ฉันมีพี่ชาย 7 คน - บทที่ 81 วิธีกินพุดดิ้งนมสดที่ถูกต้อง

บทที่ 81 วิธีกินพุดดิ้งนมสดที่ถูกต้อง

เช้านี้หนวนหน่วนสวมชุดสีชมพูอ่อนกำลังจะออกไปร้านทำผมกับคุณแม่ อากิ๋มและลูกพี่ลูกน้องของเธอ เพราะใกล้ถึงวันเกิดคุณปู่ซูแล้ว

ผมของลูกพี่ลูกน้องของเธอยาวเร็วเช่นกัน ถ้าเขาไม่คอยเล็มผมด้านหน้าออก เขาจะต้องคอยใช้มือปัดผมที่ปิดหน้าทั้งวัน ถึงแม้ว่าจะทำให้ดูเหมือนเด็กญี่ปุ่น แต่ว่าการใช้มือสางผมบ่อย ๆ ก็ทำให้ลำบากและเสียเวลามากเช่นกัน

ยิ่งไปกว่านั้น เขาเองก็มีรูปร่างผอมเพรียวและหล่อเหลาอยู่แล้ว แต่ถ้าผมของเขายาวขึ้นอีกนิด เขาอาจจะถูกมองว่าเป็นเด็กผู้หญิงก็ได้

ผมของหนวนหน่วนก็ยาวขึ้นด้วยเช่นกัน โดยเฉพาะผมหน้าม้าที่กำลังปิดบังตาของเธอเล็กน้อย

ยังคงเป็นเช่นเดิม ผมฟูยุ่งเหยิงสีดำเข้ม ปกคลุมใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอ คางอันแหลมเรียว ผิวขาวราวน้ำนม นัยน์ตากลมโต และริมผีปากสีชมพูอ่อนระเรื่อราวกับดอกท้อที่กำลังเม้มอยู่ เด็กน้อยมองดูตัวเองในกระจกพลางรู้สึกว่าตัวเองนั้นเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก

ในช่วงเวลาอันสั้นเช่นนี้ ผิวที่ได้รับการดูแลกลับมาขาวนวลอ่อนละมุน ใบหน้าที่ดูมีแก้มมากขึ้นทำให้หน้าตาดูอวบอิ่มและอ่อนโยนมากขึ้นไปอีก สีชมพูแต่งแต้มขับให้หนวนหน่วนเหมือนเด็กน้อยในเทพนิยายก็มิปาน

ช่างตัดผมต่างปลื้มเด็กน้อยน่ารักจิ้มลิ้มคนนี้ แต่น่าเสียดายที่คุณแม่และอากิ๋มไม่อนุญาตให้ถ่ายรูป

แน่นอนว่าไป๋โม่ฮัวก็ดูหล่อมากเช่นกัน เขาตัดผมออกไปแล้วก็ดูสะอาดสะอ้านมากขึ้นไปอีก

เด็กหนุ่มมีใบหน้าอ่อนเยาว์ ดวงตากลมเหมือนแมว รอยยิ้มที่ดูอบอุ่นเช่นนี้ทำให้มีผู้คนมาชื่นชอบได้ไม่ยาก

หลังจากที่พวกเขาเดินออกไปจากร้านตัดผม พนักงานในร้านต่างก็อดไม่ได้ที่จะพูดซุบซิบกัน

“ภาพลักษณ์ของครอบครัวนี้ดูสูงส่งจังเลยนะ”

“เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนั้นอย่างกับตุ๊กตากระเบื้อง ผิวขาวราวกับน้ำนมเลยแหนะ มองไม่เห็นข้อตำหนิสักนิด ทั้งสวยทั้งบอบบาง นึกไม่ออกเลยว่าโตขึ้นจะขนาดไหน พระเจ้าลำเอียงจัง เธอเหมือนกับหยกที่ถูกแกะสลักมา แล้วเราเพิ่งจะดึงออกมาจากโคลน”

“หนุ่มน้อยคนนั้นก็หล่อมาก หุ่นผอมเพรียว ขายาวเอวบาง นึกว่าเทพบุตรหลุดจากม่านฮวา รอยยิ้มของเขาช่างบริสุทธ์เสียจริง จะมีคนหน้าตาแบบนี้อยู่ในโลกได้ยังไงกัน วันนี้วันดีจริง ๆ”

ฝ่ายที่เดินออกไปไม่รู้เลยว่าหลังจากที่ก้าวเท้าออกไปแล้ว มักจะมีคำพูดซุบซิบที่เกิดขึ้นกับพวกเขาในภายหลัง ไป๋โม่ฮัวเดินนำหน้าหนวนหน่วน มืออุ่น ๆ ข้างหนึ่งจูงมือเด็กน้อยไปด้วย ในขณะที่คุณแม่และอากิ๋มคุยกันข้างหลัง ไม่กี่นาทีต่อมา เด็กน้อยสองคนก็ยืนอยู่ที่ประตูร้านชานม

“คุณแม่ คุณป้า รับพุดดิ้งนมสดสักถ้วยไหมครับ”

ไป๋โม่ฮัวโบกมือให้ทั้งสองคนด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูใสซื่อ เขาดึงดูดความสนใจของผู้คนมากมายในทันที หลาย ๆ คนต่างละสายตาไปไหนไม่ได้

ทำไมเด็กน้อยสองคนนั้นถึงดูเปล่งประกายอย่างนี้? ผิวพรรณดูขาวสะอาดสะอ้านจริงเชียว

“ยังไม่เอาจ้ะ สั่งกันก่อนเลย”

แม้ว่าสองสาวจะอายุสี่สิบเกือบจะห้าสิบแล้วก็ตาม แต่พวกเธอก็ยังมีเสน่ห์ ดูดี แถมยังหน้าตาดีสุด ๆ เรียกได้ว่าทั้งสี่คนนี้มองดูสะดุดตาที่สุดเมื่อเดินอยู่บนถนน

ไป๋โม่ฮัวซื้อพุดดิ้งนมสดให้ตัวเองและหนวนหน่วนอย่างละถ้วย เพิ่มองุ่นในถ้วยหนึ่ง สตรอว์เบอร์รีและมะม่วงในอีกถ้วยหนึ่ง

ทั้งสองใช้ช้อนตักพุดดิ้งนมสดที่ขาวเนียนและเนื้อนุ่มเข้าไปคำโต ๆ หนึ่งคำ จากนั้นก็ก้มหน้าก้มตากินอย่างมีความสุข หญิงสาวที่ต่อคิวอยู่ข้าง ๆ กำลังยืนรอซื้อพุดดิ้งนมสดเห็นเข้าก็หวีดร้องด้วยความตื่นเต้น อยากจะถ่ายรูปและบันทึกวิดีโอไว้ให้ได้

ไป๋โม่ฮัว “อร่อยไหม?”

เด็กน้อยผู้อ่อนโยนพยักหน้าอย่างน่าเอ็นดูพลางตอบเบา ๆ ว่า “อร่อยสุด ๆ ~”

“หนวนหน่วน ลองชิมของพี่ดูสิ”

ไป๋โม่ฮัวตักพุดดิ้งนมสดที่ใส่สตรอว์เบอร์รีและมะม่วงของเขาขึ้นมาคำโต ๆ ช้อนหนึ่งแล้วป้อนให้กับเด็กน้อยที่อยู่ตรงหน้า

เด็กหญิงตัวน้อยอ้าปากแล้วกัดคำโตด้วยกริยานุ่มนวล แก้มน้อย ๆ ที่แสนนุ่มนิ่มพองขึ้น ดวงตากลม ๆ ขับประกายสดใสเหมือนกระแตตัวน้อยที่ถูกป้อนอาหาร ช่างดูน่าเอ็นดูเหลือเกิน

“ลองชิมพุดดิ้งของหนูด้วยสิคะ”

เด็กหญิงตักพุดดิ้งนมสดของเธอขึ้นมาหนึ่งช้อนคำใหญ่แล้วป้อนให้กับไป๋โม่ฮัว

เด็กหนุ่มกินมันหมดในคำเดียวแล้วยิ้มร่า “อร่อย!”

ผู้คนรอบตัวได้แต่ร้องอ๊ากกับภาพตรงหน้า

คนตัวใหญ่ตัวเล็กเดินช้า ๆ พลางตักพุดดิ้งนมสดกินเป็นที่ดึงดูดความสนใจของผู้คนรอบข้างอยู่บ่อยครั้งโดยไม่รู้ตัว

ผู้หญิงสองคนที่เดินตามถือโทรศัพท์พลางอมยิ้มอย่างพอใจแล้วกระซิบกันว่ารูปไหนดูดีกว่ากัน

ในที่สุดก็มีผู้คนมากมายบนท้องถนน ภาพถ่ายและวิดีโอของหนวนหน่วนและไป๋โม่ฮัวก็ถูกถ่าย ไม่นานก็ได้รับความนิยมบนโลกอินเทอร์เน็ตอย่างรวดเร็ว

[แฮชแท็ก วิธีกินพุดดิ้งนมสดที่ถูกต้อง]

[วันนี้ฉันไปซื้อชานมมา บังเอิญเจอเด็กน้อยน่ารักสองคน น่ารักจัง ป้อนพุดดิ้งนมสดให้กันด้วย นี่แหละคือวิธีกินพุดดิ้งนมสดที่ถูกต้อง มีเรื่องน่ารักแบบนี้ในโลกด้วย น่ารักน่าเอ็นดูทั้งคู่เลย!]

ภาพที่อยู่ในโลกอินเตอร์เน็ตเป็นภาพไป๋โม่ฮัวและหนวนหน่วนที่กำลังป้อนพุดดิ้งนมสดให้กันและกัน

การตอบกลับของความคิดเห็นล้วนแล้วแต่เป็นการแสดงอาการกรี๊ดกร๊าด

[เอาความน่ารักออกไปนะ ฉันละอิจฉาความสัมพันธ์พี่น้องคู่นี้จริง ๆ]

[ดูวิธีที่พี่ชายป้อนพุดดิ้งนมสดให้น้องสาวอย่างเอาอกเอาใจนั่นสิ]

[นี่สินะพี่ชายของคนอื่น พี่ชายของฉันเล่นแต่เกม ใช้ฉันทั้งวัน ฉันเพิ่งเดินไปแตะเขาเมื่อตะกี้ โยนพี่ชายคนนี้ทิ้งไปซะ]

[ยังอึ้งอยู่กับรอยยิ้มอันแสนน่ารักของหนูน้อยสองคนนี้ อยากได้อะ ทำไมไม่เกิดขึ้นกับครอบครัวฉันบ้าง…]

[เด็ก ๆ อยากได้กระสอบสีอะไรครับ ตอนกลางคืนขอไปขโมยกลับมาไว้ที่บ้านได้ไหม]

[พี่น้องคู่นี้หวานกันเหลือเกิน พุดดิ้งนมสดก็ดูน่าอร่อยมาก เหมือนจะใส่มะม่วง สตรอว์เบอร์รีกับองุ่นนะ]

[ไป… ซื้อกัน ฉันหิวแล้ว ดูพวกเขากินสิ]

[ขอบคุณสำหรับคำเชิญ…]

ไม่มีใครคิดว่ารูปถ่ายเพียงไม่กี่รูปจะโฆษณาให้กับพุดดิ้งนมสดของทางร้าน สาขานั้นขายหมดในเวลาเพียงไม่นาน

เจ้าของร้านพุดดิ้งนมสด “…”

นึกไม่ถึงเลย!

แต่หนวนหน่วนและไป๋โม่ฮัวก็ไม่ได้รับรู้อะไรเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทั้งสองคนไปที่โรงแรมเพื่อจัดงานวันเกิด ขณะที่ผู้ใหญ่ต่างแยกย้ายกันไปสังสรรค์ ไป๋โม่ฮัวก็ได้พาหนวนหน่วนไปที่มุมหนึ่งของงานเพื่อกินข้าวอย่างเงียบ ๆ

จริง ๆ แล้ว ในครอบครัวของพวกเขาโม่ฮั่วในวัยเพียงเท่านี้สามารถเข้าสังคมกับผู้สูงอายุและผูกมิตรกับผู้ใหญ่ได้เป็นอย่างดี แต่ประการแรก เขาไม่ชอบทำอะไรแบบนี้ และประการที่สอง แม้ว่าเขาจะอายุไม่มาก แต่เขาก็เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในแวดวงศิลปะ เป็นจิตกรที่มีชื่อเสียงในปัจจุบันอยู่แล้ว เขาไม่จำเป็นต้องเข้าสังคมแต่อย่างใด

ไป๋โม่ฮัวไปที่งานเลี้ยงพร้อมกับหนวนหน่วนเพื่อกินอาหารที่มีในงานแทบทุกชนิด คล้ายกับหนูแฮมสเตอร์ตัวน้อยที่กำลังย่องขโมยอาหารของผู้คน ทั้งสองนั่งในมุมห้องที่ไม่มีใครเตะตาแล้วแบ่งปันสิ่งที่พวกเขาคิดว่าอร่อยให้แก่กัน

เด็กน้อยสองคนอยากอยู่ในที่ที่ไม่วุ่นวาย แต่หลายคนในงานเลี้ยงก็ได้เห็นพวกเขาเมื่อพวกเขาขึ้นไปบนเวทีพร้อมกับคุณปู่ซู

และตอนนั้นเองทุกคนก็รู้ว่าซูหรานคือนายใหญ่คนต่อไปของตระกูลซูหราน

หลังจากงานเลี้ยงถูกจัดขึ้นได้สักพัก ญาติ ๆ หลายคนก็เดินตรงเข้ามา

“เธอคือไป๋โม่ฮัวเหรอ!”

ญาติคนหนึ่งรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย “ปีที่แล้วฉันเห็นภาพวาดของนายที่งานนิทรรศการศิลปะของคุณแดเนียลที่ฝรั่งเศส น่าทึ่งจริง ๆ ได้ยินว่าภาพวาด ‘เงาในน้ำ’ ถูกประมูลไปในราคา 3 ล้านหยวนเลยนี่!”