จะเกิดอะไรขึ้นถ้าผมช่วยผู้หญิงที่กำลังจะโดดตึกมา?? - ตอนที่ 3 จับมือ กับ อาหารทำเอง
- Home
- จะเกิดอะไรขึ้นถ้าผมช่วยผู้หญิงที่กำลังจะโดดตึกมา??
- ตอนที่ 3 จับมือ กับ อาหารทำเอง
” …ที่นี่คือ “
ฮัตสึชิโระ โคโทริ ตื่นขึ้นมาคนเดียวในห้องของยูกิ
เธอมองนาฬิกาแล้วสะดุ้ง เวลาตอนนี้คือบ่ายโมงในวันธรรมดา
แย่แล้ว! ฉันสายแล้ว!!
‘ —-!!—! ‘
ทันทีที่เธอนึกขึ้นได้ เสียงดุด่าที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นมาในหัว
” ..อัก…แค่กๆ… “
เธอเจ็บหน้าอกแล้วก็รู้สึกหายใจไม่ออก
กลัว กลัวมากเลย
อยู่ดีๆ น้ำตาของเธอก็เอ่อออกมาที่เบ้าตา
” ……..แฮ่กแฮ่กแฮ่ก “
เธอเอามือกุมหน้าอกตัวเองแล้วค่อยๆ ปรับลมหายใจ
ไม่เป็นไร มันไม่เป็นไร
ที่นี่…บ้านของเด็กหนุ่มฉันเพิ่งได้พบหน้าเป็นครั้งแรกเมื่อวานนี้ ไม่ใช่ที่นั่น….
เธอใช้เวลาไปหลายนาทีในที่สุดฮัตสึชิโระก็สงบสติอารมณ์ลงได้ แล้วเธอก็ล้มลงไปบนฟูกอีกครั้ง
ร่างกายเธอรู้สึกหนักเหมือนกับตะกั่ว
เธอไม่มีแรงแม้แต่จะขยับปลายนิ้วแม้แต่น้อย
” ตอนนี้ฉันต้อง……..เหนื่อยจัง… “
หลังจากที่เธอเบลออยู่พักหนึ่ง ในที่สุดเธอก็รู้ว่าตัวเองควรทำอะไร
” …ฉัน..น่าจะนอนต่ออีกสักหน่อย…. “
ฉันคิดว่าที่นี่ปลอดภัย… อย่างน้อยเจ้าของห้องนี้ที่น่าจะอยู่ที่โรงเรียนก็น่าจะเป็นคนใจดี
” แต่ก่อนหน้านั้น… “
ฮัตสึชิโระเอื้อมมือขวาของเธอออกไปตั้งนาฬิกาปลุกไว้ที่ 4 โมงเย็น
มันก็คงจะดูหยาบคายถ้าเกิดว่าจะไม่ตื่นแล้วก็คอยต้อนรับยูกิซังที่กลับมาบ้าน
ยิ่งไปกว่านั้น ยูกิซังก็ดูจะดีใจมากตอนที่ฉันบอกตกลงเป็นแฟนกับเขา แล้วก็มันยังทำให้ฉันมีความสุขอีกด้วย….
ถ้าฉันออกไปต้อนรับเขาตอนที่เขาเพิ่งกลับมาล่ะก็ เขาต้องดีใจมากแน่ๆ
” ฟุฟุ “
การนึกถึงเรื่องนั้นมันทำให้ฉันยิ้มออกมาได้อย่างเป็นธรรมชาติ
เอาล่ะ! นอนกันเถอะ ฉันสงสัยจังว่าครั้งสุดท้ายที่ฉันได้ตื่นมาแล้วกลับไปนอนต่อได้คือเมื่อไหร่กันนะ….
ฮัตสึชิโระคลุมผ้าห่มแล้วค่อยๆ หลับตาช้าแล้วก็ผ่อนคลายร่างกายตัวเองแล้วก็หลับไป
[ ตัดไปด้านของยูกิ ]
ฉันมีแฟน!
ฉันมีแฟนแล้ว!!
ในที่สุด! ก็มีแฟนแล้วโว้ยยยยย!!!!
ไม่ใช่ในความหมายอื่น* แต่ว่าตอนนี้ยูกิ ยูสุเกะก็มีแฟนแล้ว
เมื่อตอนนี้ความต้องการของเขาก็เป็นจริงแล้ว เขารู้สึกตื่นเต้น ตื่นเต้นจนความคิดที่อยู่ในหัวของเขาถูกโยนทิ้งไปหมด
ลองคิดดูอีกที แล้วคนที่มีแฟนแล้วเขาทำอะไรกันล่ะ?
จนถึงตอนนี้ยูกิไม่เคยสนใจเรื่องรักๆ ใคร่ๆ เลยแม้แต่น้อยจนไม่น่าเชื่อสำหรับเด็กวัยเดียวกัน
แม้แต่ความเพ้อฝันที่เขามีมาตลอด 3 วัน สิ่งที่ควรเรียกว่าเรื่องเพ้อฝันหรือเรื่องที่เป็นนามธรรมเกินไปอย่างการมีแฟนสาว(สมมติ)มาอยู่ร่วมกัน ทำอะไรหลายอย่างร่วมกัน แล้วก็ทำให้รู้สึกมีความสุข
ในวิชาเรียนคาบเช้า เขาใช้สมาธิในการครุ่นคิดเรื่องที่อยู่ในใจ แต่ว่าเขาไม่สามารถคิดเรื่องนี้ออกมาให้เป็นรูปธรรมด้วยตัวเองได้ เขาเลยตัดสินใจถามเพื่อนเพียงไม่กี่คนที่เขามีอยู่ซึ่งมีที่นั่งอยู่ในตำแหน่งด้านหลังของเขาในช่วงพักกลางวัน
” นี่! โอทานิ พวกคู่รักหนุ่มสาวส่วนมากเขาทำอะไรกันเหรอ “
” ฮะ? นี่นาย..กินของแปลกๆมารึเปล่าเนี่ย “
คนที่ตอบคำถามของเขาอย่างรวดเร็วคือ โอทานิ โชโกะ เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่มีรูปร่างค่อนข้างดีที่สวมแว่นตากึ่งไม่มีขอบ(มีครั้งนึงที่เธอเคยว่าฉันที่พูด ” เธอมีรูปร่างที่ดูอวบดีนะ ” แล้วเธอก็สวนกลับมาว่า ” นั่นเขาเรียกว่าเจ้าเนื้อย่ะ “)
สำหรับรูปลักษณ์ของเธออาจจะสร้างความประทับใจได้ค่อนข้างน้อย แต่ว่าถ้าเธอเอาไขมันออกสักนิด เธออาจจะกลายเป็นคนที่สวยอย่างไม่น่าเชื่อเลยก็ได้
อย่างไรก็ตามที่ชื่อของเธอคล้ายกับแบตเตอร์ชื่อดัง** แต่เธอก็ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับเขาแม้แต่น้อย แต่ว่าเธอนั้นมีตำแหน่งเป็นหัวหน้าห้องควบกับประธานชมรมมังงะอีกด้วย
” ก็เธอวานมังงะแนวรอม-คอม***นี่นา “
” ฉันวาดเฉพาะแนวชาย-ชายอย่างเดียวย่ะ “
” เอ๊ะ? “
” อา..จริงสิ แล้วนายมีแฟนแล้วเหรอ “
” เอ๊ะ? เอ่อ…อืม ทำนองนั้นแหละ “
ฉันคิดว่าฉันคงจะต้องปิดเรื่องนี้เอาไว้ก่อนเพราะว่าฮัตสึชิโระก็มีเรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้เหมือนกัน แต่ว่ามันก็คงจะเสียมารยาทถ้าจะขอคำแนะนำแต่ว่าไม่บอกเรื่องอะไรเลย
นอกจากนี้เขาก็อยู่ในช่วงกำลังอยากอวดแฟนอยู่ด้วย
ในขณะที่เขาคิดอย่างนั้นมุมปากของเขาก็ฉีกยิ้มออกมาเล็กน้อย
” ฉันล่ะเกลียดยิ้มนั่นของนายจริงๆ “
รอยยิ้มของเขาก็หุบลง พร้อมกับคำถามต่อไปที่ถูกยิงมา
” แล้ว นายมีแฟนแล้ว? ฉันนึกว่านายจะไม่สนใจเรื่องทำนองนั้นซะอีก แล้วเป็นผู้หญิงแบบไหนล่ะ “
” ผู้หญิงแบบไหน…เหรอ “
” อาา ” ยูกิพูดแล้วยกแขนขึ้นมาพาดหัวแล้วเอียงหัวพลางคิดเรื่องเกี่ยวกับมัน
” ถึงจะถามว่าเป็นผู้หญิงแบบไหนก็เถอะ แต่ว่าฉันเพิ่งจะเจอเธอเมื่อวานนี้เองแหละ.. “
” อะไรล่ะนั่น แล้วนายตัดสินใจคบกับเธอทั้งๆ ที่เจอกันแค่วันแรกน่ะเหรอ “
โอทานิที่ดูเหมือนกำลังอึ้งอยู่จึงเอามือเท้าคางแล้วถอนหายใจออกมา
” ก็ดีแล้วล่ะ มันก็คงปกติของนายล่ะนะ แล้วนายมีแฟนแล้วจะคิดทำอะไรบ้างล่ะ “
“อะ-อา ใช่แต่ว่า..เมื่อก่อนคือ…ฉันไม่เคยสนใจเรื่องพวกนี้เลย เลยไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงบ้างน่ะ “
” ถ้าพูดเรื่องที่คนเป็นแฟนกันทำล่ะก็ นั่นคือ… “
” ก็คือ.. “
” เ ็กส์ไง “
” เธอไม่มีความเขินอายสไตล์หญิงสาวเลยรึไงกัน… “
” ไม่อ่ะ “
เธอตอบกลับทันทีอย่างมั่นใจราวกับเป็นลูกผู้ชายเต็มตัว
” นายก็เกิดจากการไข่ปฏิสนธิแล้วจะอายอะไรกัน รึว่านายไม่อยากทำ “
” ก็ใช่ ฉันก็อยากทำ แต่ว่า…”
แน่นอนเขาก็เป็นเด็กหนุ่มแข็งแรงสุขภาพดีอายุ 17 แล้วเขาก็ยังเป็นมนุษย์ด้วย ก็ต้องมีความอยากในเรื่องนี้เป็นธรรมดา
” ฟังนะ..ทุกอย่างมันก็มีกฎของมัน เธออาจจะเกลียดด้วยถ้าอยู่ดีๆ นายก็กระโจนเข้าไปทำอย่างนั้นน่ะ… แล้วอีกอย่างการทำ ‘อย่างว่า’ มันก็ไม่ใช่สิ่งที่คนเป็นแฟนกันเขาทำกันหรอกนะ ใช่มั้ยล่ะ อย่างแรกๆ ก็แค่เลิฟๆ กันเท่านั้นแหละ “
” นี่เธอ ผู้หญิงแบบเธอ..น่าตกใจชะมัด “
เป็นอย่างงั้นเองเหรอ คิดว่าพวกผู้ชายที่รุ่นราวคราวเดียวกับเราคิดจะทำเรื่องอย่างนั้นซะอีก
” อืม ดูสิพวกนี้น่ะฉันได้มาจากโชโจมังงะ,นิยายรอม-คอมแล้วก็เอโรเกะทั้งหมดที่ฉันรู้จักแหละ “
เอาเป็นว่าฉันจะทำเป็นไม่ได้ยินประโยคสุดท้ายแล้วกันนะ
” คิดว่าพวกแฟนหนุ่มส่วนมากก็คงจะอยากจะจับมือ ไม่ก็เห็นว่าเขาฮิตให้แฟนสาวทำอาหารให้ทานน่ะนะ “
” จับมือกัน แล้วก็อาหารทำมือเหรอ… ”
.
เพราะว่าวันนี้ไม่มีวานพาร์ทไทม์จึงเป็นครั้งแรกที่ยูกิตัดสินใจกลับบ้านทันทีหลังจากที่โรงเรียนเลิก หลังจากที่ไม่ได้กลับบ้านก่อนตะวันลับขอบฟ้ามานาน
” จับมือกัน…อาหารทำเอง จับมือ…อาหารทำเอง… ” ยูกิพึมพำระหว่างทางขณะเดินกลับบ้านจนดูเหมือนคนน่าสงสัย แต่ฉันก็สลัดเรื่องที่โอทานิบอกฉันไว้ไม่ได้จริงๆ การจับมือกับแฟนสาวเป็นเรื่องที่อยากจะลองทำดูอยู่แล้ว แต่ว่าเรื่องทำอาหารเนี่ยก็ไม่รู้ว่าจะถามฮัตสึชิโระว่ายังไงดี
เพราะว่าเราเป็นแฟนกันแล้วการพูดไปเลยตรงๆ มันคงจะดีกว่าแต่ว่ามันก็คงน่าอายอยู่หน่อยๆ แต่ว่า..ถ้าฉันถามระหว่างที่ยังให้ที่พักกับเธออยู่ มันก็คงเหมือนกับว่าฉันกำลังบังคับเธอให้ทำนั่นแหละ ยูกิคิดขณะที่เดินอยู่ แล้วก่อนที่เขาจะรู้ตัวเขาก็ได้มายืนอยู่หน้าห้องของตัวเองซะแล้ว
” ..จับมือ….อาหารทำเอง..”
เขายื่นมือไปหมุนลูกบิดเพื่อเปิดประตูเข้าบ้าน
” ….อา ยินดีต้อนรับกลับนะคะยูกิซัง “
” จับมือ!! อาหารทำเอง!! “
” คะ? “
” เอ๊ะ! อะ-อา เดี๋ยวก่อน มะ-ไม่ใช่นะ! “
บางทีอาจจะเป็นเพราะเขาไม่ได้ยินประโยค ‘ ยินดีต้อนรับกลับ ‘ มานานแทนที่จะตอบกลับไปว่า ‘ กลับมาแล้ว ‘ แต่ดันเผลอตะโกนความในใจไปซะงั้น
.
” เรื่องเป็นแบบนี้เองสินะคะ “
” …ใช่ เป็นอย่างนั้นแหละ “
ยูกิกำลังนั่งหันหน้าเข้าหาฮัตสึชิโระอยู่ที่โต๊ะในห้องนั่งเล่น
เรื่องที่หน้าประตูก่อนหน้านี้ฮัตสชิโระได้ยิน ” เรื่องที่อยากทำตอนเป็นแฟนกัน ” ที่เขาเผลอโพล่งออกมา ถ้าเกิดว่าจะแก้ตัวน้ำขุ่นๆ ไปมันคงจะไม่ดีแน่ เขาเลยตัดสินใจที่จะบอกเธอไปตรงๆ เลย
มันน่าอายเวลาที่ฉันกำลังอธิบายเรื่องนี้อยู่ยูกิคิด และในขณะเดียวกัน ” …เรา..จะลองทำดูมั้ยคะ…. ” ฮัตสึชิโระพูดออกมา
” เอ๋? “
” …เรามา..ลองกันมั้ยคะ…จับมือน่ะ ” ฮัตสึชิโระพูดพร้อมกับที่เธอยื่นมือขวาของเธอออกไปบนโต๊ะ
” ..อา เธอแน่ใจแล้วจริงๆ เหรอ.. “
” คะ-ค่ะ ยูกิซังเป็นแฟนของฉัน… ยังไงซะมัน…. ” ฮัตสึชิโระพูดขึ้น ใบหน้าแดงระเรื่อบางทีอาจเป็นเพราะความอายที่จะพูดออกมา เช่นกันกับใบหน้าของยูกิที่แดงก่ำเพราะว่าถูกความน่ารักของแฟนสาวเล่นงาน
” ขะ-ขอโทษนะ ” ยูกิพูด จากนั้นเขาก็ยื่นมือออกไป ” อะ-อืม.. ” ฮัตสึชิโระพูดด้วยเสียงเล็กๆ ราวกับว่ากำลังจะหายไป
” …ถ้าอย่างนั้น…ช่วยอ่อนโยนด้วย..นะคะ…. “
” อื้ม.. “
นี่เป็นอย่างนึงที่ฉันสังเกตุได้จากฮัตสึชิโระเมื่อวาน คือเมื่อมีคนยื่นมือเข้าไปหาหรือใช้เสียงแข็งใส่
เพราะอย่างงี้เวลาจับมือเลยยต้องค่อยๆ จับช้าๆ แล้วก็เบามือ
” ….ไม่เป็นไร “
เขาพูดเบาๆ ให้เธอใจเย็น แล้วค่อยๆ ยื่นมือออกไป
ยูกิมองไปที่มือของฮัตสึชิโระที่วางหงายอยู่บนโต๊ะ
เป็นมือที่ขาวผ่อง เรียวเล็ก และสวยงาม ไม่ได้เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อและหยาบกร้านเหมือนของยูกิ
ยูกิมองไปที่ฮัตสึชิโระอีกครั้ง ‘ ใช่ ผู้หญิงคนนี้สวยจริงๆ ใบหน้าที่อ่อนโยนและเรียบร้อย ผมสีดำขลับยาวสลวย รูปร่างเพรียวบาง แต่มีความสมดุล กิริยามารยาทเรียบร้อยราวกับถูกเลี้ยงดูมาอย่างเข้มงวด ซึ่งตรงข้ามกับผมที่หน้าตาไม่ได้ดีมาก ผมตัดสั้นเตียน และร่างกายที่ดูสมส่วนไม่มีอะไรโดดเด่นประกอบกับท่าทางที่หยาบคาย เพราะอย่างนั้นฉันจึงหลงเสน่ห์ในตัวเธอ ฉันจึงรู้สึกประหม่าตอนที่กำลังจะสำผัสเธอ ยูกิคิดขณะที่ยื่นมือออกไปแตะมือเธอ
พอมือของยูกิกำลังจะแตะมือของฮัตสึชิโระ ยูกิก็สังเกตุเห็นอะไรบางอย่าง…
” ….. “
ฮัตสึชิโระหลับตาแล้วก็ตัวสั่น
ตามปกติแล้วเธอจะให้ความรู้สึกอ่อนโยนอยู่ตลอด แต่ว่าตอนนี้เธอดูเหมือนเป็นลูกสุนัขที่กำลังจะถูกลงโทษ
เหตุผลนั้นฉันรู้ดี
มันคงจะเป็นรอยฟกช้ำกับแผลเป็นที่ซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้านั่นแน่ๆ ร่องรอยความรุนแรงที่ฉันได้เห็นเมื่อวาน
ฉันวิเคราะห์รายละเอียดของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอนนี้ ฮัตสึชิโระต้องกลัวการถูกคนอื่นแตะตัวแน่ๆ
” ขอบคุณนะฮัตสึชิโระ “
” …เอ๊ะ? “
ฮัตสึชิโระลืมตาขึ้นแล้วก็เบิกตากว้างมองไปที่ยูกิ
” เธอพยายามบอกกับฉันว่ามันทำให้มีความสุขแต่ว่าจริงๆ แล้วเธอกลัวอยู่ใช่มั้ยล่ะ? “
” นั้น-นั้นน่ะไม่ใช่… “
ฮัตสึชิโระส่ายหัว
” …ไม่ใช่อย่างนั้น…ก็คุณให้ฉันอยู่ที่นี่… แค่นั้นก็… “
” อย่าบังคับตัวเองอย่างงั้นสิ มันไม่ได้ทำให้ฉันมีความสุขหรอก ยกเว้นว่าถ้าเธออยากจะทำแล้วมันทำให้เธอมีความสุขล่ะก็ “
ฮัตสึชิโระก้มหน้าลงแล้วขอโทษ
” …ฉัน-ฉันขอโทษ.. ฉันแค่กลัวคน… ฉันรู้ว่ายูกิซังเป็นคนดี แต่ว่า… “
” ไม่เป็นไร..ทุกอย่างปกติดี ค่อยเป็นค่อยไปก็ได้ ” ยูกิพูดแล้วก็ยิ้มให้ฮัตสึชิโระ
” แต่เธอรู้รึเปล่า ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าอยากกอดบีบขึ้นมาแล้วน่ะสิ “
” …กอดบีบเหรอคะ? “
” ใช่ ใช้มือสองข้างโอบแบบนี้แล้วก็กอดเข้าไปแน่นๆ ” ยูกิพูดพร้อมกับกางแขนโอบกอดหมอนบนเตียงแน่น
ฮัตสึชิโระมองยูกิด้วยความแปลกใจเมื่อเห็นท่าทางของยูกิ
” ฟุฟุ “
ฮัตสึชิโระหัวเราะออกมาเล็กน้อย เธอหัวเราะแล้วน่ารักมาก มากจนฉันอยากเข้าไปกอดเล้ยยย
” ….ฉันคิดว่าคงต้องใช่เวลาอีกซักพัก แต่ว่าสักวันนึงถ้าฉันจัดการปัญหาในใจได้แล้วล่ะก็ ตอนนั้นไว้ค่อยทำแบบนั้นแล้วกันนะคะ… “
” อื้ม ได้สิ “
” อ่า แต่ถ้าเรื่องที่จะตอบแทนคุณได้ตอนนี้… คือฉัน..ฉันทำอาหารได้นิดหน่อย ถ้าไม่รังเกียจ… “
” อ๊ะ! จริงเหรอ!! “
ยูกิรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที มันเป็นเป็นธรรมดาที่ต้องตื่นเต้น อาหารที่แฟนสาวทำให้กินที่บ้าน สุดยอดความโรแมนติกที่ชายทุกคนใฝ่หา!!!
” อ่า แต่ว่าวันนี้ฉันซื้อข้าวกล่องจากร้านสะดวกซื้อมาแล้วน่ะสิ “
” ถ้าอย่างนั้นเอาเป็น..พรุ่งนี้เช้าคงจะได้นะคะ “
” ถ้าอย่างงั้นฉันจะรอนะ!! ”
*มันเป็นการเล่นคำอ่ะ ถ้าแปลญี่ปุ่นเป็น eng มันจะเป็น “i got her”พอแปลเป็นไทยมันจะเป็น ” ฉันเสร็จใส่ข้างในเธอแล้ว ” ในเชิงเพศสัมพันธ์อ่ะนะ
**คนนี้ไง https://en.wikipedia.org/wiki/Shohei_Ohtani
***หมายถึง ROMantic-COMmady อ่ะนะ