ฉันไปรบตามแผนการของน้องสาวจนได้เป็นพระราชาซะแล้ว เจ้าหญิงที่ถูกฉันจับบังคับทำเมียมองฉันด้วยความเคียดแค้น ฉันจะทำไงดีล่ะทีนี้? - ตอนที่ 15 กินเหล้ามันขม กินนมดีกว่า ♪

ในวันนั้นเอง ได้มีการจัดงานเลี้ยงสังสรรที่ป้อมอาร์มสตรอง

เป็นงานเลี้ยงเฉลิมฉลองการสถาปนาราชอาณาจักรอาเรงส์ แทนที่ราชอาณาจักรไอดรันที่ล่มสลาย และการขึ้นครองบัลลังค์ของพระราชาองค์ใหม่

 

“แด่พระราชาองค์ใหม่ของพวกเรา ขอจงทรงพระเจริญ!”

 

“””””””ไชโย””””””””

 

เมื่อมาร์คกราฟ อุลเบลส์ ขุนพลแห่งป้อมปราการ ชูแก้วขึ้น ผู้คนก็ต่างชูแก้วขึ้นตามกัน

แขกเหรื่อล้วนเป็นขุนนางที่ปกครองดินแดนทางชายแดนตะวันออก

แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีอิทธิพลต่อราชสำนักมากนัก แต่ก็ล้วนเป็นยอดนักรบที่เคยต่อสู้กับจักรวรรดิทางตะวันออกอย่างช่ำชอง

การสนับสนุนของพวกเขามีความสำคัญต่อความมั่นคงทางตะวันออกของราชอาณาจักรเป็นอย่างมาก

ก่อนหน้านี้พวกเขาประกาศกร้าวว่า “พวกกบฏจะต้องพ่ายแพ้!” แต่ตอนนี้พวกเขากลับเฉลิมฉลองให้กับการขึ้นครองราชย์ของแวนอย่างจริงใจ

เหล่าขุนนางทางชายแดนตะวันออกรวมทั้งมาร์คกราฟ อุลเบลส์ ล้วนมีสมองกล้าม จึงนิยมชมชอบผู้ที่มีความกล้าหาญในการต่อสู้

พวกเขาไม่สามารถปฏิเสธการมีอยู่ของชายคนหนึ่งผู้ซึ่งเอาชนะการดวลกับบุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดที่พวกเขาให้ความเคารพนับถือได้

พวกเขาสาบานว่าจะจงรักภักดีต่อแวน และจะกรีธาทัพไปร่วมต่อสู้เพื่อองค์ราชาในทุกสนามรบ

 

(น้องสาวววว!!! ช่วยฉันด้วยยย!!!)

 

แวนกรีดร้องอยู่ในใจขณะที่นั่งเป็นประธานของงาน

แวนนั่งอยู่ข้างมาร์คกราฟ อุลเบลส์ ได้รับการทักทายจากขุนนางมากหน้าหลายตา

ก่อนจะมาเป็นอัศวิน แวนเป็นบุตรชายคนที่ 3 ของครอบครัวขุนนางที่ยากจน

เขาไม่ได้รับสืบทอดทั้งบ้านและอาณาเขต เหล่าพี่ชายล้วนรังเกียจเขา เขากับน้องสาวจึงเดินทางมาเมืองหลวงเพื่อเป็นอัศวิน

แต่ตอนนี้แวนคือพระราชา

ขุนนางล้วนปฏิบัติต่อแวนอย่างไม่คุ้นชิน

ขุนนางที่อายุมากกว่าสองเท่า ต่างเข้ามาทักทายและโค้งศีรษะแสดงความเคารพทีละคน

ความเครียดลงตับอย่างล้นหลาม

 

(น้องสาว ฉันคิดว่าตัวเองไม่เหมาะกับการเป็นพระราชาเลยจริงๆ…)

 

“ขออภัย ฉันขอรินสุราให้ท่านได้ไหม?”

 

“อ่า…ขอบคุณ….”

 

สาวงามปรากฏตัวในขณะที่แวนค่อยๆ จิบไวน์ทีละน้อย เพื่อไม่ให้ตัวเองเมาจนเกินไป

เธอมีสายตาอันเฉียบคมที่แสดงออกถึงความมุ่งมั่น และมีรูปโฉมงดงามที่หาได้ยากแม้แต่ในเมืองหลวง

 

“คุณคือ…”

 

“หม่อมฉัน ลูเซีย อุลเบลส์ หลานสาวของมาร์คกราฟ อุลเบลส์ เพคะ”

 

สาวงามผมสีเงินยิ้มเล็กน้อยแล้วรินไวน์ลงในแก้วของแวน

 

“การดวลเมื่อสักครู่ช่างน่าประทับใจยิ่งนัก หม่อมฉันไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะมีผู้ใดที่สามารถเอาชนะท่านปู่ได้ ทรงโปรดให้อภัยแก่ผู้หญิงโง่เขลาเช่นนี้ ที่ประเมินฝ่าบาทต่ำเกินไปด้วยเถิด”

 

“โอ้….ไม่เป็นไร ไม่ว่ากัน”

 

“ไม่มีทางที่ฝ่าบาทจะใช้คมดาบวิเศษเช่นนี้เพื่อชิงบัลลังค์ด้วยผลประโยชน์ส่วนตัว แน่นอนว่าต้องมีเหตุผลอันสมควร หม่อมฉันละอายใจที่กล่าวหาว่าฝ่าบาทเป็นผู้ทรยศโดยไม่รู้อะไรเลย…”

 

สีหน้าของลูเซียสลดและก้มหัวขอโทษ

แวนตื่นตระหนกเมื่อเห็นสาวงามมีท่าทีหดหู่

 

“ไม่ ไม่ ไม่! ฉันได้แย่งชิงบัลลังค์มาจริงๆ! คุณไม่ได้กล่าวผิดแต่อย่างใด! เงยหน้าขึ้นเถอะ!”

 

“ขอบพระทัย”

 

ลูเซียเงยหน้าขึ้น

แวนไม่ได้สังเกตถึงหยดน้ำตาที่หางตาของเธอ

 

“ในฐานะผู้นำคนต่อไปของตระกูล อุลเบลส์ หม่อมฉันสาบานว่าจะจงรักภักดีต่อฝ่าบาทเช่นกัน เชิญดื่ม!”

 

“อ่า”

 

“ได้โปรด ดื่มอีก!”

 

“อูว…”

 

ตามคำเชิญของลูเซีย แวนจึงดื่มไวน์ในแก้วของเขา

เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะดื่มหนัก เพราะรู้ดีว่าถ้าเมาแล้วตัวเองจะขาดสติ แต่การปฏิเสธคำเชิญถือเป็นการหยาบคาย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อหลานสาวของมาร์คกราฟที่มีสถานะอันสูงส่ง

 

(ว่าแต่ไวน์นี่ดื่มง่ายจัง ถ้าไม่ดื่มมากจนเกินไป ฉันคงไม่น่าจะเมา)

 

แต่….แวนหารู้ไม่

ไวน์ที่ผลิตในภูมิภาคนี้ถึงแม้จะมีรสชาติที่นุ่มนวลดื่มง่าย แต่ปริมาณแอลกอฮอล์นั้นสูงลิ่ว หากไม่คุ้นเคยมาก่อนแล้วดื่มในปริมาณมากก็ต้องมีเมาจนกอดเสาเถียงอย่างแน่นอน

 

“โอ้…?”

 

“เอ้า ฝ่าบาท อีกแก้วนึง”

 

แวนพยายามครองสติได้อยู่ประมาณ 30 นาที

เมื่อเขาตื่นขึ้นมาในห้องหนึ่งของป้อมปราการ

ลูเซีย อุลเบลส์ กำลังนอนหลับในสภาพนุ่งลมห่มฟ้า อยู่ข้างๆ เขา

 

 

 

 

 

 

=================

 

จะแปลเฉพาะแนวฮาเร็มที่มี NTR และ zamaa เป็นความชอบส่วนตัวนะครับ ลงน้องแมวเท่านั้น ไม่ลงที่อื่น

เป็นกำลังใจให้กันได้ที่ กสิกร 606-2-07812-8 ทวิรวัฒน์