ซุนหรานหรานคิดไม่ถึงเลยว่าจ้าวเสี่ยวกังจะโจมตีเธอย่างกะทันหันแบบนี้ เดิมทีปากที่กัดหน้าอกที่นุ่มนวลนั้นก็ปล่อยออกโดยตรงและร้องออกมา

เมื่อเห็นซุนหรานหรานที่มีเสน่ห์แบบนั้น หลี่ชุ่ยฮวาเริ่มมีการโต้กลับโดยตรง ใช้มือข้างหนึ่งคว้าหน้าอกที่ห้อยต่องแต่งของซุนหรานหรานโดยตรง จากนั้นเริ่มนวดความอ่อนนุ่มนั้น

ภายใต้การกระตุ้นสองอย่างพร้อมกันของหลี่ชุ่ยฮวาและจ้าวเสี่ยวกัง ซุนหรานหรานอดไม่ได้ที่จะตะโกนเสียงดังออกมา

ในขณะเดียวกันเอววิลโลว์ก็บิดตลอดเวลา

ในครั้งนี้ใช้เวลาแค่ไม่กี่นาที ซุนหรานหรานก็ไม่ไหวแล้ว หมดเรี่ยวแรงจนทรุดลงไปนอนอยู่บนตัวหลี่ชุ่ยฮวาโดยตรง

จ้าวเสี่ยวกังหัวเราะฮ่าๆๆ โจมตีเข้าไปในตัวของหลี่ชุ่ยฮวาโดยตรง

หลี่ชุ่ยฮวาคิดไม่ถึงเลยว่าจะถึงตาตัวเองเร็วขนาดนี้ เธอยังไม่ทันได้เตรียมตัวก็ถูกโจมตีจนบินขึ้นมา

เดิมทีเธอยังคงต้องการฝืนเอาไว้ ไม่ให้ตัวเองร้องเสียงดังเหมือนกับซุนหรานหรานแบบนั้น แต่ว่าโดนไปหลายทีก็อดกลั้นไม่ไหวแล้ว

"เสี่ยวกัง พี่สาวไม่ไหวแล้ว นายรีบไปทำน้องสาวเสี่ยวหลิงดีกว่า"

ในครั้งนี้หลี่ชุ่ยฮวาคิดไม่ถึงเลยว่าความรู้สึกจะมาได้เร็วขนาดนี้ และความรู้สึกที่เหมือนกับว่าวิญญาณกำลังจะกระเด็นออกไปทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นจนจับหน้าอกอันอ่อนนุ่มของซุนหรานหรานและนวดมันอย่างแรง

เดินทีร่างกายของซุนหรานหรานก็สั่นอยู่แล้วถูกหลี่ชุ่ยฮวากระทำแบบนี้ ความรู้สึกของแรงกระตุ้นแบบนั้นทำให้เธอรู้สึกมีความสุขอย่างประหลาดใจ

เมื่อจ้าวเสี่ยวกังเหลือบมองจ้าวเสี่ยวหลิงที่ยังคงนอนอยู่บนพื้นและกระตุกทำให้รู้ว่าไม่สามารถทำจ้าวเสี่ยวหลิงได้อีกแล้ว ขืนยังทำต่อไปเกรงว่าจะต้องเกิดเรื่องจริงๆแล้ว

ทันใดนั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง มอบให้หลี่ชุ่ยฮวาทั้งหมด

หลี่ชุ่ยฮวาคิดไม่ถึงเลยว่าจ้าวเสี่ยวกังไม่เพียงแต่ไม่ฟังเธอ นอกจากนี้ยังใช้ความเร็วที่เร็วอย่างมาก กระตือรือร้นจนส่งเสียงกรีดร้องออกมา

ทันใดนั้นวิญญาณของเธอก็สั่นเมื่อมีความร้อนพุ่งเข้ามาโดยตรง จ้าวเสี่ยวกังก็หายใจหอบเช่นกันและรู้สึกได้ถึงสิ่งที่ถูกห่อเอาไว้ข้างในเริ่มหดตัว

แดดส่องผ่านกิ่งก้านและใบไม้ ส่องลงมายังบนตัวของทั้งสี่คน ร่างกายของทั้งสี่คนล้วนแล้วมีแสงประกายแวววาว

ลมร้อนพัดผ่าน กลิ่นความรักระหว่างสี่คนก็อบอวลไปในอากาศทันที โดยเฉพาะกลิ่นหอมเฉพาะตัวของซุนหรานหรานนั้น มันสดชื่นอย่างมาก

หลังจากเวลานาน ทั้งสี่คนค่อยๆลุกขึ้นมาใส่เสื้อผ้าอย่างช้าๆ

ผ่านการต่อสู้อย่างหนักในเมื่อกี้ ใบหน้าของหญิงสาวทั้งสามคนแดงอย่างมาก แสงอาทิตย์ส่องลงมา ออร่าบนตัวของจ้าวเสี่ยวกังดูแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น นอกจากนี้ยังมีการซ่อนมีความรู้สึกที่แตกต่างกันเล็กน้อย แรงดึงดูดของผู้หญิงดูแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น

หญิงสาวทั้งสามมองหน้ากัน ต่างเห็นความรู้สึกของความเป็นพี่น้องกันในสายตาของกันและกัน

การต่อสู้ระหว่างคนสี่คนในเมื่อกี้ไม่เพียงแต่ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างผู้หญิงสามคนลึกซึ้งขึ้น นอกจากนี้สำหรับความรู้สึกที่มีต่อจ้าวเสี่ยวกังก็ถึงระดับของความมึนเมาอย่างลึกซึ้งแล้ว

จ้าวเสี่ยวกังมองดูคราบน้ำที่อยู่ด้านหน้ากางเกงตัวใหญ่ของตัวเอง หัวเราะและพูดกับหลี่ชุ่ยฮวา :"พี่สาวชุ่ยฮวา คุณดูนี่สิ นี่คือฉี่ของคุณ คุณต้องช่วยฉันล้างแล้ว"

หลี่ชุ่ยฮวามองไปที่เสียงของจ้าวเสี่ยวกัง มองเห็นคราบน้ำนั้นก็อดไม่ได้ที่จะหน้าแดง แน่นอนเธอรู้อยู่แล้วว่าไอ้นั่นที่มีคราบติดอยู่เป็นสิ่งที่อยู่ใต้ก้นของตัวเองทำ

"ฮึ นายเอาเปรียบพี่สาวขนาดนี้ยังคิดจะให้พี่สาวช่วยนายล้างอีกเหรอ ฉันว่านายเป็นคนฉี่ราดใส่ตัวเองมากกว่า ไม่เกี่ยวกับพี่สาว"

หลังจากพูดจบ หลี่ชุ่ยฮวาซ่อนตัวอยู่ข้างหลังซุนหรานหรานอย่างเขินอาย

ซุนหรานหรานเมื่อกี้ก็ถูกจ้าวเสี่ยวกังทำจนฉี่ราดออกมา เพียงแต่เรื่องแบบนี้ถ้าหากจ้าวเสี่ยวกังไม่พูด แน่นอนเธอก็ไม่มีทางพูดออกมา มันช่างน่าอายจริงๆ

"เสี่ยวกัง นายมันเด็กไร้จิตสำนึก เอาแต่รังแกพวกเราสามคน นายยังอยากจะทำพี่สะใภ้ซ่งยวี่ชิงของนายอยู่หรือเปล่า ถ้าหากจัดการพี่สะใภ้ซ่งยวี่ชิงของนายได้แล้ว นายจะต้องดีกับพวกเราหน่อยนะ ได้ยินไหม?"

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ จ้าวเสี่ยวกังก็อึ้งไปชั่วขณะ เขาคิดไม่ถึงเลยว่าซุนหรานหรานจะเอาเงื่อนไขแบบนี้มาต่อรองกับเขา

เพียงแต่เดิมทีเขาก็ไม่ได้ตัดสินใจทำให้ผู้หญิงที่อยู่หน้าเหล่านี้ผิดหวังอยู่แล้ว สำหรับคำพูดของซุนหรานหรานนี้ แน่นอนเขาเชื่อฟังอยู่แล้วและพูด :"ฮ่าๆๆ พี่สาวหรานหราน จิตสำนึกของโลก ฉันดีกว่าพวกคุณมากกว่าดีกับตัวฉันเองสะอีก เพื่อทำให้พวกคุณได้มีความสุขด้วยกัน ฉันอดกลั้นไว้ทั้งเช้าก็ไม่ได้ไปหาพวกคุณ"

ฮ่าๆๆๆ……

"นายนี่เป็นเด็กน้อยของพี่สาวจริงๆเลยนะ แค่ช่วงเช้านายก็เรียกอดกลั้นแล้วเหรอ? พี่ชายต้าจ้วงของนายเกือบจะหนึ่งอาทิตย์แล้วที่ไม่ได้แตะตัวของพี่สาว ตามที่นายพูด พี่ชายต้าจ้วงของนายไม่อดกลั้นจนตายเหรอ?"

"ฮ่าๆๆ นั่นเป็นเพราะว่าพี่ชายต้าจ้วงเขาแค่ต้องการเติมพลังเท่านั้น ฉันยังหนุ่มอยู่ไง" หลังจากจ้าวเสี่ยวกังพูดจบก็เกาหัว ไม่รู้ว่าควรพูดถึงเรื่องของซ่งยวี่ชิงยังไง

หลังจากที่หนึ่งประโยคของฮาเร็มก่อนหน้านี้ทำให้ซุนหรานหรานต้องการบีบเขาให้แห้ง ถ้าหากพูดถึงซ่งยวี่ชิงทุกคนอาจจะมีความสุขก็ได้

เมื่อเห็นด้วงตาคู่นั้นของจ้าวเสี่ยวกังเอาแต่หลบตลอดเวลา หลี่ชุ่ยฮวารู้ว่าจ้าวเสี่ยวกังกำลังคิดถึงปัญหาอะไรอยู่

ทันใดนั้น "พอได้แล้ว นายอย่าเอาแต่หัวเราะอยู่ที่นั่นเลย ปัญหาของพี่สะใภ้ยวี่ชิงของนาย ปล่อยให้พวกเราหลายคนจัดการดีกว่า พวกเราหลายคนก็ไม่ใช่คนที่ขี้อิจฉาแบบนั้น ต่อให้หลังจากนี้ไปนายเจอหนึ่งคนรักหนึ่งคนก็ได้"

ถูกหลี่ชุ่ยฮวาพูดใส่แบบนี้ จ้าวเสี่ยวกังเริ่มมีความเขินอายเล็กน้อย เขามีความรู้สึกว่าตัวเองเจอหนึ่งคนรักหนึ่งคนจริงๆด้วย

"ฮ่าๆๆ พี่สาวชุ่ยฮวา คำพูดที่คุณพูดเหมือนกับว่าฉันปฏิเสธไม่เป็นเลยนะ นอกจากนี้ท่าทางของฉันในตอนนี้ พี่สาวชุ่ยฮวาคุณจำเป็นต้องรับผิดชอบเป็นส่วนใหญ่แล้ว ถ้าหากไม่ใช่ว่าตอนนั้นต้องการพิสูจน์ให้คุณให้ว่าฉันกับพี่สะใภ้ยวี่ชิงไม่มีอะไรกัน ของเล่นอันใหญ่ของฉันจะสามารถถูกคนอื่นเห็นได้ยังไง? ดังนั้นตอนนี้พวกผู้หญิงในหมู่บ้านไม่ได้มองมาที่ฉันแต่มองที่เป้าของโดยตรง"

หลังจากจ้าวเสี่ยวกังพูดจบ ทำให้ผู้หญิงทั้งสามคนหัวเราะดังลั่นโดยตรง

โดยเฉพาะหลี่ชุ่ยฮวา มีเสียงหัวเราะที่สั่นอย่างมาก ตอนนั้นท่าทางของเล่นอันใหญ่ของจ้าวเสี่ยวกังยกเป้ากางเกงสูงขึ้น ภายในตอนนั้นยังติดตาเธออยู่

"เรื่องนี้โทษพี่สาวไม่ได้นะ เป็นผลจากการแสดงของตัวนายเอง ตอนนี้นายเริ่มรับซื้อเห็ดสนจากคนในหมู่บ้านแล้ว ในอนาคตจะต้องมีผู้หญิงมากมายมาหานายแน่นอน พี่สาวเพียงแค่ต้องการเตือนนายสักหน่อย มีผู้หญิงบางคนแตะต้องไม่ได้ ไม่อย่างนั้นจะทำลายชื่อเสียงของนาย"

เมื่อเห็นสีหน้าของหลี่ชุ่ยฮวาที่มีความจริงจังเป็นห่วงตัวเอง จ้าวเสี่ยวกังก็รู้ปัญหานี้เช่นกัน พยักหน้าทันทีและพูด :"พี่สาวชุ่ยฮวา ฉันเข้าใจแล้ว ต่อจากนี้ไปฉันจะระวังให้มากกว่านี้"

สิ้นสุดเสียงของจ้าวเสี่ยวกัง ผู้หญิงทั้งสามคนเริ่มไม่มีความสุขแล้ว ก้าวไปข้างหน้าโดยตรงและบิดหูของจ้าวเสี่ยวกังคนละข้าง

จ้าวเสี่ยวหลิงนั้นไม่ค่อยกล้าเดินเท่าไหร่ หยิกแขนของจ้าวเสี่ยวกังอยู่ด้านข้าง

"เด็กบ้า นายเปิดเผยแล้วใช่ไหม คิดไม่ถึงเลยภายในใจมีพวกเราแล้วยังไม่พอใจอีก ยังต้องการหามากกว่านี้อีกเหรอ?"

"พี่สาวหรานหราน คุณเบาๆหน่อย เจ็บ โอ๊ยเจ็บ"

ซุนหรานหรานรู้ว่าจ้าวเสี่ยวกังแกล้งทำเจ็บ เพราะว่าตัวเธอเองไม่ค่อยกล้าออกแรง

หลี่ชุ่ยฮวาก็พูดด้วยความโกรธเล็กน้อยเช่นกัน :"พูดมา เด็กอย่างนายยังคิดถึงผู้หญิงของบ้านไหนอีก วันนี้จำเป็นต้องพูดออกมาให้หมด ให้พวกเราพี่สาวช่วยนายดู ไม่อย่างนั้นในอนาคตเด็กอย่างนายเข้าไปพัวพันกับคนอื่นแล้ว จะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกเราอีกต่อไป"

"ฮ่าๆๆๆ ไม่มีใครเลย มีแค่พี่สะใภ้ยวี่ชิง และยังมีพี่สาวถิงถิงของหัวหน้าหมู่บ้าน"

เมื่อได้ยินจ้าวเสี่ยวกังพูดแบบนี้ แรงของมือผู้หญิงทั้งสามคนเพิ่มขึ้นทันที

พวกเธอคิดมาโดยตลอดถ้าจ้าวเสี่ยวกังจัดการซ่งยวี่ชิงได้ก็เกือบจะพอแล้ว คิดไม่ถึงเลยว่าจะคิดถึงลูกสาวคนรวยของหัวหน้าหมู่บ้านอีก ต้องรู้ว่านั่นเป็นการสำเร็จการศึกษาระดับมหาวิทยาลัยอันทรงเกียรติ นอกจากนี้หน้าตาแบบนั้นก็ไม่ด้อยไปกว่าการมีอยู่ของซ่งยวี่ชิง ถ้าหากว่าไม่ใช่ว่าอีกฝ่ายไม่ได้พักอยู่ในหมู่บ้าน เกรงว่าสาวสวยอันดับหนึ่งของหมู่บ้านจะเป็นใครมันยังไม่แน่

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือจ้าวถิงถิงยังไม่แต่งงาน ถ้าได้อยู่กับจ้าวเสี่ยวกังด้วยกันจะต้องแต่งงานแน่นอน หลังจากนี้ไปจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเธอในอนาคต ยิ่งบวกกับใบหน้าที่เป็นทางการของหัวหน้าหมู่บ้านจ้าวหวู่ เกรงว่าพวกเธอรวมกันแล้วคงไม่พอให้มอง

ซู…..

จ้าวเสี่ยวกังก็รู้สึกได้ถึงแรงมือที่เพิ่มขึ้นของผู้หญิงทั้งสามคนเช่นกัน ทันใดนั้นเจ็บจนถอนหายใจเย็นออกมาโดยตรง

ช่วงเวลาที่เขาเตรียมจะเปิดปากพูดอธิบาย เสียงที่อยู่ไม่ไกลของจ้าวหวู่ก็ดังขึ้นมา

"เสี่ยวกัง เกิดเรื่องแล้ว เกิดเรื่องแล้ว……"