หลิวต้าโถวอยู่ในที่ไกลเมื่อเห็นฉากนี้ถอนหายใจโดยตรง แต่ว่ากลับไม่ได้พูดอะไรมาก

จ้าวเสี่ยวกังจูบหลิวเฉิงเฉิงอย่างบ้าคลั่ง การใช้งานในก่อนหน้านี้ทั้งหมดถูกนำมาใช้ หลิวเฉิงเฉิงตอบโต้กลับอย่างหนัก เรื่อยๆๆ จนเธอเริ่มทนไม่ไหวแล้ว รู้สึกเหมือนว่าตัวเองอยากจะซุกเข้าไปในอกของจ้าวเสี่ยวกังเอาไว้แน่น ความชื้นและความร้อนในร่างกายส่วนล่างของเธอทำให้เธอกระซิบอย่างควบคุมไม่ได้

"เสี่ยวกัง อย่า…..ฉันต้องไปแล้ว"

ช่วงเวลาที่จ้าวเสี่ยวกังเตรียมจะเคลื่อนไหวขั้นต่อไป หลิวเฉิงเฉิงกลับมีการห้ามเอาไว้ ขึ้นรถโดยไม่หันหลังกลับมามอง

เมื่อเห็นแววตาที่หลิวต้าโถวมองเขา จ้าวเสี่ยวกังหัวเราะด้วยความเขินอาย แต่ว่าเขากลับไม่รู้สึกเสียใจที่วันนี้ได้ทำเรื่องเหล่านี้ ชอบก็คือชอบไม่จำเป็นต้องซ่อนๆแอบๆ

และในเวลานี้แน่นอนหยวนเซียงหลิงที่อยู่บนตึกก็เห็นฉากนี้เช่นกัน เมื่อเห็นปฏิกิริยาของจ้าวเสี่ยวกังที่จูบกับหลิวเฉิงเฉิง ภายในใจของเธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกแปลกๆ

โดยเฉพาะข้างใจกางเกง เธออดไม่ได้ที่จะสามารถรู้สึกได้ถึงไอ้นั่นมีขนาดใหญ่อย่างมาก มันใหญ่ยิ่งกว่าของเล่นที่เธอซื้อมาด้วยซ้ำ

จ้าวเสี่ยวกังกลับไม่รู้หยวนเซียงหลิงที่อยู่บนตึกกำลังมองเขา เขาเพียงแค่เดินไปที่สามล้อด้วยความเสียใจและนั่งลง

แม้ว่าของเล่นอันใหญ่ของเขานั้นจะชูชันจนทำให้กางเกงนูนขึ้นมา แต่ว่าเขากลับไม่ใส่ใจเลย

หยวนเซียงหลิงยังคงมีการคาดเดาขนาดของเจ้าเสี่ยวกังอย่างต่อเนื่อง ยิ่งมีการคาดเดา แรงกระตุ้นในหัวใจของเธอยิ่งมีความชัดเจนมากขึ้น

ว่ากันว่าผู้หญิงวัยสามสิบก็เหมือนหมาป่า วัยสี่สิบเหมือนเสือ และหยวนเซียงหลิงในวัยนี้เหมือนหมาป่าดั่งเสือ ยิ่งมองดูไอ้นั่นของจ้าวเสี่ยวกังบนตึกยิ่งชอบอย่างมาก

แม้ว่าจะเป็นแบบนี้ แต่เธอยังคงไม่คิดริเริ่มที่จะลดคุณค่าของเธอลง แต่เป็นการล็อคประตูห้อง ดึงผ้าม่านหน้าต่างลงเหลือช่องว่างเล็กๆ นั่งบนขอบหน้าต่าง ระหว่างที่มองจ้าวเสี่ยวกังไปด้วย พร้อมกับหยิบของเล่นส่วนตัวที่สั่งซื้อมาจากเว็บไซต์

ในไม่ช้า ภายใต้กระโปรงสีดำสั่นข้างล่างก็เปียกไปหมดแล้ว แต่ว่าความรู้สึกที่เธอต้องการกลับไม่เคยได้รับมาโดยตลอด

จ้าวเสี่ยวกังนั่งบนรถสามล้อและรอเป็นเวลานาน ไม่เห็นหลิวต้าโถวกลับมาสักที เริ่มรอไม่ไหวบ้างเล็กน้อยแล้ว

ระหว่างที่เขาเตรียมจะลุกขึ้น ที่ทางเข้าร้านอาหาร จู่ๆ ก็มีรถยนต์ BMW ที่น่าประทับใจจำนวนสี่หรือห้าคันปรากฏขึ้น

ในไม่ช้าผู้คนในรถหลายคันก็เดินลงมากันทีละคนๆ อากาศร้อนขนาดนี้คาดไม่ถึงว่าจะมีการสวมชุดสูทแขนยาวผูกไท

สำหรับการแต่งตัวแบบนี้ จ้าวเสี่ยวกังมีความอิจฉาอย่างมาก แต่ว่าสิ่งที่เขาอยากรู้มากกว่านั้นคือคนเหล่านี้เป็นใคร คาดไม่ถึงว่าทุกคนล้วนแล้วลงมาจากรถ BMW นอกจากนี้ยังมาที่ร้านอาหารเมืองเล็กๆ ที่ห่างไกลเช่นนี้

เมื่อเวลาที่กลุ่มคนเหล่านี้เพิ่งเข้าไปได้สักพัก หลิวต้าโถวก็กลับมาแล้ว

ทันทีที่จ้าวเสี่ยวกังเห็นหลิวต้าโถวก็มีการเข้าไปทักทาย

"น้าหลิว เมื่อกี้มีคนเยอะมากเข้ามาที่ร้านอาหาร คุณรู้ไหมว่ามาทำอะไร?"

เมื่อหลิวต้าโถวได้ยินแบบนี้ ทันใดนั้นก็เริ่มกังวลขึ้นมา

"เสี่ยวกัง นายเอาเห็ดสนไปที่ครัวด้านหลังแล้วให้คนชั่งให้ก่อน ฉันขอไปเจอประธานหยวนก่อนนะ คนเหล่านั้นน่าจะเป็นแขกสำคัญ เป็นไปได้อย่างมากที่วันนี้จะมาชิมเมนูพิเศษเห็ดสนของพวกเรา"

หลิวต้าโถวพูดจบก็พุ่งเข้าไปโดยตรง

เมื่อจ้าวเสี่ยวกังเห็นหลิวต้าโถวมีท่าทางที่กังวล ก็เข้าใจได้ทันทีว่าคนเหล่านั้นไม่ง่ายแน่นอน ไม่อย่างนั้นหลิวต้าโถวจะไม่กังวลแบบนี้หรอก

เมื่อเวลาที่จ้าวเสี่ยวกังขนเห็ดสนทั้งหมดในรถไปที่ห้องครัวด้านหลัง หลิวต้าโถวกลับเดินลงมาจากชั้นบนด้วยอาการหายใจหอบ

"เสี่ยวกัง ฉันขอไม่ดูแลนายแล้วนะ นายให้พวกเขาไปชั่งให้นายก่อน หลังจากนั้นค่อยจ่ายเงินให้นาย"

หลังจากพูดจบ หลิวต้าโถวเริ่มมีการผัดอาหารอย่างรวดเร็ว

ในไม่ช้าอาหารแต่ละจานที่หอมอย่างมากและอร่อยล้วนแล้วถูกเสิร์ฟทีละจานๆ

และในเวลานี้หยวนเซียงหลิงที่เพิ่งจัดการปัญหาของตัวเองเสร็จ หน้าแดงจางๆบนใบหน้ายังคงหายไปไม่หมด รูปลักษณ์ที่มีเสน่ห์และน่าสัมผัสทำให้ชายร่างใหญ่สี่คนล้วนแล้วหัวใจเต้นแรงอย่างมาก

แม้ว่าพวกเขาทั้งหมดล้วนแล้วมีครอบครัวแล้ว แต่เมื่อเผชิญหน้ากับหญิงแกร่งอย่างหยวนเซียงหลิงภายในใจของพวกเขายังคงมีความปรารถนาที่อยากจะพิชิต

"ประธานหยวน ไม่เจอกันหลายวันดูเหมือนจะสวยขึ้นนะ ถ้าหากว่าพวกเราหลายคนยังไม่มีครอบครัว จะต้องตามจีบประธานหยวนอย่างบ้าครั่งสักครั้งแน่นอน"

คนที่พูดก่อนเป็นผู้ชายหัวล้านคนหนึ่ง ใบใบหน้ามีความมัน เวลาที่มองไปทางหยวนเซียงหลิง สายตาทั้งสองข้างมีการเหล่จ้องมองไปที่คอเสื้อของหยวนเซียงหลิง ราวกับว่าไม่มีการปิดบังใดๆ

เมื่อเห็นสายตาของฝ่ายตรงข้าม หยวนเซียงหลิงไม่พูดแม้แต่คำเดียวและยกคอเสื้อขึ้นเล็กน้อย

คนอื่นๆเมื่อเห็นฉากนี้ ก็ล้วนแล้วไม่พูดแม้แต่คำเดียว และต่างยิ้มให้กันอย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัว

"สิ่งที่เฒ่าแก่จั่วพูดทำให้ฉันสับสนเล็กน้อยเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำ เป็นแค่ผู้หญิงหน้าเหลืองคิดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถทำให้เฒ่าแก่จั่วยกย่องได้มากขนาดนี้ ฉันไม่กล้าเลยจริงๆ"

"เฒ่าแก่จั่ววันนี้เชิญพวกเรามาอย่างกะทันหันไม่ทราบว่าต้องการคุยธุระอะไร? ไม่ใช่แค่มาที่นี่เพื่อทานอาหารพิเศษใช่ไหม?"

หยวนเซียงหลิงก็อยากรู้เช่นกันเกี่ยวกับการมาถึงของคนเหล่านี้ ท้ายที่สุดแล้ว หลายคนอาจกล่าวได้ว่าเป็นความสัมพันธ์ที่แข่งขันกัน โดยทั่วไปแล้วไม่มีการติดต่อกันอย่างแน่นอน

เมื่อเห็นคนหลายคนมา สิ่งแรกที่หยวนเซียงหลิงคิดคือหลายคนจากอีกฝ่ายน่าจะมาเรียนศิลปะจากอาจารย์

ท้ายที่สุดแล้วไม่ว่าจะเป็นเมืองหรือว่ามณฑล ร้านอาหารเผิงไหลของเธอคือธุรกิจที่ร้อนแรงที่สุด

และคนเหล่านี้ยกเว้นเฟิงเซียงหรุที่อยู่ตรงกลางเปิดซุปเปอร์มาร์เก็ตคนอื่นๆล้วนแล้วเปิดร้านอาหารทุกคน คนเหล่านี้มีการรวมตัวกัน เธอไม่เชื่อว่าจะมาด้วยความหวังดี

ในไม่ช้าเมนูอาหารพิเศษก็ถูกนำมาวางอยู่บนโต๊ะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเสิร์ฟเห็ดสนจานพิเศษทีละจานๆ ดวงตาของคนหลายคนล้วนแล้วเป็นประกาย

"ฮ่าๆๆ ประธานหยวน ขอไม่ปิดบังเลยนะ วันนี้ที่พวกเรามาที่นี่ก็เพื่อลิ้มรสเมนูอาหารพิเศษของร้านอาหารของคุณ สำหรับเหตุผลนั้นค่อยบอกคุณทีหลัง"

หยวนเซียงหลิงสั่งให้บริกรทุกคนแยกกันบริการทุกคน หลังจากนั้นลุกขึ้น ยกแก้วด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ :"ทุกคนล้วนแล้วเป็นเจ้าของธุรกิจ ไม่ว่าวันนี้มาด้วยจุดประสงค์อะไร แต่ว่าเพียงแค่มาแล้วก็เป็นแขกของฉัน ส่วนแก้วแรกนี้ฉันขอดื่มหมดแก้ว ทุกคนทำตัวตามสบาย"

หลังจากพูดจบหยวนเซียงหลิงก็ดื่มหมดแก้ว ส่วนคนอื่นๆก็มีกันมองหน้ากันเล็กน้อย สำหรับความสามารถในการดื่มของหยวนเซียงหลิงพวกเขารู้อยู่แล้ว เธอเป็นถึงเทพแห่งการดื่มในเวอร์ชั่นผู้หญิง ดื่มยังไงก็ไม่เมา

เมื่อเห็นทุกคนไม่ยกแก้วเพียงแค่จิบเล็กน้อย หยวนเซียงหลิงเริ่มไม่พอใจ

"วันนี้ผู้ชายหลายคนจะมารังแกผู้หญิงตัวคนเดียวอย่างฉันเหรอ? ฉันดื่มไปแล้ว พวกคุณเพียงแค่จิบนิดเดียวมันไม่ใช่แบบนี้หรอกมั้ง?"

เมื่อถูกหยวนเซียงหลิงพูดแบบนี้ คนหลายคนต่างหัวเราะออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ดื่มหมดแก้วทีละคนๆ

เมื่อเห็นทุกคนดื่มหมดแล้ว หยวนเซียงหลิงค่อยแสดงรอยยิ้มออกมา ในเวลาเดียวกันก็สั่งให้หลิวต้าโถวเสิร์ฟอาหารดีๆออกมาอีกหลายอย่าง

หลิวต้าโถวคิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้จ้าวเสี่ยวกังจะสามารถส่งเห็ดสนมาได้ถึงสามร้อยกว่ากิโล เมื่อหักตะกร้าไม้ไผ่ออกไปแล้วยังเหลืออีกสามร้อยกว่ากิโล

"เสี่ยวกัง ใช้ได้เลยนะ ครั้งแรกไม่เพียงแต่สามารถคืนเงินได้แล้ว อย่างน้อยๆยังสามารถทำเงินได้อีกพันกว่าหยวน ตามการพัฒนาของเด็กอย่างนายแบบนี้ไปเรื่อยๆ คงใช้เวลาไม่มากก็จะกลายเป็นคนรวยแล้ว"

"น้าหลิวพูดอะไรกัน ล้วนแล้วเป็นคุณที่ให้โอกาสฉัน คุณปลูกฝัง ปลูกฝังได้ดี"

เมื่อเวลาที่จ้าวเสี่ยวกังกำลังคุยกับหลิวต้าโถว ทันใดนั้นเสียงอุทานของหยวนเซียงหลิงก็ดังมาจากชั้นสอง เมื่อได้ยินเสียงนี้ สีหน้าของหลิวต้าโถวและจ้าวเสี่ยวกังเปลี่ยนทันที พุ่งขึ้นไปโดยตรง