ฉันมีพี่ชาย 7 คน - บทที่ 90 พี่สาม กู้หมิงอวี๋

บทที่ 90 พี่สาม กู้หมิงอวี๋

“ฉันต่างหากที่เป็นพี่เขา”

เสียงของไป๋โม่ฮัวตอบดังฟังชัด ถ้าดูจากอายุแล้วยังไงเขาก็แก่กว่า แต่สายตาคนในห้องกลับมองมาอย่างสงสัย

“อะไรกัน นายยังดูเด็กอยู่เลย”

หลายคนแสดงอาการตกใจและดูเหลือเชื่อ ทำเอาไป๋โม่ฮัวนิ่งไปทันที “…”

บ้าบอชะมัด!

ความไม่พอใจนั้นถูกเอาไปลงที่กู้หมิงหลี่อย่างไม่ต้องสงสัย

ระหว่างทางกลับ คนอายุมากสุดมีสีหน้าบอกบุญไม่รับอย่างชัดเจน

กู้หมิงหลี่อุ้มหนวนหน่วนติดตัวจนได้กลิ่นหอมแป้งเด็กจากน้องสาวอย่างชัดเจน แล้วเดินตามอีกฝ่ายอย่างช้า ๆ ด้วยรอยยิ้มจาง ๆ

“โห่… ใจแคบจัง ฉันไม่ได้เป็นคนพูดเลยเหอะ มาโกรธกันได้ไงเนี่ย”

แต่คนฟังกลับเมินเฉยเดินนำหน้าไปอย่างเงียบ ๆ

กู้หมิงหลี่ยักไหล่ “ไม่มีเหตุผลสักนิด คนโตแล้วทำแบบนี้เหรอ”

ไป๋โม่ฮัวรีบหันหน้ากลับมามองแล้วตอบโต้ “ก็แล้วทำไมนายไม่อธิบายเล่า แถมเมื่อวานยังทำร้ายฉันอีกต่างหาก”

กู้หมิงหลี่เลิกคิ้วแล้วยิ้มร้าย “ทำไมเจ้าคิดเจ้าแค้นขนาดนี้ฮะ”

ไป๋โม่ฮัวยังคงตีสีหน้าจริงจัง “มันไม่ใช่เรื่องเจ้าคิดเจ้าแค้นอะไรเลยนะ มือฉันยังไม่หายเลย”

เขาเอ่ยด้วยความโกรธพลางพับแขนเสื้อขึ้น ข้อมือขาวปรากฏรอยแดงเป็นวง ไม่เพียงแค่ยังไม่ดีขึ้น แต่ยังเป็นรอยชัดเจนอีกต่างหาก

กู้หมิงหลี่เบิกตาอย่างสนใจ “ผิวบางเหมือนหนวนหน่วนเลย อายุปาไปเท่าไหร่แล้ว”

คนตัวสูงกว่าพึมพำในลำคอ เขาเริ่มรู้สึกว่านี่เป็นความผิดของตัวเอง

“ขอโทษด้วยครับ ไม่คิดว่าจะเป็นเยอะขนาดนี้ ให้พาไปโรงพยาบาลดีไหม”

ได้ยินคำขอโทษแบบนั้น ไป๋โม่ฮัวก็รู้สึกเขินขึ้นมาเล็กน้อย เขารีบดึงแขนเสื้อปิดทันที

“มันแค่… ดูน่ากลัว แต่ไม่เจ็บหรอก”

กู้หมิงหลี่นิ่งไป “…”

อารมณ์ของคนตัวเตี้ยกว่าค่อนข้างคล้ายกับหนวนหน่วน ท่าทางนุ่มนวลแบบนั้นทำให้รู้สึกน่ารังแก แต่พอสงบลงแล้วกลับทำให้รู้สึกใจอ่อนได้อย่างน่าประหลาด

“เอ่อ แต่นายดูดีมากเลยตอนที่แข่งอยู่ ฉันขอวาดรูปนายได้ไหม”

ทันทีที่ความโกรธในใจของไป๋โม่ฮัวคลายลงไป สีหน้าท่าทางปกติก็เริ่มกลับมา ตามมาด้วยรอยยิ้มสดใสที่ทำให้ดวงตาเรียวรียิ้มเป็นสระอิเหมือนตาแมว และกว่าจะรู้ตัวว่าตัวเองพูดอะไรไป ประโยคนั้นก็ส่งไปถึงคนตรงข้ามเสียแล้ว

หนวนหน่วนที่เคยเห็นภาพวาดของลูกพี่ลูกน้องแล้วก็รีบพยักหน้าเห็นด้วยอย่างแรง

“ภาพที่พี่ชายวาดสวยมากเลยค่ะ เคยวาดให้หนวนหน่วนด้วย สุดยอดมากเลย”

กู้หมิงหลี่มองไปทางหนวนหน่วน “เธอชอบชมทุกคนว่าสุดยอดอยู่ตลอดเลยหรือไง หืม”

เขาเน้นคำว่า ‘ทุกคน’ อย่างจงใจ

นั่นทำให้หน้าอ่อนวัยของน้องสาวเปลี่ยนเป็นสีระเรื่อ “หนวนหน่วน… หนวนหน่วนแค่พูดความจริงนะคะ”

เด็กหญิงยู่หน้าเล็กน้อยเพราะกลัวว่าพี่ชายจะไม่เชื่อ เธอหันไปถามลูกพี่ลูกน้องต่อ

“หนูจำได้ว่าคุณป้าบอกว่าพี่ชายไม่ค่อยได้วาดรูปคนเลย”

ไป๋โม่ฮัวเกาท้ายทอยอย่างเขินอาย “พี่จะวาดเฉพาะคนที่ดูดีแล้วก็อยากวาดเท่านั้นน่ะ”

“อ้อ จุกจิกจัง พวกดาราหน้าตาดี ๆ เยอะแยะทำไมไม่วาดล่ะ”

คุณจิตรกรรีบเถียงกลับ “มันไม่ใช่แค่นั้นสิ ไม่ใช่แค่ดูดีอย่างเดียว แต่ต้องดูได้สัดส่วนพอดี และต้องดูมีเสน่ห์ด้วย ฉันไม่ได้สนใจพวกดารา ฉันอยากวาดแค่คนที่อยากจะวาดเท่านั้นแหละ”

กู้หมิงหลี่เริ่มสนใจขึ้นมา “แล้วหมายถึงใครนะ”

ไป๋โม่ฮัวกำลังจะอ้าปากเอ่ยชื่อ แต่พอเห็นป้ายโฆษณาที่ติดอยู่ ดวงตาก็พลันสว่างวาบขึ้น เขารีบชี้ไปที่ป้ายนั้นอย่างรวดเร็ว “เขา!”

ทั้งสองพี่น้องมองตามไปยังนิ้วที่ชี้ไป เป็นป้ายโฆษณาขนาดใหญ่ที่อยู่ฝั่งตรงข้าม บนนั้นมีภาพชายหนุ่มหน้าตาดีที่ไม่ว่าจะมองด้วยสายตาของชายหรือหญิงก็ยังงดงาม และจู่ ๆ ทุกคนก็ประหลาดใจกับเสียงกรี๊ดที่ดังขึ้นมา

“กรี๊ดดด อวี๋อวี่กลับมาแล้ว!”

“อะไรนะ ฉันจะไปรับ เขามาที่สนามบินไหน”

“อวี๋อวี่ ฮื่ออ ฉันรักคุณจังเลยย”

“เร็วเข้า… เห็นข่าวบอกว่าจะมาที่สนามบิน XXX ยังพอมีเวลาเดินทาง ไปกันเถอะ”

“ตายละ ไม่รู้ข่าวมาก่อนเลย”

“โห… อวี๋อวี่เหมือนจะทำงานหนักนะช่วงนี้ น่าจะกำลังถ่ายหนังอะไรอยู่ น้ำหนักลดด้วยหรือเปล่า”

ไม่ใช่แค่ภาพบนป้ายโฆษณาเท่านั้น แต่ยังมีข่าวว่าเขากำลังจะกลับจากต่างประเทศอีกด้วย

เพียงเสี้ยวนาที ข่าวการกลับมาของนักแสดงระดับอินเตอร์กู้หมิงอวี๋ก็เป็นที่พูดถึงไปทั่วในอินเทอร์เน็ต ชื่อเขาติดท็อปคำค้นหามาแรงในโซเชียลมีเดียทันที และนี่ก็เป็นเพียงหนึ่งในอีกหลายข่าวของเขา

แค่นี้ก็เพียงพอที่จะยืนยันได้เรื่องชื่อเสียงของนักแสดงคนนี้แล้ว

หนวนหน่วนเห็นถึงความคลั่งไคล้ของแฟน ๆ ที่มีต่อดาราคนนั้นก็ทำเอาอ้าปากค้าง

นี่มัน… สุดยอดไปเลย

“ก็มีน้องสาวอยู่แล้วนี่ไง!”

กู้หมิงหลี่เดาะลิ้นแล้วยกมือขึ้นบีบแก้มกลมของน้องสาว “เขาเคยหน้าตาดีที่สุดในบ้านก็จริง แต่ตอนนี้หนวนหน่วนกลับมาแล้ว ตำแหน่งนี้ต้องเปลี่ยนคนแล้วแหละ”

หนวนหน่วนได้ฟังที่พี่สี่พูดก็มองด้วยความสงสัยแล้วส่งเสียง “หืม?” ออกมาด้วยความงุนงง

กู้หมิงหลี่หัวเราะออกมาเต็มเสียง “เธอจำเขาไม่ได้เหรอ เด็กโง่ นั่นพี่สามไง กู้หมิงอวี๋”

หนวนหน่วนยังอยู่ในความสับสน

คนคนนั้น หนุ่มหน้าสวยคนนั้นคือพี่สามของเธอเหรอ

“พี่สามเหรอคะ”

ไป๋โม่ฮัวก็มีสีหน้าประหลาดใจ เขาเอ่ยด้วยความสับสนว่า “ใช่ กู้หมิงอวี๋ไง”

พอมาลองคิดดูแล้วเขาเคยเจอกู้หมิงอวี๋เพียงตอนยังเด็ก ๆ เท่านั้น ตอนที่ไปเยี่ยมบ้านกู้ จำได้แค่ว่าอีกฝ่ายเป็นคนหน้าตาดีมาก แต่หลังจากนั้นก็ไม่เคยได้เจอกันอีกเลย

เพราะนักแสดงหนุ่มยุ่งอยู่กับงานวงการบันเทิง ส่วนจิตรกรอย่างเขาก็ง่วนอยู่กับการวาดภาพที่บ้าน ทำให้รู้จักนักแสดงที่ชื่อกู้หมิงอวี๋จากเพื่อนที่เป็นแฟนคลับของเขาแทนที่จะรู้จากเขาที่เป็นญาติกัน

ในตอนแรกก็คิดเพียงแค่ว่าคนคนนี้หน้าตาดีมาก เหมาะจะมาเป็นแบบวาดรูป ไม่คาดคิดว่าจะเป็นคนที่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลกู้ด้วย

กู้หมิงหลี่หมดคำจะพูด ทำไมถึงได้ซื่อบื้อขนาดนี้

ชายหนุ่มดุนลิ้นกับกระพุ้งแก้มพลางบีบแก้มนุ่มของน้องสาวอย่างมันเขี้ยว

“กลับมาถึงเขาคงไปที่บริษัทก่อนอยู่แล้ว บริษัทก็อยู่แถวนี้ หนวนหน่วนอยากไปเจอพี่สามก่อนไหม เหมือนเขาจะไม่รู้ว่าเธอกลับมาแล้ว”

เด็กหญิงตัวน้อยมีท่าทางลังเลสับสน แอบคาดหวังและกังวลใจไปพร้อม ๆ กัน

แม้นี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่ต้องไปเจอพี่ชาย แต่ทุกครั้งที่ต้องเข้าไปทำความรู้จักเป็นครั้งแรก หนวนหน่วนจะรู้สึกประหม่ามากเป็นพิเศษ

ทั้งเรื่องที่ไม่ได้รู้จักกันมาก่อน และความกังวลว่าพี่ชายจะชอบน้องสาวอย่างเธอไหม พอคิดถึงการเจอกันครั้งแรกแล้วเด็กน้อยก็ขมวดคิ้วเข้าหากัน ความคิดในหัวตีกันยุ่งไปหมด

เพราะแบบนี้กู้หมิงหลี่จึงเป็นฝ่ายตัดสินใจแทนน้องสาว

“ไปเถอะ เดี๋ยวพี่จะพาเธอไปเจอพี่สามเอง”

หนวนหน่วนดึงเสื้อพี่สี่แล้วกระซิบถามเสียงแผ่ว “แล้ว… ต้องเอาของขวัญอะไรไปให้พี่สามไหมคะ”

กู้หมิงหลี่ตอบอย่างไม่หยุดคิด “ครอบครัวกันทั้งนั้น ต้องมีของขวัญอะไรด้วยเหรอ”

มือเล็กของน้องน้อยกำเสื้อแน่นขึ้น ใบหน้ากลมเต็มไปด้วยความประหม่า

“หนู… หนูเตรียมของขวัญไปให้พี่สามด้วยดีกว่า”

ท่าทางกังวลนั้นดูเหมือนลูกหมาตัวจ้อยแสนนุ่มนิ่ม มองยังไงก็น่ารักเสียจริง

ส่วนไป๋โม่ฮัวก็แอบแซวออกมาอย่างอิจฉานิด ๆ “หนวนหน่วนยังไม่เคยให้ของขวัญพี่เลยด้วยซ้ำ”

เด็กน้อยรีบเอ่ยตอบเสียงแผ่ว “ตอนหนูไปบ้านอากู๋ หนูไม่รู้ว่าพี่ชายจะกลับมา เอ่อ เดี๋ยวหนวนหน่วนจะซื้อให้พี่ชายด้วยอีกคน พี่ชายชอบอะไรคะ ไปเลือกกันเถอะ”

คนเป็นพี่ได้ฟังคำพูดนั้นของน้องก็ใจอ่อนยวบ ทั้งสามตรงไปที่ห้างสรรพสินค้าด้วยกันในทันที

หลังจากได้ของขวัญเรียบร้อย กู้หมิงหลี่ก็พาน้องสาวและลูกพี่ลูกน้องขึ้นแท็กซี่ตรงไปหากู้หมิงอวี๋ที่บริษัทและโทรหาผู้จัดการเพื่อนัดเจอ

ส่วนนักแสดงหนุ่มที่กำลังไปที่บริษัทก็ไม่ได้รู้เลยว่ามีเซอร์ไพรส์ใหญ่รออยู่