ฉันไปรบตามแผนการของน้องสาวจนได้เป็นพระราชาซะแล้ว เจ้าหญิงที่ถูกฉันจับบังคับทำเมียมองฉันด้วยความเคียดแค้น ฉันจะทำไงดีล่ะทีนี้? - ตอนที่ 5 พี่ชนะแล้วน้องจ๋า

หลังความพ่ายแพ้ของตระกูลโคลเดอริคที่ยิ่งใหญ่ ส่งผลให้ตระกูลขุนนางหลายตระกูลสาบานว่าจะจงรักภักดีต่อรัฐบาลใหม่

ตระกูลดยุคโคลเดอริคที่พยายามบุกยึดเมืองหลวงถูกลดอำนาจลงให้เป็นขุนนางระดับท้องถิ่น โดยครอบครัวจะได้รับอนุญาตให้ดำรงอยู่ต่อไปได้ 

เพียงแต่ทรัพย์สินของดยุคจะต้องถูกนำมาชดเชยเป็นค่าปฏิกรณ์สงคราม และหลานชายของดยุคจะเป้นผู้นำตระกูลคนต่อไป

 

“การกวาดล้างพวกขุนนางมันง่าย แต่พวกเรายังมีคนไม่มากพอ หากไม่เก็บพวกเขาเอาไว้บ้าง ก็จะไม่เหลือใครไว้คอยบริหารดินแดน”

 

โมอา อาเรงส์ อธิบายในห้องส่วนตัวของเธอ

ถึงจะบอกว่าเป็นห้องส่วนตัวของเธอ แต่ก็เป็นห้องของอดีตพระราชา ซึ่งปัจจุบันพี่น้องอาเรงส์ใช้เป็นห้องนอนส่วนตัวของพวกเขาเอง

ห้องซึ่งเคยตกแต่งไปด้วยเฟอร์นิเจอร์อันหรูหราดูเรียบง่ายและสมถะขึ้นเพราะของใช้ส่วนใหญ่ถูกขายทอดตลาดเพื่อเป็นทุนสนับสนุนรัฐบาลใหม่

 

“ลูกชายของดยุคโคลเดอริคเป็นคนไม่ได้เรื่องเหมือนกันพ่อของเขา แต่หลานชายของเขาเป็นคนดี ฉันจึงให้เขาสืบทอดตระกูลต่อไป”

 

“เอิ่ม…..ลูกชายของเขาจะยินดีกับเรื่องนี้ไหม ฉันเดาได้เลยว่าเขาต้องร้องเรียนแน่นอน”

 

แวนถามอย่างกังวล

พี่น้องอาเรงส์นั่งอยู่ตรงข้ามกันและกำลังจิบชายามบ่าย

โมอาดูผ่อนคลายสบายใจกลับกัน แวนดูวิตกกังวลและไม่สบายใจ

แม้ว่าก่อนหน้านี้เขาจะเป็นผู้นำทัพไปสู้รบกับกองทัพของดยุคอย่างเกรี้ยวกราด แต่ตอนนี้เหมือนเป็นคนละคนไปอย่างสิ้นเชิง

 

“น่าเสียดายนะ เขาคงเรียกร้องอะไรไม่ได้อีกแล้ว เขาได้รับเงินมรดกและถูกเนรเทศออกจากอาณาเขต แล้วถูกใครก็ไม่รู้โจมตีระหว่างทางและถูกสังหารไปซะแล้ว”

 

“เอ๋?! ถูกฆ่า!!”

 

“ก็นะ เขากดขี่ผู้คนในดินแดนมานาน มีคนที่เคียดแค้นอยู่มากมาย ดูเหมือนว่าเขาจะโดนคนจำนวนมากรุมทุบตีจนตายก่อนโยนศพทิ้งลงในแม่น้ำ”

 

——-

 

แวนดูเหมือนจะมีความเวทนา

โมอาคิดอย่างอมยิ้มว่าความเมตตาของแวนนั้นช่างน่าหลงไหล

(แต่เขาไม่ได้ตายเพียงคนเดียว)

ครอบครัวของดยุคส่วนใหญ่ ภรรยา ลูกชาย ลูกสาว ผู้ติดตามใกล้ชิด ล้วนถูกสังหารจนสิ้น

เหล่าคนที่สังหารครอบครัวของดยุค เป็นพลเมืองที่ถูกกดขี่มายาวนาน รวมถึงครอบครัวของทหารที่ถูกบังคับเกณฑ์ไปรบแล้วเสียชีวิตเป็นจำนวนมากในการต่อสู้ครั้งนี้

เพราะในการรบกองกำลังของดยุคที่ถูกแวนกวาดล้าง โมอาได้เผยแพร่บิดเบือนว่าทั้งหมดเกิดจากความประมาทของดยุคโคลเดอริคจึงทำให้มีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก

ผลลัพธ์คือความไม่พอใจของประชาชนทั้งหมดจึงพุ่งตรงไปประชาทัณฑ์ที่ตระกูลโคลเดอริคแทนรัฐบาลใหม่

(พวกเขาจะพอใจเมื่อสังหารครอบครัวของดยุค และจะไม่เคียดแค้นท่านพี่ของฉัน)

 

โมอาไม่อยากให้พี่ชายของเธอถูกโกรธแค้นแม้จะเป็นเพียงกลุ่มคนไม่กี่คนก็ตาม

ความรักอันลุ่มหลงมัวเมาในตัวพี่ชายทำให้เธอเบี่ยงเบนเป้าความแค้นจากผู้อื่นได้อย่างชำนาญ

 

“ขุนนางจำนวนมากยอมสวามิภักดิ์ต่อพวกเรา ทำให้สามารถควบคุมจัดการอาณาจักรไอดรันส่วนใหญ่เอาไว้ได้แล้ว ถึงเวลาที่จะสถาปนาพระราชาองค์ใหม่ที่ถูกเลื่อนมาจนถึงตอนนี้”

“เอ่อ…..นี่เราต้องรีบตัดสินใจทำตอนนี้เลยเหรอ?”

“แน่นอน มันคงจะไม่ดีและไปต่อลำบากหากประเทศเกิดใหม่ไม่มีผู้ปกครองเป็นระยะเวลานานเกินไป”

 

คำกล่าวของโมอานั้นชัดเจน

หลังจากราชวงศ์ถูกล้มล้าง มีการจัดตั้งรัฐบาลใหม่ แต่ผู้นำกองกำลังกบฏกับคณะรัฐประหารยังคงบริหารประเทศผ่านสภาเมือง

 

“เราแค่บริหารจัดการผ่านสภาแบบที่ผ่านมาต่อไปไม่ได้เหรอ ไม่น่าจะจำเป็นต้องมีพระราชาอีกต่อไป”

 

“แบบนั้นยังไม่เป็นผลดีนะท่านพี่ บริหารรัฐบาลผ่านรัฐสภาโดยเสียงของประชาชนอาจเป็นเรื่องธรรมดา นั่นยังเป็นเรื่องของอนาคตอีกยาวไกล แม้ความวุ่นวายจะสงบลงแล้ว แต่การเมืองโดยผ่านมติประชาชนยังเร็วเกินไปในขณะที่ประเทศเพื่อนบ้านสามารถรุกรานได้ตลอดเวลาเช่นนี้”

 

“ถึงอย่างนั้น ฉันไม่คิดว่าตัวเองสามารถเป็นพระราชาได้”

 

นี่คือเหตุผลที่แวนวิตกกังวลอย่างมาก

โมอาอยากให้พี่ชายเป็นพระราชาองค์ใหม่อย่างยิ่ง

ในฐานะผู้นำกองทัพกบฏ ศูนย์กลางของอำนาจรัฐบาลใหม่ มันสมควรแก่เหตุผลแล้ว

แต่แวนรู้สึกหนักใจ

ถึงแม้เขาจะมีความแข็งแกร่งแต่ก็มีความนับถือตัวเองต่ำ

เขาคิดเสมอว่าตัวเองนั้นโง่เขลาและอ่อนแอ ไม่สามารถเป็นพระราชาได้ เลยคัดค้านประเด็นนี้มาตลอด

 

“ไม่มีใครเหมาะสมกว่านี้อีกแล้วเหรอ อย่าง ยูสทาซหรือลอยด์”

 

ยูสทาซและลอยด์เป็นลูกน้องของแวนในรัฐบาลใหม่

โดยยูสทาซบริหารจัดการเกี่ยวกับการทหารและลอยด์บริหารจัดการเรื่องกิจการภายใน

 

“สองคนนั้นก็อยากให้ท่านพี่เป็นพระราชาเช่นกัน พวกเขาร่วมมือกันเพื่อท่านพี่เท่านั้น แต่เขาสองคนเหมือนน้ำกับน้ำมัน หากคนหนึ่งได้เป็นราชา อีกคนคงมุ่งจะล้มล้างเขา ท่านพี่อยากเริ่มต้นประเทศใหม่ด้วยความขัดแย้งเหรอ?”

 

“เอ่อ…..แล้ว…..”

“เจ้าหญิงเมดิน่าก็คงเป็นไปไม่ได้เช่นกัน”

 

โมอาเดาความคิดของพี่ชายออกจึงรีบตักเตือน

 

“ประชาชนจำนวนมากสะสมความเคียดแค้นต่อราชวงศ์ไอดรันไว้ยาวนาน หากเจ้าหญิงเมดิน่าที่เป็นสมาชิกของราชวงศ์ที่ยังรอดชีวิตอยู่ได้เป็นผู้ปกครองประเทศคนต่อไป ต้องเกิดความวุ่นวายขึ้นอย่างแน่นอน”

 

“เอิ่ม….”

 

“อาณาจักรไอดรันจะต้องหายไปตลอดกาล เราจำเป็นต้องเปลี่ยนชื่อประเทศและสร้างประเทศใหม่ทั้งหมด ไม่งั้นจะไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้”

 

 

———–

 

แวนไม่สามารถพูดอะไรกลับได้อีก

เขาไม่มีความทะเยอทะยานส่วนตัวในเรื่องอำนาจหรือยศฐา เพียงแต่อยากช่วยเหลือประชาชนและกอบกู้ประเทศเท่านั้น

นั่นแหล่ะคือชายที่ชื่อ แวน อาเรงส์

 

“ฉันเข้าใจแล้ว ถ้าน้องสาวว่าเช่นนั้น ฉันก็จะเป็นพระราชา คิดว่าทุกคนจะยอมรับไหม?”

 

“อย่างน้อยประชาชนก็จะมีความสุข เพราะท่านพี่ต่อสู้เพื่อพวกเขามาโดยตลอด”

 

แวนได้ต่อสู้เพื่อประชาชนมาโดยตลอด

เขาปราบกลุ่มโจรและเหล่าสัตว์ประหลาด ปกป้องบ้านเมืองจากการถูกรุกราน

ในขณะที่ราชวงศ์และขุนนางไม่เคยยอมรับและไม่เห็นคุณค่าเพราะเขาเป็นเพียงสามัญชน

แต่ประชาชนที่ถูกช่วยเหลือต่างจดจำวีรกรรมของเขาได้อย่างแน่นอน

 

“ยังไงก็ตาม อาจมีแค่ขุนนางระดับล่างและเหล่าสามัญชนที่ยอมรับและเชื่อฟัง ส่วนขุนนางระดับสูงนั้นอาจแกล้งทำเป็นเชื่อฟังต่อหน้า แต่ลับหลังคงหวังที่จะโค่นล้มท่านพี่ก็เป็นได้”

 

“แล้วจะต้องทำยังไงดีล่ะ?”

 

“เราแค่ต้อง การข้ ออ้างที่พวกเหล่าขุนนางไม่สามารถโต้แย้งได้ โล่ที่ไม่มีวันบุบสลายซึ่งพวกเขาจะไม่กล้าหันคมดาบใส่เราได้อีก”

 

โมอายิ้มหวานแล้วประสานมือของเธอเข้าด้วยกัน

 

“ท่านพี่ต้องรับองค์หญิงเมดิน่าเป็นมเหสี แม้ว่าจะใช้กำลังบังคับก็ตาม ทำให้นางกลายเป็นภรรยาซะเพื่อความมั่นคงในภายภาคหน้า”

 

 

 

 

 

=================

 

จะแปลเฉพาะแนวฮาเร็มที่มี NTR และ zamaa เป็นความชอบส่วนตัวนะครับ ลงน้องแมวเท่านั้น ไม่ลงที่อื่น

เป็นกำลังใจให้กันได้ที่ กสิกร 606-2-07812-8 ทวิรวัฒน์