอบ……"

คอกฟิ่ว…..คอกฟิ่ว……

หลังจากพูดจบ จ้าวหวู่กรนโดยตรงเหมือนฟ้าร้อง

แต่ความมึนเมาโดยไม่ได้ตั้งใจของจ้าวหวู่ทำให้จ้าวเสี่ยวกังตะลึงอย่างมาก เขาคิดไม่ถึงเลยว่าคู่สามีภรรยาเก่าคู่นี้จะมีความกล้าและใจกว้างขนาดนี้ เรื่องแบบนี้ยังกล้าคิดอีก

ทันใดนั้นช่วงเวลาที่จ้าวเสี่ยวกังเงยหน้า จ้าวเสี่ยวกังบังเอิญเห็นโจวหรานฮวายืนตะลึงอยู่ที่ประตู เห็นได้ชัดอย่างมากว่าโจวหรานฮวาก็ได้ยินสิ่งที่จ้าวหวู่พูดเช่นกัน ทั้งสองคนต่างมีความเขินอายเล็กน้อย

โชคยังดีที่ทั้งสองคนล้วนแล้วผ่านประสบการณ์มามากมาย โดยเฉพาะโจวหรานฮวาที่เป็นแบบนี้

ฮ่าฮ่าฮ่า……

"เสี่ยวกัง นายอย่าไปฟัง ลุงจ้าวของนายเมาแล้ว นายอย่าจริงจังเด็ดขาดนะ"

เมื่อเวลาที่โจวหรานฮวาพูดแบบนี้ ภายในใจกลับมีการภาวนาอย่างเงียบๆให้จ้าวเสี่ยวกังจริงจัง หากมีการจริงจังจริงๆ เธอจะได้ลิ้มรสความยิ่งใหญ่ของไอ้นั่นที่สาว ๆ ในหมู่บ้านลือกัน

"ฮ่าๆๆ คุณป้า ไม่เป็นไร ฉันไม่มีทางจริงจังหรอก ในเมื่อส่งลุงจ้าวมาให้คุณแล้ว อย่างนั้นฉันขอตัวกลับก่อนนะ"

หลังจากพูดจบจ้าวเสี่ยวกังเตรียมจะจากไป

แต่ว่าโจวหรานฮวากลับคว้ามือของจ้าวเสี่ยวกังเอาไว้ทันที พูดด้วยความกระตือรือร้นอย่างมาก :"จะรีบไปไหน ดึกขนาดนี้แล้วกลับไปก็ไม่มีอะไรทำ ป้าก็เทน้ำให้นายแล้ว จะไปก็ต้องดื่มน้ำให้หมดก่อนแล้วค่อยไป"

ระหว่างที่พูดไปด้วย โจวหรานฮวาก็กอดแขนของจ้าวเสี่ยวกังแล้วดึงเข้าไปในห้องรับแขกนั่งลง

สัมผัสได้ถึงความอวบอิ่มและนุ่มนวลบนหน้าอกคู่นั้นของโจวหรานฮวาที่ถูไปมาอย่างต่อเนื่อง ความกระหายของจ้าวเสี่ยวกังรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ