ฉันจะเป็นนางร้ายที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์ - ตอนที่ 2: อลิเซีย อายุ 7 ขวบ ลูกสาวคนโตของครอบครัววิลเลียมส์

  ลูกสาวคนโตของครอบครัววิลเลียมส์ อายุ 7 ขวบ อลิเซีย

  โลกนี้มีเวทมนตร์อยู่ว่ากันว่ามีเพียงขุนนางเท่านั้นที่สามารถใช้เวทมนตร์ได้

  หลังจากนั้น นางเอกสามัญชน ผู้สามารถใช้เวทมนตร์ได้…

  อันนั้นเอาไว้ก่อนแล้วกันและแน่นอนว่าฉันก็สามารถใช้เวทมนตร์ได้

  วิลเลียมส์เป็นขุนนางผู้เชี่ยวชาญด้านเวทมนตร์แห่งความมืด

  ความมืด สว่างแสง น้ำ ลม ไฟ

  ห้าสิ่งเหล่านี้คือเวทมนตร์ที่ค้ำจุนโลก

  บอกไว้ก่อน กษัตริย์เชี่ยวชาญด้านเวทมนตร์ธาตุน้ำ

  ถึงแม้จะเป็นมืออาชีพ แต่จริงๆแล้วขึ้นอยู่กับว่าคุณจะสามารถใช้เวทมนตร์นั้นได้แค่ไหน

  ฉันสามารถใช้ความมืดได้อย่างสมบูรณ์แบบ

  ยังไงก็ตาม, จะเป็นผู้หญิงที่ชั่วร้ายที่สุดในโลก, ต้องใช้เวทมนตร์อย่างง่ายดายค่ะ

  ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปจะตื่นแต่เช้าและลองนั่งดูในห้องสมุดว่าจะใช้พลังอย่างไร

  “อรุณสวัสดิ์ โรเซ่!”

  ก่อนที่โรเซตต้าสาวใช้ของฉันจะมาปลุกฉัน ฉันพูดแบบนั้นแล้วก็วิ่งออกจากห้องไป โรเซตต้าก็ลืมตาทำกลมๆและเสียงตอบรับเหมือนกับเห็นผี

  แน่นอน, เป็นสิ่งที่ฉันไม่สามารถจินตนาการได้จนถึงเมื่อก่อนค่ะไม่เคยทักทายตอนเช้าหรือตื่นเช้าเลย

  อวดดี ทำตามใจตัวเอง เปิดปากพูดแล้วก็บ่นสินะทั้งครอบครัวพูดไม่ออกเลย

  แต่พอมาคิดดูตอนนี้ ฉันค่อนข้างถูกตามใจอยู่จากนั้นมันก็กลายเป็นติดนิสัยไปเองโดยธรรมชาติ

  แต่นั่นคือตัวตนของฉันในอดีต

  ตั้งแต่วันนี้ไป จะใช้ชีวิตอย่างยากลำบากกับตัวเอง

  เห็นพวกพี่ชายกำลังซ้อมดาบอยู่ที่ลานบ้าน

  ทำทุกวันตั้งแต่เช้าแบบนี้เลยหรอ? ฉันก็ต้องเลียนแบบพวกพี่ๆเหมือนกัน

  พี่ชายคนโตอัลเบิร์ต ตอนนี้อายุ 12 ปี ฝาแฝดอายุ 10 ปี พี่ชายอลันและพี่ชายเฮนรี

  พี่ชายสามคนไม่เหมือนฉันเลย เก่งมากเลย

  อืม, ได้รับการศึกษาจากคุณพ่อและมีพรสวรรค์ตั้งแต่เด็ก แน่นอนอยู่แล้ว

  พี่ๆของเรา แน่นอนว่าเป็นเป้าหมาย ของนางเอก นางงามจักรวาล

  อลิเซียคิดว่าพี่ชายของฉันถูกนางเอกรังแกและฉันก็ถูกพี่ชายเกลียดและทอดทิ้ง

  โอ้, ผู้หญิงเลวที่น่ารัก

  แต่ฉันจำไม่ได้ว่า อลิเซีย ข่มขู่นางเอกยังไง

  …คงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากบีบคั้นด้วยวิธีของฉันเอง เพราะคงจะคิดไปก็ไม่ได้เพราะจำไม่ได้

  ฉันจะแสดงเป็นนางร้ายที่ชั่วร้ายที่สุดให้ได้ค่ะ

  พอได้ดูพวกพี่ซ้อมดาบ ฉันก็รู้สึกอยากทำเหมือนกัน

  ชาติก่อนฉันเป็นนักกีฬาที่เก่งเลยชอบกีฬามากค่ะ

  ไม่เคยลองฟันดาบที่ยูอิชิเลยเพราะฉะนั้นก็เลยอยากลองทำ

  ถ้าจะบอกว่าเป็นนางร้ายก็ต้องมีร่างกายที่แข็งแรงด้วยสิ

  “พี่คะ! สอนศิลปะการฟันดาบให้ฉันด้วยคะ”

  พวกพี่ๆ ตอบสนองคำพูดของฉันและหยุดมือแล้วมองมาทางฉัน

  โอ้, เป็นการทำหน้าโง่ที่ไม่เคยเห็นมาก่อนค่ะ

  อย่าขยิบตาแบบนั้นสิมันเหมือนกับว่าฉันพูดอะไรแปลกๆไง

  สงสัยว่าในโลกนี้จะไม่มีผู้หญิงคนไหนเรียนศิลปะการฟันดาบ

  ความทรงจำในอดีตกับจนถึงตอนนี้ เหมือนจะปนกันในสมองของฉัน

  “น้อง? มีไข้หรือเปล่า”

  พี่อัลเบิร์ตมองหน้าฉันทั้งที่ตาเบิกโพลง

  “ฉันแข็งแรงมาก”

  “…ทำไมอยู่ดีๆถึงอยากเรียนศิลปะการฟันดาบ”

  พี่อัลเบิร์ตยิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยนแต่ถึงจะเป็นพี่แต่พลังรอยยิ้มของเขาไม่ใช่เล่นๆ

  อย่าหันมายิ้มแบบนั้นหลายๆครั้งเลยนะคะผู้หญิงมากมายคงจะร้องไห้กันหมดพอดี

  พี่ชายอลันและพี่เฮนรียังคงตาโตอยู่

  “เพราะฉันอยากเข้มแข็ง”

  “”โกหก””

  พี่อารันกับพี่เฮนรีตะโกนตบมุกพร้อมกันพอดีเลย

  พี่อัลเบิร์ตตกใจกับคำตอบของฉันหรือเปล่า เห็นยืนแข็งเลย

  คุณต้องการที่จะแข็งแกร่งหรือคุณต้องการความแข็งแกร่งที่จะกดขี่นางเอก?

  พี่อัลเบิร์ตเขาจ้องหน้าฉัน แล้วเอามือมาแตะหน้าผากฉัน

  ขอโทษนะ ไม่มีไข้เพราะฉันพูดอย่างจริงจังค่ะ

  สองข้างของพี่อัลเบิร์ตคือพี่อลันและพี่เฮนรี ยืนข้างกัน

  น้องสาวก็เขินเหมือนกันที่เจอคนหล่อสามคน

  “พี่อัล ทำยังไงดี?”

  เมื่อพี่ชายเฮนรีถามพี่ชายอัลเบิร์ต พี่ชายอัลเบิร์ตก็หลับตาลงพร้อมกับรอยย่นที่หว่างคิ้ว

  จากนั้นเขาก็พึมพำอะไรบางอย่างด้วยเสียงเบาๆและจ้องมองมาที่ฉัน

  “ไม่เป็นไร”

  พี่อัลเบิร์ตยิ้มอย่างอ่อนโยนและกล่าวว่า

  พี่อัลเบิร์ตได้ยินชัดแล้วนะ

  บ่นพึมพำว่า ยังไงก็คงทำไปได้ไม่นาน

  ถ้าฉันตัดสินใจจะทำฉันก็จะตั้งใจทำนะ

  เพื่อที่จะเป็นนางร้ายที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก จะผ่านอุปสรรคทุกอย่างไปให้ได้ค่ะ

  “ขอบคุณค่ะ”

  ฉันยิ้มกว้าง แล้วพวกพี่ๆก็มองฉันอย่างสงสัย